17 กรกฎาคม 2012, 07:50:PM |
--ณัชชา--
|
|
« เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2012, 07:50:PM » |
ชุมชน
|
ความรู้สึกเจ็บแค้นแสนสาหัส ฉันสู้กัดฟันทนจนเหงื่อตก ฉันเหมือนคนละเมอจนเพ้อพก เจ็บในอกเหมือนว่าถูกยาพิษ
วันที่เธอบอกฉัน”เลิกกันนะ” ฉันแทบจะขาดใจนั่งไม่ติด เธอไม่ชายตาแลแม้สักนิด อำมหิตเหลือทนคนใจยักษ์
ไม่เคยเจ็บปวดใจได้เพียงนี้ ดวงฤดีแหลกรานถูกหาญหัก ทำไมเธอถึงได้ใจร้ายนัก เธอตัดรักฉันตรมแทบจมทรุด
จบสิ้นแล้วรักร้าวถึงคราวซ้ำ เจ็บแล้วจำอดกลั้นฉันขอหยุด เธอใจร้ายเหมือนไม่ใช่มนุษย์ หรือเธอหลุดจากมุมขุมนรก
สัญญารักฉบับเก่าเธอเผาหมด ฉันรันทดร้อนลุ่มไฟสุมอก สมองเบลอเลอะเลือนเหมือนถูกชก น้ำตาตก ตีบตัน วันอำลา
ชายอย่างเธอมารยาสารพัด เธอสลัดฉันได้ไม่ไว้หน้า ใจเธอดำเหลือที่กว่าอีกา คิดอยากฆ่าแต่ทำไม.. ทำไม่ลง
--ณัชชา--
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : D, yaguza, Music, บ้านริมโขง, อริญชย์, รัตนาวดี, หนามเตย, Prapacarn ❀, panthong.kh, สุนันยา, ดุลย์ ละมุน, ไพร พนาวัลย์, ช่วงนี้ไม่ว่าง, ลมหนาว, รพีกาญจน์, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, flowerbeam
ข้อความนี้ มี 18 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 กรกฎาคม 2012, 08:23:PM |
yaguza
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2012, 08:23:PM » |
ชุมชน
|
ฉันมารยา ตรงไหน ใคร่อยากรู้ ฉันหรือสู้ เอาใจ จนไหลหลง ฉันไม่เคย นอกคอก บอกตามตรง ฉันยังงง กล่าวหา เธอว่าใคร
เธอว่าฉัน หรือเปล่า เอาให้แน่ เธอไม่แฟร์ นี่นา มาว่าได้ เธอก็เห็น ทุกวัน ฉันเอาใจ เธอกลับใช้ ถ้อยคำ “ทำไม่ลง”
อยากจะฆ่า ก็ฆ่า ถ้าว่าแน่ ขอเพียงแค่ บอกมา ว่าประสงค์ ถ้าใจเธอ อำมหิต คิดปลิดปลง ฉันก็คง จำใจ ใส่เกียร์แมว..
.
.....ยากูซ่า.....
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, รัตนาวดี, บ้านริมโขง, Prapacarn ❀, --ณัชชา--, panthong.kh, หนามเตย, สุนันยา, ดุลย์ ละมุน, ไพร พนาวัลย์, ลมหนาว, รพีกาญจน์, D, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต, flowerbeam
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 กรกฎาคม 2012, 09:02:PM |
บ้านริมโขง
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2012, 09:02:PM » |
ชุมชน
|
เจ็บช้ำใจใครมาหน้าสลด ให้หายหดดวงจิตคิดประสงค์ ถูกหักอกฟกช้ำกรรมอนงค์ แทบปลดปลงด้วยแค้นแสนรันทด
รักไม่จริงสิ่งเห็นเป็น “ตลก” ถูกหยิบยกมาล่อต่อกำสรด รักเคยหวานกาลก่อนถูกงอนงด รักเลี้ยวลดลงท่อส่อเลอะเทอะ
หลงรักเขาเมามัวคั่วกระทะ เขาเหม็นผละจากไปให้บานเฉอะ เป็นยายเพิ้งคาค้างเป็นลางเลอะ น้ำตาเปรอะเถอะหมายให้ตายชัก
คงแม่แคล้วขึ้นคานงานถนัด ด้วยอั้นอัดขัดสนจนเสียหลัก กินแต่แห้วแล้วหม่ำพิษน้ำรัก ต้องฟูมฟัก ฟูมฟาย น้ำลายเล็ด..
ทำใจอ่อนไม่โกรธโทษแบบบท กรรมกำหนดบทให้จึงไม่เข็ด แต่ว่าใครนินทาแม่ด่าเช็ด ลงกลอนเสร็จ..เลยรีบลี้..หนีหน้ายักษ์
"บ้านริมโขง"
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : yaguza, Prapacarn ❀, --ณัชชา--, panthong.kh, อริญชย์, หนามเตย, สุนันยา, ดุลย์ ละมุน, ไพร พนาวัลย์, รัตนาวดี, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ลมหนาว, รพีกาญจน์, D, บูรพาท่าพระจันทร์, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 กรกฎาคม 2012, 09:46:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2012, 09:46:PM » |
ชุมชน
|
ถึงเจ็บช้ำ เพียงใด ไม่สลด น้ำตาหยด อดไว้ ไม่หาญหัก แค่เรื่องรัก เรื่องเล็ก เด็กเด็กนัก ไม่เคยทัก ปักฤทัย ให้ซึมลึก
มีผู้ชาย มาจีบ ได้ถีบออก ไม่เคยชอก เคยช้ำ ให้สำนึก อยู่โสดโสด โหมดรัก ไฟคักคึก ตกตอนดึก ไม่บอก หลอกว่ารัก
ไม่เคยหลง ผู้ใด ให้หวั่นจิต ไม่เคยคิด พะวง ปลงเสียหนัก อยู่คานทอง สบาย จะตายชัก ขืนไปรัก ชายห่วยห่วย จะป่วยการ พันทอง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : หนามเตย, สุนันยา, ดุลย์ ละมุน, ไพร พนาวัลย์, รัตนาวดี, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ลมหนาว, Prapacarn ❀, บ้านริมโขง, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, D, บูรพาท่าพระจันทร์, yaguza, อริญชย์, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 กรกฎาคม 2012, 11:33:PM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2012, 11:33:PM » |
ชุมชน
|
ไหนว่า”ทำไม่ลง”ฉันหลงเชื่อ ดูท่าเงื้อกำหมัดยิ่งฉัดฉาน ฉันรีบหลบพลบค่ำอย่างชำนาญ จนดึกดื่นชื่นบานค่อยพานพบ
ยังหน้างออยู่อีกต้องฉีกยิ้ม ทำกรุ้มกริ่มพริ้มพรายหมายประกบ ทำหน้าลิงหน้าค่างอย่างนอบนบ เพื่อสยบแสนงอนยังค้อนควับ
ทำแลบลิ้นปลิ้นตาใส่หน้าผี หวังคนดีเมตตามากินตับ แม้นอยากตีอยากฆ่า,อย่านะครับ..! ขอนอนพับแนบตักชักแหง็ก แหง็ก
จะใจดำทำหน้ายักษ์สักแค่ไหน? เดี๋ยวร้องไห้ร้องห่มจนล้มแอ่ก พี่เจ็บคอง้อไปไอแค่ก แค่ก ใจหล่นแป๊กกลัวน้องจะร้องว้าก..!
ทำไม่ลงอย่าทำเดี๋ยวปล้ำหรอก ใจกระฉอกตอกย้ำเหมือนน้ำหลาก เราคืนดีกันนะจ๊ะที่ร้าก..!! หัวเราะก๊ากกอดกัน...วันฝนต๊ก.. (ย่างเข้าเดือนห้ก ฝนก็ต๊กพรำๆ อ้างอิง )
“ไพร พนาวัลย์”
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ยามพระอาทิตย์อัสดง, ดุลย์ ละมุน, หนามเตย, ลมหนาว, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, บ้านริมโขง, --ณัชชา--, รพีกาญจน์, panthong.kh, D, บูรพาท่าพระจันทร์, yaguza, อริญชย์, yangna, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 กรกฎาคม 2012, 11:45:PM |
ดุลย์ ละมุน
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2012, 11:45:PM » |
ชุมชน
|
ชายอย่างเธอมารยาสารพัด เธอสลัดฉันได้ไม่ไว้หน้า ใจเธอดำเหลือที่กว่าอีกา คิดอยากฆ่าแต่ทำไม.. ทำไม่ลง
--ณัชชา--
แม้ณัชชา สิ้นรัก สมัครใคร่ เชิญป่นใจ ให้ยุ่ย เป็นผุยผง ขอยอมตาย ใต้บาท หยาดอนงค์ พร้อมปลิดปลง ลงนรก ตกโลกันต์
เพียงนางมาร หว่านยุ กุเรื่องเท็จ ณัชก็เอ็ด เผ็ดดุ มุโมหัน ลืมความรัก ปักห้วง ดวงชีวัน ลืมสวรรค์ มั่นมาด สวาทรอย
แม้นทรามวัย หมายจิต คิดดีแล้ว จะไม่แจว แคล้วจาก คิดพรากถอย ขอพลีรัก หักดวง เปิดทรวงคอย มือน้อยน้อย กลอยขวัญ มาหั่นแด
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : หนามเตย, ไพร พนาวัลย์, ลมหนาว, รัตนาวดี, Prapacarn ❀, บ้านริมโขง, --ณัชชา--, D, บูรพาท่าพระจันทร์, yaguza, อริญชย์, สะเลเต, flowerbeam
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
18 กรกฎาคม 2012, 04:28:AM |
|
|
18 กรกฎาคม 2012, 04:36:AM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 18 กรกฎาคม 2012, 04:36:AM » |
ชุมชน
|
เจ็บช้ำใจใครมาหน้าสลด ให้หายหดดวงจิตคิดประสงค์ ถูกหักอกฟกช้ำกรรมอนงค์ แทบปลดปลงด้วยแค้นแสนรันทด
รักไม่จริงสิ่งเห็นเป็น “ตลก” ถูกหยิบยกมาล่อต่อกำสรด รักเคยหวานกาลก่อนถูกงอนงด รักเลี้ยวลดลงท่อส่อเลอะเทอะ
หลงรักเขาเมามัวคั่วกระทะ เขาเหม็นผละจากไปให้บานเฉอะ เป็นยายเพิ้งคาค้างเป็นลางเลอะ น้ำตาเปรอะเถอะหมายให้ตายชัก
คงแม่แคล้วขึ้นคานงานถนัด ด้วยอั้นอัดขัดสนจนเสียหลัก กินแต่แห้วแล้วหม่ำพิษน้ำรัก ต้องฟูมฟัก ฟูมฟาย น้ำลายเล็ด..
ทำใจอ่อนไม่โกรธโทษแบบบท กรรมกำหนดบทให้จึงไม่เข็ด แต่ว่าใครนินทาแม่ด่าเช็ด ลงกลอนเสร็จ..เลยรีบลี้..หนีหน้ายักษ์
"บ้านริมโขง" ปากยังจัดกัดดะนะพี่โขง เบื่ออิบโป๋งพี่ยาว่าซะหนัก ฟังคารมคมคายร้ายยิ่งนัก ไม่เว้นวรรคด่าชัดอัดเป็นชุด
เรื่องขึ้นคานงานนี้ไม่มีนะ เพราะใกล้จะทิ้งคานในวันหยุด อาจแจกการ์ดแต่งงานในวันพุธ ใครรักคุดสาวณัชตัดใจซะ
--ณัชชา--
|
|
|
|
18 กรกฎาคม 2012, 06:26:AM |
|
|
18 กรกฎาคม 2012, 06:43:AM |
|
|
18 กรกฎาคม 2012, 07:05:AM |
บูรพาท่าพระจันทร์
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 18 กรกฎาคม 2012, 07:05:AM » |
ชุมชน
|
ชายอย่างเธอมารยาสารพัด เธอสลัดฉันได้ไม่ไว้หน้า ใจเธอดำเหลือที่กว่าอีกา คิดอยากฆ่าแต่ทำไม.. ทำไม่ลง
--ณัชชา--
ลึกข้างในใจนวลยังครวญหา ร้ายวาจาทว่าใจยังใหลหลง อยากลืมเลือนเสมือนจิตยากปลิดปลง ความพะวงคงอาวรณ์ไม่จรลา
ลิ้นกับฟันนั้นกระทบพบสัมผัส ไร้เคืองขัดอัดอั้นมากปัญหา แต่นี่ใจใช่ลิ้นฟันเช่นพรรณนา ยากเข่นฆ่าท้าฟันให้บรรลัย...
" บูรพ์ " [/color]
|
"สั้น-ตรงเป้า-เร้าใจ"
|
|
|
18 กรกฎาคม 2012, 12:44:PM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 18 กรกฎาคม 2012, 12:44:PM » |
ชุมชน
|
จะใจดำทำหน้ายักษ์สักแค่ไหน? เดี๋ยวร้องไห้ร้องห่มจนล้มแอ่ก พี่เจ็บคอง้อไปไอแค่ก แค่ก ใจหล่นแป๊กกลัวน้องจะร้องว้าก..!
ทำไม่ลงอย่าทำเดี๋ยวปล้ำหรอก ใจกระฉอกตอกย้ำเหมือนน้ำหลาก เราคืนดีกันนะจ๊ะที่ร้าก..!! หัวเราะก๊ากกอดกัน...วันฝนต๊ก.. (ย่างเข้าเดือนห้ก ฝนก็ต๊กพรำๆ อ้างอิง )
“ไพร พนาวัลย์” ทะเลทรายมีฝนฉงนยิ่ง เรื่องไม่จริงลุงจ๋าอย่าโกหก คิดจะปล้ำเผลอเผลออาจเจอครก กลายเป็นนกปีกหักฝากเตือนนะ
สาวบ้านนี้ทั้งนั้นเป็นพันธุ์ดุ อยู่ซาอุไม่ไกลตามไปฉะ เหงาก็คุยกะอูฐพูดจ๋าจ๊ะ แต่อาจจะไม่คุ้นกลิ่นฉุนกึก
--ณัชชา--
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, yaguza, รพีกาญจน์, panthong.kh, อริญชย์, D, ดุลย์ ละมุน, บูรพาท่าพระจันทร์, บ้านริมโขง, ไพร พนาวัลย์, สะเลเต
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
18 กรกฎาคม 2012, 01:43:PM |
|
|
|