26 กรกฎาคม 2012, 01:00:PM |
ไผ่เดียวดาย
|
|
« เมื่อ: 26 กรกฎาคม 2012, 01:00:PM » |
ชุมชน
|
รักก็เหมือน สิ่งของครั้ง เมื่อยังใหม่ น่าสนใจ หลงบ้าเห่อ ไม่เผลอห่าง เอาใจใส่ คอยเช็ดขัด เฝ้าจัดวาง ไม่มีทาง ให้ฝุ่นเกาะ ลัดเลาะใจ
ใช้มันไป ยามสมบูรณ์ เพิ่มพูนค่า แบ่งเวลา เอาใจใส่ ยามไปไหน ยังแสดง คำรับรอง เจ้าของใจ ใครต่อใคร ได้ประจักษ์ ว่ารักกัน
เวลาผ่าน ค่ากลับลด จนหมดสิ้น ฟ้ากับดิน คือความต่าง ช่างห่างฝัน ไปไม่เป็น รักเริ่มร้าว ถึงคราวตัน เธอกับฉัน รอวันจบ เลิกคบกัน
เพราะชำรุด รักมันเลือน ไม่เหมือนเก่า คำว่าเรา แค่อดีต ที่ขีดกั้น จากวันนี้ หมดไม่เหลือ ยื่นเผื่อทัน ใจดวงนั้น มันชำรุด ต้องหยุดเดิน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, รัตนาวดี, ชลนา ทิชากร, panthong.kh, D, Prapacarn ❀, หนามเตย, blues, รพีกาญจน์, ..กุสุมา.., อริญชย์, เพลิงคำ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว
|
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 01:43:PM |
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 01:48:PM |
saknun
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 26 กรกฎาคม 2012, 01:48:PM » |
ชุมชน
|
คำว่าจบ มีพราก จากกันได้ เพราะหัวใจ มีเขา เป็นเจ้าของ จะให้อยู่ คงมั่น ตีตราจอง คอยจับจ่อง คนเดียว คงไม่มี คำว่ารัก ไม่พรรค ไม่มีพวก แต่มีบวก มีลบ วนอย่างนี้ ถ้าชำรุด ซ่อมรัก ให้มันดี ปรับวิธี หารัก ให้มันเจอ
|
|
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 01:55:PM |
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 04:22:PM |
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 04:55:PM |
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 06:12:PM |
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 06:40:PM |
|
|
14 สิงหาคม 2012, 12:36:PM |
ไผ่เดียวดาย
|
|
« ตอบ #8 เมื่อ: 14 สิงหาคม 2012, 12:36:PM » |
ชุมชน
|
เพราะความรัก ไม่มีจุด ให้หยุดคิด ทั้งชีวิต จึงจนตรอก ยากบอกได้ มันจบสิ้น เมื่อเธอจาก ดั่งซากตาย ความใจร้าย เธอทำลาย ทั้งกายใจ
รักเคยดี แต่วันนี้ ไม่มีแล้ว มันส่อแวว รอวันพัง ยากรั้งไหว เมื่อคนดี ไม่มีเหลือ ค่าเผื่อใจ รอวันไหน ที่ประกาศ ลาขาดกัน
สายตาเธอ ดูเย็นชา ดั่งยาพิษ เงาสักนิด ไม่ปรากฎ หายหมดฝัน จากวันนี้ เศษใจร้าว เกินกล่าวทัน รอแค่วัน แตกกระจาย วันตายจริง
|
ดีชั่วอยู่ที่ตัวทำ สูงต่ำอยู่ที่ทำตัว
|
|
|
|