| 28 กรกฎาคม 2012, 07:01:PM |
ส.เชื้อจันทร์
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 104
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 121
รักความจริง ความงาม ความสุนทรีย์ รักกวีรสบทกลอน
|
 |
« เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 07:01:PM » |
 ชุมชน
|
...""ฟ้ายามนี้".... ..แลมองฟ้ายามนี้สีเศร้าเศร้า
มิเห็นเงาตะวันมาอวดโฉม
มีแต่สายพิรุณปลอบประโลม
เพียรเหนี่ยวโน้มใจฉันให้รันทด
ขอร้อง...อย่าทำแบบนี้เลยฟ้า
เท่านี้ก็เหนื่อยล้าแรงแห้งหด
อยากเห็นฟ้าสีครามที่งามงด
พร้อมกับบทกวีที่ปลุกขวัญ
อยากเห็นสายรุ้งหวานพาดน่านฟ้า
มีนกกาบินวนบนรุ้งนั่น
พร้อมแดดอ่อนก่อนลาทิวาวัน
เผื่อว่าหัวใจฉัน...จะร่าเริง...
...ส.เชื้อจันทร์...
๒๘ ก.ค. ๕๕
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : สล่าผิน, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดอกกระเจียว, ชลนา ทิชากร, D, อริญชย์, ดอกฝิ่น, เนิน จำราย, ไพร พนาวัลย์, Music, panthong.kh, blues, รพีกาญจน์, nisakorn, เพรางาย, บ้านริมโขง, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, สมนึก นพ, เมฆา..., ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 22 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
...สร้างความคุ้นเคยให้จิตใจ ด้วยเรื่องราว บทกวี และข้อคิดดีๆ...
|
|
|
| 28 กรกฎาคม 2012, 07:46:PM |
D
นักรบทุกบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 3313
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 3,894
ขอขอบพระคุณทุกภาพจาก Internet & Youtube ค่ะ
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 07:46:PM » |
ชุมชน
|
ยลนภา ครานี้ ฤดีหม่น
หัวใจคน อยู่ไกล ให้ยุ่งเหยิง
สายลมเย็น เคล้ากาย ใจกระเจิง
มิรื่นเริง เหมือนเก่า เคยเคล้าคลอ
สายลมเหงา เศร้าซม ระทมจิต
เธอจะคิด ถึงเรา เหงาไหมหนอ
รู้ไหมใจ ใครเล่า ที่เฝ้ารอ
มิเคยท้อ แค่คิดถึง ยังซึ้งทรวง
จึงฝากกลอน วอนผ่าน ม่านฟ้ากว้าง
โปรดนำทาง วางใกล้ ว่าใจห่วง
วอนสายลม อย่าผัน หันลมลวง
คอยเหนี่ยวหน่วง คนไกล ให้มั่นคง "ดิน" |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ส.เชื้อจันทร์, อริญชย์, ดอกฝิ่น, เนิน จำราย, ไพร พนาวัลย์, Music, blues, รพีกาญจน์, nisakorn, บ้านริมโขง, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, สมนึก นพ, เมฆา..., ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 28 กรกฎาคม 2012, 08:04:PM |
ส.เชื้อจันทร์
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี
คะแนนกลอนของผู้นี้ 104
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 121
รักความจริง ความงาม ความสุนทรีย์ รักกวีรสบทกลอน
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 08:04:PM » |
ชุมชน
|
ยลนภา ครานี้ ฤดีหม่น
หัวใจคน อยู่ไกล ให้ยุ่งเหยิง
สายลมเย็น เคล้ากาย ใจกระเจิง
มิรื่นเริง เหมือนเก่า เคยเคล้าคลอ
สายลมเหงา เศร้าซม ระทมจิต
เธอจะคิด ถึงเรา เหงาไหมหนอ
รู้ไหมใจ ใครเล่า ที่เฝ้ารอ
มิเคยท้อ แค่คิดถึง ยังซึ้งทรวง
จึงฝากกลอน วอนผ่าน ม่านฟ้ากว้าง
โปรดนำทาง วางใกล้ ว่าใจห่วง
วอนสายลม อย่าผัน หันลมลวง
คอยเหนี่ยวหน่วง คนไกล ให้มั่นคง "ดิน" ขอบคุณมากมายนะ "ละอองดิน"
เพียงได้ยินน้ำใจอันสูงส่ง
มากับสายลมเย็นเป็นทิวธง
คนไกลก็ดำรงเป็นสุขแล้ว...
...ส.เชื้อจันทร์...
๒๘ ก.ค. ๕๕
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ดอกฝิ่น, อริญชย์, เนิน จำราย, ไพร พนาวัลย์, blues, รพีกาญจน์, nisakorn, D, บ้านริมโขง, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, สมนึก นพ, เมฆา..., ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...สร้างความคุ้นเคยให้จิตใจ ด้วยเรื่องราว บทกวี และข้อคิดดีๆ...
|
|
|
| 28 กรกฎาคม 2012, 08:26:PM |
|
ดอกฝิ่น
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 08:26:PM » |
ชุมชน
|
..แลมองฟ้ายามนี้สีเศร้าเศร้า
มิเห็นเงาตะวันมาอวดโฉม
มีแต่สายพิรุณปลอบประโลม
เพียรเหนี่ยวโน้มใจฉันให้รันทด
ขอร้อง...อย่าทำแบบนี้เลยฟ้า
เท่านี้ก็เหนื่อยล้าแรงแห้งหด
อยากเห็นฟ้าสีครามที่งามงด
พร้อมกับบทกวีที่ปลุกขวัญ
อยากเห็นสายรุ้งหวานพาดน่านฟ้า
มีนกกาบินวนบนรุ้งนั่น
พร้อมแดดอ่อนก่อนลาทิวาวัน
เผื่อว่าหัวใจฉัน...จะร่าเริง...
...ส.เชื้อจันทร์...
๒๘ ก.ค. ๕๕
ฟ้าวันนี้ที่มีสีเทาหม่น
ดั่งระคนบนเงาเขาปล่อยเหลิง
ฝันผวาพาขวัญล้วนกระเจิง
ร้อนเปลวเพลิงเผาสุมรุมเร้าทรวง
ฟ้าวันนี้มีน้ำตามาร้องไห้
รินร่ำไรรดหลั่งพลั้งเผลอห่วง
เหน็บหนาวเหลือเชื่อถ้อยร้อยลิ้นลวง
ยิ่งกว่าบ่วงบาศร้ายหมายชีวา
ฟ้าวันนี้หนีหน้ามาเซซบ
เพื่อลี้หลบจบลงตรงนี้หนา
พรหมลิขิตขีดเส้นเกณฑ์ชะตา
ปรารถนาฟ้าอยู่ผู้เดียวดาย
“ ดอกฝิ่น ” |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, เนิน จำราย, ไพร พนาวัลย์, Music, panthong.kh, blues, รพีกาญจน์, nisakorn, D, บ้านริมโขง, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, สมนึก นพ, เมฆา..., ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 28 กรกฎาคม 2012, 09:16:PM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 09:16:PM » |
ชุมชน
|
ฟ้ายามนี้มืดหม่นดั่งคนเศร้า
จงทนเอาอีกหน่อยจะค่อยหาย
ฟ้าหลังฝนใสสว่างจนพร่างพราย
ความหม่นคลายหายเศร้าค่อยเบาบาง
ชีวิตคนก็เป็นเช่นนี้หนอ
อย่าทดท้ออยู่เลยเพียงเอ่ยอ้าง
ทนอีกนิดเดี๋ยวก็เย็นพบเส้นทาง
แล้วยืดร่างยิ้มสู้ให้รู้ดี
“ไพร พนาวัลย์” |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : blues, อริญชย์, รพีกาญจน์, nisakorn, D, บ้านริมโขง, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, panthong.kh, สมนึก นพ, เมฆา..., ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 28 กรกฎาคม 2012, 10:34:PM |
|
panthong.kh
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 10:34:PM » |
ชุมชน
|
จะให้ทน ถึงไหน ไม่สิ้นสุด
มีสะดุด เรื่อยไป ในทุกที่
เสียงปลอบใจ ต้องทน นะคนดี
ทนหลายปี จนแห้ว ไร้แววใจ
ฟ้าไม่เคย สว่าง กระจ่างหนอ
รักที่ก่อ ท้อทด ไม่สดใส
หลายปีผ่าน นานเนิ่น เกินกว่าใคร
กลัวช้ำใจ เมื่อฟ้า ไร้ปราณี
 |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, ไพร พนาวัลย์, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, blues, สมนึก นพ, เมฆา..., ไม่รู้ใจ
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 29 กรกฎาคม 2012, 08:24:AM |
|
|
|
| 29 กรกฎาคม 2012, 09:21:AM |
|
|
|
|
