เมื่อสิ้นรัก
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
05 พฤศจิกายน 2024, 07:15:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
ผู้เขียน หัวข้อ: เมื่อสิ้นรัก  (อ่าน 11467 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 2 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
28 กรกฎาคม 2012, 12:36:PM
archanai
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 4
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 4



« เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 12:36:PM »
ชุมชนชุมชน

ถึงหนีรักไปได้แห่งใดพ้น
หนีใจตนไปได้แห่งใดหรือ
เมื่อสร้างรักอนรรฆค่ามากับมือ
จะแกล้งยื้อกลับไปไม่เสียดาย

ถามใจตัวดูก่อนว่าอ่อนไหว
หรือว่าใจแข็งพร้อมยอมสลาย
ผิวเผินอาจแข็งกล้ากว่าผู้ชาย
ลึกลึกอาจไม่ง่ายอย่างที่คิด

ก็รู้ดีที่ตัวนี้ชั่วฉล
จึงเป็นผลจากวจีที่ผิดผิด
สุดอัดอั้นกลั้นเจ็บเก็บไว้มิด
พลั้งชนิดยากอภัยไม่ระวัง

ยามรักพรากอยากให้โลกหมุนกลับ
เพื่อยิ้มรับสุขล้นแต่หนหลัง
ลืมไปว่ารักนี้ไม่จีรัง
จนกระทั่งความเหงาเข้ามาเยือน

ทุกทุกสิ่งวนเวียนเปลี่ยนแปรได้
รักจึงไม่เหลือแม้แค่เพียงเพื่อน
ดอกไม้หรือจะบานนานเป็นเดือน
กลีบโรยเกลื่อนถูกย่ำทำรังแก

เธอดับไฟรักให้ไฟสิ้นเชื้อ
ฉันสิเหลือรักเข้มเต็มกระแส
ขอเก็บในตู้ใจใส่กุญแจ
ชื่นชมแต่ผู้เดียวยามเปลี่ยวใจ

ดาว อาชาไนย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, บ้านกลอนไทย, ♥ กานต์ฑิตา ♥, สุนันยา, Music, ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, รพีกาญจน์, รัตนาวดี, blues, panthong.kh, อริญชย์, D, บูรพาท่าพระจันทร์, เนิน จำราย, ไร้นวล^^, ชลนา ทิชากร, Prapacarn ❀, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
28 กรกฎาคม 2012, 02:52:PM
saknun
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 245
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 940



« ตอบ #1 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 02:52:PM »
ชุมชนชุมชน

      [size
=18pt]เมื่อสิ้นรัก หากแต่ ไม่สิ้นหวัง
       จึงต้องตั้ง ความรัก เกิดขึ้นใหม่
       เพื่อเริ่มต้น รักแท้   และจริงใจ
      หวังมอบให้ แด่เธอ ผู้เดียวดาย
      สิ้นความรัก แต่ใจ ยังไม่สิ้น
     จึงต้องดิ้น ต่อไป มีความหมาย
     ถึงจะรู้  ว่ารัก ถูกทำลาย
     ขอยอมตาย เพื่อนาง เพียงคนเดียว
     ด้วยหัวใจ ดวงนี้ ที่ยังมั่น
    ที่สำคัญ ต่อรัก ไม่เปล่าเปลียว   
   แม้นชีวา แดดิ้น น่าหวาดเสียว
   มีหนึ่งเดียว คือใจ มอบให้เธ

     

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, แป้งน้ำ, รพีกาญจน์, รัตนาวดี, blues, อริญชย์, D, บูรพาท่าพระจันทร์, เนิน จำราย, ไร้นวล^^, ชลนา ทิชากร, panthong.kh, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
28 กรกฎาคม 2012, 05:37:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #2 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 05:37:PM »
ชุมชนชุมชน

ถึงหนีรักไปได้แห่งใดพ้น
หนีใจตนไปได้แห่งใดหรือ
เมื่อสร้างรักอนรรฆค่ามากับมือ
จะแกล้งยื้อกลับไปไม่เสียดาย

ถามใจตัวดูก่อนว่าอ่อนไหว
หรือว่าใจแข็งพร้อมยอมสลาย
ผิวเผินอาจแข็งกล้ากว่าผู้ชาย
ลึกลึกอาจไม่ง่ายอย่างที่คิด

ก็รู้ดีที่ตัวนี้ชั่วฉล
จึงเป็นผลจากวจีที่ผิดผิด
สุดอัดอั้นกลั้นเจ็บเก็บไว้มิด
พลั้งชนิดยากอภัยไม่ระวัง

ยามรักพรากอยากให้โลกหมุนกลับ
เพื่อยิ้มรับสุขล้นแต่หนหลัง
ลืมไปว่ารักนี้ไม่จีรัง
จนกระทั่งความเหงาเข้ามาเยือน

ทุกทุกสิ่งวนเวียนเปลี่ยนแปรได้
รักจึงไม่เหลือแม้แค่เพียงเพื่อน
ดอกไม้หรือจะบานนานเป็นเดือน
กลีบโรยเกลื่อนถูกย่ำทำรังแก

เธอดับไฟรักให้ไฟสิ้นเชื้อ
ฉันสิเหลือรักเข้มเต็มกระแส
ขอเก็บในตู้ใจใส่กุญแจ
ชื่นชมแต่ผู้เดียวยามเปลี่ยวใจ

ดาว อาชาไนย


ที่ต้องหนี ตีจาก ชายมากรัก
อกแทบหัก รักลวง กลวงไม่ไหว
หากไปเป็น สำรอง ของผู้ใด
สงสารใจ แต่จำกัด ต้องตัดตอน

ขืนคาราคาซัง รังแต่เจ็บ
แผลอักเสบ ช้ำหนอง พองพุก่อน
ยากรักษา ข้างใน ดั่งไฟฟอน
ลุกเร้าร้อน อาจแย่ ดวงแดตรม

จึงเก็บงำ จำไว้ อย่าให้พลาด
จักขยาด พลาดพลั้ง นั่งขื่นขม
ดอกรักเหี่ยว แห้งกรัง ฝังติดตม
ปลิวตามลม บางเบา เศร้าเดียวดาย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : archanai, อริญชย์, D, บูรพาท่าพระจันทร์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไร้นวล^^, ชลนา ทิชากร, ไพร พนาวัลย์, blues, รพีกาญจน์, รัตนาวดี, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
28 กรกฎาคม 2012, 06:45:PM
บูรพาท่าพระจันทร์
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 848
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,717


ผู้นิยม..ชมรส..บทกานท์กลอน./


« ตอบ #3 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 06:45:PM »
ชุมชนชุมชน





 ลาตายดีกว่าตู


สุดโศกเสียวเหลียวกลับแลลับหลัง
โอ้รักยังฝังอยู่ไม่รู้หาย
สะอื้นอั้นกลั้นเก็บยอมเจ็บกาย
แสนเสียดายสายสวาทมาขาดกัน

สู้ถนอมกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดวงจิต
มอบชีวิตอุทิศยิ่งทุกสิ่งสรรพ์
หวังรักคงยงยืนชื่นสัมพันธ์
เหมือนดวงจันทร์นั้นหนาคู่ฟ้าครอง

ต่อแต่นี้ฤดีพรากคงยากเห็น
ไม่อาจเป็นเช่นดังหวังเคียงสอง
สุริยาลาเลือนเตือนตามอง
เหมือนใจน้องหมองหมางที่จางจร...

"  บูรพ์ "

 
เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เนิน จำราย, ยามพระอาทิตย์อัสดง, อริญชย์, ไร้นวล^^, archanai, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, blues, รพีกาญจน์, รัตนาวดี, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
28 กรกฎาคม 2012, 08:50:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #4 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 08:50:PM »
ชุมชนชุมชน


อยากเจอน้อง มองมา นภากาศ
สายสวาท จะรอ พนออ้อน
แสงดางดาว พราวระยับ รับบังอร
พบงามงอน แน่แน่ แค่มองตาม

น้องเช่นกัน แม้นจาก พรากรักพี่
แต่ฤดี ฝังรัก มิหักห้าม
ยังตราตรึง ซึ้งนัก รักทุกยาม
ราตรีงาม ยามหม่น เฝ้าทนคอย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : archanai, blues, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, รอยไถแปร, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, ไร้นวล^^, ไม่รู้ใจ, อริญชย์

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
28 กรกฎาคม 2012, 09:18:PM
chaya
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2



« ตอบ #5 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 09:18:PM »
ชุมชนชุมชน



                                  ลาตายดีกว่าตู
                                                                             รสขมใดจะเท่า ขมขื่น

                                                                             หวานใดจะเท่า  รสรัก

                                                                             ตัดอะไรจะยากเท่าตัดใจ

                                                                             รู้อะไรจะดีเท่ารู้ใจตัวเอง




                                    รักมันมาเมื่อใดใครเล่ารู้

                                    เคาะประตูเตือนเราก็ไม่ใช่

                                    จะรู้ซึ้งเสน่หาในหทัย

                                    ก็เมื่อเจียนขาดใจ..ในวันลา น้ำตาไหล พรากๆ

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : blues, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, บูรพาท่าพระจันทร์, รัตนาวดี, panthong.kh, ดาว อาชาไนย, ไร้นวล^^, ไม่รู้ใจ, อริญชย์

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
29 กรกฎาคม 2012, 08:49:AM
รัตนาวดี
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 977
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 3,130


❤ ลองล้มลงดูบ้าง แล้วจะรู้ว่าใครยังอยู่ข้างๆเรา*¨♥


bai.bun.1
« ตอบ #6 เมื่อ: 29 กรกฎาคม 2012, 08:49:AM »
ชุมชนชุมชน



ยามรักพรากอยากให้โลกหมุนกลับ
เพื่อยิ้มรับสุขล้นแต่หนหลัง
ลืมไปว่ารักนี้ไม่จีรัง
จนกระทั่งความเหงาเข้ามาเยือน

ทุกทุกสิ่งวนเวียนเปลี่ยนแปรได้
รักจึงไม่เหลือแม้แค่เพียงเพื่อน
ดอกไม้หรือจะบานนานเป็นเดือน
กลีบโรยเกลื่อนถูกย่ำทำรังแก

เธอดับไฟรักให้ไฟสิ้นเชื้อ
ฉันสิเหลือรักเข้มเต็มกระแส
ขอเก็บในตู้ใจใส่กุญแจ
ชื่นชมแต่ผู้เดียวยามเปลี่ยวใจ

ดาว อาชาไนย


...โอ้..ฤทัย..ใครหนา จะมาเทียบ
ไร้จะเปรียบ ยามรัก มิผลักไส
แม้ไฟรัก จะดับ จนลับไป
ยังมีใจ คิดพา มาชื่นชม...

...ได้สัมผัส ก้นบึง ซึ้งจิตแท้
จูบรอยแผล ที่เหลือ หาเชื้อบ่ม
จุดเติมไฟ ใส่รัก จักภิรมย์...
ประคองช่อ รักห่ม ชมฤดี....

รัตนาวดี
ส่งจูบจ้ะ

<a href="http://www.youtube.com/v/9vjHK3cGhqM&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/9vjHK3cGhqM&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, archanai, รพีกาญจน์, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, blues, เนิน จำราย, ดาว อาชาไนย, ไร้นวล^^, ชลนา ทิชากร, ไม่รู้ใจ, อริญชย์

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

..อสงไขย..ใน..ใจ..คุณ...❤... สาวน้อยเซย์ ฮาโหล.....
☆★*•.¸All You Need Is  ℒƠѵℯ ✫*¸.•*¨♥¸.•*★☆
29 กรกฎาคม 2012, 10:05:AM
Prapacarn ❀
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 1148
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 2,439


♥ แกร่งกล้า..ประภาคาร.. ตระหง่านตั้ง.. ณ ฝั่งคอย ♥


« ตอบ #7 เมื่อ: 29 กรกฎาคม 2012, 10:05:AM »
ชุมชนชุมชน


.......................

เธอดับไฟรักให้ไฟสิ้นเชื้อ
ฉันสิเหลือรักเข้มเต็มกระแส
ขอเก็บในตู้ใจใส่กุญแจ
ชื่นชมแต่ผู้เดียวยามเปลี่ยวใจ

ดาว อาชาไนย


หัวใจน้องหมองหม่นแอบก่นเศร้า
นี่เพราะเขลา..หรือเผลอละเมอไขว่
ซากความรักกลบจินต์ถวิลใน-
ห้วงหัวใจขลุกขลักสำลักแล้ว

อันว่าดอกผกาหม่นจนโรยเกลื่อน
รักไม่เลือน..ผูกพ่วงแต่ดวงแก้ว
โอ้เจ้าช่อมาลีไร้วี่แวว
พี่ไปแล้วไม่คืนน้องฝืนตรม

จะตัดรักหักสวาทด้วยบาดหมาง
เคยเคียงข้างพี่กลับเลือนเหมือนยาขม
หัวใจชายหน่ายแหนงเหมือนแรงลม
แค่ผ่านพรมเบาเบาเราก็ช้ำ

แซมค่ะ

 อายจัง

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, blues, บูรพาท่าพระจันทร์, เนิน จำราย, ดาว อาชาไนย, ไร้นวล^^, ไม่รู้ใจ, อริญชย์, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, เมฆา..., รัตนาวดี

ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Take my love, take my land
Take me where I cannot stand
I don't care, I'm still free
You can't take the sky from me..
29 กรกฎาคม 2012, 05:40:PM
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,472



poem.archanai?fref=ts
« ตอบ #8 เมื่อ: 29 กรกฎาคม 2012, 05:40:PM »
ชุมชนชุมชน


รักเมื่อกานท์ผ่านใจจึงได้รู้
เปิดประตูรับมิตรจิตถลำ
จะไม่โทษดินฟ้าว่าใจดำ
เพราะฉันทำความผิดคิดโทษตัว


รสขม  เขาว่ารักษาโรค

          รากโมก  เป็นยารักษาทั่ว

                   ถ้าโรคมาก  กินรากโมก  ทุกโรคกลัว

                            ฉันโรคชั่ว  ไม่มียารักษาเลย


ดาว อาชาไนย

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไร้นวล^^, ไม่รู้ใจ, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, panthong.kh, blues, ไพร พนาวัลย์, เมฆา..., รพีกาญจน์, รัตนาวดี

ข้อความนี้ มี 10 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง
คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย
แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย
ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
29 กรกฎาคม 2012, 06:05:PM
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
*

คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 1,430

โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย


« ตอบ #9 เมื่อ: 29 กรกฎาคม 2012, 06:05:PM »
ชุมชนชุมชน

โอ้ท่านไยใส่ไฟเผาใจเล่า
จนโศกเศร้าสิ้นหวังหยุดนั่งเฉย
เหมือนอาลัยตายอยากพรากรักเลย
อ่านท่านเปรยพลอยเศร้าตรมระทมตาม

ฟ้าหลังฝนยลผ่องเรืองรองรุ้ง
เมฆคละคลุ้งค่อยคลายใสอร่าม
ชีวิตคนหม่นหมองพร่องบางยาม
หากวับวามวาวได้ด้วยใจคืน เคารพรัก

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, บูรพาท่าพระจันทร์, อริญชย์, panthong.kh, blues, ไพร พนาวัลย์, เมฆา..., รพีกาญจน์, รัตนาวดี

ข้อความนี้ มี 9 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

แดนดินใดให้เราเกิด  เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
29 กรกฎาคม 2012, 08:35:PM
panthong.kh
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 2989
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: หญิง
กระทู้: 8,676



« ตอบ #10 เมื่อ: 29 กรกฎาคม 2012, 08:35:PM »
ชุมชนชุมชน


เมื่อความรัก มาพัง จึงนั่งเศร้า
ความซึมเซา มาเยือน ไม่เลือนฝืน
นอนระทม อมทุกข์ ขลุกทั้งคืน
ไม่เคยชื่น ดื่มด่ำ ช้ำกมล

สลัดรัก จากใจ นั้นไม่ขาด
ช่างอนาถ เหลือเกิน เดินสับสน
อยากจะเริ่ม รักใหม่ ใครสักคน
ขอหลุดพ้น รักเน่าเน่า จากเขาที

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไพร พนาวัลย์, blues, เมฆา..., รพีกาญจน์, รัตนาวดี

ข้อความนี้ มี 5 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า
หน้า: [1]
  ชุมชน  |  ส่งหัวข้อนี้  |  พิมพ์  
 

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s