ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตนาวดี]

...ดีใจมอง ฟ้าคราว ดาวกระพริบ
แสงระยิบ สาดส่อง ท้องฟ้าสร้าง
ประกายแฝง แสงพราว เห็นราวทาง
รักอำพราง ไสว เคลิ้มใจเพลิน...

...คืนนี้ฟ้า ว่างเปล่า ดูเหงาหงอย
ไยดาวน้อย ลืมร่อง ส่องระเหิน
หรือเจ้าหลบ พบใคร ใจจึงเมิน
ปล่อยข้าเดิน มองหา ด้วยอาลัย...

...อยากจะสุข ฝันต่อ ขอเพียงแสง
ประกายแห่ง ความฝัน มาสรรให้
แสงบรรเจิด เฉิดฉาย หมายเข้าใจ
ประสิทธิ์ใส่ ความรัก พิทักษ์กาล...

...เจ้าส่องตาม อารมณ์ อยากห่มรัก
เจ้าคงเบื่อ จึงพัก ไร้รักขาน
แผ่นฟ้ากว้าง ว่างจน ข้าลนลาน
ทรมาน เกินคำ จะพร่ำครวญ...

...โอ้..ดาวจ๋า..อยู่ไหน ใจข้าเศร้า
ฉายแสงเฝ้า หนใด ข้าไห้หวล
โปรดทอแสง กระพริบ หยิบใจชวน
ซับน้ำตา..คราป่วน..ยามครวญคอย...

รัตนาวดี 

<a href="http://www.youtube.com/v/u8apEuXopcs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/u8apEuXopcs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


หากดาวฟ้ามิอาลัยใฝ่ถวิล
ปล่อยยุพินสิ้นสุขทุกข์เหงาหงอย
ยามเห็นดาวพราวฟ้าน้ำตาปรอย
หวนละห้อยน้อยใจอาลัยครวญ

จะขอเป็นเช่นดาวที่พราวพร่าง
มิจืดจางล้างฤทธิ์พิษกำสรวล
เป็นดาวใจใสสว่างกลางใจนวล
ที่อุ่นอวลชวนชื่นทุกคืนวัน...



 
"  บูรพ์ "

[ดาว อาชาไนย]

ดาวไม่จากขวัญตาดั่งลาลับ
ส่องแวววับเคียงใจให้สุขสันต์
ในคืนนี้มีดาวแสงพราวพรรณ
มากำนัลน้องรัตนาวดี

จงคว้าดาวคราวลอยคอยแนบชิด
อยากจุมพิตดาวจะไม่ไกลคล้อยหนี
จะสนองน้ำใจให้เป็นพลี
ดาวดวงนี้ส่องสว่างกลางใจเธอ

ดาว อาชาไนย

[รัตนาวดี]

ดาวไม่จากขวัญตาดั่งลาลับ
ส่องแวววับเคียงใจให้สุขสันต์
ในคืนนี้มีดาวแสงพราวพรรณ
มากำนัลน้องรัตนาวดี

จงคว้าดาวคราวลอยคอยแนบชิด
อยากจุมพิตดาวจะไม่ไกลคล้อยหนี
จะสนองน้ำใจให้เป็นพลี
ดาวดวงนี้ส่องสว่างกลางใจเธอ

ดาว อาชาไนย

...ดาวประกาย ฉายส่อง เข้าห้องจิต
เฝ้าจุมพิต เพ้อตาม ยามมองเหม่อ
ดาวใจพา ราตรี นี้ละเมอ
รัตน์วดี นี้เผลอ ปรนเปรอคอย...

...ขอโปรดดาว อย่าเคลื่อน เลื่อนไปไหน
ขอเพียงดาว ไสว ไกว่แสงบ่อย
อยากมีดาว พราวครา น้ำตาปรอย
คอยซับใจ อย่าปล่อย รักคอยครวญ...

รัตนาวดี

[ก้าวแรกฯ...]

จะเก็บดาว ใหญ่น้อย มาร้อยรัก
จะเย็บปัก ถักฟ้า นภาผืน
แล้วห่มให้ ในฝัน ทุกวันคืน
จนดึกดื่น หลับไหล ในนิทรา

ฝากสายลม พรมจุมพิศ สนิทนัก
มาทายทัก รักหวน จวนอุษา
ฝากหมอกสาย ระบายรัก ปักอุรา
ฝากกระซิบ บอกว่า ...เธอน่ารัก...

ก้าวแรกฯ...

[รัตนาวดี]

 


หากดาวฟ้ามิอาลัยใฝ่ถวิล
ปล่อยยุพินสิ้นสุขทุกข์เหงาหงอย
ยามเห็นดาวพราวฟ้าน้ำตาปรอย
หวนละห้อยน้อยใจอาลัยครวญ

จะขอเป็นเช่นดาวที่พราวพร่าง
มิจืดจางล้างฤทธิ์พิษกำสรวล
เป็นดาวใจใสสว่างกลางใจนวล
ที่อุ่นอวลชวนชื่นทุกคืนวัน...



 
"  บูรพ์ "

...ดาวประภา สง่าแสง แฝงด้วยรัก
สร้างประจักษ์ ส่องให้ ส่งใจฝัน
ดาวเรียงราย ดาษดื่น หลายหมื่นพัน
ก็เพียงหนึ่ง เท่านั้น ชวนฝันนาน...

...ดาวพเน..จรไกล ในห้วงหาว
มีสักกี่ ดวงพราว สกาวผ่าน
มาทอแสง แฝงอยู่ คู่ดวงมาน
พร้อมด้วยรัก ตระการ ปักม่านใจ...

...ดาวดวงน้อย คล้อยติด ยามพิศน้อง
ขอให้เพียง แสงคล้อง กรองรักใส่
สนิทสร้าง กลางบ่วง ห้วงฤทัย
ผ่องอำไพ เพริศแพร้ว มิแคล้ววัน...

รัตนาวดี
 

[รัตนาวดี]

จะเก็บดาว ใหญ่น้อย มาร้อยรัก
จะเย็บปัก ถักฟ้า นภาผืน
แล้วห่มให้ ในฝัน ทุกวันคืน
จนดึกดื่น หลับไหล ในนิทรา

ฝากสายลม พรมจุมพิศ สนิทนัก
มาทายทัก รักหวน จวนอุษา
ฝากหมอกสาย ระบายรัก ปักอุรา
ฝากกระซิบ บอกว่า ...เธอน่ารัก...

ก้าวแรกฯ...

 

...สายลมพลิ้ว ปลิวไกว่ ใส่เสียงหวาน
จุมพิตผ่าน สายหมอก บอกประจักษ์
ฝากคำสวย ด้วยใฝ่ ดีใจนัก
มาทายทัก สนิท จิตตราตรึง...

...หลับตาจูบ สายลม ฝากห่มหวน
ยามรัญจวน บอกฝัน สร้างวันถึง
ฝากสายหมอก บอกย้ำ ยามรำพึง
ส่งใจถึง แอบฝัน ทุกวันคอย...

รัตนาวดี

[บ้านริมโขง]

หวังแสงดาวสาวเดือนเหมือนในฝัน
ร่ำรำพันด้วยเฝ้าใจเหงาหงอย
เหมือนคว้าลมชมกลิ่นประทินลอย
ไม่นานคล้อยลอยห่างอ้างว้างตรม

ไร้ตัวตนบนสัมผัสไร้สัดส่วน
ไร้หมู่มวลอวลไอให้ไล้สม
ไร้โอบเอื้อเจือจานอ้อนหวานชม
ไร้สู่สมบ่มเขลาไร้เงาคอย

เพียงลมลม แล้งแล้ง แห่งใฝ่ฝัน
ไม่มีวันเป็นจริงยิ่งเหงาหงอย
ไร้เงาใครในจิตคิดเลื่อนลอย
ได้แต่ปล่อยสมมุติฉุดอาวรณ์

จึงเพียงคิดเพียงฝันมันไม่สม
เปิดอารมณ์คมคำนำไปก่อน
เผยตัวตนบนจิตคิดเกี่ยวกร
เปิดปากอ้อนหนึ่งใคร ให้รู้ตัว

ด้วยอย่าอ้อนดาวเดือนอันเกลื่อนฟ้า
ให้หันหน้าอ้อนเขาเข้ากล่อมกลั้ว
เอ่ยคำหวานซ่านใสใช่ขุ่นมัว
สุขสมชั่วฟ้าดิน..กลิ่นไม่จาง..

"บ้านริมโขง"

[รัตนาวดี]

จึงเพียงคิดเพียงฝันมันไม่สม
เปิดอารมณ์คมคำนำไปก่อน
เผยตัวตนบนจิตคิดเกี่ยวกร
เปิดปากอ้อนหนึ่งใคร ให้รู้ตัว

ด้วยอย่าอ้อนดาวเดือนอันเกลื่อนฟ้า
ให้หันหน้าอ้อนเขาเข้ากล่อมกลั้ว
เอ่ยคำหวานซ่านใสใช่ขุ่นมัว
สุขสมชั่วฟ้าดิน..กลิ่นไม่จาง..

"บ้านริมโขง"

...คิดอยากจะ อ้อนใคร ใจก็หวั่น
ว่าเขานั้น คงไม่ มีใจว่าง
แอบมองคล้าย ชายนิ่ง มิทิ้งทาง
บ่งอ้างว้าง ดวงใจ จึงใคร่ครวญ....

...ใจยามเหงา จึงชม ดาวห่มฟ้า
ดวงที่พา ให้เคลิ้ม เริ่มใจหวน
อารมณ์ครา ว้าเหว่ หันเหชวน
คลายปั่นป่วน ด้วยใฝ่ ดาวใคร่ครา...

...จะเอ่ยคำ ซ่านใส่ ใจใครหมาย
นงคราญแอบ เอียงอาย คล้ายประหม่า
คุยกับดาว คราวทุกข์ สุขก็พา
คืนที่ดาว ส่องหา คราที่คอย...

รัตนาวดี 

[Music]

กี่พร่างพราว?..ดาวพร้อมจะล้อมรัก
หมายพิงพักต่อเชื่อมให้เอื้อมสอย
หนึ่งที่หวัง..ถึงคราวเป็นดาวลอย
เฝ้าสำออยตามครวญ...แค่จวนเจียน

มิเด่นหล้าคว้าไขว่..ดั่งใครอื่น
จำขมขื่นอักษรา..ยกมาเขียน
คืนที่เพ็ญเร้นหลบกลับพบเซียน
ต่างก็เพียรตอแย..เหลือบแลตา

เร่งฝีมือตามต่อ..ก็ใช่หนึ่ง
สุดก้ำกึ่งบังอาจปรารถนา
คืนที่ดาวพราวส่องท้องนภา
ไกลลับตา..รามือ..ไม่ดื้อดึง

 

[ก้าวแรกฯ...]

กี่พร่างพราว?..ดาวพร้อมจะล้อมรัก
หมายพิงพักต่อเชื่อมให้เอื้อมสอย
หนึ่งที่หวัง..ถึงคราวเป็นดาวลอย
เฝ้าสำออยตามครวญ...แค่จวนเจียน

มิเด่นหล้าคว้าไขว่..ดั่งใครอื่น
จำขมขื่นอักษรา..ยกมาเขียน
คืนที่เพ็ญเร้นหลบกลับพบเซียน
ต่างก็เพียรตอแย..เหลือบแลตา

เร่งฝีมือตามต่อ..ก็ใช่หนึ่ง
สุดก้ำกึ่งบังอาจปรารถนา
คืนที่ดาวพราวส่องท้องนภา
ไกลลับตา..รามือ..ไม่ดื้อดึง

 

อาจบางทีมีบ้าง..บางคืนค่ำ
ดาราร่ำพร่ำพะวงส่งมาถึง
คำออดอ้อน,วอน-พ้อ,พอรำพึง
คนเดินดินคนหนึ่งจึงยินยล

จึงเหม่อมองท้องฟ้าที่ล้าริบ
คำกระซิบอ่อนแรงแสงสับสน
ในคืนเพ็ญเด่นอร่ามกว่างามตน
ผู้คนต่างหมายยลเพียงเดือนงาม

เถิด.คงอยู่รู้แสงแห่งประทีป
มิต้องถีบตนเทียบไปเปรียบข้าม
เพียงกระพริบริบรี่พอดีงาม
ส่งใจตามปลอบดาวที่ราวฟ้า

ก้าวแรกฯ...