ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

ครั้งหนึ่งนั้นฉันเธอเสมอเพื่อน
คอยตักเตือนชี้นำยามพลั้งเผลอ
กาลผ่านไปเนิ่นนานฉันไม่เจอ
ยังคิดถึงอยู่เสมอแม้เธอเมิน

เหลือเพียงภาพไว้มองสองแผ่นนี้
อดีตที่มีใจไม่เคอะเขิน
เคยกระเซ้าเย้าหลอกแกล้งหยอกเอิญ
ต่างเพลิดเพลินหัวเราะร่าสบายใจ

อยากขอวันผันเปลี่ยนเวียนย้อนหลัง
และหยุดยั้งตรงภาพจับเริ่มใหม่
รอพบหล่อนเข้าอ่านบ้านกลอนไทย
ทิ้งชื่อไว้ให้เห็นเป็นพยาน

อยากได้เห็นบทกลอนของหล่อนบ้าง
อย่าทิ้งร้างหายนักคือหลักฐาน
รับเป็นเพื่อนต่อไหมให้ตอบผ่าน
มายังบ้านกลอนนะจะเฝ้ารอ.

นพ
13 ก.ค.55

[D]

"ดิน"ขอโทษค่ะ"พี่บูพ์"

อยากเป็นหญิง คนหนึ่ง ซึ่งเธอห่วง
เวลาล่วง นานนัก มิจักท้อ
ยังคิดถึง ห่วงใย ใส่ใจรอ
คอยพนอ คลอเคียง แม้เพียงกานท์

ได้แต่นั่ง แอบดู  อยู่ห่าง-ห่าง
มิอาจวาง กลอนลง คงมิหวาน
เดี๋ยวอ่านแล้ว ขุ่นข้อง หมองดวงมาน
คงจะอาน มิใช่คน เธอสนใจ

"ดิน"

[บูรพาท่าพระจันทร์]

เห็นเพียงภาพภาพซาบซึ้งให้ตรึงจิต
ถึงน้ำมิตรชิดใกล้ชื่นใจหนอ
ต่างเผ่าพันธุ์นั้นยังเคล้าพะเน้าพะนอ
อยู่เคียงคลอคู่ข้างมิห่างกัน

อยากมองเห็นเช่นนี้บ้างอย่างมนุษย์
คงยากสุดสมมุติเห็นเป็นเพียงฝัน
ทุกทุกที่มีเพียงว่าเข้าฆ่าฟัน
สู้ห้ำหั่นประจัญจญแย่งผลพวง...



 
"  บูรพ์ "

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

[สมนึก นพ]

แต่สิบสาม ก.ค. ห้าสิบห้า
ผ่านเข้ามาสี่วันฉันไม่เห็น
ไม่อภัย ไม่อ่านนั้นประเด็น
แม่เนื้อเย็นทรมานกันหรือไร

ร้อยสามสิบครั้งนี้มีผู้อ่าน
คือผมผ่านดูหล่อนนะจะมาไหม
ร้อยกว่าครั้งที่รอขออ่านใจ
ว่าวันใดเข้ามาได้หาเจอ

มีคุณดิน คุณบูรพ์และคุณอัส
ยังได้คัดกลอนชมกลัวผมเก้อ
หลายท่านผ่านชื่อไว้ไร้ชื่อเธอ
บางครั้งเผลออ่านผิดคิดเป็นคุณ

หรือเจ็บป่วยย่ำแย่แพ้อากาศ........
หรือยังขลาดพิษภัยจากไรฝุ่น.......
หรือเมื่อยล้ากายาพาเซซุน..........
หรือรองหนุนตกหมอนนอนเคล็ดคอ

เป็นกำลังใจนะรักษาหาย
โรคที่ร้ายผ่านไปใคร่ร้องขอ
อย่าเยี่ยมกรายเพื่อนเก่าเฝ้าจดจ่อ
อย่าคิดก่อลุกลามตามอาการ.

นพ
17 ก.ค.55