ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

   


       ภูตพรายรำพัน


"อาทิตย์ลับ........ลงเขาแล้ว
วิหคแจ้ว..........ส่งเสียงสั่ง
กระพือวับ.........บินกลับรัง
สู่นิทรา...........ในราตรี

เงียบสงบ........กลางขุนเขา
ลมแผ่วเบา......พัดยามนี้
มืดเงาไม้........ในพงพี
คล้ายบรรเลง....วังเวงมา

เสียงซอกแซก...วิ่งแหวกผ่าน
คล้ายต้องการ....ทดลองว่า
ใครมาเดิน........เที่ยวพนา
จิตใจนั้น..........ต้องมั่นคง

เพราะยิ่งความ....มืดครอบงำ
เสียงสูงต่ำ........ต่างดังส่ง
อาจทำให้.........ลืมไม่ลง
ขนชูชัน...........ด้วยหวั่นกลัว

นกอาจร้อง........ทำนองแปลก
ให้คนแตก........ตื่นกันทั่ว
ชะนีป่า............ร้องระรัว
ปานว่ากู่...........หาคู่เคียง

เสืออาจร้อง.......ทำนองเล่น
เพื่อให้เด่น........ด้านชื่อเสียง
หรือหมีช้าง........ป่าข้างเคียง
อาจหมายเล่น.....รื้อเต็นท์คน

อยากเอ่ยเอื้อน....ขอเตือนไว้
ว่าผู้ใด............เที่ยวไพรสณฑ์
อย่าปากโป้ง......ทระนงตน
ลบหลู่ค่า..........เจ้าป่าไพร

ควรเข้ามา.........หาความรู้
เพื่อเชิดชู..........ความฝันใฝ่
หากหยามหยัน....อาจบรรลัย
หลงทิศทาง.......แทบปางตาย

จงให้เกียรติ.......สถานที่
จัดปาร์ตี้..........ของกินหลาย
ดื่มเป๊บซี่..........กันมากมาย
ควรแบ่งตู.........บ้างสูเอย!"

                     อริญชย์
                 ๒๒/๗/๒๕๕๕


      

       

[ฤดีไพร]

กลอน6

ก่อนเคยเข้าเดินเขาป่า
พ่อสอนมาคาถาเผย
หากมืดลงจงเสกเลย
อยู่เสบยเคยเห็นมา

พนาลีมีผีดุ
อย่ายั่วยุกุคำว่า
ระวังดีที่วาจา
ทำผีป่ามารังควาน

สิ่งอาถรรพ์นั้นมีมาก
จะลำบากหากดื้อด้าน
พูดไม่ดีผีรำคาญ
จะรุกรานไม่ผ่านคืน

๑เรยา๑

[yaguza]

ระวัง ชั่งใจ ไม่มั่ว
พรางตัว ซุ่มซ่อน นอนตื่น
ระวัง ระไว ไกล้ปืน
ถ้าขืน ให้เห็น เป็นยิง

ไม่ว่า สิงสา ราสัตว์
มากัด รับรอง ต้องกลิ้ง
ขนาด ยุงหมัด กัดกิน
คาร์บิน กระหน่ำ หนำใจ


 

แค๊กๆ
.....ยากูซ่า......

[บ้านริมโขง]

กลอนหก ตกคู่ อยู่สอง
คำคล้อง ปองหมาย คล้ายเพื่อน
ใช่เป็น สามสาม ตามเยือน
ไหลเลื่อน เคลื่อนตาม ยามชม

หกนับ จับคู่ ดูสวย
เอออวย ด้วยกัน นั้นสม
กระชับ รับได้ ไม่ตรม
อารมณ์ สมส่วน ชวนฟัง

คือบท ฉันเรียน เขียนขับ
ตอบรับ ปรับจิต คิดหวัง
ใช่ใคร ไม่เห็น เป็นพลั้ง
ไม่รั้ง ยึดเกี่ยว เหนี่ยวใคร

หากเห็น  เป็นอื่น ชื่นชม
สุขสม ปมวาง อย่างใส
ก็เป็น เห็นต่าง อย่างไร
ตามใจ ให้ติด คิดครวญ

"บ้านริมโขง"

[panthong.kh]

ก็กลอน มันหก นี่นา
เก็บหา ตรงไหน ในสวน
หรือว่า ตลาด มาดกวน
ยียวน ชวนตี พี่ชาย

ไม่เคย หัดเรียน เขียนอ่าน
เกียจคร้าน พานเจอ เบลอหลาย
พ่อแม่ บ่นด่า กระจาย
ฟูมฟาย ร้องไห้ ทุกวัน

โตขึ้น จึงไม่ รู้เรื่อง
ซึมเซื่อง โง่เง้า เข้าขั้น
กลอนหก ก็ช่าง หัวมัน
ไม่เก้บ มาฝัน หรอกเธอ

ขอกวนประสาทพี่บ้านริมโขงเล่นๆ วันนี้เซ็งจ้า

[อริญชย์]

   


ภูตพรายรำพัน(สำนวนเก่า)

(กลอน ๖)

อาทิตย์ลับลงเขาแล้ว
วิหคแจ้วส่งเสียงสั่ง
กระพือวับบินกลับรัง
สู่นิทราในราตรี

เงียบสงบกลางขุนเขา
ลมแผ่วเบาพัดยามนี้
มืดเงาไม้ในพงพี
คล้ายบรรเลงวังเวงมา

เสียงซอกแซกวิ่งแหวกผ่าน
คล้ายต้องการทดลองว่า
ใครมาเดินเที่ยวพนา
จิตใจนั้นต้องมั่นคง

เพราะยิ่งความมืดครอบงำ
เสียงสูงต่ำต่างดังส่ง
อาจทำให้ลืมไม่ลง
ขนชูชันด้วยหวั่นกลัว

นกอาจร้องทำนองแปลก
ให้คนแตกตื่นกันทั่ว
ชะนีป่าร้องระรัว
ปานว่ากู่หาคู่เคียง

เสืออาจร้องทำนองเล่น
เพื่อให้เด่นด้านชื่อเสียง
หรือหมีช้างป่าข้างเคียง
อาจหมายเล่นรื้อเต็นท์คน

อยากเอ่ยเอื้อนขอเตือนไว้
ว่าผู้ใดเที่ยวไพรสณฑ์
อย่าปากโป้งทระนงตน
ลบหลู่ค่าเจ้าป่าไพร

ควรเข้ามาหาความรู้
เพื่อเชิดชูความฝันใฝ่
หากหยามหยันอาจบรรลัย
หลงทิศทางแทบปางตาย

จงให้เกียรติสถานที่
จัดปาร์ตี้ของกินหลาย
ดื่มเป๊บซี่กันมากมาย
ควรแบ่งตูบ้างสูเอย!ฯ

                    อริญชย์
              ๒๒/๗/๒๕๕๕
       





       



 

ขอขอบคุณ "พี่ชาย บ้านริมโขง"  ที่เข้ามาให้คำแนะนำด้านฉันทลักษณ์กลอนหก  แต่เนื่องจากกลอนนี้ต้องการเน้นขำ ๆ (ยอมรับว่าผิดฉันทลักษณ์กลอนหก) จึงขอคงไว้ในกระทู้ เพื่อเป็นข้อเปรียบเทียบอันไหนถูก อันไหนไม่ถูก

และขอปรับสำนวนกลอนใหม่ให้ถูกต้องตามฉันทลักษณ์กลอนหกดังนี้ฮะ



      ภูติพรายรำพัน(สำนวนใหม่)

(กลอน ๖)

"อาทิตย์  ลับลา   ฟ้าแล้ว
นกแจ้ว  ร้อยเรียง เสียงสั่ง
กระพือ   ปีกวับ   กลับรัง
สู่หวัง    นิทรา   ราตรี

เยียบเย็น  อีกครา  ป่าเขา
ลมเบา  พัดพา  ครานี้
มืดใน   ไม้ดง   พงพี
คล้ายมี  วังเวง เพลงมา

เสียงวิ่ง  ซอกแซก  แหวกผ่าน
หรือสาส์น  จากเจ้า  เขาป่า
ว่าใคร   ใดเที่ยว   เลี้ยวมา
จงอย่า  หวาดหวั่น  มั่นคง

เพราะยิ่ง   มืดรอบ  ครอบค่ำ
สูง-ต่ำ   เสียงต่าง   ดังส่ง
คนอาจ  ข่มใจ   ไม่ลง
ขนตรง  ชูชัน หวั่นกลัว

นกอาจ สำเนียง เสียงแปลก
ใจแตก  คนสั่น  กันทั่ว
ชะนี   ร้องมา  ระรัว
เรียกผัว  มาอยู่  คู่เคียง

เสืออาจ  กรรโชก  โฮกเล่น
เสริมเด่น  ให้ลือ ชื่อเสียง
หมูป่า  หมีช้าง   ข้างเคียง
มองเมียง รื้อเล่น  เต็นท์คน

อยากเอ่ย  คำเอื้อน  เตือนไว้
ถึงผู้    มาใน  ไพรสณฑ์
อย่ามัว   พูดมาก  ปากตน
ไม่สน  เจ้าป่า  ฟ้าใด

ควรเข้า  มาหา  ความรู้
เชิดชู   ดีงาม   ตามใฝ่
พูดมั่ว  นั้นอาจ  พลาดไป
เป็นภัย  หลงทาง ปางตาย

ให้เกียรติ  ป่าเขา   เจ้าที่
ปาร์ตี้   จัดกัน  มั่นหมาย
ของกิน  นำมา  ท้าทาย
เซ่นไหว้   ตูด้วย  ช่วยกิน!"

              อริญชย์
           ๒๒/๗/๒๕๕๕



ปล.เนื่องจากสำนวนเก่าไม่ถูกต้องตามหลักฉันทลักษณ์กลอนหก 

จึงปรับปรุงสำนวนใหม่นี้  เพื่อให้ถูกต้องตามหลักฉันทลักษณ์กลอนหก  น่าจะพอไปได้นะ ทุกท่าน



ผู้ต้องการควรอ่านตรงนี้เพิ่มเติมจ้ะ
http://www.trueplookpanya.com/true/knowledge_detail.php?mul_content_id=1644
       



 

[Prapacarn ❀]

อ้าว....
แซมก็เข้าใจผิดมานาน...
คิดว่า 2/2/2  หรือ 3/3  ก็ได้...
อุ๊บซ...... 
ขอบคุณพี่อริฯ  และพี่ริมฯ นะคะ...
 


เอาแจ่วบองมาขอบคุณ...

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 

น่าเกลียด  เดียดฉันท์  นั้นคน
พิกล  จนยาก  ปากเผย
ผู้อื่น  ดื่นไป  ไม่เชย
ละเลย  เฉยเห็น  เย็นชา

ป่าดง  พงไพร  ใจรู้
สัตว์อยู่  หมู่รัก  นักหนา
แต่เก่า  เล่าขาน  นานมา
ครั้งครา  ปู่ย่า  ตายาย

ใจดำ  ย่ำยี  ชีวิต
ดวงจิต  ผิดคน  มนร้าย
คืนร่าง  สร้างแสร้ง  แปลงกาย
มากมาย  คล้ายสัตว์  ชัดเจน...

 

"  บูรพ์ "