ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

โปรดดูแลสาส์นรัก

ประพันธ์สาส์นหวานรสพจน์หวานลิ้น
สู่ยุพินหวานใจหวานใบหน้า
แม่ปากหวานปานน้ำผึ้งตรึงตรามา
ยิ้มหวานร่าเริงรมย์อย่างสมจินต์

ให้ได้อ่านกานท์ร้อยเป็นสร้อยเสียง
คุ้นสำเนียงเคียงค่าภาษาศิลป์
เป็นหยดคำน้ำตาลหวานรวยริน
คือทรัพย์ถิ่นของพี่กวีชน

ลำนำกลอนอ้อนไว้อยู่ใต้หล้า
รอเวลาผลิบานเมื่อผ่านฝน
อักษรชุ่มด้วยน้ำฉ่ำกมล
ขอเชิญยลแย้มสรวลพี่ชวนมอง

หากถึงคราหน้าแล้งสาส์นแห้งเหี่ยว
โปรดแลเหลียวกลัวผลพี่หม่นหมอง
ไร้น้ำฝนหล่นฟ้าน้ำตานอง
สาส์นคงต้องมองโลกแล้วโศกา

บัณฑิตเมืองสิงห์

[ดุลย์ ละมุน]

ฟังวจี พี่สิงห์ ดั่งยิงศร
ฉาบคมกลอน อ้อนหยด รสภาษา
พี่เหนี่ยวศร กลอนรัก ปักอุรา
ใจน้องยา ว้าวุ่น ขาดอุ่นไอ

จารสาส์นถ้อย ร้อยหวาน สะท้านยิ่ง
ให้ใจหญิง มิ่งนุช สุดสงสัย
เพียงสาส์นกลวง ลวงน้อง หรือลองใจ
พินิจไป ให้ไหวหวั่น ใจสั่นคลอน

อันคำชาย หมายมั่น โรมรันนุช
บริสุทธิ์ ผุดวจี หรือผีหลอน
แม้นจริงใจ ใยเยื่อ ตามเนื้อกลอน
จะเว้าวอน อ้อนสาส์น ไปหวานคืน
 


5555 ต้องขออภัย วันนี้ขอปลอมตัว เป็นสาวมาร่วมสนุกด้วย 5555

[บัณฑิตเมืองสิงห์]

อันคำชายร้ายเหลือเหมือนเสือสิง
แต่คำหญิงยิ่งกว่าหาเป็นอื่น
เพียงชายหว่านหวานคำยามค่ำคืน
แม่ก็ยื่นหยดย้อยเป็นถ้อยครวญ

หากอกสั่นขวัญเต้นเช่นนี้แล้ว
เถิดนวลแก้วกานดาอย่าจิตป่วน
ขอเพียงเชื่อเยื่อใยในสาส์นชวน
อ่านทบทวนทันทีวจีกานท์

มาคอยอยู่ดูแลดวงแดพี่
เริ่มวันนี้นานเนาเท่าตัวสาส์น
หัวใจรักจักให้ไว้ชั่วกาล
ดั่งคำหวานจารทรวงใช่ลวงกลอน

 

บัณฑิตเมืองสิงห์