ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บอม ซอง ดุ๊ก]

รอคอย..ลัก


ฉันมีจิต จดจ่อ รอคอยลัก
แม้นานสัก เพียงไหน ใจเปี่ยมหวัง
แม้ต้องถูก เธอด่า ว่าน่าชัง
แต่ฉันยัง ลักอยู่ มิรู้คลาย

แม้เส้นทาง แห่งลัก มักติดขัด
ฉันยอมกัด ฟันทน เฝ้าขนขวาย
ลักครั้งนี้ อาจบ้า และท้าทาย
หากต้องพ่าย ฉันหนอ ขอรับมัน

ฉันด้อมดู ลู่ทาง วางแผนลัก
หากเขาดัก กำแพง แบ่งชนชั้น
จะยอมปีน ข้ามไป ให้รู้กัน
จะนรก สวรรค์ ฉันวัดใจ


ก่อนหน้านั้น ฉันมากลัก เลยลักมาก
เลยลำบาก ยากเย็น เข็นไม่ไหว
เคยลักล้น จนเกลี้ยง เสี่ยงเกินไป
ฉันจึงได้ บทเรียน เปลี่ยนตัวตน

โดนจองจำ ตีตรา ข้อหาลัก
จึงประจักษ์ แก่จิต ผิดคืนผล
ต่อแต่นี้ ลักใหม่ ให้อดทน
เดี๋ยวจะจน ทางออก ติดตรอกตัน

เฝ้าด้อมดู ลู่ทาง สร้างลักใหม่
ข้างพุ่มไม้ ใจหนึ่ง ซึ้งแอบฝัน
นี่คือลัก ยิ่งใหญ่ ไร้รำพัน
คงสักวัน ฉันนี้ ต้องมีเธอ

เฝ้าว้าวุ่น ครุ่นคิด จิตรุ่มร้อน
เฝ้าทอดถอน ร่อนไหล ใจพร่ำเพ้อ 
แม้ยามหลับ ฝันใฝ่ ให้ละเมอ
เฝ้ามองเหม่อ วอนฟ้า อย่ากลั้นกลาง

คืนจันทร์เพ็ญ เป็นใจ ให้กล้าแกร่ง
คืนนี้แสง ผ่องผาด พาดสว่าง
ฉันยืนแอบ แนบตา หาช่องทาง
เพื่อสรรสร้าง ลักสวย ด้วยลักงาม

ฉันรีบเปิด ประตู สู่สวรรค์
ก่อนกัดฟัน ไขว่คว้า ขึ้นบ่าหาม
ลักเปิดอก ยกเค้า เหมามูมมาม
เลยถูกห้าม ปรามลัก โดนดักทาง

ฉันระบม ก้มหน้า น้ำตาร่วง
ฉันถูกบ่วง หน่วงยื้อ มือสองข้าง
ฉันหมดสิ้น ยินยอม พร้อมของกลาง
ฉันถูกขวาง ลักเศร้า...เข้าซังเต







  เศร้าเหลือ


เป็นเรื่องแต่งขำๆ การลักนั้นเป็นสิ่งไม่ดี ผิดกฎหมายและทำให้ผู้อื่นเป็นทุกข์จ้า



จอมโจรบอม ซอง ดุ๊ก

[--ณัชชา--]

เป็นขโมยแน่แน่กว่าแช่แป้ง
มาแถลงซะเยี่ยมมากเหลี่ยมเล่ห์
แกล้งทำเป็นตลก ฮก ทั้งเพ
ทำโฉเกรัก-ลัก ชักจะงง

ไม่รักคน เฉไฉไปลักของ
มันน่าถองที่สุดพูดไปส่ง
พวกมนุษย์ อึ เหม็นเห็นแล้วปลง
ไปฮ่อง กรง แบบนั้น นั่นแหละดี

ณัช

 

[panthong.kh]

รอคอย..ลัก

ฉันมีจิต จดจ่อ รอคอยลัก
แม้นานสัก เพียงไหน ใจเปี่ยมหวัง
แม้ต้องถูก เธอด่า ว่าน่าชัง
แต่ฉันยัง ลักอยู่ มิรู้คลาย

แม้เส้นทาง แห่งลัก มักติดขัด
ฉันยอมกัด ฟันทน เฝ้าขนขวาย
ลักครั้งนี้ อาจบ้า และท้าทาย
หากต้องพ่าย ฉันหนอ ขอรับมัน

ฉันด้อมดู ลู่ทาง วางแผนลัก
หากเขาดัก กำแพง แบ่งชนชั้น
จะยอมปีน ข้ามไป ให้รู้กัน
จะนรก สวรรค์ ฉันวัดใจ


ก่อนหน้านั้น ฉันมากลัก เลยลักมาก
เลยลำบาก ยากเย็น เข็นไม่ไหว
เคยลักล้น จนเกลี้ยง เสี่ยงเกินไป
ฉันจึงได้ บทเรียน เปลี่ยนตัวตน

โดนจองจำ ตีตรา ข้อหาลัก
จึงประจักษ์ แก่จิต ผิดคืนผล
ต่อแต่นี้ ลักใหม่ ให้อดทน
เดี๋ยวจะจน ทางออก ติดตรอกตัน

เฝ้าด้อมดู ลู่ทาง สร้างลักใหม่
ข้างพุ่มไม้ ใจหนึ่ง ซึ้งแอบฝัน
นี่คือลัก ยิ่งใหญ่ ไร้รำพัน
คงสักวัน ฉันนี้ ต้องมีเธอ

เฝ้าว้าวุ่น ครุ่นคิด จิตรุ่มร้อน
เฝ้าทอดถอน ร่อนไหล ใจพร่ำเพ้อ 
แม้ยามหลับ ฝันใฝ่ ให้ละเมอ
เฝ้ามองเหม่อ วอนฟ้า อย่ากลั้นกลาง

คืนจันทร์เพ็ญ เป็นใจ ให้กล้าแกร่ง
คืนนี้แสง ผ่องผาด พาดสว่าง
ฉันยืนแอบ แนบตา หาช่องทาง
เพื่อสรรสร้าง ลักสวย ด้วยลักงาม

ฉันรีบเปิด ประตู สู่สวรรค์
ก่อนกัดฟัน ไขว่คว้า ขึ้นบ่าหาม
ลักเปิดอก ยกเค้า เหมามูมมาม
เลยถูกห้าม ปรามลัก โดนดักทาง

ฉันระบม ก้มหน้า น้ำตาร่วง
ฉันถูกบ่วง หน่วงยื้อ มือสองข้าง
ฉันหมดสิ้น ยินยอม พร้อมของกลาง
ฉันถูกขวาง ลักเศร้า...เข้าซังเต



  เศร้าเหลือ

เป็นเรื่องแต่งขำๆ การลักนั้นเป็นสิ่งไม่ดี ผิดกฎหมายและทำให้ผู้อื่นเป็นทุกข์จ้า

จอมโจรบอม ซอง ดุ๊ก

เธอจะลัก ทำไม ไม่เห็นหรือ
คนเขาถือ ยิ่งนัก จึงหักเห
ล้างชำระ จิตใจ อย่าได้เซ
จะจบเห่ เหหัก ลักลอยลม

ผิดกฏหมาย ด้วยนา จะบอกให้
คนเหยียดหยัน หมั่นไส้ ไร้คู่สม
อย่าลักเลย ทรามเชย พ่อตาคม
ลักโง่งม งี่เง้า จักเศร้านาน

เปลี่ยนจากลัก เป็นรัก จักง่ายกว่า
ไม่ต้องนอน ผวา เพลาผ่าน
ไม่ต้องนอน ซังเต มองเพดาน
ไม่ร้าวราน หากมอบรัก ปักใจปอง

แล้วมุ่งมั่น ฟันฝ่า อุปสรรค
หวังในรัก ได้แน่ แท้สมสอง
สุขใดเหมือน รักเล่า เฝ้าประคอง
ดั่งวิมาน เรืองรอง ได้ครองรัก