ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

เธอกับฉัน  ฝากฝัน หลายวันก่อน
ตามหลอกหลอน เรื่อยมา ช่างน่าขัน
ก่อนนี้เคย ยิ้มรื่น ชื่นชีวัน
ต้องมีอัน ผันพราก จำจากจร

ด้วยเพราะเหตุ อันใด นั้นไม่แจ้ง
ฤาเธอแล้ง น้ำใจ ไยถ่ายถอน
ซึ้งสลัก ปักฝัง ยังอาวรณ์
ใจอาทร ถึงเธอ เสมอมา

มีเหตุห่าง ร้างไกล เข้าใจผิด
หรือเธอคิด เปลี่ยนใจ ที่ใหม่กว่า
มีเหตุผล กลใด จึงไคลคลา
อย่ารอช้า ยังคะนึง รำพึงรอ

หากยังรัก ปักมั่น มิผันผ่อน
โปรดจงย้อน กลับหวน ทวนเถิดหนอ
คิดสักนิด ผิดไป อภัยพอ
อย่าทดท้อ ต่อปรับ กลับที่เดิม

<a href="http://www.youtube.com/v/51T9qLB_lh8&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/51T9qLB_lh8&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

"ดิน"

[panthong.kh]

ถ้าไม่กลับ วันนี้ เจอดีแน่
ตามตอแย ไม่วาย นะนายเสริม
จะบอกพ่อ แม่พี่ มีซ้ำเติม
เดี๋ยวได้เคลิ้ม แน่นอน จงย้อนมา

หนีจากไป ไม่บอก หลอกดีนัก
ใจแทบหัก ให้หวน ด่วนพี่จ๋า
กลับบ้านเรา เก่าก่อน ตอนจากนา
ทั้งข้าวกล้า รอคอย อย่าน้อยใจ

ฝากดารา ฟากฟ้า เวลาผ่าน
ทุกร้าวนาน บอกแจ้ง แถลงไข
ตื่นลืมตา อ้าวนี่ มันอะไร
แท้ฝันไป กินมาก ลำบากกาย

[Prapacarn ❀]

มาแอบรอข้างพี่ดิน..กินน้ำค้าง
ด้วยอ้างว้างน้ำตาหล่นจนเหือดหาย
คิดถึงพ่อพวงพยอมตรอมมิวาย
พี่มาหน่ายไม่คืน..น้องฝืนยิ้ม

ทำหน้าเป็นเล่นกลอนอ้อนคำหวาน
แต่ดวงมานหม่นไหม้ใจปริ่มปริ่ม
เปรียบน้ำตาลหวานเป็นลมขมเมื่อชิม
เคยอุ่นอิ่มน้ำคำพี่..บัดนี้เลือน

แซมค่ะ
 

[บูรพาท่าพระจันทร์]

แสนเสียดายสายสวาทมาขาดสอง
สู้ประคองรองหัตถ์ยังพลัดหาย
เหมือนหลับฟื้นตื่นพลันฝันมลาย
เฝ้าตะกายหมายคว้ากลับลาจร

โอ้ขวัญเอยเลยล่วงถึงห้วงไหน
อยู่ดินแดนแคว้นใดใจสมร
เหมือนผกาสิ้นอาลัยในภมร
สู้ฉะอ้อนวอนเว้าอยู่เอาใจ

ถึงอย่างไรใจเรายังเฝ้าฝัน
เหมือนกระต่ายหมายจันทร์ฉันไฉน
โอ้อกพี่นี้ไม่ต่างแต่อย่างใด
ต่างอาลัยไห้หาด้วยอาวรณ์...


"  บูรพ์ "

 

ป.ล.ถูกแซมแซงแย่งแทรกชำแรกแทน..

[D]

ถ้าไม่กลับ วันนี้ เจอดีแน่
ตามตอแย ไม่วาย นะนายเสริม
จะบอกพ่อ แม่พี่ มีซ้ำเติม
เดี๋ยวได้เคลิ้ม แน่นอน จงย้อนมา

หนีจากไป ไม่บอก หลอกดีนัก
ใจแทบหัก ให้หวน ด่วนพี่จ๋า
กลับบ้านเรา เก่าก่อน ตอนจากนา
ทั้งข้าวกล้า รอคอย อย่าน้อยใจ

ฝากดารา ฟากฟ้า เวลาผ่าน
ทุกร้าวนาน บอกแจ้ง แถลงไข
ตื่นลืมตา อ้าวนี่ มันอะไร
แท้ฝันไป กินมาก ลำบากกาย

เอ๊ะ! นายเสริม มาไง ไยพาฝัน
อาจเป็นคน สำคัญ แม่นมั่นหมาย
ขอให้รัก พี่นี้ มิกลับกลาย
อย่าแหนงหน่าย เหมือนน้อง ต้องหมองตรม

จะมองฟ้า ครานี้ มีแต่เหงา
เหลือเพียงเงา ข้างเคียง เพียงความขม
ยินเสียงฟ้า ครืนคราง พรางระงม
ทุกข์ระทม หลายเท่า เขามิเยือน

"ดิน"

[ก้าวแรกฯ...]

รอแรมร้างร่างไร้ไร้เงาคุ้น
รอเจือจุนละมุนรักมาถักเสริม
รอแล้วรอเล่าเร้ารอเดิม
รอจนเริ่มลืมหลงพะวงรอ

ประตูห้องหัวใจไม่เคยปิด
เพียงสักนิดคิดเคียงเมียงมองหนอ
รอได้นานกว่ากาลกี่ผ่านรอ
จะขอ รอคนที่เธอรอ จากไป…

ก้าวแรกฯ...
 

<a href="http://www.youtube.com/v/ftnbZMpVwVg&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/ftnbZMpVwVg&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[D]

มาแอบรอข้างพี่ดิน..กินน้ำค้าง
ด้วยอ้างว้างน้ำตาหล่นจนเหือดหาย
คิดถึงพ่อพวงพยอมตรอมมิวาย
พี่มาหน่ายไม่คืน..น้องฝืนยิ้ม

ทำหน้าเป็นเล่นกลอนอ้อนคำหวาน
แต่ดวงมานหม่นไหม้ใจปริ่มปริ่ม
เปรียบน้ำตาลหวานเป็นลมขมเมื่อชิม
เคยอุ่นอิ่มน้ำคำพี่..บัดนี้เลือน

แซมค่ะ
 

เขามีทุกข์ สุข,เศร้า เหงาบ้างไหม
เขาจะเป็น เยี่ยงไร เมื่อไกลเพื่อน
เหตุไฉน ไยเล่า เขาไม่เยือน
ฤาแชเชือน เลือนลับ มิกลับมา

แล้วใครหรือ ร้างแรม ให้"แซม"รอ
ใครกันหนอ ทำสาว เหงาหนักหนา
บอกสักนิด ได้ไหม ชายใดนา
หรือทว่า...คนเดียวกัน บรรลัยเลย

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

หรือทว่า...คนเดียวกัน บรรลัยเรา 

- ละอองดิน -


หากรวบรวม ดวงจิต ที่คิดถึง
เจ็ดเดือนครึ่ง กองเห็น เช่นภูเขา
ตราบวันนี้ มิสร่าง ลงบางเบา
กลับร้อนเร่า ทุกที ทวีคูณ

พี่ก็รู้ น้องภักดิ์ คงรักมั่น
ยิ่งนานวัน มิเอือม เสื่อมสิ้นสูญ
ยังคอยรอ ต่อไป ใจอาดูร
เพิ่มพอกพูน ยามอยู่ ผู้เดียวดาย

ครุกรรม จำเป็น ต้องเร้นห่าง
อาจเคยสร้าง แต่หน วนเวียนว่าย
ย้อนชำระ สะสาง คร่าร่างกาย
หลุดลอยหาย งวยงง ทั้งวงการ

ตื่นทุกเช้า เฝ้าจับ นับวันที่
ครบหนึ่งปี กำหนด เขตโทษฐาน
ฟ้ามืดดำ ค่ำหนอ ทรมาน
คืนคืบคลาน แจ้งตา ช้าเหลือทน

รับ.ประทาน กรานฟ้า เมตตาไพร่
เดือนหน้าได้ อิสระ จะทราบผล
สิงหาพรรษ บรรจบ ครบพระชนม์
เพียงบัดดล พ้นประตู รีบกู่ไป

ปกปิดความ ยามจาก มิอยากเอ่ย
เกรงเปิดเผย ปุ๊บปั๊บ ฤๅรับไหว
เรากลืนกล้ำ น้ำตา มาเท่าไร
ขออภัย ไกลน้อง อยู่...ห้องกรง...

 

รพีกาญจน์ 59

[D]

แสนเสียดายสายสวาทมาขาดสอง
สู้ประคองรองหัตถ์ยังพลัดหาย
เหมือนหลับฟื้นตื่นพลันฝันมลาย
เฝ้าตะกายหมายคว้ากลับลาจร

โอ้ขวัญเอยเลยล่วงถึงห้วงไหน
อยู่ดินแดนแคว้นใดใจสมร
เหมือนผกาสิ้นอาลัยในภมร
สู้ฉะอ้อนวอนเว้าอยู่เอาใจ

ถึงอย่างไรใจเรายังเฝ้าฝัน
เหมือนกระต่ายหมายจันทร์ฉันไฉน
โอ้อกพี่นี้ไม่ต่างแต่อย่างใด
ต่างอาลัยไห้หาด้วยอาวรณ์...

"  บูรพ์ "

 
ป.ล.ถูกแซมแซงแย่งแทรกชำแรกแทน..

ซึ้งสลัก ปักลึก ผนึกจิต
มิเคยคิด ไสผลัก รักเหมือนก่อน
ยังมีพี่ แม่นมั่น นั้นแน่นอน
เฝ้าขอพร วอนกราบ ทราบความนัย

ฝากสายลม พรมฉ่ำ ย้ำสู่อก
ฝากวิหค เหินฟ้า อย่าหวั่นไหว
ฝากอาทิตย์ แรกแย้ม แจมอุ่นไอ
บอกดวงใจ ดวงนี้ ที่เฝ้ารอ

"ดิน"

[D]

รอแรมร้างร่างไร้ไร้เงาคุ้น
รอเจือจุนละมุนรักมาถักเสริม
รอแล้วรอเล่าเร้ารอเดิม
รอจนเริ่มลืมหลงพะวงรอ

ประตูห้องหัวใจไม่เคยปิด
เพียงสักนิดคิดเคียงเมียงมองหนอ
รอได้นานกว่ากาลกี่ผ่านรอ
จะขอ รอคนที่เธอรอ จากไป…

ก้าวแรกฯ...
 

http://www.youtube.com/watch?v=ftnbZMpVwVg

<a href="http://www.youtube.com/v/iuZAUpkg3tA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/iuZAUpkg3tA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

คนที่ฉัน เฝ้ารอ เขาขอจาก
เขามาฝาก รอยร้าว เศร้าหวั่นไหว
บัดนี้ทด ท้อแท้ เป็นแผลใจ
มีบ้างใคร เล่าหนอ พอเยียวยา

จะเป็นเธอ ได้ไหม คนไกลถิ่น
"ละอองดิน" คนนี้ ที่ใจปร่า
นึกสงสาร ปรานี นี้สักครา
หากเมตตา มาเป็นยา รักษาใจ

"ดิน"

[D]

หรือทว่า...คนเดียวกัน บรรลัยเรา 

- ละอองดิน -


หากรวบรวม ดวงจิต ที่คิดถึง
เจ็ดเดือนครึ่ง กองเห็น เช่นภูเขา
ตราบวันนี้ มิสร่าง ลงบางเบา
กลับร้อนเร่า ทุกที ทวีคูณ

พี่ก็รู้ น้องภักดิ์ คงรักมั่น
ยิ่งนานวัน มิเอือม เสื่อมสิ้นสูญ
ยังคอยรอ ต่อไป ใจอาดูร
เพิ่มพอกพูน ยามอยู่ ผู้เดียวดาย

ครุกรรม จำเป็น ต้องเร้นห่าง
อาจเคยสร้าง แต่หน วนเวียนว่าย
ย้อนชำระ สะสาง คร่าร่างกาย
หลุดลอยหาย งวยงง ทั้งวงการ

ตื่นทุกเช้า เฝ้าจับ นับวันที่
ครบหนึ่งปี กำหนด เขตโทษฐาน
ฟ้ามืดดำ ค่ำหนอ ทรมาน
คืนคืบคลาน แจ้งตา ช้าเหลือทน

รับ.ประทาน กรานฟ้า เมตตาไพร่
เดือนหน้าได้ อิสระ จะทราบผล
สิงหาพรรษ บรรจบ ครบพระชนม์
เพียงบัดดล พ้นประตู รีบกู่ไป

ปกปิดความ ยามจาก มิอยากเอ่ย
เกรงเปิดเผย ปุ๊บปั๊บ ฤๅรับไหว
เรากลืนกล้ำ น้ำตา มาเท่าไร
ขออภัย ไกลน้อง อยู่...ห้องกรง...

 

รพีกาญจน์ 59

กลับมาจาก ข้างนอก คนบอกข่าว
ทุกเรื่องราว รู้หมด จดหมายส่ง
มีสาส์นจาก พิพากษา พาโทษลง
ทรุดกายปลง อนิจจา "ป๋ารพีฯ"

ไยมิบอก เนือความ ตามที่เห็น
มารับเป็น แพะได้ ไม่หน่ายหนี
สาวคนนั้น เป็นขวัญ-ใจละซี
"พี่รพีฯ" ยอมรับผิด ติดตาราง

สาวขโมย ของใช้ ในเซเว่น
คนเขาเห็น เผ่นจี๋ หนีขาถ่าง
ไล่เกือบทัน ดันให้พี่ นี้ไม่วาง
รับสมอ้าง เสียด้วย ซวยไปเลย

"ดิน"อยู่หลัง เฝ้ารอ จนท้อจิต
ไยพี่ทิด หลงสาว มิกล่าวเผย
คอยปกป้อง สาวสม ขอชมเชย
จึงมิเปรย ให้"ดิน"รู้ ดู !พี่ทำ

มาแล้วค่ะ! ปวดหัวนิดหน่อยค่ะ

"ดิน"

[D]

เธอบอกว่า สิ้นเดือน จะเยือนหา
ลืมถามว่า เดือนไหน ให้สัยสง
รอเดือนแล้ว เดือนเล่า เฝ้าพะวง
ก็ยังคง ต้องรอ อีกต่อไป

วันหยุดหน้า เธอว่า พาเที่ยวท่อง
นึกยิ้มย่อง อิ่มจิต คิดหวามไหว
รอเธอมา หลายวัน ผันผ่านไกล
แล้วเมื่อไร จะสุด หยุดซะที

ปฎิทิน เปิดเลื่อน หลายเดือนผลัด
เวลานัด ไม่ลง ตรงวันที่
ไม่ระบุ วันเดือน เลื่อนเป็นปี
จนป่านนี้ ยังมิมี เลยวี่แวว

"ดิน"

[saknun]

ปิดหลายวัน ใจนั้น อยากชวนเที่ยว
กลัวมีเอียว หลายรัก คอยเป็นแถว
จึงไม่กล้า บอกมา ว่าอยากแซว
เดินดินแล้ว ต้องจำ คำว่าตน
จะเชื่อเชิญ ชวนใคน ก็ต้องคิด
อาจจะผิด  เพราะเขา ไม่ค่อยสน
เราคนป่า   บ้านนอก เป็นคนจน
รวยเหลือล้น ไม่มี ที่จะเอา
นี่แหละหนา เขาว่า คนบ้านนอก
ทั้งกระจอกไม่รวย แถมงี้เง้า
ถึงได้อยู่  แบบช้ำ ตามลำเนา
เพราะว่าเรา ลูกทุ่ง ลุงป้าเตืิอน

[D]

ยังรอเธอ เสมอ มิเผลอเปลี่ยน
ใจวนเวียน วุ่นวาย มั่นหมายเหมือน
ดั่งอาทิตย์ จันทรา กลับมาเยือน
อย่าลืมเลือน เชือนแช หากแน่ใจ

ไม่ว่ามี หรือจน มิบ่นว่า
"ดิน"ก็เคย อยู่มา อย่าอ่อนไหว
เป็นบ้านนอก คอกนา บ้านป่าไพร
มิเป็นไร ขอจิต คิดมั่นคง

"ดิน"

[blues]

ดั่งเม็ดทรายตามชายหาดที่กลาดเกลื่อน
เป็นรอยเลื่อนของเวลาพาให้หลง
การรอคอยไม่มีจบอย่างใจจง
แต่ก็คงต้องรอ..รอต่อไป

ไม่สามรถหักห้ามใจไม่คิดถึง
ทุกวันจึงซบเซาเขาอยู่ไหน?
คำสัญญาว่ารักเดียวไม่เหลียวใคร
แล้วทำไมเงียบไปไม่หวนมา

ปล่อยให้คิดถึงทุกวันเช้ายันค่ำ
ตกระกำย้ำคิดหวงให้ห่วงหา
เหมือนให้นับเม็ดทรายคลายเวลา
อย่าไคลคลาเลื่อนลับ..แล้วดับลง

 

blues..

[D]

ท่ามทะเล สีหมอก ระลอกริ้ว
สายลมพลิ้ว คอยมอบ ตอบรับส่ง
ทะเลคลาย คลื่นบ้าง แต่รักคง
ยังซื่อตรง กับเธอ เสมอมา

วันคืนที่ ยาวไกล เปลี่ยนใจไหม
ลืมฉันไป หรือเปล่า เล่าเธอจ๋า
ฉันยังมี แต่เธอ ทุกเวลา
ถึงแม้ว่า นานเท่าไร ใจก็รอ

"ดิน"