เจ็บแค่ไหนหากใจเรายังสู้
ให้โลกรู้เราคู่เคียงใช่เพียงฝัน
เกิดชาตินี้หากเราไม่ใช่คู่กัน
คงสักวันอาจหวานชื่นมาคืนดี
อธิษฐานกรรมดีที่เคยสร้าง
มาช่วยอ้างส่งเสริมเพิ่มราศี
ให้สุขสมดั่งที่หวังในชาตินี้
อย่าได้มีเจ็บซ้ำซ้ำช้ำกมล
ในชาตินี้หากไม่มีใครเขารัก
แม้อกหักรักสลายหายอีกหน
จะหลีกลี้หนีไปให้ไกลคน
นั่งท่องบ่น..ศีลภาวนาในป่าดง..
ริน ดอนบูรพา
๒๒ ก.ค. ๕๕
ในอุรา พาหม่น ระคนทุกข์
คอยปลอบปลุก หัวใจ ไม่ใหลหลง
ต้องตั้งมั่น หวั่นไย ใจมั่นคง
ตัดใจปลง ลืมเขา เพราะเราจน
คิดจะมี รักใหม่ ใจยังหวั่น
คนใต้นั้น ปันใจ ไปทุกหน
คงมีสาว เคียงใกล้ หมายเปรอปรน
หากเชื่อคน ชุมพร นอนละเมอ
"ดิน"