ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รการตติ]

ฯลฯ

เพราะปลายทาง มีแยก ให้แตกจิต
สองความคิด ยากเน้นรวม ร่วมทางเสริม
ต้องแยกทาง ห่างขนาน ฝันต่อเติม
เป็นจุดเริ่ม ภาพเขียนค้าง ยังคาใจ



bluesky

ภาพภาพหนึ่งตรึงในหทัยนั้น
อาจเติมฝันอลังการ์กว่าสิ่งไหน
ภาพวาดจะต่อเติมเสริมอะไร
ก็ย่อมได้จินตนาความร่าเริง

วาดท้องฟ้าไร้ดาวแต่ใส่ดาว
วาดนาข้าวแล้งน้ำแต่น้ำเจิ่ง
วาดลำธารตระการแต่ว้างเวิ้ง
วาดเปลวเพลิงหวนขยับแต่กลับเย็น

ภาพตะวันใส่ไว้ในอุ้งมือ
ย่อมเป็นสื่อภาพเอ่ยที่เคยเห็น
ภาพจันทราฉ่ำชื่นในคืนเพ็ญ
ย่อมงามเด่นกว่าดาวคราวเดียวกัน

ภาพที่ว่างค้างเติ่งเพิ่งจะเสร็จ
เป็นเมล็ดรวงข้าวคราววสันต์
ที่แตกรวงรอเกี่ยวจากเสี้ยวจันทร์
ให้ตะวันสาดส่องผ่องดวงใจ



รการตติ

[รการตติ]

๓

...ภาพเขียนค้างต่างหน้าคราสะอื้น
บรรจงยื่นส่งเธอ...เกินทนไหว
กระดาษเปล่า...ข่าวลา...น้ำตาใคร?
ที่ล่วงไหลรดกระดาษที่ขาดคา....


ตะวันฉาย

[/color]

ร่างพธูคู่กวินท์จากดินสอ
น้ำที่คลอซัดสาดกระดาษสา
จากปลายพุ่มแปรงผ่านตระการตา
ซึมซับหน้านุ่มผาดมิขาดเลย

ความแน่วแน่แก่ใจไหวรู้สึก
ตกผลึกเผชิญเกินเอื้อนเอ่ย
มือที่นิ่งจับวางเหมือนอย่างเคย
ภาพเฉลยออกมาโสภานัก

ก็ยิ่งงามวิไลดั่งใบหน้า
ละออตาเกินภาพแกะสลัก
วาดเอาไว้จารึกผนึกภักดิ์
ด้วยใจรักจึงละมุนกรุ่นละไม

ภาพที่ค้างคาไว้ในใจนั้น
อยูในฝันผู้กวีที่หลงใหล
ภาพหนึ่งภาพแทนคำเกินย้ำใด
วาดจากใจใส่ลำนำแทนจำนรรจ์



รการตติ

[รการตติ]

 
......ขอขอบคุณ.ภาพจากอินเทอร์เน็ต...นะคร๊าบ.....

บรรจงปาดหยาดน้ำย้อย..ร่วมร้อยจุด
กระดาษปุดบวมโปน..ลงโทนไล่
ใช้น้ำตารองพื้น..สะอื้นไป
ซ่อนความนัยให้ดี..มีราคา

สีทุกหยอดขอดแห้ง..แต่แกล้งบีบ
ยิ่งจะรีบ..กลับเสริม..เพิ่มปัญหา
ฟ้า.เหลือง.เขียว.ส้ม.ม่วง.ถ่วงเวลา
บีบได้มาแค่ปลายแปรง..สำแดงเลย

เธอชอบป่าหน้าฝน..ภาพบนเขา
เพิ่มความเหงายามอัสดง..เตรียมลงเผย
หวังเต็มที่เธอทุ่มทุน..เพราะคุ้นเคย
กรรมเจ้าเอยสีหมด..เลย...อด...กัน

 

จุ่มปลายซับระบายปลายเรียวลุ่ม
ระบายพุ่มทีแปรงตามแรงฝัน
สะบัดปลายทุกหยดพจน์อนันต์
ฟ้า เหลือง นั้น แต้มพิศเพียงนิดเดียว

เราชอบจินตนาการผ่านอักษร
ทุกบทตอนจารไว้ให้แลเหลียว
แด่ทุกนามดาวกวินท์ทุกถิ่นเชียว
ทั้ง ฟ้า เขียว เหลือง ส้ม อย่างกลมกลืน



รการตติ

ขอบคุณเพลงขลุ่ยครวญชวนถวิล
กลั่นระรินผิวไผ่ดั่งไถ่ถาม
เสนาะเสียงระบายศิลป์ทุกถิ่นนาม
ให้ต้องตามวิจิตรวาดผงาดเรียง

ซับอรุณลำธารผ่านกระดาษ
ในภาพวาดนุ่มปุยด้วยขลุ่ยเสียง
ดั่งเรือน้อยคอยสดับรับสำเนียง
เป็นคู่เคียงวิจิตรสรรค์อันบรรจง



รการตติ

นิรมิตภาพผาดประหลาดนัก
ดั่งทอถักงามเด่นเส้นไหมสาน
ปักในผ้าด้วยเข็มเต็มเนื้องาน
อันสะท้านปรากฎตามพจน์นั้น

เสกพู่กันเป็นแพรไหมในแดนสรวง
หยิบดาวดวงแทนจักรเพื่อปักฝัน
หยิบวงเดือนแทนสดึงตรึงวงจันทร์
หยิบตะวันแทนรอยปักเพื่อถักทอ

เป็นภวังค์รังรองอันต้องจิต
รอยลิขิตเส้นใยร่ายดินสอ
อัศจรรย์ภาพสวรรค์ตะวันยอ
นิรมิตถักทอละออตา



รการตติ

[เนิน จำราย]

     พิศภาพฉายคล้ายเตือนให้เยือนฝัน   
กระแจะจันทร์โชยมาสุดฝ่าฝืน
ประทิ่่นแก้มแย้มพิมพ์ยิ้มระรื่น
ความหลังคืนกลับมาอีกคราแล้ว

เคยพนอคลอเคล้าเฝ้าฟูมฟัก
ประคองรักเราสองเพียงผ่องแผ้ว
ดุจสวรรค์บรรเจิดพริ้งเพริศแพร้ว
นางคือแก้วประดับสำหรับใจ

แม้ตัวห่างหทัยเรียงอยู่เคียงข้าง
ทุกก้าวย่างสานฝันมิหวั่นไหว
ต่างรับรู้กู่ร้องใจต้องใจ
สนิทในภาพฝันทุกวันคืน

        เนิน จำราย

[..กุสุมา..]

เก็บกลิ่นแก้วแล้วพรมโลมไล้ร่าง
แตะแต้มปรางค์คางหน้าแย้มตาตื่น
อวลกลิ่นโชยโรยรินผินผันกลืน
นาสาชื่นรื่นรดหมดห้วงใจ

หอมเอยหอมดอมดมลมพาพัด
ลอยสบัดกวัดไกวไปชิดใกล้
ละมุนอ่อนอ้อนอิงผิงอุ่นไอ
นุ่มละไมในพิศติดตราตรึง

จะถนอมเนื้อนวลทวนรอพี่
รอคนที่มีรักภักดิ์เพียงหนึ่ง
มอบกายแอบแนบเนาผ่าวรำพึง
ผ่านหวานซึ้งคะนึงอยู่มิรู้คลาย
..แม่หญิงกุสุมา..

[ไม่รู้ใจ]

ภาพภาพหนึ่งตรึงในหทัยนั้น
อาจเติมฝันอลังการ์กว่าสิ่งไหน
ภาพวาดจะต่อเติมเสริมอะไร
ก็ย่อมได้จินตนาความร่าเริง

วาดท้องฟ้าไร้ดาวแต่ใส่ดาว
วาดนาข้าวแล้งน้ำแต่น้ำเจิ่ง
วาดลำธารตระการแต่ว้างเวิ้ง
วาดเปลวเพลิงหวนขยับแต่กลับเย็น

ภาพตะวันใส่ไว้ในอุ้งมือ
ย่อมเป็นสื่อภาพเอ่ยที่เคยเห็น
ภาพจันทราฉ่ำชื่นในคืนเพ็ญ
ย่อมงามเด่นกว่าดาวคราวเดียวกัน

ภาพที่ว่างค้างเติ่งเพิ่งจะเสร็จ
เป็นเมล็ดรวงข้าวคราววสันต์
ที่แตกรวงรอเกี่ยวจากเสี้ยวจันทร์
ให้ตะวันสาดส่องผ่องดวงใจ

รการตติ

หากราตรีไร้แสงจะแต่งแต้ม
วาดจันทร์แรมแวมดาวพราวไสว
หากมืดมัวสลัวรางโอบพรางไพร
จะวาดใส่วามหิ่งห้อยหลายร้อยพัน

จะวาดใจงดงามด้วยความรัก
จะสลักภักดีไว้ที่ขวัญ
จะเพียรวาดแต่งเติมเพิ่มทุกวัน
แม้เป็นเพียงภาพฝันอันพร่าเลือน

ไม่รู้ใจ

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[รการตติ]

[รการตติ]

[Music]

ค่อยค่อยรินไวน์ลงให้ตรงแก้ว
กลัวจะแห้วเหมือนเดิมยากเติมฝัน
จะร่ายกลอนให้ซึ้งกึ่งตะวัน
ร้อยรำพันฤๅจักสู้...หญิงคู่ใจ

ภาพบรรจงลงพู่กัน..นับวันจาง
แสร้งครวญครางด้วยคลื่นหยิบยื่นให้
หวังรการฯร้อนหนาวผ่าวฤทัย
ว่าหนึ่งใครไม่ภิรมย์ตรมในทรวง

เหมือนดั่งภาพเขียนค้างท่ามกลางคลื่น
แทรกสะอื้นหมื่นไห้อย่างใหญ่หลวง
ขอรการฯพินิจ..ฤทธิ์คำลวง
ตะวันควงทิฆัมพร..ซ่อนมายา

ก่อนพลบค่ำโพล้เพล้..ทะเลรู้
อัสดงซ่อนชู้หลังภูผา
ห่วงรการฯอ่อนต่อโลกโชคชะตา
อาจนำพาผลัดพรากฟากอารมณ์

มิวสงบในที่แคบ...ดั่งแอบรัก
ไม่ทึกทักเยี่ยงเขาเฝ้าขื่นขม
แต่พลุ่งพล่านด้านในไม่พร่างพรม
เจ็บระบมทุกคืนเห็นอื่นแซม

ทิ้งภาพค้างทางใจ...ให้เธอวาด
จะพิฆาต..หรือเริ่ม..สีเพิ่มแต้ม
เราจบกัน...ด้วยภาพฝันจันทร์ข้างแรม
แม้นวาวแวมด้วยแขผ่อง..คือต้องใจ

ป.ล. อย่าลืมอ่าน ๒ รอบนะ อยากให้ซึ้งกำลัง ๒ ค่ะ
(พี่รการฯ..ไม่ต้องพูดนะคะ เพียงวาดเพิ่มลงในภาพให้มิวด้วย..ถ้าเพ็ญจันทร์คือปันใจ..ค่ะ)
 

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

มาจองหัวใจที่รัก"รการตติ" ไว้ก่อนล่วงหน้า
เอ๊ะ..ว่าแต่เค้าได้หัวใจพี่"รการตติ" คนดีที่รักมาแล้วนิ คริคริ 
 

..............................................................

ดื่มแชมเปญฉลองสองงานยักษ์
แจ้งประจักษ์รักข้าว่ายิ่งใหญ่
ลงอักษรกลอนกานท์สานความนัย
ร้อยดวงใจสองดวงมาร่วมกัน

ภาพวาดงามยามอาทิตย์อัสดง
รการฯหลงมนต์ขลังแห่งสีสัน
ละเลงสีบนกระดาษฉาบนิรันดร์
พร้อมความฝันอันวิจิตรลิขิตตน

ทะเลคลั่งคลื่นโหมถาโถมใส่
อาจมีใจบางคราพาสับสน
ขอเพียงมีพี่รการฯข้างทั้งคน
ตะวันพ้นโค้งฟ้ายังอาลัย

ก่อนจะลับดับลาฟ้าคงรู้
จะขออยู่คู่เคียงเพื่อโลกใส
อาจหลบซ่อนหลังภูผานภาลัย
อย่าหวั่นไหวจะกลับมาในคราเดิม

อัสดงอาจเงียบและสงบ
อาจมีหลบสบเวลาก็มาเสริม
จะเป็นแสงแรงกล้าพาใจเติม
จะคอยเพิ่มแรงรักไว้ถักทอ

มีเพียงร่างทางใจ..ให้พี่วาด
อาจจะบาดใจพี่มีเกิดก่อ
ขอให้เราจบกันหมั่นพะนอ
ที่ร้องขอ..แค่หัวใจพี่"รการตติ"


พระอาทิตย์อัสดง

ปล.  งานแรก คือ ความสำเร็จที่พี่รการฯ วาดรูปน้องดง เสร็จแล้ว
       งานที่สอง คือ งานของเราสองคน 

[รการตติ]