ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Music]

มิตั้งใจเขียนกลอน...ออนเฉยเฉย
แวะมาเผยทักทาย...กลัวนายเหงา
เห็นชื่อเธอเซ่อซ่า...ไม่กล้าเดา
อยากมีเราเคียงใกล้...หรือไม่นา?

วางกระทู้ทำโพล...โชว์เล่นเล่น
เขาไม่เม้นต์ต่อให้...ก็ไม่ว่า
ไม่กดชื่อให้ทาน...ว่าผ่านตา
เราค่อยแอบบอกลา...เธอในใจ

 

คนนึงเฝ้าดูประวัติ...คนสนิท
คนนึงเตรียมต่อประชิด...กลอนสาวใหญ่
คนนึงเฝ้าห้องสนทนา...รอท่าใคร?
คนนึงคงหลับใน...ใส่ชื่อโชว์

 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ขอให้จงตั้งใจอย่าได้เฉย
ขอจงเผยหัวใจให้ดูโอ้
ขอจงสงบสติอย่าโมโห
ใส่ชื่อตัวเองให้โก้..โชว์กันไป

แวะมาทักพักหน่อยคอยคนเหงา
จงอย่าเศร้าเคล้าน้ำตาอย่าหวั่นไหว
รีบกระเถิบประชิดสนิทไว
เข้าประกบเคียงใกล้ให้เร็ววัน

ใครนะใครเฝ้าอยู่ดูประวัติ
ใครนะจัดกลอนกานท์วาดผ่านฝัน
ใครนะใครสนทนารอท่ากัน
ใครนะหลับนิรันดร์ฝันถึง....

(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) 


พระอาทิตย์อัสดง

[บ้านริมโขง]

ใครนะใครเฝ้าอยู่ดูประวัติ
ใครนะจัดกลอนกานท์วาดผ่านฝัน
ใครนะใครสนทนารอท่ากัน
ใครนะหลับนิรันดร์ฝันถึง....'ดง

 

พระอาทิตย์อัสดง

ไม่ได้สิทธิ์คิดค้นหาคนห่วง
ด้วยถูกลวงหน่วงนำทำให้หลง
จำต้องตัดใจตนเป็นคนปลง
ชาตินี้คงแค่เห็น..เป็นส่วนเกิน

แม้มีใจไหวหวั่น รำพันหวน
แต่ก็ล้วนเพียงครั้งยังเป๋อเปิ่น
ไม่เอ่ยปากฝากเผยความเชยเชิญ
แสนเก้อเขินเดินเลี่ยง..เพียงแค่มอง

ใจอยากหลับฝันถึงหนึ่งชื่อ ‘ดง
แต่ก็คงตื่นกลัว..รัวสยอง
ด้วยเห็นชายหลายหลากมากคนจอง
ถือกระบองจ้องหน้า..ท้าเอาตาย

สะดุ้งตื่น..เหงื่อตก..ในอกสั่น
นั่งนึกฝันเหมือนจริงสิ่งที่หมาย
เหมือนว่าเจอยามตื่นคืนเดียวดาย
ช่างโหดร้าย..ตายแน่..นี่แค่ฝัน !

"บ้านริมโขง"

 

[รัตนาวดี]

...ไร้อารมณ์ แต่งกลอน ยังออนเข้า
ผ่านมาเฝ้า ตามอ่าน กานท์วันนั้น
ค้นอ่านกลอน ตอนเรา เฝ้าสัมพันธ์
ฤทัยสุข ฉับพลัน ฝันกับกลอน...

...เคลิ้มไปตาม ประสา คนล่าฝัน
ทุกคืนวัน ยังใฝ่ ใจตามอ้อน
ยังคิดถึง ซึ้งรส ทุกบทตอน
รักเริ่มผุด เธอสอน อ้อนหลังไมค์...

...ถึงคราจำ กดออก นอกระบบ
ใจยังคิด อยากซบ หลบอ่านใหม่( )
เฮ้อ..ส่ายหน้า อย่าออน แล้วถอนใจ
เธอมิรู้ อยู่ไหน ไยพะวง?...

รัตนาวดี

[ไร้นวล^^]

คือpoem addictionทำฉันคลั่ง
ตกภวังค์จินตนาการพาหลง
สู่นภาฟ้างามฟ้าครามชง
มาอยู่ตรงจุดนั้นเธอพันใจ

[panthong.kh]

เข้ามาออน อ้อนออด แสนพรอดพร่ำ
เข้าซ้ำซ้ำ หลายหน ทนไม่ไหว
เข้ามาอ่าน กลอนรัก สลักใจ
เจอเขาเม้นท์ ทีไร ฤทัยตรม

แต่ก็ยัง มิวาย เข้ามาอีก
อยากหลบหลีก เสียมั่ง ยังขื่นขม
เจอเรื่องราว ย้อนยอก บอกระทม
อกแทบล่ม มลาย ตั้งหลายครา

[เนิน จำราย]

ขอให้จงตั้งใจอย่าได้เฉย
ขอจงเผยหัวใจให้ดูโอ้
ขอจงสงบสติอย่าโมโห
ใส่ชื่อตัวเองให้โก้..โชว์กันไป

แวะมาทักพักหน่อยคอยคนเหงา
จงอย่าเศร้าเคล้าน้ำตาอย่าหวั่นไหว
รีบกระเถิบประชิดสนิทไว
เข้าประกบเคียงใกล้ให้เร็ววัน

ใครนะใครเฝ้าอยู่ดูประวัติ
ใครนะจัดกลอนกานท์วาดผ่านฝัน
ใครนะใครสนทนารอท่ากัน
ใครนะหลับนิรันดร์ฝันถึง....เรา

(ละไว้ในฐานที่เข้าใจ) 


พระอาทิตย์อัสดง

อ่านสารผ่านสื่อชักหวือหวา
กลับมาย้อนวันฝันถึงเขา
คิดถึงคนคอยค่อยทุเลา
ความเหงาร้างลาชื่นมาเยือน

มองผาดผ่านไปรูปใดติด
มองพิศตั้งใจรูปไม่เหมือน
นึกย้อนตระหนกอกสะเทือน
จิตเตือนบอกตาว่าไม่ใช่

ร่างงามระหงยิ้มระรื่น
คลอคลื่นเล่นลมผมสยาย
สบตาสะเทิ้นขวยเขินอาย
โกยทรายแล้วขว้างมาทางนี้

ขนดกเลื่อมพรายคล้ายเทาขาว
หน้ายาวหูตั้งเป็นดั่งหมี
หรือนวลคิดไกลในฤดี
แปลงร่างหลบลี้ใหพี่งง

โปรดเถิดบุญเก่าเคยได้พบ
ขอให้ประสบสิ่งประสงค์
อยากชมภาพฝันโดยมั่นคง
โฉมยงจงกลายกลับกายเดิม

เนิน อะโนเนะ อย่าโกรธนะ