ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บ้านริมโขง]

เดินร่วมทาง สร้างสรรค์ สำคัญค่า
เดินร่วมทาง ต่างพา ร่วมฝ่าฝัน
ความรู้สึก ผนึกเดียว กอดเกี่ยวกัน
ความรู้สึก นึกนั้น สัมพันธ์ใจ

มีอารมณ์ สมส่วน อันควรคู่
มีอารมณ์ ชมชู้ ดูไสว
สองข้างทาง สะอาด วาดวิไล
สองข้างทาง อย่างใส แจ่มในจินต์

เหมือนชี้นก เป็นนก ยามยกอ้าง
เหมือนชี้นก ตกบ่าง ต่างรู้สิ้น
ยลตามช่อง มองตาม ยามยลยิน
ยลตามช่อง สองถวิล กลิ่นเดียวกัน

ไม่ขัดข้อง สองชื่น ทุกคืนสุข
ไม่ขัดข้อง ต้องปลุก ให้สุขสันต์
ด้วยพร้อมใจ ให้เสริม เติมรำพัน
ด้วยพร้อมใจ ไหนกั้น ทั้งฉันเธอ

ต่างทางเดิน เกินกู่ ให้รู้สึก
ต่างทางเดิน เหินฮึก  ผนึกเผลอ
มองต่างมุม สุมกาย คลายปรนเปรอ
มองต่างมุม ซุ่มเซ่อ เก้อเกรอะกรัง

เกิดจากรัก หักร้าง หนทางคู่
เกิดจากรัก หักหู่ สิ้นสู่หวัง
หมดถวิล สิ้นจาก ทิ้งซากพัง
หมดถวิล รินหลั่ง เช่นดังเคย..

"บ้านริมโขง"

๒๓ กรกฎาคม ๒๕๕๕

[Prapacarn ❀]

“ขอบคุณที่ให้ฉันได้มีเธอ”

เราพบกันวันที่ฟ้าสีฟ้า
เราพบกันนานมาจนกล้าเอ่ย
เราพบกันในใจไม่เกินเลย
เราพบกันจนคุ้นเคยเฉลยใจ

เพราะว่าเธอต้องใจจึงใฝ่รัก
เพราะว่าเธอไม่หาญหักจึงรักได้
เพราะว่าเธอเป็นหนึ่งซึ้งกว่าใคร
เพราะว่าเธอฝันในสิ่งเดียวกัน

เดินร่วมทางกับเธอเสมอเหมือน
เดินร่วมทางมิร้างเลือนเตือนใจมั่น
เดินร่วมทางเพราะจิตคิดผูกพัน
เดินร่วมทางระหว่างฝัน...ฉันมีเธอ

แซมค่ะ
 

[panthong.kh]

เดินร่วมทาง สร้างสรรค์ สำคัญค่า
เดินร่วมทาง ต่างพา ร่วมฝ่าฝัน
ความรู้สึก ผนึกเดียว กอดเกี่ยวกัน
ความรู้สึก นึกนั้น สัมพันธ์ใจ

มีอารมณ์ สมส่วน อันควรคู่
มีอารมณ์ ชมชู้ ดูไสว
สองข้างทาง สะอาด วาดวิไล
สองข้างทาง อย่างใส แจ่มในจินต์

เหมือนชี้นก เป็นนก ยามยกอ้าง
เหมือนชี้นก ตกบ่าง ต่างรู้สิ้น
ยลตามช่อง มองตาม ยามยลยิน
ยลตามช่อง สองถวิล กลิ่นเดียวกัน

ไม่ขัดข้อง สองชื่น ทุกคืนสุข
ไม่ขัดข้อง ต้องปลุก ให้สุขสันต์
ด้วยพร้อมใจ ให้เสริม เติมรำพัน
ด้วยพร้อมใจ ไหนกั้น ทั้งฉันเธอ

ต่างทางเดิน เกินกู่ ให้รู้สึก
ต่างทางเดิน เหินฮึก  ผนึกเผลอ
มองต่างมุม สุมกาย คลายปรนเปรอ
มองต่างมุม ซุ่มเซ่อ เก้อเกรอะกรัง

เกิดจากรัก หักร้าง หนทางคู่
เกิดจากรัก หักหู่ สิ้นสู่หวัง
หมดถวิล สิ้นจาก ทิ้งซากพัง
หมดถวิล รินหลั่ง เช่นดังเคย..

"บ้านริมโขง"

๒๓ กรกฎาคม ๒๕๕๕

เดินร่วมทาง ใหม่ใหม่ ดูใสสด
เดินร่วมทาง งามงด มิปดเอ่ย
ต่างมีใจ ให้กัน สัมพันธุ์เอย
ต่างเฉลย ความนัย ให้แก่กัน

เธอชี้นก ฉันนั้น พลันว่านก
เธอชี้นก มิโกหก นะอกฉัน
เพราะเรามี ดวงจิต สนิทพลัน
เพราะไม่หวั่น เรื่องใด มิได้แคร์

หลายปีผ่าน ความหวาน พานผันเปลี่ยน
หลายปีผ่าน พานเลี่ยน เกรียนแน่แน่
สิ่งไม่ดี ตอกย้ำ ช้ำดวงแด
สิ่งไม่ดี ตีแผ่ แย่เลยเรา

จึงเกิดการ แยกทาง อ้างว้างจิต
จึงเกิดการ เอาผิด คิดกับเขา
รักที่เคย หวานหอม ตรอมซึมเซา
รักที่เคย วอนเว้า เศร้าจาบัลย์

[สุนันยา]

เดินร่วมทาง สร้างสรรค์ สำคัญค่า
เดินร่วมทาง ต่างพา ร่วมฝ่าฝัน
ความรู้สึก ผนึกเดียว กอดเกี่ยวกัน
ความรู้สึก นึกนั้น สัมพันธ์ใจ

มีอารมณ์ สมส่วน อันควรคู่
มีอารมณ์ ชมชู้ ดูไสว
สองข้างทาง สะอาด วาดวิไล
สองข้างทาง อย่างใส แจ่มในจินต์

เหมือนชี้นก เป็นนก ยามยกอ้าง
เหมือนชี้นก ตกบ่าง ต่างรู้สิ้น
ยลตามช่อง มองตาม ยามยลยิน
ยลตามช่อง สองถวิล กลิ่นเดียวกัน

ไม่ขัดข้อง สองชื่น ทุกคืนสุข
ไม่ขัดข้อง ต้องปลุก ให้สุขสันต์
ด้วยพร้อมใจ ให้เสริม เติมรำพัน
ด้วยพร้อมใจ ไหนกั้น ทั้งฉันเธอ

ต่างทางเดิน เกินกู่ ให้รู้สึก
ต่างทางเดิน เหินฮึก  ผนึกเผลอ
มองต่างมุม สุมกาย คลายปรนเปรอ
มองต่างมุม ซุ่มเซ่อ เก้อเกรอะกรัง

เกิดจากรัก หักร้าง หนทางคู่
เกิดจากรัก หักหู่ สิ้นสู่หวัง
หมดถวิล สิ้นจาก ทิ้งซากพัง
หมดถวิล รินหลั่ง เช่นดังเคย..

"บ้านริมโขง"

๒๓ กรกฎาคม ๒๕๕๕

ยังคงอยู่ ร่วมทาง ไม่ห่างหาย
ยังคงอยู่ เคียงใจ แม้นไม่เผย
คำว่ารัก ผ่านมา มิลาเลย
คำว่าเรา ลงเอย มิเคยเลือน

สัญญาคง ยึดมั่น มิผันจาก
สัญญาฝาก ปักใจ หาใดเหมือน
แม้นผ่านกาล นานเนา ยังเย้าเยือน
แม้นผ่านกาล คล้อยเคลื่อน ยังเหมือนเดิม

พี่อย่าคิด จิตป่วน รัญจวนท้อ
พี่อย่าคิด ว่ารอจึงต่อเสริม
น้องนี้เฝ้า อาลัย ส่งใจเติม
น้องนี้เฝ้า คอนเพิ่ม ใช่เริ่มรัก

ยังคงเดิน ร่วมอยู่  มิรู้หน่าย
ยังคงเดิน เคียงหมาย ให้ประจักษ์
หนึ่งดวงใจ ฝากมา ว่าคงภักด์
หนึ่งดวงใจ ร้อยสลัก ยังปักตรึง..

“สุนันยา” 

[บ้านริมโขง]

ตอบน้องแซมครับ

เวลาผ่าน กาลเปลี่ยน ยามเขียนขับ
เวลาผ่าน ขานรับ ดั่งกับเผลอ
ทุกวลี ที่อ้าง ต่างบำเรอ
ทุกวลี  ที่เพ้อ ละเมอครวญ

เดินร่วมทาง สร้างบท กำหนดรู้
เดินร่วมทาง วางอยู่  คู่เสสรวล
เมื่อมั่นคง ส่งสื่อ อยากยื้อนวล
เมื่อมั่นคง ส่งสงวน รัญจวนใจ

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

ตอบน้องพันทอง ครับ

เดินร่วมทาง ไม่เห็น ถ้าเป็นทุกข์
เดินร่วมทาง ไม่สุข ซุกโศกศัลย์
หากหัวใจ ไม่มี ที่สัมพันธ์
หากหัวใจ ไหวหวั่น สะบั้นลง

ความถือมั่น นั้นให้ หัวใจแกร่ง
ความถือมั่น ปันแบ่ง แห่งความหลง
มีมากไป ไม่แคร์ แปรจำนง
มีมากไป ไสส่ง ตรงแยกทาง

ขาดอาทร ออนเอื้อ ดั่งเมื่อแรก
ขาดอาทร ซอนแทรก แบกบาดหมาง
คือรอยร้าว เริมผลิ ปริเลือนราง
คือรอยร้าว กล่าววาง กลางใจเรา.

"บ้านริมโขง"

[บ้านริมโขง]

ตอบน้องสุนันยา ครับ

คือคงมั่น นั้นเป็น เช่นเสาหลัก
คือคงมั่น นั้นสลัก เข้าปักถึง
ไม่แปรเปลี่ยน เวียนหาย คลายรำพึง
ไม่แปรเปลี่ยน เขียนถึง ซึ้งอาวรณ์

คือรักจริง สิ่งใด ไม่อาจห้าม
คือรักจริง ทุกยาม ไม่คร้ามถอน
ด้วยรู้รัก มากค่า ควรอาทร
ด้วยรู้รัก จักผ่อน ไม่คลอนแคลน

หนึ่งประสงค์ คงมั่น ทุกวันหวัง
หนึ่งประสงค์ ส่งพลัง หลั่งสุขแสน
รักคือรัก บริสุทธิ์ ผุดจากแกน
รักคือรัก หนักแน่น แท่นศิลา

อารมณ์หมาย ปลายฝัน รำพันถึง
อารมณ์หมาย ชายหนึ่ง ซึ่งห่วงหา
ยังรักเขา เฝ้าหวง ดั่งดวงตา
ยังรักเขา ทุกครา ..น่าชื่นชม.

"บ้านริมโขง"