ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ลมหนาว]

มองรูปเธอครั้งใดพาไหวหวาม
คิดถึงยามเคยชื่นวันคืนก่อน
แสนหวานซึ้งตรึงตราเฝ้าอาวรณ์
ภาพความหลังสะท้อนกลับย้อนมา

เคยเกี่ยวก้อยร้อยเรียงเดินเคียงคู่
ต่างก็รู้ใจกันสุขหรรษา
เฝ้าอิงแอบแนบซบมองสบตา
ชื่นอุราละมุนอบอุ่นใจ

แต่พอนานหวานคลายกลับกลายขม
รักพังล่มผันแปรสุดแก้ไข
พรหมลิขิตผิดเพี้ยนมาเปลี่ยนไป
ดวงชะตาทำให้เราไกลกัน

แสนระทมขมขื่นสะอื้นจิต
เส้นทางเดินชีวิตเบี้ยวบิดผัน
รักเลือนรางร้างลาต้องจาบัลย์
โอ้ฟ้าดินลงทัณฑ์ฝันมลาย

เหลือเพียงภาพความหลังเมื่อครั้งก่อน
ที่ตามหลอนอุราพาใจหาย             
มองรูปเธอเอ่อน้ำตารำบาย                   
สุดเสียดายอาวรณ์สะท้อนจินต์

 สายน้ำไหลไม่ทวนย้อนหวนกลับ
 กาลล่วงลับมิคืนฟื้นผกผิน
 เหลือเพียงรูปลูบคลำน้ำตาริน   
   โอ้ชีวินวันนี้ไม่มีเธอ

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ถึงกายห่างร้างไกลใจถวิล
ไม่สูญสิ้นกลิ่นนวลชื่นอวลเสมอ
เมื่อครั้งอยู่คู่กมลเฝ้าปรนเปรอ
ยังพร่ำเพ้อละเมอหาด้วยอาลัย

ประทับพักตร์ลักษณ์ลงจำนงนึก
ยังส่วนลึกพร้อมพะวงความหลงใหล
สถิตแทบแนบกลางลงหว่างใจ
ซุกซ่อนไว้ให้ตรึงคะนึงชม

ทั้งวงพักตร์ลักขณานัยตาน้อง
นวลละอองสองปรางสล้างสม
อีกคิ้วคางกลิ่นนางหอมชวนดอมดม
ดั่งอบพรมรมรินชื่นกลิ่นจันทน์

คิดขึ้นมาคราใดใจสะท้อน
แทบขาดรอนสมรพรากไปจากฉัน
ให้เงียบเหงาเศร้าอุราอกจาบัลย์
ได้เพียงฝันสรรค์สร้างน้องนางเคียง...


 

"  บูรพ์ "

[/i]

[ลมหนาว]

รูปเอวองค์วงหน้านัยน์ตาน้อง
อีกเรื่องของทุกคำพูดน้ำเสียง
ยังก้องทรวงดวงมานหวานสำเนียง
ยามมองเมียงรูปเธอเพ้อคะนึง

ภาพความหลังครั้งก่อนสะท้อนจิต
ดูรูปเธอเพ่งพิศหวนคิดถึง
ภาพรอยยิ้มพริ้มพักตร์สลักตรึง
ช่างหวานซึ้งลาวัลย์ให้รัญจวน

หอมประทินกลิ่นปรางมิจางหาย
ไออุ่นกายเชยชิดยังคิดหวน
รวยระรินกลิ่นเจ้าช่างเย้ายวน
เฝ้าทบทวนอาวรณ์เก่าก่อนมา

สุดปวดร้าวหนาวเหน็บแสนเจ็บนัก
โอ้ความรักจากไปใจโหยหา
มองภาพถ่ายลายเซ็นเนื้อเย็นพา
สะอื้นทรวงอุราน้ำตาริน

[panthong.kh]

คือน้ำคำ ฉ่ำหวาน สะท้านไหว
คือน้ำใจ ของนวล ชวนถวิล
คือความรัก ทั้งหมด รดราดจินต์
คือยุพิน ครวญหา อุราตรม

ภาพความหลัง ฝังตรึง ซึ้งยิ่งนัก
แนบประจักษ์ รักไว้ ไร้ขื่นขม
คะนึงหวน ป่วนปั่น บั่นอารมณ์
รักติดหล่ม จมปลัก ยากจักลา

มองรูปถ่าย ข้างฝา น้ำตาร่วง
อาบสองพวง แก้มสาว หนาวยิ่งกว่า
ยามฝนพรำ ฉ่ำชื่น รื่นชีวา
นอนผวา อกสั่น แสนหวั่นทรวง
พันทอง

[ลมหนาว]

รักตราตรึงซึ้งมานแสนหวานฉ่ำ
เหมือนมีกรรมร้างลาน้ำตาร่วง
พลัดพรากกันผันแปรแม่พุ่มพวง
ฤๅเพราะดวงชะตาชักพาไป

เหลือเพียงภาพความหลังเมื่อครั้งก่อน
รูปบังอรข้างฝาพาหวั่นไหว
ทุกครั้งมองจ้องชวนรัญจวนใจ
สะท้อนดวงฤทัยอาลัยครวญ

รักหลุดลอยคล้อยหายสลายแล้ว
สิ้นวี่แววยากฟื้นจะคืนหวน
ดังน้ำไหลไปลับมิกลับทวน
เหลือเพียงรูปเนื้อนวลหวนรำพึง

[รัตนาวดี]

...ตรอมใจเศร้า โศกศัลย์ เมื่อวันหาย
จำตกบ่วง พุ่มม่าย รักหน่ายบึ้ง
เอาแต่ใจ ไร้จิต พิศคำนึง
พอวันจาก มาถึง ก็ซึ้งครวญ...

...เหลือเพียงรูป ไว้คู่ ดูต่างหน้า
เปรอะเปื้อนหยด น้ำตา คราใจป่วน
เลอะทาบดวง ด่างพร้อย รอยคร่ำครวญ
รูปเธอต้อง เก็บด่วน เพราะกวนใจ...

รัตนาวดี
 

[ดาว อาชาไนย]

แต่รูปเธอเลอลักษณ์สลักจิต
แอบจุมพิตรูปด้วยสวยสดใส
ถ้ารูปนี้มีวิญญาณมานวิไล
คงจะได้ประจักษ์ว่ารักตรึง

วานรุ้งสวยทอสายให้สุขสันต์
ช่วยบอกขวัญนัยนาว่าคิดถึง
เพลงมนต์รักเรียกหาพารำพึง
ใครคนหนึ่งส่งใจจุ๊บให้มา

ดาว อาชาไนย

[panthong.kh]

รูปสวยใส งามจริง ทุกสิ่งสรรค์
มองไหวหวั่น ในทรวง ตรึงดวงหน้า
ทั้งเอวองค์ ทรงทรวด ยิ่งยวดตา
ปทุมมา ไหวหวาม ยามจ้องมอง

ตะลึงแล เต่งตึง คะนึงหา
ในอุรา พาให้ ได้สมสอง
อยากพร่ำพรอด กอดฟัด รัดประคอง
ปักใจปอง คล้องเกี่ยว เหนี่ยวฤทัย
พันทอง

[ลมหนาว]

แม่โฉมยงนงรามงดงามนัก
รูปวงพักตร์คิ้วคางสองปรางใส
หยาดหยดย้อยรอยยิ้มช่างพิมพ์ใจ
มองรูปเธอทีไรหวามไหวทรวง

บุญหนุนค้ำนำพาจึงมาพบ
แค่ใยจบเร็วลาน้ำตาร่วง
พรากเหินห่างร้างไกลฤทัยกลวง
อนาถดวงชะตาเฝ้าอาวรณ์

[panthong.kh]

ทั้งรูปทรง องค์เอว ไม่เลวหรอก
จักขอบอก ห่วงหา อุราอ่อน
นอนกลางคืน ดื่นดึก นึกสะท้อน
ให้ร้าวรอน นอนแนบ มิแยบยล

บุญหรือกรรม นำพา ให้มาพบ
จึงจากจบ กลบฝัง ดังถนน
ฤทัยพร่ำ ร่ำไห้ สุดไหวทน
ดวงกมล ป่นแย่ แน่คราวนี้

อยากถอนตัว ถอนใจ ให้หายเจ็บ
กลัวช้ำฟก อกเล็ด เข็ดดำปี๋
โปรโมชั่น พลันหมด อดแล้วซี
แค่หนึ่งปี เหมือนสิบชาติ เราขาดกัน
พันทอง

[..กุสุมา..]

แม่โฉมยงนงรามงดงามนัก
รูปวงพักตร์คิ้วคางสองปรางใส
หยาดหยดย้อยรอยยิ้มช่างพิมพ์ใจ
มองรูปเธอทีไรหวามไหวทรวง

บุญหนุนค้ำนำพาจึงมาพบ
แค่ใยจบเร็วลาน้ำตาร่วง
พรากเหินห่างร้างไกลฤทัยกลวง
อนาถดวงชะตาเฝ้าอาวรณ์
 

..รูปเธอ..แม่หญิงกุสุมา..

ยินรำพึงรำพันมานานเหลือ
เฉลยเผื่อเชื่อในใจสมร
ยังคลอเคียงเพียงข้างมิร้างจร
ลำนำกลอนวอนเว้าทุกเช้าเย็น

ฝากคิดถึงตรึงตรามาครานี้
ดวงฤดีอยู่พร้อมย่อมรู้เห็น
ขออย่าเศร้าเหงาใจให้ลำเค็ญ
พระจันทร์เพ็ญเปล่งแสงแห่งชีวิน

[บูรพาท่าพระจันทร์]

แม่โฉมยงนงรามงดงามนัก
รูปวงพักตร์คิ้วคางสองปรางใส
หยาดหยดย้อยรอยยิ้มช่างพิมพ์ใจ
มองรูปเธอทีไรหวามไหวทรวง

บุญหนุนค้ำนำพาจึงมาพบ
แค่ใยจบเร็วลาน้ำตาร่วง
พรากเหินห่างร้างไกลฤทัยกลวง
อนาถดวงชะตาเฝ้าอาวรณ์
 

..รูปเธอ..แม่หญิงกุสุมา..

ยินรำพึงรำพันมานานเหลือ
เฉลยเผื่อเชื่อในใจสมร
ยังคลอเคียงเพียงข้างมิร้างจร
ลำนำกลอนวอนเว้าทุกเช้าเย็น

ฝากคิดถึงตรึงตรามาครานี้
ดวงฤดีอยู่พร้อมย่อมรู้เห็น
ขออย่าเศร้าเหงาใจให้ลำเค็ญ
พระจันทร์เพ็ญเปล่งแสงแห่งชีวิน

 


หากรูปลักษณ์พักตร์พริ้งดั่งหญิงแจ้ง
ผ่องเพ็ญแสงแห่งเดือนเตือนถวิล
ผิวผ่องนวลยวนตาไร้ราคิน
งามพร้อมสิ้นอินทรีย์แม่ศรีเอย

ขอฝากใจใส่ลงกระทงน้อง
ร่วมเจ้าของล่องนทีฤดีเอ๋ย
อย่ารังเกียจเดียดฉันท์ซึ่งกันเลย
ด้วยหวังเชยชิดแนบใช่แอบลวง...


 
"  บูรพ์ "

[ลมหนาว]

แม่หญิงกุสุมาโสภาแท้
มองรูปตะลึงแลแม่โฉมฉิน
ปากคิ้วคางปรางพักตร์ประจักษ์จินต์
ดังเทวีจากถิ่นเมฆินทร์เชียว

เพ่งพินิจพิศตรองมองรูปร่าง
รอบเอวบางเต่งตึงตะลึงเหลียว
มองซ้ายขวาหน้าหลังท่านั่งเปรียว
มองหลายเที่ยวงามแต้แต้แม่คุณ

[รัตนาวดี]

แต่รูปเธอเลอลักษณ์สลักจิต
แอบจุมพิตรูปด้วยสวยสดใส
ถ้ารูปนี้มีวิญญาณมานวิไล
คงจะได้ประจักษ์ว่ารักตรึง

วานรุ้งสวยทอสายให้สุขสันต์
ช่วยบอกขวัญนัยนาว่าคิดถึง
เพลงมนต์รักเรียกหาพารำพึง
ใครคนหนึ่งส่งใจจุ๊บให้มา

ดาว อาชาไนย

<a href="http://www.youtube.com/v/PxyJV1Fg7-8&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/PxyJV1Fg7-8&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

...สพานรุ้ง พุ่งแสง แต่งฟ้าโค้ง
เจิดจรรโลง ด้วยสี ที่สง่า
แซมสีรัก ปักจูบ เป็นรูปตรา
ประทับว่า คิดถึง หนึ่งฤทัย...

...มองแล้วใจ ชิดชวน แอบหวนหา
ในอุรา พลันทาบ ภาพหวั่นไหว
แรงคิดถึง ดึงพา ถลาไป
พาดวงใจ มาอยู่ คู่เคียงเธอ...

รัตนาวดี