ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ระนาดเอก]

..ขอบพระคุณ..ภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ตครับ..

"หวาน?"
๐

เสน่ห์เธอปรากฎจรดร่าง
เวลาห่างทีไรหัวใจเหงา
จิตเตลิดนอกกรอบคอยลอบเดา
ว่าอนงค์คล้ายเราหรือเปล่านะ!

ความคิดถึงทรามวัยคล้ายแม่เหล็ก
เราเหมือนเด็กย้อนยุคทุกขณะ
กระแสความร้อมรุ่มเข้าคลุมคละ
คิดไปดะเต็มทรวงห่วงหวงนาง

บ่อยเคยใช้มือลูบจูบปลายผม
กระซิบชมเบาเบาเคล้าไม่ห่าง
อารมณ์อายเธอฟ้องสองแก้มปราง
ผุดสุกอย่างแดงก่ำลูกตำลึง

ยามโอบกายนงคราญอ้อนด้านหลัง
ลักลอบฝังจุมพิตด้วยคิดถึง
สัมผัสความสั่นไหวใจเต้นอึง
เปรียบประหนึ่งลูกนก-ค้อน,ตกใจ

เธอก็รักทุ่มเทมิเสแสร้ง
ยึดกฎแห่งความภักดิ์เปี่ยมรักใคร่
กลิ่นกายจางซึมเข้มเต็มฤทัย
อยู่แห่งไหนตามติดฤทธิ์ตรึงตรา

เสน่ห์เธอสยายจรดปลายเท้า
สะกดเราคิดถึงหนึ่งวงหน้า
ห่างคนรักทีไรไฟรักพา
โหมพัดกล้าอยากกอดพลอดจอมใจ..

ระนาดเอก

 

[panthong.kh]

ยังติดตรึง ตราใจ ไม่เคยหน่าย
รักไม่คลาย แรมรา พาหวั่นไหว
รักไม่เคย กลายกลับ ลาลับไป
รักยังคง ยิ่งใหญ่ ในใจนี้

หวนคิดถึง คราใด ใจวาบหวาม
เป็นนิยาม ความรัก มักสุขี
เสียงขลุ่ยครวญ แว่วดัง ฝังฤดี
ประหนึ่งมี สองเรา เนาแนบนอน

จนรุ่งสาง สว่างฟ้า อุราหวั่น
ต้องจากกัน วันหวาน พานทอดถอน
จำใจจาก พรากกัน พลันสะท้อน
ให้ร้าวรอน วอนขอ ต่ออีกคืน

ด้วยรสรัก สลักทรวง มิห่วงหาย
รักมากมาย จริงแท้ แน่อย่าฝืน
พะวงหา อยากใกล้ ได้หยัดยืน
แม้ยามตื่น หรือหลับ ซับซอกทรวง

[Prapacarn ❀]

หวานแสนหวานมานไหวหัวใจแกว่ง
รู้ถึงแรงวุ่นวนจนหวั่นไหว
เกิดพายุถั่งโถมโหมห้วงใจ
ให้หวั่นไหว..ไหวหวั่นสั่นสะทก

หัวใจเต้นอลอึง..คิดถึงเขา
โอ้อกเราหวานชื่นตื่นตระหนก
คล้ายใบ้บ้าสับสนจนงันงก
ลำนำวกเวียนวนจนหลงทาง

จะเอ่ยปากฝากใจก็ไม่กล้า
สุดประหม่าแอบดูอยู่ห่างห่าง
ขับกลอนกานท์ไร้สัมผัสลืมจัดวาง
ไปข้างข้าง..คูคู..ดูพิลึก

เห็นแนวเครา..เขียวสาก..อยากโลมลูบ
เกรงเขาจูบกลับคืนยืนสะอึก
เผลอกอดหมอนแทนเขา..เฝ้านอนนึก
ต้องหยุดกึก..แหมฝันไป..เสียดายจัง

"ประภาคาร"
07/25/2012

ขับกลอนกานท์ไร้สัมผัสลืมจัดวาง..ขออภัยค่ะ
(สำนวนนี้ของแซม ผิดฉันทลักษณ์... ห้ามเอาอย่างแซมนะคะ...)   

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 

ขอต่อจากน้องพันฯ


เพียงอาวรณ์ซ่อนไว้มิหน่ายแหนง
เหมือนมดแดงแฝงใฝ่ด้วยใจหวง
ยอมวอดวายกายเนื้อเพื่อผลพวง
สู้พิทักษ์รักษ์มะม่วงดั่งดวงใจ

โอ้อกพี่นี้ก็เป็นเหมือนเช่นนั้น
ได้เพียงแต่แค่ฝันก็สั่นไหว
เห็นลักษณ์ชื่นรื่นรมย์ดีถมไป
แค่คลั่งไคล้ไหลหลงก็คงพอ

จะให้เกินเพลินใจไปกว่านี้
ยากนักที่ฤดีได้เหมือนใจขอ
ด้วยศักดิ์ชั้นนั้นต่ำเหมือนค้ำคอ
หากจะรอคงท้อจินต์ตราบสิ้นลม

เก็บความหวานซ่านซึ้งตราตรึงจิต
ไว้แนบชิดฤทธาพาสุขสม
เหมือนมดแดงแฝงพวงมะม่วงชม
แค่ดอมดมผิวเผินก็เพลินใจ...

"  บูรพ์ "

 

[หนามเตย]

เห็นแนวเครา..เขียวสาก..อยากโลมลูบ
เกรงเขาจูบกลับคืนยืนสะอึก
เผลอกอดหมอนแทนเขา..เฝ้านอนนึก
ต้องหยุดกึก..แหมฝันไป..เสียดายจัง

"ประภาคาร"
07/25/2012




หวานซะจริง ยิ่งอด ทดไม่ไหว
ทำเอาใจ ของมด ต้องหมดหวัง
ภาพสะท้อน อารมณ์ จมภวังค์
จินต์เหมือนดั่ง ท่วงท่า น่ายินดี

ประคองกอด ซบไหล่ ใจเต้นตึก
ให้รู้สึก อ่อนไหว ใจสุขขี
หวานละมุน อุ่นไอ ในท่าที
เปี่ยมวจี สุขสวัสดิ์ รัตติกาล

รักชื่นจิต ติดตรึง คนึงหวญ
เย้าหยอกยวน ชวนรับ ขับเสียงหวาน
อ้อนออดที่ ชวนให้ ใจเบิกบาน
ช่างสำราญ สดชื่น ระรื่นนาน

ณ ตรงนี้ ที่บอก ออกจากห้วง
ลงสู่ดวง ฤทัย ให้ขับขาน
ขอให้มี ความสุข นานเท่านาน
กับกระทู้ แสนหวาน น้ำตาลอาย..
 

หนามเตย

[ระนาดเอก]

ด้วยรสรัก สลักทรวง มิห่วงหาย
รักมากมาย จริงแท้ แน่อย่าฝืน
พะวงหา อยากใกล้ ได้หยัดยืน
แม้ยามตื่น หรือหลับ ซับซอกทรวง

ถนอมรักเธอไว้ในอ้อมแขน
โอบเธอแน่นเคียงพธูดั่งสู่สรวง
ปล่อยทิ้งความนุงนังทั้งโลกลวง
อยู่ในช่วงเสน่หาฟ้าเป็นใจ

รสน้ำผึ้งว่าหวานน้ำตาลหยด
น้อยกว่ารสรักเราเฝ้าหลงใหล
อุ่นเจ้าเอยล้ำค่ากว่าอุ่นใด
คืออุ่นไอจอมขวัญวันร่วมเรียง..

ระนาดเอก

 

[ระนาดเอก]

เห็นแนวเครา..เขียวสาก..อยากโลมลูบ
เกรงเขาจูบกลับคืนยืนสะอึก
เผลอกอดหมอนแทนเขา..เฝ้านอนนึก
ต้องหยุดกึก..แหมฝันไป..เสียดายจัง

"ประภาคาร"
07/25/2012

รอยผ้าห่มย่นยับกับหมอนขาด
ด้วยฤทธิ์ฝันประหลาดแล้วคลาดหวัง
ฝุ่นนุ่นปลิวหล่นเกลื่อนเรือนแทบพัง
จากฝีมือร้อยชั่งครั้งฝันเยือน

พี่หยุดกลืนน้ำลายไปหลายอึก
ฝันล้ำลึกคล้ายแดนแผ่นดินเคลื่อน
บทบาทรักพิสดารบ้านสะเทือน
ช่างดูเหมือนนางยักษ์รักอภัยฯ

ระนาดเอก

 

[ระนาดเอก]

 

ขอต่อจากน้องพันฯ

เก็บความหวานซ่านซึ้งตราตรึงจิต
ไว้แนบชิดฤทธาพาสุขสม
เหมือนมดแดงแฝงพวงมะม่วงชม
แค่ดอมดมผิวเผินก็เพลินใจ...

"  บูรพ์ "

 

สิทธิ์แค่แฝงมะม่วงคอยห่วงเจ้า
มดอย่างเราเศร้านักแอบรักใคร่
มีชีวิตผิดหวังคลั่งทรามวัย
แม้รู้ตัวว่าใช่..แต่ไม่ควร

แอบชมนางห่างไกลไม่กล้ากอด
น้ำตาลอดหลั่งบ้างครั้งใจป่วน
คำว่ารักเท่านั้นหมั่นทบทวน
อิงแอบครวญวาดภาพอาบอิ่มรัก..

ระนาดเอก

 

[สล่าผิน]

อ่านกลอนหวานพานให้ได้มีสุข
เหมือนได้คลุกเคล้าคลอพนออ้อน
เธอหยิบยื่นชื่นรักทุกวรรคตอน
เราต่างป้อนรักหวานซ่านสู่จินต์

ต่างอิงแอบแนบชิดสนิทสนม
ต่างรื่นรมย์สมใจใฝ่ถวิล
ดั่งภมรชอนมาลามาดื่มกิน
ต่างไม่สิ้นสวาทตัดขาดกัน

สล่าผิน

[ระนาดเอก]

เห็นแนวเครา..เขียวสาก..อยากโลมลูบ
เกรงเขาจูบกลับคืนยืนสะอึก
เผลอกอดหมอนแทนเขา..เฝ้านอนนึก
ต้องหยุดกึก..แหมฝันไป..เสียดายจัง

"ประภาคาร"
07/25/2012




หวานซะจริง ยิ่งอด ทดไม่ไหว
ทำเอาใจ ของมด ต้องหมดหวัง
ภาพสะท้อน อารมณ์ จมภวังค์
จินต์เหมือนดั่ง ท่วงท่า น่ายินดี

ประคองกอด ซบไหล่ ใจเต้นตึก
ให้รู้สึก อ่อนไหว ใจสุขขี
หวานละมุน อุ่นไอ ในท่าที
เปี่ยมวจี สุขสวัสดิ์ รัตติกาล

รักชื่นจิต ติดตรึง คนึงหวน
เย้าหยอกยวน ชวนรับ ขับเสียงหวาน
อ้อนออดที่ ชวนให้ ใจเบิกบาน
ช่างสำราญ สดชื่น ระรื่นนาน

ณ ตรงนี้ ที่บอก ออกจากห้วง
ลงสู่ดวง ฤทัย ให้ขับขาน
ขอให้มี ความสุข นานเท่านาน
กับกระทู้ แสนหวาน น้ำตาลอาย..
 

หนามเตย

ถ้อยช่างคมดั่งหนามยามเรียงร้อย
หรือใช้อ้อยแทนหมึกลึกความหมาย
วาดสุนทรจึงหวานการบรรยาย
คนตอบคล้ายต้องมนต์กลร้อยกรอง

เฝ้าฉุดตัวจากภวังค์หลังเคลิ้มหลง
แต่ทรวงคงหายใจยังไม่คล่อง
ด้วยพลาดท่าถูกหนามความเนื้อทอง
ทำใจล่องลับหายไปใกล้นวล..

ระนาดเอก

ปล.ล้อเล่นนะจ๊ะ..

 

[ระนาดเอก]

อ่านกลอนหวานพานให้ได้มีสุข
เหมือนได้คลุกเคล้าคลอพนออ้อน
เธอหยิบยื่นชื่นรักทุกวรรคตอน
เราต่างป้อนรักหวานซ่านสู่จินต์

ต่างอิงแอบแนบชิดสนิทสนม
ต่างรื่นรมย์สมใจใฝ่ถวิล
ดั่งภมรชอนมาลามาดื่มกิน
ต่างไม่สิ้นสวาทตัดขาดกัน

สล่าผิน

มิต้องใช้กราวเครือเพื่อกระตุ้น
แต่ใช้ทุนในกายชายสร้างสรรค์
เสิร์ฟคารมชมนรีนี้ทุกวัน
รักหวานมันเสมอ..เจอกับตัว

อันดับแรกมีปากเน้นฝากรัก
กับสาวหลักภรรยาพาชื่นหัว
รั้งเธอโอบกอดบ้างแม้กลางครัว
แกล้งแหย่ยั่วเธอบ้าง..อย่างสุดรัก..

ระนาดเอก

 

[--ณัชชา--]

ถ้อยช่างคมดั่งหนามยามเรียงร้อย
หรือใช้อ้อยแทนหมึกลึกความหมาย
วาดสุนทรจึงหวานการบรรยาย
คนตอบคล้ายต้องมนต์กลร้อยกรอง

เฝ้าฉุดตัวจากภวังค์หลังเคลิ้มหลง
แต่ทรวงคงหายใจยังไม่คล่อง
ด้วยพลาดท่าถูกหนามความเนื้อทอง
ทำใจล่องลับหายไปใกล้นวล..

ระนาดเอก

อย่ามาหอมบ่อยนักน้องจั๊กจี้
อย่าเซ้าซี้ขี้เกียจปัดเดี๋ยวปั๊ดดด..ข่วน
ถอยออกไปสาววาอย่าลามรวน
อาจมีสวนเป็นชุดพูดไม่ฟัง

ไม่เคยหลงคำหวานที่หว่านล้อม
อย่ามากล่อมเลยพี่ไม่มีหวัง
ไม่หลงใครง่ายง่ายเข้าใจยัง?
หากมีตังค์มากหน่อย..ค่อยว่ากัน

--ณัชชา--

 

[กังวาน]

ช่างหวานนักรักนั้นฉันหวั่นไหว
หวนคิดไปเมื่ออดีตกรีดความฝัน
เราโอบอุ้มเธอเอียงอายคล้ายคล้ายกัน
หน้าเธอนั้นแดงระเรื่อต้องเนื้อนาง

ยังใสสดรสรักรื่นฉ่ำชื่นหวาน
พอไม่นานเงินมาแทรกเริ่มแตกห่าง
มันมิใช่แค่รักแท้แพ้ระยะทาง
โอ้นวลปรางค์ช่างหวานนัก...เธอรักเงิน

           ---karnkai---

[ระนาดเอก]

อย่ามาหอมบ่อยนักน้องจั๊กจี้
อย่าเซ้าซี้ขี้เกียจปัดเดี๋ยวปั๊ดดด..ข่วน
ถอยออกไปสามวาอย่าลามรวน
อาจมีสวนเป็นชุดพูดไม่ฟัง

ไม่เคยหลงคำหวานที่หว่านล้อม
อย่ามากล่อมเลยพี่ไม่มีหวัง
ไม่หลงใครง่ายง่ายเข้าใจยัง?
หากมีตังค์มากหน่อย..ค่อยว่ากัน

--ณัชชา--

น้องก็พูดอย่างนี้ทีแรกพบ
แต่พอพลบฟ้าหลัวหัวร่อขัน
รีบกางมุ้งบนแคร่แต่หัววัน
จนลูกนั้นบอกได้หัว-ท้ายปี

โถแม่เสือเหลือร้ายตอนใครพบ
ซุกสยบอยู่ใต้มือไม้พี่
ปากน้องบ่นซ้ำซ้ำคำอย่างนี้
ในท้องมีอีกคน..อย่าบ่นเลย..

ระนาดเอก

ปล.ขำๆนะจร๊า..น้องยานัด!

 

[หนามเตย]

เห็นแนวเครา..เขียวสาก..อยากโลมลูบ
เกรงเขาจูบกลับคืนยืนสะอึก
เผลอกอดหมอนแทนเขา..เฝ้านอนนึก
ต้องหยุดกึก..แหมฝันไป..เสียดายจัง

"ประภาคาร"
07/25/2012





ณ ตรงนี้ ที่บอก ออกจากห้วง
ลงสู่ดวง ฤทัย ให้ขับขาน
ขอให้มี ความสุข นานเท่านาน
กับกระทู้ แสนหวาน น้ำตาลอาย..
 

หนามเตย

ถ้อยช่างคมดั่งหนามยามเรียงร้อย
หรือใช้อ้อยแทนหมึกลึกความหมาย
วาดสุนทรจึงหวานการบรรยาย
คนตอบคล้ายต้องมนต์กลร้อยกรอง

เฝ้าฉุดตัวจากภวังค์หลังเคลิ้มหลง
แต่ทรวงคงหายใจยังไม่คล่อง
ด้วยพลาดท่าถูกหนามความเนื้อทอง
ทำใจล่องลับหายไปใกล้นวล..

ระนาดเอก

ปล.ล้อเล่นนะจ๊ะ..

 

อย่าให้ใจ ล่องลอย ถอยไกลนัก
กลัวจะหัก ใจฝืน ไม่คืนหวล
หากเจอศร เขาปัก จักร้องครวญ
อย่าพึ่งด่วน  หลบฉาก จากคนคอย

อ่านกระทู้ แสนล้ำ คำเสน่ห์
ฟังคำเล่ห์ ร้อยกล ทนเหงาหงอย
แต่ใจนั้น ใยเล่า กลับเฝ้าคอย
เพียงนิดหน่อย ได้อ่าน หวานคำกลอน

หนึ่งฤทัย ใจมั่น ปันทอถัก
ฝากคำรัก คำห่วง ดวงสมร
มาในบท กลอนกานท์ อ่านอาวรณ์
ยิ่งสะท้อน ใจหน่วง ห่วงดวงใจ

ต่างวลี ต่างคิด ถึงมิตรรัก
ต่างคำหนัก คำอ้อน ให้อ่อนไหว
ต่างคำหวาน หว่านออก บอกความใน
ต่างคำไซร้ แต่ใจ ไม่ต่างกัน..

เขียนเพลินไปตามใจ ขออภัยบางโอกาสที่พาดพิงนะค๊า))))

emo_20หนามเตย

[ไพร พนาวัลย์]

      

หวานอะไรจะเท่าคนเรารัก
มิเว้นวรรคพักยกมิผกผัน
หวานน้ำคำพร่ำเอ่ยเผยจำนรรจ์
ผูกสัมพันธ์รักแท้เพียงแม่คุณ

โอ้ รักเอ๋ยเคยหวานดั่งตาลอ้อย
อย่าเคลื่อนคล้อยคลาดคลาอย่าว้าวุ่น
อย่าเพียงลิ้นฉาบทาโปรดการุณ
ขอไออุ่นหนุนนอนเถิดนวลนาง 

“ไพร พนาวัลย์”

[ระนาดเอก]

อย่าให้ใจ ล่องลอย ถอยไกลนัก
กลัวจะหัก ใจฝืน ไม่คืนหวล
หากเจอศร เขาปัก จักร้องครวญ
อย่าพึ่งด่วน  หลบฉาก จากคนคอย

อ่านกระทู้ แสนล้ำ คำเสน่ห์
ฟังคำเล่ห์ ร้อยกล ทนเหงาหงอย
แต่ใจนั้น ใยเล่า กลับเฝ้าคอย
เพียงนิดหน่อย ได้อ่าน หวานคำกลอน

หนึ่งฤทัย ใจมั่น ปันทอถัก
ฝากคำรัก คำห่วง ดวงสมร
มาในบท กลอนกานท์ อ่านอาวรณ์
ยิ่งสะท้อน ใจหน่วง ห่วงดวงใจ

ต่างวลี ต่างคิด ถึงมิตรรัก
ต่างคำหนัก คำอ้อน ให้อ่อนไหว
ต่างคำหวาน หว่านออก บอกความใน
ต่างคำไซร้ แต่ใจ ไม่ต่างกัน..

เขียนเพลินไปตามใจ ขออภัยบางโอกาสที่พาดพิงนะค๊า))))

emo_20หนามเตย

อ่านสำนวนมนต์ขลังเข้าฝังจิต
หลงในฤทธิ์จนเพลินดำเนินฝัน
ปลื้มในถ้อยแห่งวัตรอัศจรรย์
เคลิ้มแบ่งปันร้อยยิ้มถึงพิมพ์ใจ

ถ้าล่องหนตนได้ในบัดนี้
จะบึ่งรี่เพื่อจ้องน้องใกล้ใกล้
แล้วจะค้นนัยน์ตาว่ามีใคร
ล้วงทรวงในใครอยู่หรือคู่นาง

โอ้พระพรหมฤานามกามเทพ
ดลให้เสพกลกลอนอักษรสร้าง
ถูกร่างแหรัดรึงแทบถึงคราง
แม้อยู่ห่างถูกฤทธิ์จิตร้อนรน

ในความห่างทางไกลในเรื่องรัก
เมื่อศรปักฤทัยใครฤาบ่น
ด้วยแรงรักโหมกล้า ณ บัดดล
ส่งใจด้นข้ามฟ้าถ้ารักกัน..

ระนาดเอก

ปล.ยิ้มๆๆๆๆๆๆ ตอบแบบแนวกลอนรักนะจร๊า..

 

[หนามเตย]

อย่าให้ใจ ล่องลอย ถอยไกลนัก
ต่างวลี ต่างคิด ถึงมิตรรัก
ต่างคำหนัก คำอ้อน ให้อ่อนไหว
ต่างคำหวาน หว่านออก บอกความใน
ต่างคำไซร้ แต่ใจ ไม่ต่างกัน..

เขียนเพลินไปตามใจ ขออภัยบางโอกาสที่พาดพิงนะค๊า))))

emo_20หนามเตย

อ่านสำนวนมนต์ขลังเข้าฝังจิต
หลงในฤทธิ์จนเพลินดำเนินฝัน
ปลื้มในถ้อยแห่งวัตรอัศจรรย์
เคลิ้มแบ่งปันร้อยยิ้มถึงพิมพ์ใจ

ถ้าล่องหนตนได้ในบัดนี้
จะบึ่งรี่เพื่อจ้องน้องใกล้ใกล้
แล้วจะค้นนัยน์ตาว่ามีใคร
ล้วงทรวงในใครอยู่หรือคู่นาง

โอ้พระพรหมฤานามกามเทพ
ดลให้เสพกลกลอนอักษรสร้าง
ถูกร่างแหรัดรึงแทบถึงคราง
แม้อยู่ห่างถูกฤทธิ์จิตร้อนรน

ในความห่างทางไกลในเรื่องรัก
เมื่อศรปักฤทัยใครฤาบ่น
ด้วยแรงรักโหมกล้า ณ บัดดล
ส่งใจด้นข้ามฟ้าถ้ารักกัน..

ระนาดเอก

ปล.ยิ้มๆๆๆๆๆๆ ตอบแบบแนวกลอนรักนะจร๊า..

 

ถึงจะไกล แค่ต่าง ทางเท่านั้น
แต่ใจฉัน มั่นใน ฤทัยฝัน
ระยะทาง ทำให้ เราห่างกัน
ถึงแม้มัน จะเศร้า เคล้าน้ำตา

คงไม่ช้า ไม่นาน ต้องพานพบ
จะขอซบ ไออุ่น หนุนตักหนา
ขอบคุณที่ ส่งกลอน วอนนำพา
ให้สุดา ร่วมร้อย ถ้อยวจี

ระยะทาง หมื่นลี้ อย่าหนีหาย
ขอพี่ชาย ช่วยสอน วอนอย่าหนี
สำนวนกลอน หนามเตย ยังไม่ดี
โปรดช่วยชี้ มีต่อ ถักทอมา

คนเขียนกลอน วอนมา ประสาซื่อ
โปรดจงสื่อ จากใจ ส่งไปหา
ถึงแม้เรา จะห่าง เพียงหางตา
แต่เวลา ของใจ เราไกล้กัน...

กลอนพาไป แต่ใจยังอยู่นะค๊า

ขออภัยในข้อผิดพลาด เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาข้อความหายเลย

 emo_20หนามเตย

[ระนาดเอก]

ถึงจะไกล แค่ต่าง ทางเท่านั้น
แต่ใจฉัน มั่นใน ฤทัยฝัน
ระยะทาง ทำให้ เราห่างกัน
ถึงแม้มัน จะเศร้า เคล้าน้ำตา

คงไม่ช้า ไม่นาน ต้องพานพบ
จะขอซบ ไออุ่น หนุนตักหนา
ขอบคุณที่ ส่งกลอน วอนนำพา
ให้สุดา ร่วมร้อย ถ้อยวจี

ระยะทาง หมื่นลี้ อย่าหนีหาย
ขอพี่ชาย ช่วยสอน วอนอย่าหนี
สำนวนกลอน หนามเตย ยังไม่ดี
โปรดช่วยชี้ มีต่อ ถักทอมา

คนเขียนกลอน วอนมา ประสาซื่อ
โปรดจงสื่อ จากใจ ส่งไปหา
ถึงแม้เรา จะห่าง เพียงหางตา
แต่เวลา ของใจ เราใกล้กัน...

กลอนพาไป แต่ใจยังอยู่นะค๊า

ขออภัยในข้อผิดพลาด เปลี่ยนไปเปลี่ยนมาข้อความหายเลย

emo_20หนามเตย

แค่ประดิษฐ์คิดคำก็ล้ำลึก
ชวนพี่ตรึกตรองถ้อยร้อยรังสรรค์
อ่านเวียนวนจนติดฤทธิ์ผูกผัน
ฤาอำนาจจอมขวัญกุมมัดใจ

ระยะทางที่ห่างอย่างสุดหล้า
ยังเกี่ยวคล้องกานดาอัชฌาศัย
หวานเจ้าเอยเปรยบอกพร่ำออกไป
ที่นวลใช้รัดรึงถึงกมล

โอ้น้ำค้างกลางหาวคราวเดือนดึก
น้องหลับลึกพี่ชายใคร่เพ้อบ่น
ความเย็นเยียบรอบข้างช่างเวียนวน
แทรกร่างคนที่ครวญถึงนวลนาง

ถ้อยอักษรนิรมิตจิตสลัก
นำใจภักดิ์ข้ามนภาสู่ฟ้ากว้าง
หากนงลักษณ์หลับใหลฤทัยวาง
ขอถ้อยขวัญโอบร่างนางฝันดี..

ระนาดเอก