ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[Prapacarn ❀]

เขตหวงห้าม..ตามใจ...อาจไหม้หม่น
ขอตามคนของใจก้าวใฝ่ฝัน
ยอมปวดร้าวก้าวตามท่ามทางตัน
แม้ทางนั้นสิ้นสุดไม่หยุดตาม

ขอได้เพียงเคียงคู่อยู่เคียงข้าง
ทางจะร้างลำบากด้วยขวากหนาม
มีหัวใจเป็นทุนหนุนทุกยาม
จะก้าวข้ามเคียงกันฝันกับเธอ

แซมค่ะ
 

[--ณัชชา--]

ยิ่งวิ่งตามยิ่งห่างต่างระยะ
ตามไม่ละบางทีอาจมีเก้อ
พอตามติดเอื้อมคว้าหาไม่เจอ
มัวละเมอเพ้อพร่ำก็ช้ำใจ

หยุดตรงนี้ให้เขาตามเราบ้าง
ถ้าเขาอ้างไม่ตามทำไถล
จงหยุดฝันอย่ารออีกต่อไป
เพราะเขาไม่รักเราก็เท่านั้น

ณัชชา

 

[Prapacarn ❀]

น้องจะทำตามที่พี่สั่งสอน
จะไม่ย้อนหวนไห้..ใจโศกศัลย์
จะตัดบัว..ไม่ให้ ใจผูกพัน
แม้ในฝัน..ไม่ให้เขา เข้ามาเยือน

จะกรวดน้ำคว่ำขัน..ขาดกันนะ
จะชำระหัวใจไม่ให้เปื้อน
จะขัดถูความคำนึงเคยซึ้งเตือน
จะทำเหมือน..เขาคนนี้..ไม่มีตัวตน

จะเชื่อฟังคำที่พี่สอนสั่ง
สร้างความหวังแกร่งกล้ามาอีกหน
อโหสิกราบลาพ่อหน้ามน
สิ้นหน้าฝน..น้องตัดใจ..ไปบวชชี

แซมค่ะ
 

[บ้านริมโขง]

ฟังคำไขไปบวชช่างปวดจิต
คงได้สิทธิตามใจไม่เปลี่ยนสี
ละทางโลกโศกเหลือเบื่อวจี
หาคนดีโอบเอื้อไม่เหลือเลย

เวรกรรมตนทนอยู่หาคู่ยาก
ทางวิบากขาดเขินเกินเฉลย
หาชายงามตามฝันนั้นไม่เคย-
พานพบเลยหนอกรรมแสนช้ำทรวง

ไยต้องรอผ่านฝนไปทนหนาว
หากนุ่งขาวหนาวในจนใหญ่หลวง
หากเสียงครวญป่วนพระปะทะดวง
พระไม่ห่วงได้ไง..ใช่ไหมชี ?

เป็นจิ้งจกร้องทักพักไว้ก่อน
ถึงหน้าร้อนก่อนไหมใจฉวี
หากหมดฝนยังหม่นบนฤดี
ให้กอดพี่ชื่นทรวง..ไม่ทวงคุณ.

"บ้านริมโขง"

[Prapacarn ❀]

เขตหวงห้ามข้ามเขต..เหตุวิปริต
เข้าทางผิดวกวน..เดินจนฉุน
เพราะหวงห้าม..ยิ่งฝันใฝ่..ใจละมุน
อยากใกล้คุณ..หวั่นไหว..ใคร่อยากรู้

ใจต้องห้าม..ตามใจ อยากใฝ่ฝัน
เส้นทางกั้นพลันห่างจนร้างคู่
ผ่านฝน..หนาว มากมายหลายฤดู
ยังขาดชู้ร่วมเรียง..นอนเตียงเดียว

จะดีหรือ..ให้พระ..มาโอบเอื้อ
ปากคนพูดยืดเยื้อ..น้องหวาดเสียว
พระมาห่วง สีกา..อย่าเลยเชียว
เดี๋ยวเผลอเกี้ยว..หลวงพี่..ชีมีเฮ

แซมค่ะ

จะบาปไม๊เนี่ยะ..... ♥

[เนิน จำราย]

เขตหวงห้าม..ตามใจ...อาจไหม้หม่น
ขอตามคนของใจก้าวใฝ่ฝัน
ยอมปวดร้าวก้าวตามท่ามทางตัน
แม้ทางนั้นสิ้นสุดไม่หยุดตาม

ขอได้เพียงเคียงคู่อยู่เคียงข้าง
ทางจะร้างลำบากด้วยขวากหนาม
มีหัวใจเป็นทุนหนุนทุกยาม
จะก้าวข้ามเคียงกันฝันกับเธอ

แซมค่ะ
 

เดินเกี่ยวก้อยลอยหน้าท้าลมฝน   
ร่วมผจญย่ำ..ย้ำ..สม่ำเสมอ
แม้หนทางข้างหน้าบางเบาเบลอ   
จิตเสนอใจสนองตามต้องการ

กี่ฝากหนามกั้นกางที่ขวางหน้า   
สองมือกำสองพร้าร่วมประสาน
ถากถางพ้นทางทุกข์สุขสะคราญ   
ดอกรักบานชูช่อ ณ กอเรา

เนินครับ

[ไพร พนาวัลย์]

      

ไปเจอเขตหวงห้ามในยามรัก
สุดจะหักห้ามใจห่างไกลเจ้า
จะเดินหน้าตามขวัญสุดบรรเทา
จะถอยหลังยังเฝ้าสุดเดาใจ

ถ้านวลน้องเมตตายิ้มมาบ้าง
คงมีทางเดินหน้าเข้ามาใกล้
หากน้องเมินหน้าหนีไม่มีใย
เกรงมีภัยคอยท่าถูกฆ่าฟัน

จึงจำใจอยู่ห่างอย่างห่วงห่วง
เกรงพุ่มพวงลวงใจเอาไปหั่น
ถ้าน้องบอกรักพี่ “เรามีกัน”
จะขอมอบชีวันไม่หวั่นเลย

“ไพร พนาวัลย์”

[panthong.kh]

ถ้าแม้นเรา มีGUN นั้นคงยาก
ต้องลำบาก หวาดหวั่น นะท่านเอ๋ย
นอนระแวง ทั้งคืน ไม่ชื่นเชย
โอ้อกเอย ไม่เอา เค้าขี้กลัว

แม้นยึดถือ GUNไว้ ใช่จักว่า
แค่ถอยหลัง เดินหน้า ผวาหัว
เดี๋ยวมันลั่น เปรี้ยงปร้าง กลางอกรัว
ตายแน่ชัวร์ เข้าขั้น ฝันในโลง
พันทอง
ฝากให้ป๋าปรางค์จ้า

[Prapacarn ❀]

เดินเกี่ยวก้อยลอยหน้าท้าลมฝน   
ร่วมผจญย่ำ..ย้ำ..สม่ำเสมอ
แม้หนทางข้างหน้าบางเบาเบลอ   
จิตเสนอใจสนองตามต้องการ

กี่ฝากหนามกั้นกางที่ขวางหน้า   
สองมือกำสองพร้าร่วมประสาน
ถากถางพ้นทางทุกข์สุขสะคราญ   
ดอกรักบานชูช่อ ณ กอเรา

เนินครับ

♥ ♥ ♥ ♥

ดอกรักบานอำไพในใจพี่
ดอกสารภี...หมองหม่นจนเหี่ยวเฉา
มิอาจก้าวเลยเส้น..เป็นเพราะเรา
หาใช่เหล่าเอื้องคำสูงค้ำฟ้า

แค่ดอกไม้ริมรั้วกลัวช้ำจิต
ศักดินาแบ่งสิทธิ์เกินคิดหา
ไมตรีปองจากพี่ขุนเกื้อหนุนมา
น้องประภาฯ ซึ้งซาบกราบแทบทรวง

แซมค่ะ
 

[เนิน จำราย]

     ศักดินาฐานันดรฤๅจะหัก       
นิยามรักที่ใฝ่นั้นใหญ่หลวง
มหึมาข้ามทิ้งสิ่งทั้งปวง
ใจสองดวงร่วมสมภิรมย์เชย

ถ้าแซมน้องคิดเห็นว่าเป็นจริง 
วอนอย่านิ่งวานออกบอกเเฉลย
อย่าปล่อยให้พี่ชายตายเปล่าเลย   
จงเอื้อนเอ่ยรับรักเนินสักครา

          เนิน จำราย

[Prapacarn ❀]

ทำอิดอิด..เอื้อนเอื้อนเหมือนจะเขิน
ฟังพี่เนินฝากรัก..ชักขายหน้า
น้องเป็นหญิงรักนวลสงวนกายา
เอ่ยวาจาใครได้ยิน..คงติฉินกัน
 
จงไปฟังหลังไมค์...ถึงใจน้อง
พี่หมายปองหวังอิงตัวหญิงนั่น
ศักดินาสามพันไร่..ยกให้พลัน
เป็นของขวัญ..สัญญาคำ..นะพี่จำราย ♥
“เอ่อ..... รักค่ะ”
 

[Prapacarn ❀]

      
ไปเจอเขตหวงห้ามในยามรัก
สุดจะหักห้ามใจห่างไกลเจ้า
จะเดินหน้าตามขวัญสุดบรรเทา
จะถอยหลังยังเฝ้าสุดเดาใจ

ถ้านวลน้องเมตตายิ้มมาบ้าง
คงมีทางเดินหน้าเข้ามาใกล้
หากน้องเมินหน้าหนีไม่มีใย
เกรงมีภัยคอยท่าถูกฆ่าฟัน

จึงจำใจอยู่ห่างอย่างห่วงห่วง
เกรงพุ่มพวงลวงใจเอาไปหั่น
ถ้าน้องบอกรักพี่ “เรามีกัน”
จะขอมอบชีวันไม่หวั่นเลย

“ไพร พนาวัลย์”

เรามีกันและกัน..อย่าหวั่นไหว
หมดหัวใจให้พี่..น้องนี้เฉลย
สะอื้นไห้ฝากคำ..กับลมรำเพย
เป็นเชลยหัวใจไม่เปลี่ยนแปร

เฝ้าร้อยรสบทกานท์ผ่านม่านเมฆ
ร่ำมนต์เสกให้เห็นเป็นกระแส
ได้แทรกเซาะเกราะประการอย่ากั้นแด
ขอรักแท้พ้นอุปสรรคที่กักกัน

แม้เป็นเขตหวงห้าม..แพ้ความรัก
ซึ้งประจักษ์สองเราเฝ้าใฝ่ฝัน
พี่จงเตรียมห้องหอเพื่อรอวัน
“เรามีกัน” มั่นสมัคร..รัก”พี่ไพร”

เจ้าแซม
 

กราบๆๆๆ นะคะลุงขา..
เจ้าแซมแอบลามปาม... รักลุงค่ะ ♥