ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

   ผีกองกอยผู้น่าสงสาร

โอ้กองกอยผีร้ายแห่งชายป่า
สืบเรื่องมาเนิ่นนานแต่กาลเก่า
ว่าเป็นผีประจำแห่งลำเนา
ทุกค่ำเช้าเดินหาจับปลากิน

คนดักปลาน้อยใหญ่เอาไว้นั่น
กองกอยมันหิวโหยแอบโกยสิ้น
กัดแล้วทิ้งหัวปลาเป็นอาจิณ
ชาวท้องถิ่นผวาทุกคราเอย

เดี๋ยวนี้คงผีป่าโศกายิ่ง
แหล่งพักพิงมากมายร้างหายเฉย
โลกยุคใหม่พัฒนาไฟฟ้าเกย
กองกอยเลยปวดปร่าน้ำตาซึม

จะหลบลี้หนีหน้าสู่ป่าไหน
วังเวงใจทุกคราเมื่อฟ้าครึ้ม
ฟังเสียงเขียดขาคำร้องพำพึม
ยิ่งโง่ทึ่มไม่กล้าออกล่ากิน

เกรงถูกหยามซ้ำเติมให้เพิ่มเศร้า
จึงยืนเหงาในถ้ำประจำถิ่น
เห็นคนลักตัดป่าจนชาชิน
เพียงแลบลิ้นหวังจับควักตับชิม!ฯ

                   อริญชย์
                 ๗/๗/๒๕๕๕


ตำนานผีกองกอย

http://www.khonkaentoday.com/board/index.php?topic=158.0





 



 

[--ณัชชา--]

ผีกองกอยช้ำใจถูกไล่ที่
กรรมของผีน่าดูไม่รู้อิ่ม
ทั้งบานเรือนพังทรุดสุดเก๊กซิม
ผีเลยยิ้มไม่ออกช้ำชอกจัง

เพราะผีคนระรานผลาญจนหมด
สุดสลดกองกอยพลอยหมดหวัง
ป่าทั้งผืนเห็นชัดพินาศพัง
มันน่าชัง สิ้นดี ผีมนุษย์

ณัชชา

 

[รัตนาวดี]

   
เกรงถูกหยามซ้ำเติมให้เพิ่มเศร้า
จึงยืนเหงาในถ้ำประจำถิ่น
เห็นคนลักตัดป่าจนชาชิน
เพียงแลบลิ้นหวังจับควักตับชิม!ฯ

                   อริญชย์
                 ๗/๗/๒๕๕๕
 

...ผีกองกอย ตัวนี้ ที่ปราบยาก
ชอบสร้างความ ลำบาก ฝากเรื่องใหม่
ตัวนี้ชอบ กินตับ กับหัวใจ
รักเส้นใหญ่ ใส่ผัก หนักเครื่องปรุง

รัตนาวดี

[สมนึก นพ]

เรื่องกองกอยตำนานมีเป็นผีป่า
แต่มีขาข้างเดียวเที่ยวทั่วถิ่น
เท้ากระปุกกลับข้างวางพื้นดิน
ออกหากินยามราตรีที่ชอบปลา

ชายหนุ่มหนึ่งปลูกเพิงอยู่เชิงเขา
สภาพเก่าแต่ขยันหมั่นเสาะหา
ทุกคืนค่ำย่ำลงหมายคงคา
ดักมัจฉาพอประทังหวังเลี้ยงตน

ในยามเช้านำนะถุงกระสอบ
ไปตรวจลอบที่วางยังสับสน
ตั้งหลายครั้งแล้วนี่ที่เวียนวน
ไม่ชอบมาพากลบ่นทุกที

ปลาหายไปบ่อยนั้นมันอาเพศ
หรือเกิดเหตุอันใดสงสัยนี่
เจอรอยเท้าของใครในพงพี
ตามทันทีที่หมายจะได้รู้

หลงเข้าไปในถ้ำถลำลึก
จนยามดึกผีหนึ่งจึงมาสู่่
ชายนั้นอ้อนขอโทษโปรดเอ็นดู
ใช่ลบหลู่หลงทิศผิดทางมา

ผีสาวให้ข้อแม้แน่แท้นั้น
เป็นผัวฉันอยู่ที่นี่นี้แหละหนา
จะได้รอดปลอดภัยไว้ชีวา
เหตุซึ่งหน้ายอมรับจับคู่ครอง

นางผีออกถ้ำบ่อยคอยสำทับ
จับเคล็ดลับนางได้ไม่หม่นหมอง
หากนางบอกไปนานนั้นคอยมอง
นางจะต้องกลับไวให้ต่างกัน

หากนางบอกกลับไวให้หายห่วง
สุดาดวงหายลับกว่ากลับนั่น
แต่ครั้งนี้สั่งไว้ไปหนึ่งวัน
คิดหนีพลันลักสมบัติคัดแต่ทอง

นางผีป่ากลับมาหาสามี
รู้ว่าหนีช้ำชกอกกลัดหนอง
ออกติดตามทันใดหวังใจปอง
พลางร่ำร้องกองกอยลอยแว่วไกล

ชายชาวป่ายินเสียงคอยเลี่ยงหลบ
จึงมาพบหลุมเด่นเป็นโพรงใหม่
เอาหัวแอบมุดแยกแทรกเข้าไป
ผีมาถึงทันใดไม่ชักช้า

นางร่ำร้องครวญคร่ำพร่ำออดอ้อน
ขอกลับย้อนครองคู่สู่เคหา
ชายฝืนทนแกล้งตนวายชีวา
นิ้วนางมาชี้ไชไปทั่วกาย

เมื่อเห็นว่าร่างนิ่งไม่ติงไหว
นางกลับไปเรือนรังยังที่หมาย
หนุ่มกลับถึงบ้านเก่าเขาสบาย
ทั้งเงินทองมากมายได้สร้างตัว

ยังเล่าสู่กันฟังทั้งหมู่บ้าน
ถึงเหตุการณ์พลิกผันรู้กันทั่ว
อีกชายหนึ่งฟังอยู่เริ่มรู้ตัว
อยากเป็นผัวผีน้อยกองกอยไพร

เริ่มแต่แผนดักปลามาเข้าถ้ำ
ได้ดื่มด่ำกับผีที่ป่าใหญ่
โอกาสมีผละหนีนางผีไป
สามถุงใหม่ใส่ทองของลักมา

เพราะความโลภเกินนี้หนีลำบาก
เริ่มจากแบกแล้วลากยากยิ่งหนา
เสียงนางผีตามไล่ใกล้แล้วนา
ที่ข้างหน้าเจอโพรงใหญ่มุดได้ทัน

มิดแต่หัวตัวรู้อยู่นอกนี้
แล้วนางผีใช้นิ้วเขี่ยเรี่ยผิวนั่น
เพราะบ้าจี้อยู่ด้วยช่วยเมามัน
กลายขำขันหัวเราะร่าพลาดท่านาง

ผีก็ขำร่ำร้องว่ากองกอย
ไม่หลงคอยกลับก่อนตอนฟ้าสาง
กองกอยอร่อยลิ้นกินไปพลาง
ทั้งเรือนร่างตับไตและไส้พุง.

(ขอบคุณจ้าที่อ่านจบ)

นพ
7ก.ค.55

[ไพร พนาวัลย์]

   ผีกองกอยผู้น่าสงสาร



เกรงถูกหยามซ้ำเติมให้เพิ่มเศร้า
จึงยืนเหงาในถ้ำประจำถิ่น
เห็นคนลักตัดป่าจนชาชิน
เพียงแลบลิ้นหวังจับควักตับชิม!ฯ

                   อริญชย์
                 ๗/๗/๒๕๕๕

น่าจะเลี้ยงกองกอยไว้คอยล่า
พวกตัดไม้ทำลายป่าจงฆ่า,ทิ่ม (แปลเป็นไทยว่า ทิ้ง)
หรือจับไปเป็นผัวเข้ายั่วยิ้ม
กิน,นอน,อิ่ม,เลี้ยงลูกคงถูกใจ

เอาเงินทองให้มันผูกพันรัก
คงหยุดพักตัดป่านอนหน้าใส
ขยายพันธ์กองกอยทั่วดอยไทย
ป่าพงไพรกองกอยคอยดูแล

“ไพร พนาวัลย์”

[รพีกาญจน์]

 
เกรงถูกหยามซ้ำเติมให้เพิ่มเศร้า
จึงยืนเหงาในถ้ำประจำถิ่น
เห็นคนลักตัดป่าจนชาชิน
เพียงแลบลิ้นหวังจับควักตับชิม!ฯ

                   อริญชย์
                 ๗/๗/๒๕๕๕


ตำนานผีกองกอย

http://www.khonkaentoday.com/board/index.php?topic=158.0

บรรพชน คนเก่า ก่อนเล่าขาน
เป็นนิทาน ให้ฟัง หลังข้าวอิ่ม
เรื่องปรัม-ปรา ของตาทิม
เด็กเด็กยิ้ม หัวร่อ ชอบพอใจ

มักยกเอา ประสบการณ์ ผ่านชีวิต
เคยตามติด พ่อ.ปู่ สู่ป่าใหญ่
หาบน้ำอ้อย ลอยน้ำ ถ้ำภูไกล
สมุนไพร เก็บกำ ต้มทำยา

มืดที่ไหน ไต่ขอน นอนบนห้าง
กันเสือสาง สุมไฟ ให้แสงจ้า
ตกดึกดื่น คืนค่อน เดือนจรลา
ยินผีป่า ร่ำร้อง ก้องทิศทาง

ก๋อย.ก๋อย.ก๋อย.ลอยมา จากป่ากล้วย
เดินลงห้วย เนือยเนือย เปลือยบนล่าง
กอย.กอย.กอย.ค่อยเย็น เป็นเสียงนา่ง
ภาพเลือนลาง ห่างไกล ไม่แน่นอน

ผีผู้ชาย ย้ายข้าม กล้ามเป็นมัด
เดินแกว่งกวัด ไปมา ห้อยปลาช่อน
ผีผู้หญิง วิ่งเหยาะ เลาะดานดอน
กาบเขียวอ่อน ติดตัว คล้ายหัวปลี

ลูกหลานจ๋า...
แต่นั้นมา ตาเห็น เบนหน้าหนี
เป็นความหลัง ฝังจิต คิดทุกที
อาหารมี ปลี.ปลา ตาไม่กิน...

ตาเล่า..ผีกองกอย..ให้ฟัง

รพีกาญจน์ 59

[Prapacarn ❀]

ผีกองกอยหยอยหยองชื่อ”จ๋องกรอด”
คอยเที่ยวดอดด้อมด้อมอ้อมบึงใหญ่
มือถือสุ่มจุ่มโคลนท่องโนนไพร
ปลาเล็ก-ใหญ่..จ๋องกรอด เที่ยวตอดเอา

ท่ามแสงจันทร์เงาตะคุ่มเจ้าดุ่มท่อง
ตามลำคลอง..ข้างตลิ่ง นั่งนิ่งเฝ้า
ส่องหาช่อน..ชะโด..กระโห้ก็เอา
แอบตามเงาใบตองเที่ยวมองเมียง

แม่ลำหับนอนนิ่ง..ใจหญิงสั่น
อะไรนั่นเสียงจ๋อมจ๋อมอ้อมข้างเถียง
แหวกข้างฝา, ลำหับรีบดับตะเกียง
สวด “โอมเพี้ยง” ผีเจ้ากรรม..อย่ากล้ำกราย

ผีกองกอยหงอยหงุบ..นั่งทุบหัว
ไม่ได้ปลาสักตัว..ไอ้ __ หาย
กลับบ้านนอนดีกว่า..ง่วงจะตาย
จบนิยายจ๋องกรอด...ยอดกองกอย

"ลำหับ"

นิยายปรักปรำ..ที่พี่ๆ ชอบแกล้งเล่าให้น้องๆฟังก่อนนอน... ♥


 ... โอ๊ะ !! แซมขออภัยนะคะ ไม่สัมผัสกับใครเลย...

[♥ กานต์ฑิตา ♥]

"กองกอย"เป็นผีป่าชนิดหนึ่ง
ที่ต้องพึ่งขาเดียวเดินไปไหน
ส่งเสียงร้องกองกอยกองกอยไป
ที่มาในชื่อเรียกสำเหนียกกัน

มีความเชื่อกองกอยคอยดูดเลือด
โดยไม่เชือดดูดหัวแม่เท้านั่น
คนค้างแรมในป่าพนาวัลย์
จึงป้องกันไขว้ขาชิดเท้าพิง

ชาวภูไทหนองสูงมุกดาหาร
เชื่อมานานกองกอยเป็นผู้หญิง
ผมแดงยาวเรียวหน้าบ้างว่าลิง
ดูของจริงลิงลมใกล้ประมาณ

เป็นผีมีครอบครัวอยู่อาศัย
ถ้ำโพรงไม้กินปลาเป็นอาหาร
เดินถอยหลังเชื่อกันมาเนิ่นนาน
มีสมบัติพัสถานอยู่มากมาย

พูดอะไรไม่ตรงชอบตรงข้าม
และคอยตามถามทวงสมบัติหาย
ควักตับไตไส้กินสิ้นทุกราย
เรียกใหลตายนอนหลับแบบธรรมดา

ผีกองกอยวรรณกรรมนำอ้างถึง
พระอภัยมณีเป็นหนึ่งไปค้นหา
ส่วนสองหรือคือเพชรพระอุมา
อ่านผีป่าสวยสยองนาม"กองกอย"

 

"กานต์ฑิตา"
๘ กรกฎาคม ๒๕๕๕

[สมนึก นพ]

เพชรพระอุมา

ทบทวนความจำนะคุณดาริน
ด้วยระพินทร์อยู่ใกล้สู้ไม่ถอย
คืนหนึ่งเข้าพักเขากองกอย
ผีไม่น้อยให้เห็นเป็นวิงวอน

บอกให้ช่วยปลดปล่อยบ่วงแห่งกรรม
ผลกระทำมิขาดชาติปางก่อน
เป็นอาถรรพ์จากเมืองนิทรานคร
ใต้โลงนอนนางพันธุมวดี

การสื่อสารไม่รู้นั่งดูนิ่ง
จึงเข้าสิงร่างแงซายใช้แทนผี
พาแงซายหายไปในทันที
ส่วนเหลือนี้ตามไล่หวังให้ทัน

แงซายล่อเดินไปไม่หยุดพัก
ตะขาบยักษ์กัดโดนคนหนึ่งนั่น
ดวงมาซวยแล้วไงนายไชยยันต์
พิษร้ายนั้นถึงตายวายชีวา

ผีกองกอยในร่างของแงซาย
รู้ที่หมายสมุนไพรใช้รักษา
นำเจอพริกขี้หนูใหญ่ใช้แทนยา
พรานที่มารู้มีวิธีการ

ใช้พริกนี้บี้ผสมเนื้อตะขาบ
นำไปทาบแผลปิดพิษฟุ้งซ่าน
เวลาหมุนเปลี่ยนไปเพียงไม่นาน
และอาการไชยยันต์นั้นหายดี.

นพ
8 ก.ค.55