ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

พิรุณปรอย คล้อยเคลื่อน เกลื่อนเวหา
ท้องธารา สายนที สุรีย์แสง
พันธุ์ไม้งาม อร่ามป่า ครายามแลง
หมู่แมลง แฝงกาย บนปลายไม้

แนวสิงขร จรดรอบ โค้งขอบฟ้า
มวลบุปผา ชูกอ ช่อไสว
เมฆลอยผ่าน ปุยขาว ระนาวไกล
มองหวามไหว ใจชื่น รื่นวิญญา

ผืนอรัญ พาดผ่าน ม่านสายรุ้ง
ชลธาร ไหลฟุ้ง คุ้งสาขา
พระพายโปรย โชยพัด สะบัดมา
ดวงจันทรา เปลี่ยนที่ สุรีย์ไกล

ครั้นราตรี ย่างกราย หมายฉากหลบ
ดาราครบ กลบเกลื่อน เกินเคลื่อนไหว
ระย้าแย้ม แต้มแต่ง แหว่งทรวงใน
คลางแคลงใจ เหลือล้น ท้นทวี

อรุณรุ่ง พลันเปลี่ยน เวียนมาใหม่
แสงสดใส สง่างาม ตามวิถี
กระจิบกระจอก ส่งเสียง สำเนียงดี
แสงสุรีย์ ทาบทับ จับดวงแด

[บูรพาท่าพระจันทร์]

ครั้นอุษาฟ้าสางสว่างแจ้ง
สุรีย์แดงแรงเริ่มเพิ่มกระแส
เหลืองละอองทองทาชวนน่าแล
เหล่ากาแกแซ่ซ้องกึกก้องไพร

เขียวชอุ่มชุ่มฉ่ำด้วยน้ำฝน
เห็นอุบลเบ่งบานกลางธารใส
ภุมรินบินร่อนชะอ้อนไช
รื่นละไมในเสน่ห์เกสรตอม

สายลมพัดสะบัดพรมภิรมย์รื่น
ล้วนดาษดื่นชื่นชินมากกลิ่นหอม
รุกขชาติพิลาสสมให้ดมดอม
ฟุ้งพะยอมพร้อมบุปผานานาพรรณ

ชื่นอันใดไหนอื่นเท่าชื่นฝน
กระแสชลดลจิตให้คิดฝัน
เหล่ากานท์กลอนอ้อนเสนาะเพราะจำนรรจ์
ล้วนสร้างสรรค์กันหลายหลากจากฝนพรำ...



 
"  บูรพ์ "

[panthong.kh]

อรุณรุ่ง ทุ่งทอง สองฝากฝั่ง
ภาพความหลัง ย้อนหวน ชวนถลำ
นั่งเหม่อมอง เรือน้อย ที่ลอยลำ
ยังจดจำ ภาพอดีต ที่กรีดใจ

สายบัวเบ่ง เต่งตึง ดึงเข้าหา
กลีบบัวหนา ในบึง จึงคว้าไขว่
เอื้อมมือเด็ด ดอกบาน สะท้านไกว
ดูมเปล่งแสง แรงไกล ไยยั่วยวน

แมลงปอ ล้อคลื่น ดูตื่นเต้น
นกกระเต็น จับอยู่ ในคูสวน
มะลิซ้อน ซ่อนรัก ชักเรรวน
พายเรือด่วน เข้าฝั่ง แต่ยังเช้า

[บ้านริมโขง]

พิรุณปรอย คล้อยเคลื่อน เกลื่อนเวหา
ท้องธารา สายนที สุรีย์แสง
พันธุ์ไม้งาม อร่ามป่า ครายามแลง
หมู่แมลง แฝงกาย บนปลายไม้

แนวสิงขร จรดรอบ โค้งขอบฟ้า
มวลบุปผา ชูกอ ช่อไสว
เมฆลอยผ่าน ปุยขาว ระนาวไกล
มองหวามไหว ใจชื่น รื่นวิญญา

ผืนอรัญ พาดผ่าน ม่านสายรุ้ง
ชลธาร ไหลฟุ้ง คุ้งสาขา
พระพายโปรย โชยพัด สะบัดมา
ดวงจันทรา เปลี่ยนที่ สุรีย์ไกล

ครั้นราตรี ย่างกราย หมายฉากหลบ
ดาราครบ กลบเกลื่อน เกินเคลื่อนไหว
ระย้าแย้ม แต้มแต่ง แหว่งทรวงใน
คลางแคลงใจ เหลือล้น ท้นทวี

อรุณรุ่ง พลันเปลี่ยน เวียนมาใหม่
แสงสดใส สง่างาม ตามวิถี
กระจิบกระจอก ส่งเสียง สำเนียงดี
แสงสุรีย์ ทาบทับ จับดวงแด

ในสายฝนดลไฉนดวงใจเอ๋ย
เรียมถึงร่ำพร่ำภิเปรย..เฉลยแผ่
ออกอาการชมป่าพญาแล
ชวนชะแง้สรรพสรรนำบรรยาย

ทั้งดอกไม้ทิวเขาเจ้าก็พร่ำ
เขียนร่ายนำถ้ำเขินเดินความหมาย
เหมือนคนปลง ทางโลกเตรียมโยกกาย
หลีกเร้นหายแนวเนินเถินวารี

อยากเข้าป่าลาหลบไม่พบพักตร์
อยากพิงพักอาศรมชมวิถี
บำเพ็ญพรตงดคาวหวานอาหารดี
เป็นมาลีกลางป่าค้างคาคาน

แต่ก็นะ..เห็นใจในชีวิต
ที่คอยคิดคอยทำนำประสาน
ตามประสาคนแตกแหกรักลาญ
ต้องซมซานหลบลี้หนีหน้าคน

ท่ามสายน้ำจากฟ้าโปรยมาสู่
จึงหลบอยู่กลางไพรใครไม่สน
ได้ฉ่ำเย็นเห็นชื่นตื่นกมล
แสนสุขล้นบนวิถี..ที่เลือกทาง

จึงอวยพร..วอนหาเจ้าป่าเขา
โปรดคอยเฝ้าคุ้มครองอย่ามองหมาง
มอบเพื่อนสมชมชู้เป็นคู่นาง
พวกลิงค่าง บ่างชะนี..ที่สมควร..

..........ได้โปรดเถิด...

"บ้านริมโขง"

[panthong.kh]

ในแนวป่า พนาสี มีความหมาย
เบื่อผู้ชาย หลอกล่อ หนอรีบด่วน
หนีให้ไกล ไปเถอะ อย่าเรรวน
เห็นสมควร บากหน้า เข้าป่าดง

ชมนกเขา เจ้าขัน ดังลั่นป่า
ตามประสา นกเก่ง เร่งขันส่ง
ฟังจุ๊กกรู ทีไร ให้ปลดปลง
นกเขาคง แข็งขัน ขยันจัง

นกเขาพี่ ตอนนี้ คงหยุดขัน
คงแพร่พันธุ์ ไม่ไหว ใจสิ้นหวัง
มันโงหัว ไม่ขึ้น มึนงงงัน
อัศจรรย์ คงยาก ลำบากกาย

นกเขาแก่ ขันทีไร ใจห่อเหี่ยว
มันหมดเรี่ยว หมดแรง แคลงใจหาย
ไปอยู่ป่า กับน้อง ไหมพี่ชาย
หาลิงค่าง นางไม้ ไว้เป็นเมีย