ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ก้าวแรกฯ...]

[D]

คืนที่ดาว พราวฟ้า คราเฉิดฉาย
อยากมีเธอ ข้างกาย ไว้เคียงหมอน
ยามห่างไกล ใจร้าว เฝ้าอาวรณ์
เพียงขอพร ส่งผ่าน ม่านฟ้าไกล

หากว่าเธอ คนดี นี้ไม่หลับ
ขอซึมซับ รับใจ ไว้ได้ไหม
ครานิทรา พาฝัน อันอำไพ
ขอแทรกใจ ซอกซอน คอยอ้อนครวญ
 
ฝากสายลม พรมพรำ ดุจคำหวาน
คอยประสาน ขวัญรับ อย่ากลับหวน
ลมรักอย่า ถดถอย คอยทบทวน
เตือนอย่าด่วน ลืมคำ จำสัญญา

"ดิน"

[panthong.kh]

ขอรับฝาก ซากรัก หากไม่หวง
ด้วยพุ่มพวง พลาดผิด จิตเริ่มกร่อน
หลงรักใคร ผลักไส จำใจจร
สุดร้าวรอน นอนเดี่ยว เปลี่ยวเอกา

เอื้อมคว้าดึง ของฝาก จากฝั่งฝัน
ขอแบ่งปัน รักนั้น ให้ฉันหนา
อยากจะได้ ด้วยเศร้า เหงาอุรา
ขอรักมา แนบไว้ ใส่ในจินต์

จะถนอม เช้าเย็น มิเว้นว่าง
จะไม่ร้าง แรมรา พาถวิล
จะรดน้ำ ด้วยรัก ปักชีวิน
จะพรวนดิน ใส่ใจ ให้ทุกวัน

ขอเพียงมี รักเดียว ไม่เหลียวอื่น
ด้วยทรามชื่น รื่นรมย์ พรมสุขสันต์
จักถนอม กล่อมเกลี้ยง ไม่เกี่ยงพลัน
รักฉันมั่น จริงแท้ แคร์เพียงเธอ

[ก้าวแรกฯ...]

คืนที่ดาว พราวฟ้า คราเฉิดฉาย
อยากมีเธอ ข้างกาย ไว้เคียงหมอน
ยามห่างไกล ใจร้าว เฝ้าอาวรณ์
เพียงขอพร ส่งผ่าน ม่านฟ้าไกล

หากว่าเธอ คนดี นี้ไม่หลับ
ขอซึมซับ รับใจ ไว้ได้ไหม
ครานิทรา พาฝัน อันอำไพ
ขอแทรกใจ ซอกซอน คอยอ้อนครวญ
 
ฝากสายลม พรมพรำ ดุจคำหวาน
คอยประสาน ขวัญรับ อย่ากลับหวน
ลมรักอย่า ถดถอย คอยทบทวน
เตือนอย่าด่วน ลืมคำ จำสัญญา

"ดิน"

ในคืนค่ำ ฉ่ำเยียบ เงียบเชียบนี้
ในคืนที่ มีดาว พร่างพราวฟ้า
คืนแห่งโหม ลมหนาว ร้าวกายา
คืนแห่งคำ สัญญา คราจดจำ

ใคร่ดื่มด่ำ ค่ำฟ้า ราตรีหนาว
ระรินพราว ดาวช่วง ห้วงถลำ
จำจด หยดย้อย ทุกถ้อยคำ
ระรินร่ำ ฉ่ำห้วง ทุกช่วงนี้

ในสายลม พรมมา อักษราหวาน
รัตติกาล ผ่านล่วง ห้วงสุขี
ชะโลมฉ่ำ พร่ำสุข ทุกนาที
จะจดจำ ค่ำนี้ ที่ผ่านกราย

ก้าวแรกฯ...

[ก้าวแรกฯ...]

ขอรับฝาก ซากรัก หากไม่หวง
ด้วยพุ่มพวง พลาดผิด จิตเริ่มกร่อน
หลงรักใคร ผลักไส จำใจจร
สุดร้าวรอน นอนเดี่ยว เปลี่ยวเอกา

เอื้อมคว้าดึง ของฝาก จากฝั่งฝัน
ขอแบ่งปัน รักนั้น ให้ฉันหนา
อยากจะได้ ด้วยเศร้า เหงาอุรา
ขอรักมา แนบไว้ ใส่ในจินต์

จะถนอม เช้าเย็น มิเว้นว่าง
จะไม่ร้าง แรมรา พาถวิล
จะรดน้ำ ด้วยรัก ปักชีวิน
จะพรวนดิน ใส่ใจ ให้ทุกวัน

ขอเพียงมี รักเดียว ไม่เหลียวอื่น
ด้วยทรามชื่น รื่นรมย์ พรมสุขสันต์
จักถนอม กล่อมเกลี้ยง ไม่เกี่ยงพลัน
รักฉันมั่น จริงแท้ แคร์เพียงเธอ

ส่งไปแล้ว ความรัก ใช่หักซาก
ส่งไปมาก ผ่านฟากฟ้า มาเสนอ
ทุกห้วงจินต์ รินผ่าน ตรงมานเธอ
มอบเสมอ ความรัก ปักนภา

เพียงถนอม เช้าเห็น ทุกเย็นค่ำ
เพียงหยอดคำ ย้ำรัก เป็นหนักหนา
จะส่งใจ ผ่านฟ้า ต่างดารา
เพียงเธอมอง นภา จะมาเจอ

ก้าวแรกฯ...

[Music]

 


มิใช่..จะเป็นเรา             ยากจะเอาตัวเสนอ
ร่ำไรเมื่อได้เจอ              เป็นเพียงภาพในคราบลวง

มากมิตรประชิดรัก          เธอทายทักเพียงบางช่วง
ฝากวอนดั่งกลอนกลวง    ไร้มนตราจะมาเคียง

บทเพลงที่เคยพร่ำ         ก็คราคร่ำในน้ำเสียง
คนเชยเผยสำเนียง         ฤๅจะซึ้งถึงหมื่นไมล์

ก้าวแรกฯ..ของคืนนี้        เธอยังมีฉันอยู่ไหม?
ช่วยถามความในใจ        "วอนฝาก"ใคร?...เนื้อนัยกลอน

ขืนตู่..รู้ว่าพลาด            ด้วยขยาดเชิงอักษร
ชะตาไม่อาทร               แค่เมียงมอง กับ ลองใจ

(ไปแล้ววววค่ะ..จะเดินทางไกลตอนนี้แล้ว...เที่ยงคืน..จะแวะมาดูคำตอบขอรับ)

[..กุสุมา..]

..แป่วววว..ถูกปี้มิวปาดเจ้าค่ะ..
.....เพียงถนอม เช้าเห็น ทุกเย็นค่ำ
เพียงหยอดคำ ย้ำรัก เป็นหนักหนา
จะส่งใจ ผ่านฟ้า ต่างดารา
เพียงเธอมอง นภา จะมาเจอ
ก้าวแรกฯ...


ภาพความหลัง ครั้งเก่า คือเงาฝัน
ท่ามแสงจันทร์ วันคืน ตื่นชะเง้อ
หลับตาลง หลงอ้อน นอนละเมอ
เฝ้าพร่ำเพ้อ ร่ำหา อุราครวญ

เพลงขลุ่ยทวน ผ่านลม พรมหวานซึ้ง
ผสมซึง ตรึงฤทัย อาลัยหวน
คนหมื่นลี้ หนีห่าง ช่างเรรวน
ใจเจียนจวน สิ้นขาด อนาถแล้ว

ฝากลมวอน ย้อนกลับ รับบอกเขา
ภาพความเหงา เร้ารุม สุมนางแก้ว
กาลเวลา ผันผ่าน นานสิ้นแวว
หวังเพริศแพร้ว พานพบ กลบสิ้นเลือน
..กุสุมา..

[ก้าวแรกฯ...]

 


มิใช่..จะเป็นเรา             ยากจะเอาตัวเสนอ
ร่ำไรเมื่อได้เจอ              เป็นเพียงภาพในคราบลวง

มากมิตรประชิดรัก          เธอทายทักเพียงบางช่วง
ฝากวอนดั่งกลอนกลวง    ไร้มนตราจะมาเคียง

บทเพลงที่เคยพร่ำ         ก็คราคร่ำในน้ำเสียง
คนเชยเผยสำเนียง         ฤๅจะซึ้งถึงหมื่นไมล์

ก้าวแรกฯ..ของคืนนี้        เธอยังมีฉันอยู่ไหม?
ช่วยถามความในใจ        "วอนฝาก"ใคร?...เนื้อนัยกลอน

ขืนตู่..รู้ว่าพลาด            ด้วยขยาดเชิงอักษร
ชะตาไม่อาทร               แค่เมียงมอง กับ ลองใจ

(ไปแล้ววววค่ะ..จะเดินทางไกลตอนนี้แล้ว...เที่ยงคืน..จะแวะมาดูคำตอบขอรับ)

[สุนันยา]

ยินคำหวานผ่านลม พรมพลิ้วไหว
จากคนไกล แว่วหวิว ทิวสิงขร
ว่าสุดซึ้ง คะนึงหา ด้วยอาวรณ์
เป็นบทกลอน รำพึง ส่งถึงกัน

ถ้อยคำริน ร่ายรัก ภักดีให้
โอ้ดวงใจ เจ้าเอย ไม่เคยผัน
วอนฝากลม ห่มหนาว ใต้เงาจันทร์
ทุกคืนวัน มั่นนัก รอรักเคียง

ยินคำรัก ฝากผ่าน ม่านฟ้าสรวง
ซ่านซึ้งทรวง บ่วงร้อย ในถ้อยเสียง
คงสดับ ขับขาน สานสำเนียง
ใจยังเรียง เพียงพี่ ไม่มีเลือน

วอนฝากดาว พราวพร่าง กลางเวหน
ให้หนึ่งคน รู้รัก ใครจักเหมือน
ทุกถ้อยพจน์ หมดนี้ มิแชเชือน
คอยย้ำเตือน เยือนจิต ยังติดตรึง...

“สุนันยา”
 

[ก้าวแรกฯ...]

..แป่วววว..ถูกปี้มิวปาดเจ้าค่ะ..
.....เพียงถนอม เช้าเห็น ทุกเย็นค่ำ
เพียงหยอดคำ ย้ำรัก เป็นหนักหนา
จะส่งใจ ผ่านฟ้า ต่างดารา
เพียงเธอมอง นภา จะมาเจอ
ก้าวแรกฯ...


ภาพความหลัง ครั้งเก่า คือเงาฝัน
ท่ามแสงจันทร์ วันคืน ตื่นชะเง้อ
หลับตาลง หลงอ้อน นอนละเมอ
เฝ้าพร่ำเพ้อ ร่ำหา อุราครวญ

เพลงขลุ่ยทวน ผ่านลม พรมหวานซึ้ง
ผสมซึง ตรึงฤทัย อาลัยหวน
คนหมื่นลี้ หนีห่าง ช่างเรรวน
ใจเจียนจวน สิ้นขาด อนาถแล้ว

ฝากลมวอน ย้อนกลับ รับบอกเขา
ภาพความเหงา เร้ารุม สุมนางแก้ว
กาลเวลา ผันผ่าน นานสิ้นแวว
หวังเพริศแพร้ว พานพบ กลบสิ้นเลือน
..กุสุมา..

เพลงขลุ่ยหวนทวนลมที่พรมไหว
ส่งดวงใจผ่านไปคล้ายลอยเลื่อน
ส่งรำพันรัญจวนหวนย้ำเตือน
อย่ารู้เลือนเตือนไว้เมื่อไกลตา

ฝากสายลมส่งไปคงได้รับ
หากสดับรับฟังยังกังขา
ด้วยฝากอ้อนวอนไปที่ไกลตา
ลม.ฟ้าอาจว่าไม่ดั่งใจ

เพียงคอยหน่อยเถิดจะเกิดหวัง
จะข้ามฟ้าข้ามฝั่งดั่งใจหมาย
จะนั่งลงตรงข้างพลางอิงกาย
แล้วจะเอ่ยความหมายที่ฝากวอน

ก้าวแรกฯ...

[ก้าวแรกฯ...]

ยินคำหวานผ่านลม พรมพลิ้วไหว
จากคนไกล แว่วหวิว ทิวสิงขร
ว่าสุดซึ้ง คะนึงหา ด้วยอาวรณ์
เป็นบทกลอน รำพึง ส่งถึงกัน

ถ้อยคำริน ร่ายรัก ภักดีให้
โอ้ดวงใจ เจ้าเอย ไม่เคยผัน
วอนฝากลม ห่มหนาว ใต้เงาจันทร์
ทุกคืนวัน มั่นนัก รอรักเคียง

ยินคำรัก ฝากผ่าน ม่านฟ้าสรวง
ซ่านซึ้งทรวง บ่วงร้อย ในถ้อยเสียง
คงสดับ ขับขาน สานสำเนียง
ใจยังเรียง เพียงพี่ ไม่มีเลือน

วอนฝากดาว พราวพร่าง กลางเวหน
ให้หนึ่งคน รู้รัก ใครจักเหมือน
ทุกถ้อยพจน์ หมดนี้ มิแชเชือน
คอยย้ำเตือน เยือนจิต ยังติดตรึง...

“สุนันยา”
 

ส่งคำหวานผ่านลมที่พรมไหว
แทนคำรักปักใจในคิดถึง
คอยโลมไล้ใจพธูรู้คะนึง
วอนเร้ารึงจึงเยือนเป็นเพื่อนนาง

จะวอนฝากจากอณูทุกรู้สึก
ทุกห้วงลึกนึกถามยามไกลห่าง
ที่หมื่นลี้มีใจส่งให้นาง
จะเหยียบย่างจันทรามาพบเจอ


ก้าวแรกฯ...

[panthong.kh]

ขอรับฝาก ซากรัก หากไม่หวง
ด้วยพุ่มพวง พลาดผิด จิตเริ่มกร่อน
หลงรักใคร ผลักไส จำใจจร
สุดร้าวรอน นอนเดี่ยว เปลี่ยวเอกา

เอื้อมคว้าดึง ของฝาก จากฝั่งฝัน
ขอแบ่งปัน รักนั้น ให้ฉันหนา
อยากจะได้ ด้วยเศร้า เหงาอุรา
ขอรักมา แนบไว้ ใส่ในจินต์

จะถนอม เช้าเย็น มิเว้นว่าง
จะไม่ร้าง แรมรา พาถวิล
จะรดน้ำ ด้วยรัก ปักชีวิน
จะพรวนดิน ใส่ใจ ให้ทุกวัน

ขอเพียงมี รักเดียว ไม่เหลียวอื่น
ด้วยทรามชื่น รื่นรมย์ พรมสุขสันต์
จักถนอม กล่อมเกลี้ยง ไม่เกี่ยงพลัน
รักฉันมั่น จริงแท้ แคร์เพียงเธอ

ส่งไปแล้ว ความรัก ใช่หักซาก
ส่งไปมาก ผ่านฟากฟ้า มาเสนอ
ทุกห้วงจินต์ รินผ่าน ตรงมานเธอ
มอบเสมอ ความรัก ปักนภา

เพียงถนอม เช้าเห็น ทุกเย็นค่ำ
เพียงหยอดคำ ย้ำรัก เป็นหนักหนา
จะส่งใจ ผ่านฟ้า ต่างดารา
เพียงเธอมอง นภา จะมาเจอ

ก้าวแรกฯ...

ส่งความรัก มาหา รีบคว้าไว้
ด้วยฤทัย ไหวหวั่น พลันเสนอ
เสียงฟ้าร้อง ก้องกึก นึกถึงเธอ
จึงละเมอ ครวญคร่ำ ร่ำในจินต์

จะเก็บรัก ภักดี ที่เธอมอบ
จะเก็บรัก ใคร่ตอบ ชอบเสียสิ้น
จะเก็บรัก ให้มั่น ครั้นชีวิน
จะแดดิ้น ถวิลหา เพียงหน้าเธอ