ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ชลนา ทิชากร]

แม่รักลูก ผูกพัน มั่นคงแท้
รักของแม่ ยิ่งใหญ่ หาใครเท่า
เฝ้าถนอม กล่อมเกลี้ยง เลี้ยงดูเรา
ตั้งแต่เท้า เท่าฝาหอย ค่อยเติบโต

ฉันเกิดมา เห็นแต่แม่ คอยแลเหลียว
เสือมีเขี้ยว มันไล่ล่า น่าโมโห
ต้องวิ่งหนี วุ่นวาย ร้องไห้โฮ
ได้หลุมโต หลบภัย แทบวายวาง

แม่จ๋าแม่ แม่อยู่ไหน ลูกไม่เห็น
น้ำค้างเย็น ลมพัดไหว ใจอ้างว้าง
อยากมีแม่ มานอนใกล้ ได้เคยคาง
จนรุ่งสาง นอนคุดคู้ อยู่ผู้เดียว

พอรุ่งราง สว่างฟ้า ตามหาแม่
สองตาแล แม่อยู่ไหน ใจเปล่าเปลี่ยว
แม่เห็นลูก มุ่งหน้า มาโดดเดี่ยว
ใจแม่เสียว ปลาบแปลบ แทบขาดใจ

ชลนา ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/r8gHj5oK9jc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/r8gHj5oK9jc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[--ณัชชา--]

รักอันใดไหนเล่าเท่าแม่รัก
แม่ฟูมฟักลูกตนจนเติบใหญ่
รักของแม่ประเสริฐเลิศกว่าใคร
รักโดยไม่หวังอิงสิ่งตอบแทน

บุญคุณท่านยิ่งใหญ่หาใดเหมือน
ทุกวันเดือนล่วงผ่านท่านหวงแหน
ยากจะหารักใดในทั่วแดน
จะเปรียบแม้รักแม่นี้ไม่มีเลย

ณัช

 

[ดาว อาชาไนย]

ครั้นพอมีแฟนเข้าเจ้าลืมแม่
ป้อนข้าวแต่แฟนเล่านะเจ้าเอ๋ย
จะป้อนแม่สักทีไม่มีเคย
เจ้าทำเฉยปล่อยแม่แกกินเอง

ครั้นพอมีลูกเข้าเจ้าลืมแม่
ป้อนข้าวแก่ลูกกลับกระฉับกระเฉง
เหมือนลูกมีบุญคุ้มอุ้มกระเตง
ลูกละเลงอึใส่ไม่ว่ากัน

ดาว อาชาไนย

[D]

พอมีลูก ยิ่งได้คิด ย้อนผิดถูก
แม่ห่วงลูก ผูกใย ใจคงมั่น
เรารักลูก ของเรา แม่เท่ากัน
มิผิดผัน หันแปร แม้เนิ่นนาน

ใจแม่มอบ ให้ได้ สายสวาท
โดยสัญชาติ ความเป็นแม่ แผ่ไพศาล
โอกาสนี้ ขอรำลึก ตรึกดวงมาน
พระคุณท่าน มากล้ำ คำบรรยาย

จะทำดี เพื่อแม่ แม้ชีวิต
ขอน้อมจิต คิดผ่อน ก่อนจะสาย
แม่คำเดียว เกินพอ ก่อเกิดกาย
ก่อนวางวาย ขอรับใช้ ใฝ่แทนคุณ

"ดิน"

[หนามเตย]

จองที่ไว้ก่อนนะ เดี๋ยวมา ไปอาบน้ำก่อน

ลงชื่อ  หนามเตย

..............................

มาแล้ว))))))))))))

สองชั่วโมงผ่านไปไวเหมือนลัดสนาม

ถามถึง
แม่จ๋าแม่ เป็นยังไง หนอป่านนี้
ยังคงหลับ ฝันดี มีบ้างไหม?
เรื่องเจ็บป่วย ที่เห็น เป็นยังไง
แม่มีใคร หยิบช้อน ป้อนหยุกยา?

รักแม่นะ
ลูกรักแม่ แน่นอน เฝ้าวอนไหว้
ขอเทพไท้ ปกปัก คอยรักษา
ให้แม่นี้ หายป่วย ช่วยนำพา
พรเทวา จงสถิต นิจนิรันดิ์
ห่วงหา
ห่วงแสนห่วง ดวงใจ ของลูกนี้
ชั่วชีวี นี้ให้ จากใจฉัน
ขอพ่อแม่ มีสุข ทุกคืนวัน
เท่านี้นั้น ก็พอ ที่ขอมา
เตือนนิด
แม่อย่าลืม ทานต่อ ตามหมอนัด
ที่เขาจัด มัดเกี่ยว เทียวจัดหา
เช้ากลางวัน เย็นด้วย ช่วยทานยา
และให้ตรง เวลา อย่าเกี่ยงงอล
จากใจลูก
ใจแน่นหนัก รักแม่ แน่นอนยิ่ง   
ไม่มีสิ่ง ใดเท่า เฝ้าห่วงหา
พระคุณแม่ เลิศล้ำ นำชีวา   
ลูกเรียกหา เทิดไว้ ในใจกาย

มาวันนี้ ลูกทำ ย้ำความคิด
ตามแต่จิต ติดต้อง มองจุดหมาย
อยากให้แม่ สุขสันต์ ในบั้นปลาย 
ลูกก็คลาย เหนื่อยล้น ที่ทนมา....   

เรืองจริงจากใจ คุณแม่ไม่สบายจริงค่ะ
 หนามเตย [/font]

[panthong.kh]

ค่าจองที่ เท่าไหร่ กันละหนอ
มัดจำพอ หรือไม่ จ่ายใครนี่
บอกชื่อเสียง เรียงนาม เร็วหนอยซี
อยากจองที่ ซักห้าสิบ ตารางวา

จองไว้ปลูก บ้านอยู่ ให้รู้เรื่อง
อย่าขุ่นเคือง มัดจำ ทำล่วงหน้า
ล็อคของฉัน จองก่อน เดี๋ยวผ่อนนา
ให้ชายคา ติดหนามเตย เลยก็ดี

จะได้มี เพื่อนบ้าน วานซื้อของ
ซื้อลอดช่อง ใบเตย เอยสุขี
แต่งกลอนกัน มันหยด งดตบตี
คงจะมี ความฮา บ้าพอกัน

ขอโทษเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะที่ออกนอกเรื่องเป็นเพราะคุณหนามเตยนะค่ะ ฮ่าๆ

[..กุสุมา..]

วันนี้ใยใจจึงถึงเหน็บหนาว
นึกเมื่อคราวครั้งหลังยังมีแม่
คอยตระกองป้องกันท่านดูแล
จิตเผื่อแผ่แม่ลูกผูกสัมพันธ์

สองแขนกอดพลอดพร่ำคำสอนสั่ง
ซบอกฟังพลั้งอ้อนนอนหลับฝัน
ถ้อยคำหวานผ่านใจในจำนรรจ์
ราตรีนั้นหนุนตักรักล้นทรวง

จมูกจรดรดแก้มแซมไออุ่น
หอมละมุนกรุ่นกลิ่นถวิลห่วง
เสียงอาวรณ์อ่อนโยนกลัวโดนลวง
อย่าก้าวล่วงเลยออกนอกบุรี

มองแววตาพาใจไหวสะท้อน
จดจำตอนก่อนหน้าพานำชี้
สุภาษิตคิดไว้ในสตรี
คือสิ่งดีมีอยู่คู่เมตตา

ขยับตัวคว้าหมอนนอนร้องไห้
สุดอาลัยหม่นหมองต้องเหว่ว้า
รินบ่าไหลหลั่งออกนอกอุรา
คะนึงหา..คุณแม่ท่านนั้นอยู่ใด...

<a href="http://www.youtube.com/v/0bGVqUUeDcQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/0bGVqUUeDcQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

..แม่หญิงกุสุมา..

[บ้านริมโขง]

ฟังสำเนียง เสียงใส ที่ใครเรียก
ได้สำเหนียก นุ่มละมุน  คุ้นคุ้นหู
ฟังพริ้งเพราะ เสนาะนัก จักเชิดชู
เป็นคำครู  คำว่า..แม่  ไม่แปรไป

มากซาบซึ้ง ตรึงล้น จากคนหนึ่ง
ที่ลึกซึ้ง สวยงาม ยามขานไข
คำเรียกแรก จากลูก ผูกดวงใจ
เรียก ”แม่” ไซร้ ปลาบปลื้ม ลืมไม่ลง

คนเป็นแม่ เหมือนเป็น เช่นทุกอย่าง
ไม่ละวาง หน้าที่  มีประสงค์
หวังให้ลูก เกิดมา พาดำรง
ต้องมั่นคง ตรงเสริม เติมทางดี

ทั้งห่วงหวง ดวงใจ ใครจะเท่า
ด้วยรักเจ้า เฝ้าปลุก ให้สุขศรี
เป็นเบ้าหลอม  ให้งาม ยามพาที
อื่นใดมี  “รักแท้” เท่าแม่เรา

กราบขอพร วอนเทวา เหล่าอารักษ์
โปรดประจักษ์ คำวอน อ้อนพงศ์เผ่า
คุ้มครองแม่ ยืนยง คงนานเนา
แผ่ร่มเงา ด้วยชื่น ให้ยืนนาน

จะส่งเสริม เติมมั่น กตัญญูต่อ
ไม่ทดท้อ ก่อสุข ทุกสถาน
ทำเพื่อ “แม่” ลูกนพ จบกราบกราน
มิ่งดวงมาน  คือแม่ แท้เทพไท.

"บ้านริมโขง"

[หนามเตย]

ค่าจองที่ เท่าไหร่ กันละหนอ
มัดจำพอ หรือไม่ จ่ายใครนี่
บอกชื่อเสียง เรียงนาม เร็วหนอยซี
อยากจองที่ ซักห้าสิบ ตารางวา

จองไว้ปลูก บ้านอยู่ ให้รู้เรื่อง
อย่าขุ่นเคือง มัดจำ ทำล่วงหน้า
ล็อคของฉัน จองก่อน เดี๋ยวผ่อนนา
ให้ชายคา ติดหนามเตย เลยก็ดี

จะได้มี เพื่อนบ้าน วานซื้อของ
ซื้อลอดช่อง ใบเตย เอยสุขี
แต่งกลอนกัน มันหยด งดตบตี
คงจะมี ความฮา บ้าพอกัน

ขอโทษเจ้าของกระทู้ด้วยค่ะที่ออกนอกเรื่องเป็นเพราะคุณหนามเตยนะค่ะ ฮ่าๆ

ป้าสสสสสสสสสโธ่วางแผนระยะยาว

เจ้าของกระทู้หนูขอโทษ(ทวดหนู )
อย่าเคืองโกรธใดใดใจสุขสันต์
หนามเตยเพี้ยนไปแล้วกับคุณพัน
อย่าว่าฉันด่าคุณพันนั้นและดี

หนามเตย
   

 อย่าถือสานะคะ ตัวจริงไม่เพี้ยนเน้อ

[ดาว อาชาไนย]

วันนี้ใยใจจึงถึงเหน็บหนาว
นึกเมื่อคราวครั้งหลังยังมีแม่
คอยตระกองป้องกันท่านดูแล
จิตเผื่อแผ่แม่ลูกผูกสัมพันธ์

สองแขนกอดพลอดพร่ำคำสอนสั่ง
ซบอกฟังพลั้งอ้อนนอนหลับฝัน
ถ้อยคำหวานผ่านใจในจำนรรจ์
ราตรีนั้นหนุนตักรักล้นทรวง

จมูกจรดรดแก้มแซมไออุ่น
หอมละมุนกรุ่นกลิ่นถวิลห่วง
เสียงอาวรณ์อ่อนโยนกลัวโดนลวง
อย่าก้าวล่วงเลยออกนอกบุรี

มองแววตาพาใจไหวสะท้อน
จดจำตอนก่อนหน้าพานำชี้
สุภาษิตคิดไว้ในสตรี
คือสิ่งดีมีอยู่คู่เมตตา

ขยับตัวคว้าหมอนนอนร้องไห้
สุดอาลัยหม่นหมองต้องเหว่ว้า
รินบ่าไหลหลั่งออกนอกอุรา
คะนึงหา..คุณแม่ท่านนั้นอยู่ใด...
http://www.youtube.com/watch?v=0bGVqUUeDcQ#noexternalembed#t=42s
..แม่หญิงกุสุมา..

เพลงกล่อมแม่ฟังพาน้ำตารื้น
แอบสะอื้นเหลียวแลแม่อยู่ไหน
ลูกกำพร้ำคิดถึงแม่ซึ้งใจ
ยังมิได้แทนคุณคอยดูแล

ลูกบวชให้แม่ถึงหนึ่งพรรษา
เห็นชายผ้าเหลืองไหมเกาะไว้แม่
จะพาสู่สุคติมิผันแปร
ลูกมีแค่สิ่งนี้ที่แทนคุณ

ดาว อาชาไนย

[ดุลย์ ละมุน]

พอรุ่งราง สว่างฟ้า ตามหาแม่
โชคดีแท้ แม่ชะแง้ คอยแลเหลียว
แม่เห็นลูก มุ่งหน้า มาผู้เดียว
ใจแม่เสียว ปลาบแปลบ แทบขาดใจ
ชลนา ทิชากร

.....แม่จ๋า
ใจลูกยา บ่าช้ำ น้ำตาไหล
แม่จรจาก พรากแขน สู่แดนไกล
สถิตย์ไท้ ในสรวง ห้วงวิมาน

นอนกลืนกล้ำ รำพึง คิดถึงแม่
เคยพ่ายแพ้ แดเศร้า รักเผาผลาญ
แม่คอยปลอบ นอบห่ม ยามซมซาน
รักแม่หวาน นานเนา เท่าฟ้าดิน

เมื่อยังเล็ก เด็กน้อย แม่คอยกล่อม
บรรจงหอม จอมใจ ไข่ในหิน
เลือดในอก ตกหยาด รดราดริน
ลูกดื่มกิน จินต์เจือ เยื่อผูกพัน

ต้องเปลี่ยวร้าง ทางไกล ไร้อกซบ
ได้บรรจบ พบแม่ แค่ในฝัน
จดจำไว้ ในห้วง ดวงชีวัน
รักนิรันดร์ มั่นแท้ คือแม่เอย
 

[blues]

<a href="http://www.youtube.com/v/uIuWStluFkg&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/uIuWStluFkg&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

..รักแม่ที่สุด..

คงไม่มีหญิงใดมาเทียมเทียบ
ที่จะเปรียบกับความรักที่ให้ได้
ขอให้รู้ว่ารักแม่เหนือสิ่งใด
แม้ความตายไม่คิดเห็นเป็นสำคัญ

เพราะว่าแม่เป็นผู้ให้ไถ่ชีวิต
ที่ลูกติดบุญคุณหนุนมหันต์
ไม่สามารถชดใช้ได้ชั่วกัปกัลป์
ค่าอนันต์แห่งไหนไม่เพียงพอ

ก็จะขอทำความดีที่แม่สั่ง
ยามเมื่อคร้งแม่ปลูกฝังยังเด็กหนอ
ครั้นโตแล้วก็จะทำไม่รั้งรอ
ให้เกิดก่อเป็นกุศลแม่ต่อไป

แม้วันนี้ไร้อ้อมกอดอันอบอุ่น
ตักเคยหนุนก็ไม่มีที่จะให้
เสียงพร่ำสอนให้ทำดีจางหายไกล
อย่าได้ห่วงอันใด..ลูกจดจำ

ผ้าถุงเก่า เสื้อคอกระเช้า ที่แม่ชอบ
เหมือนเป็นสิ่งที่ปลุกปลอบให้ชอกช้ำ
ยามแม่อยู่ไม่ดูแลแม่ระกำ
การกระทำเช่นนี้ลูกเสียใจ

กว่าจะเห็นความดีก็เกือบสาย
เมื่อความตายมาพรากเราเข้าผลักไส
อยู่กับแม่เพราะยังห่วงลูกกว่าใคร
จวบสิ้นลมสุดท้าย...ไม่เคยลืม

..ไม่ว่าชาติไหนๆขอเกิดเป็นลูกของแม่ตลอดไป..

รักแม่ครับ

 

bluesky

[ชลนา ทิชากร]

รักอันใดไหนเล่าเท่าแม่รัก
แม่ฟูมฟักลูกตนจนเติบใหญ่
รักของแม่ประเสริฐเลิศกว่าใคร
รักโดยไม่หวังอิงสิ่งตอบแทน

บุญคุณท่านยิ่งใหญ่หาใดเหมือน
ทุกวันเดือนล่วงผ่านท่านหวงแหน
ยากจะหารักใดในทั่วแดน
จะเปรียบแม้รักแม่นี้ไม่มีเลย

ณัช

 

รักอันใด ไม่เท่า แม่เรารัก
แม่ฟูมฟัก รักเลี้ยง เคียงเขนย
ให้ชีวิต จิตวิญญาณ ผ่านล่วงเลย
แม่ไม่เคย ทอดทิ้ง นิ่งดูดาย

ลูกทุกข์ยาก บากบั่น ฝ่าฟันให้
ด้วยห่วงใย ให้ลูกสุข ทุกข์จางหาย
ชีวิตรอด ปลอดภัย ทั้งใจกาย
ลูกรอดตาย สายใยแม่ แผ่คุ้มครอง

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/dRirAMjBipk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/dRirAMjBipk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[muneenoi]

ขุยไม้ไผ่ เกิดจากไผ่ ใช่แหละหนา
กลับเกิดมา ฆ่าไผ่ตาย ช่างร้ายเหลือ
ลูกกล้วยแท้ ทำแม่ม้วย ซวยทุกเมื่อ
ตายเป็นเบือ เพราะลูกตน จนก่ายกอง

ลูกของคน หากดี เป็นศรีบุตร
วิเศษสุด อภิชาติ ปราชญ์ยกย่อง
ไม่ทำแม่ เจ็บช้ำ น้ำตานอง
ย่อมสนอง พระคุณ เป็นบุญตา

ลูกชั่วช้า ถือว่า อวชาตบุตร
ก็เลวสุด ทรพี ไม่มีค่า
ไม่เหลียวแล แม่ตนเอง เบ่งออกมา
คุณมารดา ไม่พันผูก ลูกกากี

ไม่ต่างกันกับขุยไผ่ ลูกไม้กล้วย
ทำแม่ม้วย เกิดมา น่าบัดสี
แม่ต้องตาย เพราะได้ลูกทรพี
ลูกที่ดี อย่าได้เป็น เช่นนั้นเลย

       

        "มุนีน้อย"