ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Chinra]

สวัสดีพี่น้องบ้านกลอนไทย
ผมนี้เกิดสงสัยในคำถาม
อยากจะรู้จารีตที่นิยาม
หากลามปามก็ต้องขออภัย

ผมชอบแต่งกลอนหวานไว้บอกรัก
ให้สลักอยู่ในจิตไม่สงสัย
แต่พอแต่งเอาไว้ไม่ทันไร
กลอนผมไซร้กลายเป็นกลอนอกหักพลัน
หรือบางทีก็เป็นกลอนเหน็บแนม
ที่มีแซมด้วยคำที่หุนหัน
กลอนของผมสุดแสนหวานสารพัน
โอ้กลอนนั้นกลายเป็นกลอนอับเฉาไป
เหตุเพราะคนมาต่อกลอนของผม
ไปสร้างปมให้มีเรื่องต้องแก้ไข
ซึ่งเป็นเหตุให้ผมได้เศร้าใจ
เหตุอันใดจึงทำกันได้ลงคอ

หรือที่นี่มีวัฒน์เป็นเช่นนี้
หากผมมาผิดที่คงต้องขอ
จรลาจากจริงใจไปจากจอ
แต่งกลอนต่อยิ่งยวดไม่อวดใคร

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


ขออภัยไว้อย่างมากหากเคืองข้อง
มือทั้งสองขอขมาวันทาให้
ยอมรับผิดดวงจิตหนอขออภัย
อย่าครรไลไกลห่างเหมือนอย่างคำ

ด้วยอยากแปลกแตกประเด็นความเห็นต่าง
เพื่อคิดสร้างจินตนาใช่ว่าขำ
หรือแสร้งอ้างสร้างประเด็นเป็นประจำ
จะขอย้ำนำไปเพื่อไตร่ตรอง...


"  บูรพ์ "


 

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

ต่อกลอนไปใช่หยามในความรัก
เพราะเกินจักรู้ได้ในคนสอง
ความสำคัญนั้นไซร้ใช้เงินทอง
สุดแต่มองทัศนะจะอย่างไร

โอ๋ โอ๋ โอ๋ หยอกเย้ากระเซ้าแหย่
หรอกนะแหม..จริงจังเสียงดังใส่
เห็นครวญคร่ำพร่ำอยู่มิรู้ใคร
จึงทันใดสวมรอยชม้อยตา

ไม่ละเมอเธอเอ๋ยขอเอ่ยบอก
เพียงแค่หยอกค้านมุมเธอดอกหนา
กลอนของเธอวางโพสโปรดประชา(สัมพันธ์)
คนที่มาต่อด้วยช่วยตามแนว

ขออภัยไปต่อก่อเกิดเรื่อง
ความขุ่นเคืองเกิดให้เธอใจแป้ว
เอาเป็นฉันไม่ต่อล้อเล่นแซว
เชิญเธอแหววให้พอ..ฉันขอดู
 
 

"กานต์ฑิตา"
๒ สิงหาคม ๒๕๕๕

[รพีกาญจน์]

...............................
จะขอย้ำนำไปเพื่อไตร่ตรอง

เพราะเห็นเพื่อนคนใหม่อยากใคร่ต่อ
สร้างชอบพอทักเล่นเป็นเพื่อนผอง
จากนึกคิดจิตงามตามครรลอง
หาคะนองเสแสร้งพลิกแพลงคำ

เริ่มต้นหวานกานท์เอ่ยเผยบอกรัก
เลยหลายวรรคชักเหเซถลำ
กลายประชดหดหู่ไม่รู้จำ
ด้วยลำนำด้อยชำนาญพาลพาไป

อย่าถือโทษโกรธเคืองเรื่องเล็กน้อย
ความเศร้าสร้อยจับจดมิสดใส
เมื่อกลอนออกนอกฟากลากเข้าใน
เริ่มวางใหม่แนวเก่าเท่านี้เอง

 

รพีกาญจน์ 59

[panthong.kh]

วางกระทู้ มีผู้ต่อ นะพ่อเอ๋ย
แสนดีใจ จังเลย มิเคยเบ่ง
เขาเห็นเป็น คนใหม่ เท่านั้นเอง
กลัวจะเกรง เลยตามต่อ พอได้คลาย

จงภูมิใจ เถิดหนอ เขาต่อให้
ตามแนวใคร แนวมัน อย่าหวั่นหลาย
เขาหวังดี ตามต่อ พ่อยอดชาย
คิดมากมาย ทำไม ให้ใจตรม

ถ้าแม้นวาง กระทู้ไป ใครไม่ต่อ
นั่นแหละหนอ ท้อทด อดขื่นขม
ต้องนั่งเศร้า เหงาหงอย พลอยระทม
เขาไม่ชม ไม่ต่อ จะท้อใจ

เป็นธรรมเนียม บ้านกลอน มาต้อนรับ
ถ้าแม้เจอ สวนกลับ สุดรับได้
จงใคร่ครวญ ให้ดี ผลีผลามไป
จะยุ่งใจ เคืองขุ่น แถมวุ่นทรวง

ยิ่งวันนี้ วันพระใหญ่ ใจผ่องแผ้ว
อโหสิ ต่อกันแล้ว แววโชติช่วง
นานาจิต ต่อถ้อย เป็นร้อยรวง
ไม่ต้องห่วง บ้านนี้ พี่น้องกัน

[หนามเตย]

แจมด้วยจั๊กคนเน้อ
     
โลกใบใหญ่ ทำไม ใจคนแคบ
ปล่อยแฉลบ แว๊บหนี และผลีผลาม
ใจเย็นหน่อย ค่อยคิด แล้วติดตาม
รีบบุ่มบ่าม ยามนี้ มีแต่จน(ใจ)

ศิลปะ อักษรนี้ มีกฏให้
ขอแต่ใจ นำพา อย่าสับสน
ถ้าไปฝืน ยืนยัน มันจะจน(ใจ)
ต้องดิ้นรน ทนขัด สู้ทัดทาน

เคารพสิทธิ์ ของกัน อย่าหวั่นจิต
อย่าไปคิด ติดให้ ใจห้าวหาญ     
บ้านหลังนี้ มีครู ผู้เชี่ยวนาญ
และเพื่อนบ้าน สานต่อ ทอน้ำใจ   

บางอารมณ์ ก็มี ที่หลุดบ้าง
เพราะคนต่าง ความคิด จิตอ่อนไหว
ชอบกดไลค์ ให้เห็น จะเป็นไร
คราวต่อไป ให้คะแนน แสนดีใจ

"อารมณ์ดีก็มีความสุข ถ้าปล่อยใจให้เป็นทุกข์แล้วจะสุขได้อย่างไร"
"ทุกวันนี้คนเราดิ้นรนค้นหาความสุขกันไม่ใช่หรือคะ? "

หนามเตย

[บ้านริมโขง]

เรื่องต่อกลอน ต่อตาม..ห้ามต่อกรรม
สิ่งกระทำนำทางวางอย่างไหน
เลิกยุ่งเกี่ยวเหนี่ยวซ้ำกรรมของใคร
ปล่อยเขาไป ไม่ยุ่ง..กลัวนุงนัง

ชอบอยู่แล้วกลอนหวานสะท้านจิต
ขอให้คิดเรียงคำพร่ำสอนสั่ง
จะมาหวานปานใด..ไม่ชิงชัง
ด้วยชอบฟังชอบอ่านสารสัมพันธ์

จริงหรือไม่ใส่หวานคนพาลเลี่ยน
จึงมักเปลี่ยนเหยาะเกลือเพื่อสีสัน
เสริมให้เข้มเต็มรสสดรายวัน
แล้วแบ่งปันกันชิมอิ่มอารมณ์

อย่ามองเกลือเหลือรับไม่นับญาติ
วันใดขาดเขาไปไม่สุขสม
อย่าว่าเกลือนอกลู่ของผู้ชม
เจ้าจะตรม..กลอนเน่า..ไม่เข้าเกลือ.

"บ้านริมโขง"

[Chinra]

ขอขอบคุณพี่น้องอีกผองมิตร
ที่ทำให้หายข้องจิตความคิดเสือ
กลอนมีหวานมีเค็มเป็นดังเกลือ
หากจะเหลือเพียงหวานรำคาญพลัน

กลอนของผมมันคงหวานจนเกินไป
ยินดีให้พี่น้องได้สุขสันต์
แต่งแหวกแนวให้ได้เห็นสารพัน
เพราะตัวนั้นเพียงเด็กน้อยด้อยปัญญา

ขอนับถือน้ำใจของน้องพี่
ในไมตรีที่พี่น้องสู้อุตส่าห์
คอยบอกกล่าวตักเตือนแนะนำมา
แสนเข้าท่าที่จะแต่งต่อกลอนกัน

[หนามเตย]

เรามาจับ มือกัน เพื่่อฟันฝ่า
ต่อกลอนมา อย่าเฉย เลยพี่จ๋า
นับหนึ่งไป ด้วยกัน จำนรรจา
เขียนกลอนมา จะต่อ พ่อยอดชาย

รักกันไว้ รวมใจ ให้เป็นหนึ่ง
ต่อใยถึง ถักทอ แล้วต่อสาย
ร้อยวลี นี้ไป ให้มากมาย
แม้ตัวตาย ลายสือ นั้นคือเรา..

 emo_50หนามเตย

[panthong.kh]

แม้วันใด ตัวตาย ฝากลายไว้
แม้จะเล็ก มิเป็นไร อย่าได้เขลา
ให้ดูปลวก เป็นอย่าง วางใจเบา
จากเล็กเล่า กลายกลับ ใหญ่ฉับพลัน

เฉกเช่นเดียว กับเรา เล่าละอ่อน
เตาะแตะวอน ผู้มี ดึกรีลั่น
ช่วยชี้แนะ หากพลาด อย่าคาดคั้น
อย่าห่ำหั่น บั่นจิต ให้ติดตม

จงช่วยสอน ช่วยสั่ง คลังสมอง
ให้น้องน้อง รุ่นใหม่ ได้สุขสม
ถ้าเขาผิด หลังไมค์ ไปอบรม
ตามเหมาะสม ฉันมิตร สกิดกัน

อย่าประจาน ให้อาย ขายขี้หน้า
คอยชี้แนะ เถิดหนา อย่าก๋ากั่น
ไม่มีใคร รู้ทุกเรื่อง ปราดเปรื่องชั้น
ต้องเรียนรู้ ทั้งนั้น หมั่นปองดอง

[สมนึก นพ]

ฯลฯ
หรือที่นี่มีวัฒน์เป็นเช่นนี้
หากผมมาผิดที่คงต้องขอ
จรลาจากจริงใจไปจากจอ
แต่งกลอนต่อยิ่งยวดไม่อวดใคร

รีบมาบอกออกตัวกลัวพลั้งเผลอ
หากมาเจอกลอนหวานดังขานไข
หวังมาต่อก่อกานท์ประสานใจ
ผิดเพี้ยนไปอย่าโทษโกรธกันเลย

ชอบเขียนกลอนท่อนต่อล้อเล่นบท
จึงมั่วหมดดังวจีที่เฉลย
กลอนบทหวานเสียไปไม่เหมือนเคย
ดังที่เอ่ยนั้นหนาขออภัย

เขียนกลอนหวานยากหนอจึงขอห่าง
หาคำอ้างสมจริงยิ่งสงสัย
จินตนาการไม่ถึงซึ่งความนัย
และก็วัยเกินกว่าจะหวานนำ

มุ่งประเด็นเป็นสัพเพเหระ
บางจังหวะหยอกเล่นเป็นกลอนขำ
เมื่อมีกลอนหวานใหม่ใคร่จดจำ
ขอยืมคำจีบสาวชาวบ้านกลอน.

นพ
6ส.ค.55