| 31 กรกฎาคม 2012, 09:03:PM |
|
บ้านริมโขง
|
 |
« เมื่อ: 31 กรกฎาคม 2012, 09:03:PM » |
 ชุมชน
|
ฟ้าฉ่ำฝนเนืองนองมองกระสินธุ
ที่ไหลรินรวมแอ่งแรงล้นเอ่อ
จากเพียงสายหลายทางวางพบเจอ
ตามองเหม่อ เผลอคล้อย เลื่อนลอยไป
มองตามน้ำยามนี้..หาที่สุด
จะแวะหยุด ลดเลี้ยว เชี่ยวตรงไหน
มีเนินสูง คันดิน ถิ่นแดนใด
มาขวางไว้ ให้หยุด เป็นสุดทาง
เหมือนจุดหมาย ปลายฝัน วันห่วงหา
ไหลเรื่อยมา เป็นสาย ได้ใดขวาง
จะมีไหม ใดยื้อ หรือละวาง
ยิ่งไกลห่าง ยิ่งหาย คนหมายมอง
เป็นสายฝน ตกปน บนดินเลน
ใครมองเห็น ขุ่นแดง แฝงสยอง
ต้องถอยห่างอย่างคร้าม ความคะนอง
หลากล้นคลอง ไร้ค่า พาระทม
ไร้จุดหมาย ไร้หวัง ไร้สั่งสุข
มากด้วยทุกข์ รุกเร้า เข้าทับถม
คนรังเกียจ เดียดฉันท์ มันโสมม
คลุกโคลนตม ราคี ติดที่กาย
จึงต้องหลบ ล้างคราบ ที่อาบร่าง
ปิดแนวทาง ของตน บนเป้าหมาย
รักษาตน คนเศร้า ให้เหงาคลาย
ขอเป็นชาย ไร้ค่า ..ที่ฟ้าเมิน.
"บ้านริมโขง" ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕ |
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, รัตนาวดี, Music, ดุลย์ ละมุน, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, blues, D, สุนันยา
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 31 กรกฎาคม 2012, 10:21:PM |
|
--ณัชชา--
|
 |
« ตอบ #1 เมื่อ: 31 กรกฎาคม 2012, 10:21:PM » |
ชุมชน
|
เธอยังมีคุณค่าน่ายกย่อง
ฉันเฝ้ามองทุกวันนึกสรรเสริญ
ยังศรัทธาเสียจังใช่บังเอิญ
ยังอยากเดินเคียงคู่อยู่กับเธอ
ฟ้าหลังฝนฉ่ำเย็นเธอเห็นไหม
คงสดใสสีครามงามเสมอ
ความสุขที่หวังปองเราต้องเจอ
เพียงอย่าเผลอแววตาเอื้ออาลัย
เราจะก้าวพร้อมกันในวันพรุ่ง
ใช้เรียวรุ้งนำทางกระจ่างใส
หากว่ามีพลังความตั้งใจ
อุปสรรคใดใด ก็พ่ายเรา
--ณัช--
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, ยามพระอาทิตย์อัสดง, รัตนาวดี, Music, ดุลย์ ละมุน, บ้านริมโขง, panthong.kh, บูรพาท่าพระจันทร์, blues, D, รพีกาญจน์, สุนันยา
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 01 สิงหาคม 2012, 01:44:AM |
|
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 01 สิงหาคม 2012, 01:44:AM » |
ชุมชน
|
เหมือนจุดหมาย ปลายฝัน วันห่วงหา
ไหลเรื่อยมา เป็นสาย ได้ใดขวาง
จะมีไหม ใดยื้อ หรือละวาง
ยิ่งไกลห่าง ยิ่งหาย คนหมายมอง
เป็นสายฝน ตกปน บนดินเลน
ใครมองเห็น ขุ่นแดง แฝงสยอง
ต้องถอยห่างอย่างคร้าม ความคะนอง
หลากล้นคลอง ไร้ค่า พาระทม
ไร้จุดหมาย ไร้หวัง ไร้สั่งสุข
มากด้วยทุกข์ รุกเร้า เข้าทับถม
คนรังเกียจ เดียดฉันท์ มันโสมม
คลุกโคลนตม ราคี ติดที่กาย
จึงต้องหลบ ล้างคราบ ที่อาบร่าง
ปิดแนวทาง ของตน บนเป้าหมาย
รักษาตน คนเศร้า ให้เหงาคลาย
ขอเป็นชาย ไร้ค่า ..ที่ฟ้าเมิน.
"บ้านริมโขง" ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕ ...ฤๅหมดหวัง ทั้งใจ ไร้เรื่องรัก
หม่นหมองพัก ปล่อยวาง รักห่างเหิน
ทิ้งใจล้า พาจาก มิอยากเพลิน
รักมาผุด บังเอิญ ต้องเขินอาย...
...ไยต้องหลบ หลีกสร้าง ทางป่วยจิต
ไยต้องปิด ด้วยเศร้า แทนเป้าหมาย
ลองสวมสร้อย รักสวย อาจช่วยคลาย
น้องถักร้อย ถ้อยคล้าย ลายรักเติม...
...หากจุดหมาย ปลายฝัน ในวันหา
มิพบพา ผลักฝัน ไหวหวั่นเพิ่ม
เอาสร้อยสาย ระบายสี มีรักเจิม
ด้วยดอกรัก ห้อยเสริม ใจเริ่มบาน...
...สวมสร้อยรัก..ษาใจ ในคราหมอง
ถึงวันไม่ อยากครอง คืนน้องผ่าน
เผื่อวันใด พี่ฝัน ปั่นป่วนนาน
ให้ยืมแขวน ริมด้าน ม่านดวงใจ...
รัตนาวดี
 |
|
|
|
| 01 สิงหาคม 2012, 06:37:AM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 01 สิงหาคม 2012, 06:37:AM » |
ชุมชน
|
ฟ้าฉ่ำฝนเนืองนองมองกระสินธุ
ที่ไหลรินรวมแอ่งแรงล้นเอ่อ
จากเพียงสายหลายทางวางพบเจอ
ตามองเหม่อ เผลอคล้อย เลื่อนลอยไป
มองตามน้ำยามนี้..หาที่สุด
จะแวะหยุด ลดเลี้ยว เชี่ยวตรงไหน
มีเนินสูง คันดิน ถิ่นแดนใด
มาขวางไว้ ให้หยุด เป็นสุดทาง
เหมือนจุดหมาย ปลายฝัน วันห่วงหา
ไหลเรื่อยมา เป็นสาย ได้ใดขวาง
จะมีไหม ใดยื้อ หรือละวาง
ยิ่งไกลห่าง ยิ่งหาย คนหมายมอง
เป็นสายฝน ตกปน บนดินเลน
ใครมองเห็น ขุ่นแดง แฝงสยอง
ต้องถอยห่างอย่างคร้าม ความคะนอง
หลากล้นคลอง ไร้ค่า พาระทม
ไร้จุดหมาย ไร้หวัง ไร้สั่งสุข
มากด้วยทุกข์ รุกเร้า เข้าทับถม
คนรังเกียจ เดียดฉันท์ มันโสมม
คลุกโคลนตม ราคี ติดที่กาย
จึงต้องหลบ ล้างคราบ ที่อาบร่าง
ปิดแนวทาง ของตน บนเป้าหมาย
รักษาตน คนเศร้า ให้เหงาคลาย
ขอเป็นชาย ไร้ค่า ..ที่ฟ้าเมิน.
"บ้านริมโขง" ๓๑ กรกฎาคม ๒๕๕๕ 
แม้เลอะโคลน ล้างได้ ใสสะอาด
เสื้อผ้าขาด เย็บปะ อย่ามัวเขิน
ทางคตเคี้ยว ไปมา ถ้าหมั่นเดิน
จุดหมายคง ไม่เกิน พยายาม
ฝนฉ่ำฟ้า ครานี้ มีเปื้อนเปรอะ
เปื้อนจนเลอะ เพียงใด ขอไถ่ถาม
อยากช่วยล้าง โคลนดิน ให้สิ้นตาม
ชายตางาม อย่างพี่ ยินดีทำ
ล้างออกแล้ว แวววาว ราวทองทับ
วะวิบวับ งามเด่น เย็นกระหน่ำ
สรีระ เอวองค์ หลงระกำ
อยากถลำ เข้ากอด พ่อยอดชาย
หล่อขนาด อาจตาย ด้วยขายหน้า
หญิงไม่คว้า ได้ไง ใจสลาย
มองทีไร แทบคลั้ง นั่งตาลาย
ดั่งองค์อินทร์ แปลงกาย คล้ายแกล้งอำ
 |
|
|
|
|
| 01 สิงหาคม 2012, 08:32:AM |
|
|
|
| 01 สิงหาคม 2012, 10:46:AM |
|
|
|
| 02 สิงหาคม 2012, 03:54:AM |
|
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 02 สิงหาคม 2012, 03:54:AM » |
ชุมชน
|
เธอยังมีคุณค่าน่ายกย่อง
ฉันเฝ้ามองทุกวันนึกสรรเสริญ
ยังศรัทธาเสียจังใช่บังเอิญ
ยังอยากเดินเคียงคู่อยู่กับเธอ
ฟ้าหลังฝนฉ่ำเย็นเธอเห็นไหม
คงสดใสสีครามงามเสมอ
ความสุขที่หวังปองเราต้องเจอ
เพียงอย่าเผลอแววตาเอื้ออาลัย
เราจะก้าวพร้อมกันในวันพรุ่ง
ใช้เรียวรุ้งนำทางกระจ่างใส
หากว่ามีพลังความตั้งใจ
อุปสรรคใดใด ก็พ่ายเรา
--ณัช--
อ่านแอบซึ้งถึงคำนำถวิล
ได้ยลยินคำปลอบมอบคลายเศร้า
ใจเธองามจริงเอย..เชยเพียงเงา
ยังเร่งเร้าเฝ้าชื่นยื่นไมตรี
บุญเราถึงเขาไหม...ให้คอยถาม
เธอคนงามเลิศลักษณ์สลักศรี
เธอดุจแก้วแวววาวพราวมณี
กลัวเหลือที่มณีเฉา..เพราะเราทำ
อยากมองเธอด้วยชื่น..ทุกคืนหวาน
ชมดวงมานด้วยเชิดเทิดคมขำ
ไม่อาจครองเป็นเจ้าเข้าครอบงำ
เพียงเอ่ยคำนำสู่เป็น..ชู้ทางใจ..
"บ้านริมโขง" |
|
|
|
| 02 สิงหาคม 2012, 03:58:AM |
|
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 02 สิงหาคม 2012, 03:58:AM » |
ชุมชน
|
...ฤๅหมดหวัง ทั้งใจ ไร้เรื่องรัก
หม่นหมองพัก ปล่อยวาง รักห่างเหิน
ทิ้งใจล้า พาจาก มิอยากเพลิน
รักมาผุด บังเอิญ ต้องเขินอาย...
...ไยต้องหลบ หลีกสร้าง ทางป่วยจิต
ไยต้องปิด ด้วยเศร้า แทนเป้าหมาย
ลองสวมสร้อย รักสวย อาจช่วยคลาย
น้องถักร้อย ถ้อยคล้าย ลายรักเติม...
...หากจุดหมาย ปลายฝัน ในวันหา
มิพบพา ผลักฝัน ไหวหวั่นเพิ่ม
เอาสร้อยสาย ระบายสี มีรักเจิม
ด้วยดอกรัก ห้อยเสริม ใจเริ่มบาน...
...สวมสร้อยรัก..ษาใจ ในคราหมอง
ถึงวันไม่ อยากครอง คืนน้องผ่าน
เผื่อวันใด พี่ฝัน ปั่นป่วนนาน
ให้ยืมแขวน ริมด้าน ม่านดวงใจ...
รัตนาวดี
ความหมายดี มีสร้อยร้อยสวาท
น้องหวังวาดคาดหมายคลายหวั่นไหว
ล้างอารมณ์บ่มเหงาทุเลาไป
สวมเอาไว้ได้สมไม่ตรมทรวง
สร้อยรักสวยรวยรื่นตื่นตาเห็น
ไร้ลำเค็ญไร้ขื่นชื่นใหญ่หลวง
สร้อยแสงสีมีรักสลักดวง
โอ้..พุ่มพวง สร้อยสวาท ไม่คลาดคลา
ขอมอบสร้อยอีกอัน..ฉันมอบให้
แด่..ดวงใจ คืนกลับรับห่วงหา
ขอให้เธอสุขสู่คู่อุรา
ให้งามเลิศเจิดจ้า..สง่ามอง
เธอใจงามยามเห็นฉันเป็นทุกข์
เธอปลอบปลุกด้วยหวังสั่งสนอง
เธอโอบเอื้อเผื่อรักสลักครอง
มอบสร้อยคล้องจองใจ..ฉันไม่ลืม.
"บ้านริมโขง" |
|
|
|
| 02 สิงหาคม 2012, 04:05:AM |
|
|
|
|
