ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รอยไถแปร]

เมื่อก่อนนั้นเคยมีเอ็งคู่เคียงข้าง      
พอรักร้างข้าโดดเดี่ยวเปลี่ยวดวงใจ
เคยมีเอ็งหนุนตักแนบแบบชิดไกล้        
ร้างลาไกลเพราะใจเอ็งไม่แน่นอน
โถ่ความรักอนิจจาช่างแปรผัน        
ใจเอ็งหวั่นสั่นสะท้านอยากจากจร
คำว่ารักที่เอ็งพูดดั่งละคร            
กลายเป็นกลอนบทเศร้าข้าอาลัย

<a href="http://www.youtube.com/v/gd3bmeGYqIc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/gd3bmeGYqIc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


เมื่อนานนมอารมณ์รักก็มักหน่าย
เคยกอดก่ายย้ายยักดิ้นผลักไส
ทุบข่วนตีพี่ช้ำอยู่ร่ำไป
เห็นบ้างไหมใครข่วนเจ็บรอยเล็บมี

ใครเล่าเอยเคยชมภิรมย์ข้า
เก่งนักหนาพาใจให้สุขี
ตกรางวัลสรรมอบปลอบทุกที
แถมพัดวีขมีขมันนวดทันใด

หรือว่าใหม่วัยเยาว์ข้าเฒ่าแล้ว
จึงจากแจวจรลีหนีไฉน
โอ้ว่าเรียมไม่เจียมตนข้าจนใจ
เขาขับไล่ไสส่งจะงงงัน

ถึงวันนั้นจะพลันนึกระลึกถึง
ใครคนหนึ่งซึ่งจิตไม่บิดผัน
จะเสียดายอ้ายขวัญขึ้นครามครัน
ผู้ปลุกฝันสวรรค์สรวงบนห้วงดิน...


 
"  บูรพ์ "

[D]

ใจหมายมุ่ง กรุงเทพ เรียนเย็บผ้า
เสร็จก่อนหนา ค่อยย้อน กลับดอนถิ่น
รักพี่ขวัญ มั่นคง จงเชื่อจินต์
แม้ยามกิน มิได้นอน วอนเห็นใจ

ทุกคืนวัน ผันผ่าน ร้าวรานจิต
คอยครุ่นคิด พะวง พี่หลงใหล
ป่านนี้เล่า ยิ้มหัว มั่วกับใคร
ใต้ต้นไทร มีหญิงอื่น มาชื่นแทน

"ดิน"

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


มีเพียงทุยลุยทุ่งมุ่งหว่านไถ
เอี้ยงขวัญใจทุยเจ้าอยู่เฝ้าแหน
ครั้นสิ้นงานก็สานทำเสื่อลำแพน
ใช่ควงแขนแสนชื่นหญิงอื่นใด

รอเรียมกลับรับบรรเลงซึ่งเพลงขลุ่ย
บนหลังทุยลุยงานช่วยหว่านไถ
ครั้นเหนื่อยอ่อนนอนเสื่อเพื่อพักใจ
ฟังเสียงใสในสำเนียงเสียงเรียมครวญ...



 
"  บูรพ์ "

[รอยไถแปร]

 

ลาพ่อไทรศาลรักประจักษ์ขี         
ชลธีสายนี้คร่ำรัญจวญ
พี่จากไปน้องแสนสุดกำสรวล         
น้องนั่งครวญรอรักใต้ร่มไทร
เจ้าพ่อเอ๋ยฝากพ่อเป็นสักขี           
ว่าน้องนี้จะรักพี่มิเปลี่ยนไป
พอกล่าวจบบอกลาศาลพ่อไทร       
ตามพี่ไป ณ สวรรค์โศกศัลย์เอย

<a href="http://www.youtube.com/v/PCoFxA_OjmI&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/PCoFxA_OjmI&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[saknun]

อาลัย ความรัก หนักจิต
ชีวิต  มี่ค่า บังอร
ควรเก็บ รักแท้ แน่นอน
อาวรณ์ ทำไหม รักลวง
จงคิด ว่ารัก ข้อสอบ
จะตอบ ทันที น่าห่วง
ระวัง รักเล่น  เป็นพ่วง
จะถ่วง ให้เรา จมลง

[panthong.kh]

ขอหยุดพัก รักษาใจ ไว้แค่นี้
รักที่มี เพียงเสี้ยว เปลี่ยวไหลหลง
รักที่ไม่ เคยพอ เติมต่อตรง
รักไม่เคย มั่นคง หลงชายงาม

ขออำลา อาลัย ใจยังรัก
สุดจักหัก ฤทัย ให้บุ่มบ่าม
รักครั้งเก่า อยากง้อ ติดต่อตาม
ด้วยนงราม ยังรัก สลักทรวง
พันทอง

[หนามเตย]

รักเล่น แน่นอน ตอนจบ
คงพบ จบจุด ประสงค์
เพราะความ ในใจ พะวง
รักคง ไม่มี ที่ยืน
 รักคน ที่เขา รักเรา
ถ้าเขา ไม่รัก อย่าฝืน
ทนไป ใจช้ำ กล้ำกลืน
หวนคืน อาจช้า หาทาง
  ควรรู้ จักคิด รอบคอบ
ควรตอบ มอบรัก ปักถาง
รักเดียว แน่แท้ บ่จาง
ควรวาง แผนไว้ ให้ดี
  ใครว่า ความรัก ไม่สวย
เห็นด้วย หรือไร ใยหนี
ฉันว่า รักแท้ นั้นมี
ความดี ซื่อตรง ต่อกัน
  รักพ่อ รักแม่ รักเพื่อน
รักเหมือน ไม่ทุกข์ สุขสันต์
อย่ารัก ใครเขา ข้ามวัน
เดี๋ยวมัน จะช้ำ ย้ำมา      
  รักแท้ แน่นอน ตอนจบ
ต้องพบ สุขสันต์ หรรษา
รักใคร ได้ชม สมอุรา
อย่าลา ด่วนลี้ หนีไป..
 

 หนามเตย

เขียนกลอนไม่จบพักไว้ไปห้องน้ำ อิอิ คุณพันฯแซงโค้งสุดท้ายเลย

[รอยไถแปร]

ดั่งตะเกียงใกล้สิ้นแสงริบหรี่     
ถ้อยวจีมิอาจเอ่ยแถลงไข
หมดมอดแล้วสิ้นแสงแห่งดวงใจ 
ลาล้างไกลไปลับมิกลับมา
ท้องทุ่งนี้เคยมีแต่เราสอง         
จากคู่ครองเอื้อนเอ่ยคำอำลา
อาลัยนักความรักแสวงหา             
รอยน้ำตาฝั่งในใจยากลบเลือน

อยากตะโกนกู่ก้องทั่วท้องนา     
ทั้งโลกาผืนพิภพจบสะเทือน
ฝังลงในสายธารคอยย้ำเตือน     
มิให้เลือนลางหายไปดั่งใจเจ้า
โบกมือลาอาลัยแล้วความรัก     
จงประจักษ์ว่ารักนั้นแสนเศร้า
แม้หวนคิดคำนึงถึงนงเยาว์       
แต่แผลเก่ายากตัดใจให้ขาดลง

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 



ตะเกียงใจไร้พลันน้ำมันรัก
ไม่นานนักพักใจอาลัยหลง
พิศวาสปรารถนาอุราปลง
ปลดประสงค์จำนงถวิลสิ้นแสงตะเกียง

หากสาวใดอาลัยตะเกียงอยากเคียงแสง
โปรดจดแจ้งแสดงจำนงช่วยส่งเสียง
ให้เจ้าของสนองรับซับสำเนียง
ชื่นใจเพียงเลี้ยงดำรงให้คงนาน...



 

"  บูรพ์ "

[saknun]

        สิ้นแสง ไร้ค่า ความรัก
           ประจักษ์ เหตุผล เฉลย
           บอกมา   ว่ารัก   ไม่เคย
          ทำเฉย    อยู่ได้  ใยดี
           ความรัก เหมือนไฟ สว่าง
           ทุกอย่าง สดใส  อย่างนี้
           นานนาน รักนั้น ล้นปรี่
           หมองมี    ให้เห็น ประจำ

[รอยไถแปร]

ใคร่คิดครวญจะถามถึงเรื่องความรัก   
กลัวอกหักพูดไปช่างน่าขำ
เคยเจ็บช้ำจากนางคนใจดำ   
แสนชอกช้ำน้ำคำคนหลอกลวง
ไม่อยากคิดถึงนางเพราะอาลัย   
อยากเอาใจดวงนี้ไปบวงสรวง
ต่อจากนี้เลิกคิดถึงคู่ควง       
โดนรักลวงชวนให้ช้ำระกำใจ

[panthong.kh]

 

ตะเกียงใจไร้พลันน้ำมันรัก
ไม่นานนักพักใจอาลัยหลง
พิศวาสปรารถนาอุราปลง
ปลดประสงค์จำนงถวิลสิ้นแสงตะเกียง

หากสาวใดอาลัยตะเกียงอยากเคียงแสง
โปรดจดแจ้งแสดงจำนงช่วยส่งเสียง
ให้เจ้าของสนองรับซับสำเนียง
ชื่นใจเพียงเลี้ยงดำรงให้คงนาน...

 

"  บูรพ์ "

แจ้งจำนงค์ ตรงหน้า อย่าว่าฉัน
ตะเกียงนั้น วิเศษ ใช่ไหมท่าน
อยากจะได้ ครองครอบ ชอบมานาน
จึงบนบาน ไขถ้อย ร้อยพจน์มา..

ยังอาลัย ในรัก ปักดวงจิต
ยังเฝ้าคิด ชิดเชย เผยดวงหน้า
โปรดสงสาร รับไว้ พิจารณา
หญิงธรรมดา รักมั่น ฉันขอวอน

[รอยไถแปร]

อนิจจาความรักนั้นไม่แน่     
เปลี่ยนผันแปลลึกเกินใจจะถอน
เปรียบชีวิตคล้ายสิ้นดั่งละคร
ทุกฉากตอนล้วนแสนเจ็บทุกข์ระทม
พระเอกนั้นเคียงคู่กับตัวเธอ   
ฉันพร่ำเพ้อไร้บทไม่สุขสม
เธอคู่เขาชั้นไร้คู่จำตรอมตรม 
เจ็บระบมเพราะไร้บทอดคู่เคียง