25 กรกฎาคม 2012, 06:16:PM |
อริญชย์
|
|
« เมื่อ: 25 กรกฎาคม 2012, 06:16:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : blues, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, ไร้นวล^^, panthong.kh, ลมหนาว, Prapacarn ❀, เนิน จำราย, --ณัชชา--, D, พี.พูนสุข, archanai
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
เกื้อกูลต่อมวลมิตร ลิขิตเพื่อสังคม เพาะบ่มเพื่อพงไพร ก้าวไปเคียงผองชน
|
|
|
25 กรกฎาคม 2012, 09:26:PM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 25 กรกฎาคม 2012, 09:26:PM » |
ชุมชน
|
นึกว่าคนชอบเสียงนกเอี้ยงอ้อน เอี้ยงจึงร่อนร้องเพลงเปล่งประสาน ร่วมกลุ่มกันประชันเสียงกังวาน ทิวาราตรีกาลก้องบุรี
เป็นแดนดินถิ่นงามในความฝัน จึงโจษจันจับจองครองพื้นที่ ทั้งพงไพรไพฑูรย์สมบูรณ์ดี อาหารมีหลากหลายให้ลิ้มลอง
เอี้ยงขอแบ่งแปลงดินหากินบ้าง ถิ่นข้างข้างน้ำแล้งแห้งทุกหนอง สารเคมีทับถมจมลำคลอง เหล่าพี่น้องต้องตายไปหลายตัว
จึงชวนกันฟันฝ่าหาที่พึ่ง โบยบินถึงท้องนาเมื่อฟ้าหลัว ดินแดนใหม่ไฉไลจึงไม่กลัว ส่งเสียงรัวระรื่นเหมือนคืนชนม์
ขออภัยในความรำคาญเถิด อย่าตะเพิดเอี้ยงไปให้ไกลฝน มองทางไหนทิศใดใจมืดมน มีแต่คนแย่งถิ่นหากินเอย
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, blues, ลมหนาว, Prapacarn ❀, บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, --ณัชชา--, ไพร พนาวัลย์, D, พี.พูนสุข, archanai
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 08:21:AM |
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 02:25:PM |
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 05:50:PM |
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 07:27:PM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 26 กรกฎาคม 2012, 07:27:PM » |
ชุมชน
|
กลอนไฉไลแจ่มแจ้ง จับใจ ผมเฮย เพราะใส่สุโขทัย เฉพาะบ้าน ฟังเศร้าโศกทันใด หมองถิ่น เอี้ยงแฮ โดนไล่ตีต่อต้าน หมู่เอี้ยงอยู่ไหน ได้แล
|
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
26 กรกฎาคม 2012, 08:09:PM |
|
|
28 กรกฎาคม 2012, 11:59:AM |
archanai
LV1 เด็กน้อยอ่านกลอน
คะแนนกลอนของผู้นี้ 4
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 4
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 11:59:AM » |
ชุมชน
|
งานประจำช่ำชองของนกเอี้ยง คืองานเลี้ยงดูใครไยสูญหาย ต้องตกงานเคยคู่อยู่สบาย ไม่อดตายก็บุญหนุนชีวัน
ฟังเอี้ยงร้องเพลงหวานประสานเสียง ด้วยจำเรียงเจื้อยแจ้วแล้วสุขสันต์ เคยเกาะไหล่ไปไหนไปด้วยกัน ป้อนกล้วยปันเจ้ากินก่อนบินวน
ยามเจ้าหิวแสบท้องร้องขอข้าว พูดได้ราวรู้แจ้งแห่งนุสนธ์ พูดก็เพราะเหมือนอย่างใครบางคน ชอบเดินบนสนามหญ้าหาของกิน
แถวบ้านมีตัวหนึ่งซึ่งตอนบ่าย มาร้องขายผลไม้ไปทั่วถิ่น บอกโลละเท่าไหร่ให้ได้ยิน เป็นอาจิณเจ้าเอี้ยงอดเลี้ยงควาย
เสียงของเจ้าเพราะจังชอบฟังเสียง แต่กลับเลี่ยงไปอยู่นั่นขวัญจึงหาย อย่าอยู่เลยสุโขทัยไม่สบาย จงรีบย้ายมาสู่อยู่ด้วยกัน
ดาว อาชาไนย
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
|