ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Music]

........ดงดอกไม้.......
.........  ........


ดงดอกเดียวจะดาษดื่นในคืนค่ำ
เธอเผยพร่ำรำพันว่ามันเท่ห์
อยากเห็นเนินเขียวชอุ่มจึ่งทุ่มเท
สร้างทำเลปักป้ายเพื่อให้จำ

ฉันไม่เคยเห็นดอก..เธอบอกว่า
มากมีค่ากว่าเอ่ยจะเผยพร่ำ
ชื่อก็สื่อความหมายอยู่ในคำ
จะปักชำเป็นรั้วให้ทั่วทาง

พรวนยกแปลงแรงปลูกถูกวิถี
แบ่งตามสีให้สวยด้วยแนวขวาง
เธอบอกต้องทดสอบความบอบบาง
จะช่วยวางนำร่องเว้นช่องคู

ซื้อพันธุ์หว่านหลังฝนต่อต้นหนาว
สลับขาวพราวพวงกับม่วงหรู
เว้นระยะฟ้าใสใกล้ชมพู
ให้ฉันดูตรงหน้าต่างได้อย่างใจ

[forget me not] เขียนให้ทำป้ายชื่อ
เป็นคนซื่อหรือเซ่อให้เธอใกล้
เบิกเงินซื้อเมล็ดพันธุ์เสียดันไกล
หอบเงินไปอิตาลี..ไร้วี่แวว

ดงดอกไม้สร้างสรรค์เป็นควันหมอก
ไม่มีดอกใดอวดปักขวดแก้ว
นอกหน้าต่างค้างไถไว้เป็นแนว
ปลูกรักเร่หมดทุกแถว...ก็แล้วกัน
..........๑๐๙๑๓.........

[บูรพาท่าพระจันทร์]

 


อนาถใจได้ปลื้มแล้วลืมหลัง
ชื่นกลับชังพังภินท์สิ้นแล้วฝัน
ใครเล่าเอยเคยคำซึ้งรำพัน
ไยแปรผันจำนรรจาแล้วราเลือน

สามวันจากพรากเห็นไปเป็นอื่น
ต้องขมขื่นสมจริงยิ่งดูเหมือน
แต่โบราณนานเก่าท่านเล่าเตือน
จากพ้นเรือนสามวันหญิงผันแปร

ต้องโทษเราเมามายสายสวาท
จึงสิ้นชาติพลาดผิดจิตพ่ายแพ้
ถึงคราขาดวาสนาไม่มาแล
ให้ย่ำแย่แดเดียวเสียววิญญาณ์...


 

"  บูรพ์ "

[panthong.kh]

สามวันจาก นารี นี้เป็นอื่น
รอวันคืน กลับหวน ทวนทบหา
พังเพยนี้ มันเก่า เฉาโรยรา
จะเปลี่ยนใหม่ ให้เข้าท่า อย่าว่ากัน

สามนาที จากนารี ที่เป็นอื่น
จะกล้ำกลืน ทำไม ไร้สุขสันต์
ใส่คอนเวิร์ส ทางใคร ก็ทางมัน
เมื่อสิทธิ เท่าเทียมกัน จะหวั่นใด

เธอมีใหม่ ฉันนี้ ขอมีบ้าง
ยามเว้นว่าง ต่างหา ระอาไหม
กลัวน้อยหน้า เธอจ๋า อย่าว่าไป
ฉันเศร้าใจ เหมือนเธอ จึงเพ้อครวญ

[Music]

แปลงรักเร่เหี่ยวเฉา..จนเถาม่วง
ยอมทิ้งช่วง"ดอกหญ้า"เต็มกล้าสวน
มิมีใครไหนหนอมาขอพรวน
ภาพทบทวนเลือนรางค่อยจางไป

ใครจะช่วยดูแล...ไถแปรซ้ำ
เจ้าของไร่บอบช้ำ..ยังร่ำไห้
หลังฝนตก..รกชัฏถนัดใจ
ปล่อยดอกหญ้าไสวอำไพพันธุ์

เหลืองเล็กเล็กเด็ดเรียงแต่เพียงดอก
ถักเป็นปลอกสวมพรางนิ้วนางฉัน
แม้เจ้าเป็นดอกหญ้าแห่งสามัญ
สิ่งสำคัญ..กำลังใจ..มากมายมี

แปลงรักเร่เหี่ยวเฉา..เราต้องหา
ปรารถนาพันธุ์ต่างแดนปลูกแทนที่
เป็นไม้ดอกออกช่วงหนาว..กำลังดี
ช่วยคิดที..สรรหา..บุปผางาม

 

[หนามเตย]

Ne m'oubliez pas(เนอ โมบลี ป่ะ) อย่าลืมฉัน
Forget me not


ดอกไม้แห่ง เรื่องราว ที่กล่าวถึง
มันช่างซึ้ง ตรึงใจ ฤทัยหวล
เพราะความรัก จึงติด คิดใคร่ครวญ
ต้องมาด่วน พลีพบ จบชีวี

อ่านเรื่องราว สุดเศร้า เหงาดวงจิต
โถชีวิต ตอนจบ ยากหลบหนี
ต้องจำจาก แสนห่วง ดวงฤดี
ดอกไม้นี้ แทนคำ จำรักเรา
     

emo_25หนามเตย

[...สียะตรา..]

แปลงรักเร่เหี่ยวเฉา..จนเถาม่วง
ยอมทิ้งช่วง"ดอกหญ้า"เต็มกล้าสวน
มิมีใครไหนหนอมาขอพรวน
ภาพทบทวนเลือนรางค่อยจางไป

ใครจะช่วยดูแล...ไถแปรซ้ำ
เจ้าของไร่บอบช้ำ..ยังร่ำไห้
หลังฝนตก..รกชัฏถนัดใจ
ปล่อยดอกหญ้าไสวอำไพพันธุ์

เหลืองเล็กเล็กเด็ดเรียงแต่เพียงดอก
ถักเป็นปลอกสวมพรางนิ้วนางฉัน
แม้เจ้าเป็นดอกหญ้าแห่งสามัญ
สิ่งสำคัญ..กำลังใจ..มากมายมี

แปลงรักเร่เหี่ยวเฉา..เราต้องหา
ปรารถนาพันธุ์ต่างแดนปลูกแทนที่
เป็นไม้ดอกออกช่วงหนาว..กำลังดี
ช่วยคิดที..สรรหา..บุปผางาม

.................................................................Music........................................








……สวนนี้ไร้มลุลีที่ถวิล

...แลไร้กลิ่นหวานกำซาบอันวาบหวาม

...แมลงภู่..สิ้นทะนง...ตายลงตาม

...สู่นิยาม.....ความแห้งแล้ง...........แห่งชีวัน

[เนิน จำราย]

แปลงรักเร่เหี่ยวเฉา..จนเถาม่วง
ยอมทิ้งช่วง"ดอกหญ้า"เต็มกล้าสวน
มิมีใครไหนหนอมาขอพรวน
ภาพทบทวนเลือนรางค่อยจางไป

ใครจะช่วยดูแล...ไถแปรซ้ำ
เจ้าของไร่บอบช้ำ..ยังร่ำไห้
หลังฝนตก..รกชัฏถนัดใจ
ปล่อยดอกหญ้าไสวอำไพพันธุ์

เหลืองเล็กเล็กเด็ดเรียงแต่เพียงดอก
ถักเป็นปลอกสวมพรางนิ้วนางฉัน
แม้เจ้าเป็นดอกหญ้าแห่งสามัญ
สิ่งสำคัญ..กำลังใจ..มากมายมี

แปลงรักเร่เหี่ยวเฉา..เราต้องหา
ปรารถนาพันธุ์ต่างแดนปลูกแทนที่
เป็นไม้ดอกออกช่วงหนาว..กำลังดี
ช่วยคิดที..สรรหา..บุปผางาม

.................................................................Music........................................








……สวนนี้ไร้มลุลีที่ถวิล

...แลไร้กลิ่นหวานกำซาบอันวาบหวาม

...แมลงภู่..สิ้นทะนง...ตายลงตาม

...สู่นิยาม.....ความแห้งแล้ง...........แห่งชีวัน






มีต้นหนึ่งติดหลงกลางดงสวน

ดอกสีนวลน่าเย้าเจ้าบุหลัน

ผลิใบดอกออกช่อล้อตะวัน

มิ่งสวนขวัญยังลออแม้กอเดียว

           เนิน จำราย     

[Music]

Ne m'oubliez pas(เนอ โมบลี ป่ะ) อย่าลืมฉัน
Forget me not


ดอกไม้แห่ง เรื่องราว ที่กล่าวถึง
มันช่างซึ้ง ตรึงใจ ฤทัยหวล
เพราะความรัก จึงติด คิดใคร่ครวญ
ต้องมาด่วน พลีพบ จบชีวี

อ่านเรื่องราว สุดเศร้า เหงาดวงจิต
โถชีวิต ตอนจบ ยากหลบหนี
ต้องจำจาก แสนห่วง ดวงฤดี
ดอกไม้นี้ แทนคำ จำรักเรา
     

emo_25หนามเตย

หนึ่งดินแดน แทนใจ อันไกลบ้าน
ยังซาบซ่าน เสมือน เป็นเพื่อนเหงา
"อย่าลืมฉัน" กระซิบแว่ว อันแผ่วเบา
ฟ้าจางเทา รุ่งทอ รออรุณ

ดวงตาเธอ หรือเปล่า ในเช้าแรก
กำลังใจ สอดแทรก สนับสนุน
บทกวี พรมพรำ ฉ่ำละมุน
ดั่งร่วมบุญ คุ้นเคย แม่เตยงาม
........music.......

สวนนี้ไร้มลุลีที่ถวิล

...แลไร้กลิ่นหวานกำซาบอันวาบหวาม...

...แมลงภู่..สิ้นทะนง...ตายลงตาม...

...สู่นิยาม.....ความแห้งแล้ง.....แห่งชีวัน...

.........(สียะตรา)........

เราจะไป..จะปรับ..พร้อมกับเจ้า
สองวจี...สีเศร้า...แก้วเก้าขวัญ
ดวงวิญญาณ...ภู่ผึ้ง...ซึ่งผูกพัน
อยู่นิรันดร์..ปลายรุ้ง..รุ่งระวี
......music.....

ทอดทางเดินเนินภูพออยู่ได้
เหลือบแสงใต้วาววับสลับสี
คืนเพ็ญแขทาบทอลงพอดี
ณ ราตรี..รัญจวน..เนื้อนวลจันทร์

มีต้นหนึ่งติดหลงกลางดงสวน
ดอกสีนวลน่าเย้าเจ้าบุหลัน
ผลิใบดอกออกช่อล้อตะวัน
มิ่งสวนขวัญยังลออแม้กอเดียว
.....เนิน จำราย.....

สาดแสงสู่ภูสวรรค์ช่างหรรษา
ปรารถนาเพียงสองไว้คล้องเกี่ยว
ธรรมชาติวาดฝันสัมพันธ์เกลียว
สุขแท้เทียวอยู่เพลิดเพลินเนินจำราย
.......music.......

 

 

[ไพร พนาวัลย์]

“อย่าลืมฉัน”มั่นรักสลักแน่น
แม้ต่างแดนแคว้นใดยังไม่สาย
ปลูกดอกรักปักชื่นสู่ผืนทราย
อย่ากลับกลายลืมกันนะขวัญตา

มิใช่ดอกรักเร่ถ่ายเทรัก
ผูกสมัครรักแน่นดั่งแผ่นผา
ถึงตัวไกลใจอยู่คู่กานดา
ยามเหว่ว้ารดน้ำให้ฉ่ำดิน

ดอกรักก็จะบานแม้นานหน่อย
ทุกวันคอยดูแลแม้ไกลถิ่น
ทุกทิวาราตรีชั่วชีวิน
มิเสื่อมสิ้นรักคลายจากสายใจ

“อย่าลืมฉัน”วันนี้หรือวันหน้า
คำสัญญาแน่นอนขอวอนไหว้
ขอทวยเทพเทวาจากฟ้าไกล
จงอวยชัยให้พร อย่านอนซม

“ไพร พนาวัลย์”

[Music]

หนึ่งหนามเตยเผยใจ..หนึ่งไม้ดอก
สองพนาวัลย์บอก.."อย่าลืมฉัน"
มือที่สามห้ามใจ..เพราะไหวทัน
ไม้ใดกันจะอดทนโตบนทราย

คงต้องหมั่นรดน้ำให้ความรัก
สร้างที่พักพิงขวัญค่ำจันทร์ฉาย
โอเอซีสในนิยามความเป็นชาย
เจียนวางวายแน่แท้...(แพ้ทางกลอน)

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[รการตติ]

[Music]

เค้า..อุตส่าห์ปลูกไม้ไว้ชายรั้ว
หมายให้ตัวชื่นชมดมถวิล
โลกสดใสไหวหวามไปตามจินต์
ยามยลยินบทเพลง..เกรงละเมอ

ตัว..ไม่รู้ว่าเค้าเอาใจใส่
ถามใครใคร..ส้มสดทั้งหมดเหรอ?
เลื้อยระเบียงเอียงไว้ไปบ้านเธอ
หวังว่าเจอ..คงชื่นชม..ภิรมย์ใจ

เค้า..จำได้ผลไม้..ตัวชอบส้ม
น้ำอัดลมส้มตลอด..โรลสอดไส้
ผ้าขนหนู,ร่ม,เสื้อกล้าม,ย่าม,รองเท้าผ้าใบ
เห็นทีไรส้มสด..จึงจดจำ

ตัว..มายืนริวรั้วเรียก"ตัวแสบ"
เค้าต้องแอบหลังต้นปีบก่อนรีบจ้ำ
พรมเช็ดเท้าสีส้มผสมดำ
เค้าแกล้งทำไปวาง..ตรงทางเดิน

เค้า..อยากให้อยากเห็นตัวเป็นสุข
ความสนุกวัยเยาว์ทำเค้าเขิน
ไม้ริมรั้ว..เพิ่มรสชาติที่ขาดเกิน
ใช่.บังเอิญตั้งใจปลูก....ให้ถูกใจ
.....๑๐๙๑๓.....

<a href="http://www.youtube.com/v/77HUqD_5xY8&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/77HUqD_5xY8&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ไม่รู้ใจ]

พุดซ้อนซ่อนกลีบงาม      ระรื่นยามหวามรัญจวน
มะลิหอมอบอวล      ชวนชมล้อช่อจำปา

มหาหงส์ประจงริน      ขจรกลิ่นกระดังงา
งามแท้แลชบา      ราตรีฟุ้งจรุงไกล

รำเพยเผยพิลาส      งามผุดผาดยามกวัดไกว
ตรึงห้วงดวงหทัย      ใจภิรมย์สุขสมปอง

ไม่รู้ใจ

[เนิน จำราย]

     

        เคียงคู่กลางหมู่ไม้     กลิ่นกำจายโอบประคอง
ชักชวนนวลละออง    ดื่มด่ำดมชมมาลี

        สุขสันติ์สุดหรรษา     โน้มกิ่งฟ้าแนบใจพี่
พิศนางอย่างเทวี      พนาลีดุจแดนพรหม

                     เนิน จำราย

[กฤษการกลอน]

 

ดึกสงัด กลัดกลุ้มทุ้มระทึก
ตุบตับตึก ตึงหูอยู่มิหาย
ข่มตาหลับ กลับตื่นคืนเดียวดาย
เฝ้าสงสัย ใฝ่ย้อนนอนนึกครวญ

ณ คืนหนึ่ง บึ่งลงดงดอกไม้
ใต้แสงไฟ แสดสีมีสรวล
เสียงสดใส ของนางอย่างนางนวล
ปั่นอกป่วน ชวนหลงดงผกา

ยี่สิบดอก ออกลายคลายอวบอัด
ผลุบโผล่ผลัด จัดกันอย่างหรรษา
ดูกลีบก้าน แกว่งไกวในสายตา
บุษบา ราตรีนี้ยาวนาน

มโนธรรม คำถามตามให้ตอบ
หากลักลอบ เด็ดดมชมความหวาน
มันจะผิด ติดไหมในสันดาน
หรือแค่งาน ของคนผู้ปรนเปรอ

[เนิน จำราย]

      ขาวเรียวเขียวนุ่มเป็นกลุ่มก้อน      
โอนอ่อนเอนลู่ชูดอกก้าน
        ต่อวันพรุ่งรุ่งเช้าเจ้าจะบาน          
เพื่อให้ทานกลิ่นแก่ข้าสักคราหนึ่ง

       เนิน จำราย

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[blues]

มะลิซ้อนอ่อนไหว จรุงไกลในกลิ่นหอม
ภุมรินบินตอม หมายเกี่ยวข้องต้องดอกใบ

จำปาพันหลักเลื้อย หอมเอื่อยเอื่อยกว่าพันธุ์ไหน
กุหลาบแดงแรงไกล เอาปักไว้ใส่ใจเธอ

ดอกรักบานสะพรั่ง น้ำตาหลั่งยามพลั้งเผลอ
ดอกโศกวิโยกเจอ ทำฉันเพ้อซึ้งถึงทรวง



bluesky

[...สียะตรา..]

มีต้นหนึ่งติดหลงกลางดงสวน

ดอกสีนวลน่าเย้าเจ้าบุหลัน

ผลิใบดอกออกช่อล้อตะวัน

มิ่งสวนขวัญยังลออแม้กอเดียว

           เนิน จำราย   



.........................................................................






……เพียงหนึ่งดอกสีหม่นบนสวนร้าง

...เคียงสล้างบางไสวด้วยใบเขียว

...ก็.งดงามควรพะนอแม้กอเดียว

...ในยามเหลียวหา..ผู้ใด..........ไม่มี