ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

อิฉันนั่งข้างหน้าต่างอย่างเหงาเหงา
มองเห็นเงาฝนปรายเป็นสายหม่น
บางครั้งร่วงเผาะเผาะเพราะลมบน
พาเม็ดฝนพรูพร่างลงข้างรั้ว

มะลิวัลย์พันยอดทอดกิ่งหลบ
ตั้งแต่พลบหนีหน้ายามฟ้าหลัว
แผ่นฟ้าเคยอำไพผ่อง..กลับหมองมัว
ฉาบทาทั่วดูสีเทาคล้ายเขม่าฟืน

ลมกรรโชกเป็นช่วงเหมือนทวงถาม
อยากรู้ความเป็นไปในถิ่นอื่น
คนอีกฟากฝั่งฟ้า..ว่าหยัดยืน
หรือสะอื้นหม่นไหม้ในวันนี้

อิฉันจ้องใบไม้ร่วงที่ควงหล่น
คิดถึงคนรู้ใจ..อยู่ไหนนี่
ขับลำนำคำหวานผ่านราตรี
ถึงคนดีหรือไม่...ยังไม่รู้

"ประภาคาร"
07/31/2012
 

[my smile]

ถึงแล้ว..ถึงแล้ว
ด้วยรักอันแน่แน่วความคิดถึงจึงตรงถี่..ถึงเมื่อครู่
ฟังให้ดีสำหรับข่าวคราว..ความเป็นอยู่
กระผมสบายดี..เพียงขาดความอบอุ่นเลยหดหู่..เนื้อเต้นข้างใน

เวลามองฟ้า..มองน้ำ
เดี๋ยวแดด เดี๋ยวฝนพร่ำ มันร่ำไห้
คิดถึงเสียจริงแม่ยอดชู้ แก้วดวงใจ
ไม่รู้คราไหน..จะได้เห็นหญิงงามให้อุ่นใจ..ชายรักเดียว


 


ไม่ถนัดกลอนสุภาพอะค่ะ. ..ห้า ๆ

[Prapacarn ❀]

ดีใจ..ดีใจ..ที่ความคิดถึงไม่ได้หล่นหายที่ปลายฟ้า..

ก็นึกแล้วเชียวว่า..จะต้องถึงจนได้..
 
ส่งไปตั้งหลายกระบุง..เรียกว่ามากมาย..

ขอโทษ..ถ้าหัวใจมันเสียหาย..ชำรุดทรุดโทรม
 
แซมค่ะ
 

[panthong.kh]

อิฉันนั่งข้างหน้าต่างอย่างเหงาเหงา
มองเห็นเงาฝนปรายเป็นสายหม่น
บางครั้งร่วงเผาะเผาะเพราะลมบน
พาเม็ดฝนพรูพร่างลงข้างรั้ว

มะลิวัลย์พันยอดทอดกิ่งหลบ
ตั้งแต่พลบหนีหน้ายามฟ้าหลัว
แผ่นฟ้าเคยอำไพผ่อง..กลับหมองมัว
ฉาบทาทั่วดูสีเทาคล้ายเขม่าฟืน

ลมกรรโชกเป็นช่วงเหมือนทวงถาม
อยากรู้ความเป็นไปในถิ่นอื่น
คนอีกฟากฝั่งฟ้า..ว่าหยัดยืน
หรือสะอื้นหม่นไหม้ในวันนี้

อิฉันจ้องใบไม้ร่วงที่ควงหล่น
คิดถึงคนรู้ใจ..อยู่ไหนนี่
ขับลำนำคำหวานผ่านราตรี
ถึงคนดีหรือไม่...ยังไม่รู้

"ประภาคาร"
07/31/2012
 

เม็ดฝนหล่น โปรยปราย เป็นสายน้ำ
ความชุ่มฉ่ำ แผ่ทั่ว ตัวของหนู
หลากพืชพันธุ์ นานา นะโฉมตรู
ตื่นรับรู้ สดชื่น คืนฝนพรำ

คนรู้ใจ ยังอยู่ สู้ฝันฝ่า
พลอยก้มหน้า  มองดิน สิ้นถลำ
แสนเจ็บปวด เกินแก้ แม้ชอกช้ำ
จากกระทำ ของบางใคร ยังใฝ่ปอง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 

รอรับคำร่ำโรยที่โปรยเห็น
กระซ่านเซ็นเป็นฝนบนมือสอง
กระจัดกระจายสายชลที่ล้นนอง
หยาดละอองรองรับซึมซับใจ

ช่างอบอุ่นกรุ่นนักไม่ยักหนาว
ซ่านผะผ่าวราวแอบแนบไฉน
เคียงเนื้อนวลอวลอาบซาบทรวงใน
ละมุนละไมไหนอื่นจะชื่นเคียง

อยากเอ่ยให้ได้รู้แม้นอยู่ไหน
ฝนน้ำใจไม่สิ้นได้ยินเสียง
เหมือนลำนำคำน้อยที่ร้อยเรียง
ผ่านสำเนียงเพียงแผ่วแจ้วแจ้วมา...

"  บูรพ์ "

 

[Prapacarn ❀]

เม็ดฝนหล่น โปรยปราย เป็นสายน้ำ
ความชุ่มฉ่ำ แผ่ทั่ว ตัวของหนู
หลากพืชพันธุ์ นานา นะโฉมตรู
ตื่นรับรู้ สดชื่น คืนฝนพรำ

คนรู้ใจ ยังอยู่ สู้ฝันฝ่า
พลอยก้มหน้า  มองดิน สิ้นถลำ
แสนเจ็บปวด เกินแก้ แม้ชอกช้ำ
จากกระทำ ของบางใคร ยังใฝ่ปอง

จึงเก็บตัวเก็บใจไม่กล้าเผย
เกรงว่าเอ่ยใจเราคงเศร้าหมอง
เพียรซ่อนความรู้สึกเฝ้าตรึกตรอง
รักเป็นของคนอื่น..ทนขื่นใจ

ทางของเรามองเห็น..แค่เส้นขนาน
ชั่วกัปกาลมิอาจคิดฝันใฝ่
เก็บความรักฝังจินต์จนสิ้นใจ
รักหม่นไหม้ซึ้งประจักษ์..รักข้างเดียว

"ประภาคาร"
07/31/2012

[ดาว อาชาไนย]

ฟ้ามีดาวพราวพรายอีกหลายล้าน
ประภาคารควรมองและข้องเกี่ยว
เลือกสักดวงห่วงมั่นกระสันเกลียว
ชวนท่องเที่ยวเวทีรักมีทาง

เอาใจช่วยด้วยใจใสพิสุทธิ์
ขออย่าหยุดเดินหน้าจะพาหมาง
มาเก็บตัวเก็บใจให้ระคาง
เร่งรีบสร้างรักใหม่ในทันที

ดาว อาชาไนย
๑-๘-๒๕๕๕

[Prapacarn ❀]

 

รอรับคำร่ำโรยที่โปรยเห็น
กระซ่านเซ็นเป็นฝนบนมือสอง
กระจัดกระจายสายชลที่ล้นนอง
หยาดละอองรองรับซึมซับใจ

ช่างอบอุ่นกรุ่นนักไม่ยักหนาว
ซ่านผะผ่าวราวแอบแนบไฉน
เคียงเนื้อนวลอวลอาบซาบทรวงใน
ละมุนละไมไหนอื่นจะชื่นเคียง

อยากเอ่ยให้ได้รู้แม้นอยู่ไหน
ฝนน้ำใจไม่สิ้นได้ยินเสียง
เหมือนลำนำคำน้อยที่ร้อยเรียง
ผ่านสำเนียงเพียงแผ่วแจ้วแจ้วมา...

"  บูรพ์ "

 

ส่งลำนำคำหวานผ่านสายฝน
ฝากถึงคนอยู่ไกลเฝ้าใฝ่หา
สายฝนหล่นปนซับกับน้ำตา
ละอองซ่ากระเซ็นซัด..กระจัดกระจาย

ดั่งห้วงใจแหลกร้าวคราวรับรู้
เขามีคู่เคียงใกล้รักไม่หน่าย
ฉันแค่เศษ..ส่วนเกินให้เขินอาย
จะมั่นหมาย..มิควร..จำด่วนลา

"ประภาคาร"
 

[Prapacarn ❀]

ฟ้ามีดาวพราวพรายอีกหลายล้าน
ประภาคารควรมองและข้องเกี่ยว
เลือกสักดวงห่วงมั่นกระสันเกลียว
ชวนท่องเที่ยวเวทีรักมีทาง

เอาใจช่วยด้วยใจใสพิสุทธิ์
ขออย่าหยุดเดินหน้าจะพาหมาง
มาเก็บตัวเก็บใจให้ระคาง
เร่งรีบสร้างรักใหม่ในทันที

ดาว อาชาไนย

๑-๘-๒๕๕๕

ทำไมต้องเป็นเธอ..เผลอมาทัก
จนถูกกักขังใจ..ไว้ที่นี่
ห่วงรัดรึงขึงมานผลาญชีวี
ขอหลีกลี้หลบหน้า..รักษาใจ

ฟ้ามีดาวกระจ่างจ้า ...ฟ้าจัดสรรค์
ไยจึงมาเลือกฉันให้หวั่นไหว
ประภาคารไม่เคยหมองนั่งส่องไฟ
ถูกคลื่นใจ โถมถล่ม..ก็ล่มแล้ว

"ประภาคาร"
 

[blues]

<a href="http://www.youtube.com/v/B1-iKbZgERY&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/B1-iKbZgERY&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

สัญญาใจ อรวี สัจจานนท์

รับข่าวสารจากฟากฟ้า อุราไหม้
จากคนไกลใจคิดถึง คนึงอยู่
ไม่เคยคลายสัมพัน อันพร่างพรู
เฝ้าคอยดูและติดตาม ถามข่าวคราว

ให้เป็นห่วงหวงหา อุราเพ้อ
อยากเจอะเจอเพื่อห่มฝัน พลันหายหนาว
แล้วจะเก็บฝันนั้น ปันเรื่องราว
ส่งสู่ดาวประดับไว้ ในนภา

ทุกคืนค่ำนำพา อุราหวั่น
เฝ้ามองจันทร์และดวงดาว พราวเวหา
จะสะท้อนห้วงคำนึง ถึงกานดา
ที่จากลาทำหน้าที่ สู่แดนไกล

ยังจำวันที่ร่ำลา อุราหมอง
เมื่อจำต้องห่างเธอ เสมอไหน
ฝนสั่งฟ้าจันทร์ลาดาว เมื่อคราวใด
โปรดจำไว้ สัญญาใจ จะไม่ลืม



bluesky

[Prapacarn ❀]

"ตอบท่านพี่ bluesky ค่ะ"

วันแรกที่พบกันหวั่นผวา
ห้วงอุราแกว่งไกวใจสุดปลื้ม
เมื่อเธอขอหัวใจ..หลงให้ยืม
ด้วยเผลอลืมนิยามของความรัก

แม้ต้องจากไปไกล..ใจยังมั่น
ความสัมพันธ์พ่วงฤดีมิหายหัก
ถ้อยสัญญาติดตรึงยังซึ้งนัก
คำว่า”รัก”ยังหวานกรุ่นมานซึ้ง

ครั้นเวลาผ่านไปใจเหินห่าง
เธอเริ่มจาง..ฉันเริ่มไกลไม่เป็นหนึ่ง
อยากจะทวงถ้อยคำเคยรำพึง
ใครคนหนึ่งยังรอ..ขอรักคืน

แซมค่ะ