ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[D]

<a href="http://www.youtube.com/v/4O4gbgJjt-c&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/4O4gbgJjt-c&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เช้านี้ คือเช้า ที่อ่อนไหว
เช้านี้ คือเช้า ที่อ่อนล้า
เช้านี้ คือเช้า ที่น้ำตา
เช้านี้ พร้อมลา คนหลายใจ

<a href="http://www.youtube.com/v/F9TXH3yeVAE&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/F9TXH3yeVAE&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

(ขอโทษค่ะ เช้านี้คือเช้าที่ผิดตลอดๆ)

"ดิน"

[ก้าวแรกฯ...]

เย็นวาน จดจำ คำสื่อสาร
เย็นวาน จดจาร คำหวานไหว
เย็นวาน ผ่านล่วง ห้วงเป็นไป
เย็นวาน จากไกล ไร้คำลา

ก้าวแรกฯ...

เช้านี้ คือเช้า ที่อ่อนไหว
เช้านี้ คือเช้า ที่อ่อนล้า
เช้านี้ คือเช้า ที่น้ำตา
เช้านี้ พร้อมลา คนหลายใจ

"ดิน"

[panthong.kh]

http://www.youtube.com/watch?v=4O4gbgJjt-c#noexternalembed&vq=medium#t=29

เช้านี้ คือเช้า ที่อ่อนไหว
เช้านี้ คือเช้า ที่อ่อนล้า
เช้านี้ คือเช้า ที่น้ำตา
เช้านี้ พร้อมลา คนหลายใจ

http://www.youtube.com/watch?v=F9TXH3yeVAE#noexternalembed&vq=medium#t=1

"ดิน"

เช้านี้ คิดดี มีความสุข
เช้านี้ อย่าทุกข์ จงสุขใส
เช้านี้ รื่นเริง บันเทิงใจ
เช้านี้ หวังใด ได้ดังหวัง

จงทำ จิตใจ ให้ผ่องผุด
จงอย่า สะดุด ฉุดเหนี่ยวรั้ง
จงอย่า เศร้าสร้อย เหงาหงอยยัง
จงอย่า หยุดยั้ง ครั้งก้าวเดิน

[D]

เย็นวาน จดจำ คำสื่อสาร
เย็นวาน จดจาร คำหวานไหว
เย็นวาน ผ่านล่วง ห้วงเป็นไป
เย็นวาน จากไกล ไร้คำลา

ก้าวแรกฯ...

ยามนี้ อ่อนแรง เธอรู้ไหม
ยามนี้ อ่อนใจ หาใครหนา
ยามนี้ มีแต่ คราบน้ำตา
ยามนี้ เหว่าว้า พาเดียวดาย

"ดิน"

[ก้าวแรกฯ...]

คืนวาน หวานไหว ในคำหวน
คืนวาน อบอวล ยวนใจสอง
คืนวาน หวานล้ำ ทุกทำนอง
คืนวาน เรียกร้อง ทุกห้องใจ

เย็นวาน จดจำ คำสื่อสาร
เย็นวาน จดจาร คำหวานไหว
เย็นวาน ผ่านล่วง ห้วงเป็นไป
เย็นวาน จากไกล ไร้คำลา

ก้าวแรกฯ...

ยามนี้ อ่อนแรง เธอรู้ไหม
ยามนี้ อ่อนใจ หาใครหนา
ยามนี้ มีแต่ คราบน้ำตา
ยามนี้ เหว่าว้า พาเดียวดาย

"ดิน"

[D]

เช้านี้ คิดดี มีความสุข
เช้านี้ อย่าทุกข์ จงสุขใส
เช้านี้ รื่นเริง บันเทิงใจ
เช้านี้ หวังใด ได้ดังหวัง

จงทำ จิตใจ ให้ผ่องผุด
จงอย่า สะดุด ฉุดเหนี่ยวรั้ง
จงอย่า เศร้าสร้อย เหงาหงอยัง
จงอย่า หยุดยั้ง ครั้งก้าวเดิน

ท้อแท้ ท่วมท้น ทั้งหม่นหมอง
ท้อแท้ แค่ปอง ก็ต้องเปิ่น
ท้อแท้ เหนื่อยหน่าย ใจเหลือเกิน
ท้อแท้ เขาเมิน เดินหนีเรา

ทำใจ ลืมนั้น ก็ลำบาก
ทำใจ นั้นยาก เพราะรักเขา
ทำใจ หมองหม่น ยอมทนเอา
ทำใจ จับเจ่า เศร้าโศกา

"ดิน"

[D]

คืนวาน หวานไหว ในคำหวน
คืนวาน อบอวล ยวนใจสอง
คืนวาน หวานล้ำ ทุกทำนอง
คืนวาน เรียกร้อง ทุกห้องใจ


ก้าวแรกฯ...

คืนก่อน มิใช่ ในคืนนี้
คืนก่อน ฤดี มีเธอใกล้
คืนก่อน ฉันเหงา เธอเอาใจ
คืนก่อน ห่วงใย มิไกลกัน

"ดิน"

[D]

<a href="http://www.youtube.com/v/JMNifxxq29U&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/JMNifxxq29U&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

วันนี้ มิมี เธออีกแล้ว
วันนี้ ใจแผ่ว แว่วผวา
วันนี้ เหลือเพียง กาลเวลา
วันนี้ เธอมา จากลาไกล

ไปเถอะ ไปเอา ใจใส่เขา
ไปเถอะ แม้เหงา เศร้าหวั่นไหว
ไปเถอะ จะไม่ ขอร้องไว้
ไปเถอะ ทิ้งไป ฉันไม่ดี

"ดิน"

ความรักคือการให้ไป

[ดุลย์ ละมุน]

ไม่ไป ใจพี่ นี้คงมั่น
ไม่ไป ใจมัน ไม่อยากหนี
ไม่ไป ใจรัก ปักชีวี
ไม่ไป ใจนี้ พี่ให้เธอ

ทุกวัน ฝันใฝ่ เพียงใกล้น้อง
ทุกวัน ฝันปอง น้องเสมอ
ทุกวัน ฝันเร้า เฝ้าละเมอ
ทุกวัน ฝันเพ้อ เธอผู้เดียว
 

[D]

<a href="http://www.youtube.com/v/z9eNpyi8q3c&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/z9eNpyi8q3c&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เพราะเธอ มีทาง ต้องย่างเดิน
เพราะเธอ ห่างเหิน เกินแลเหลียว
เพราะเธอ ต้องเคียง เพียงใจเดียว
เพราะเธอ เกินเกี่ยว เฉี่ยวมาครอง

ขอเธอ ไปดี จงมีสุข
ขอเธอ พ้นทุกข์ มิคลุกหมอง
ขอเธอ ฝันใฝ่ สมใจปอง
ขอเธอ อย่ามอง น้องอีกเลย

"ดิน"

[ปู่ริน]

พี่รักเธอหมดใจให้ทุกอย่าง
พี่รักนางสุดซึ้งใจไม่กล้าเผย
พี่รักดินเท่าแผ่นฟ้าอย่าว่าเชย
ไม่กล้าเอ่ยน้ำคำกลัวช้ำใจ

ด้วยอายุเราห่างต่างกันมาก
อยากเอ่ยปากบอกโฉมตรูน้องรู้ไหม
พี่กลัวถูกถอนหงอกไม่บอกใคร
จึงหวั่นไหวเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย

พี่รักน้องอย่างแท้จริงหญิงก็รู้
แม้นเราอยู่ห่างไกลไร้จุดหมาย
ความรักแท้แพ้ใกล้ชิดจิตวุ่นวาย
ถึงแม้ตายก็ไม่คลาย...ยังรักเธอ

                            ริน ดอนบูรพา
                                 ๕ ก.ค. ๕๕

                                                

[ดอกกระเจียว]

ละอองดินแม้เป็นละอองใจของใครแล้ว
หม่นหมองดั่งดวงแก้วไม่แววใส
อยากเอื้อมมืออันไร้ค่าราคาใด
ซับรักษาน้ำตาใจละอองดิน

ต่อนานไปเหมือนใจหมายไม่คลาดแคล้ว
เธอคืนเป็นดวงแก้วแววกสินธุ์
สุดแต่เธอปราถนานะยุพิน
ดอกกระเจียวผู้เพียงดิน...ยังใฝ่ปอง


 

[D]

พี่รักเธอหมดใจให้ทุกอย่าง
พี่รักนางสุดซึ้งใจไม่กล้าเผย
พี่รักดินเท่าแผ่นฟ้าอย่าว่าเชย
ไม่กล้าเอ่ยน้ำคำกลัวช้ำใจ

ด้วยอายุเราห่างต่างกันมาก
อยากเอ่ยปากบอกโฉมตรูน้องรู้ไหม
พี่กลัวถูกถอนหงอกไม่บอกใคร
จึงหวั่นไหวเปล่าเปลี่ยวอยู่เดียวดาย

พี่รักน้องอย่างแท้จริงหญิงก็รู้
แม้นเราอยู่ห่างไกลไร้จุดหมาย
ความรักแท้แพ้ใกล้ชิดจิตวุ่นวาย
ถึงแม้ตายก็ไม่คลาย...ยังรักเธอ

                            ริน ดอนบูรพา
                                 ๕ ก.ค. ๕๕

                                                

ปีนี้น้อง ห้าห้า อย่าตกใจ
พอไหวไหม  พี่จ๋า แน่ะ! อย่าเอ๋อ
งงละสิ มิต้อง มาจ้องเบลอ
เป็นไงเธอ มาขอ พอใจยัง

"ดิน"จะคอย ขันหมาก ที่ปากซอย
พี่อย่าถอย หนีล่อง ต้องผิดหวัง
ขอให้พี่ รักแท้ แน่จริงจัง
เรื่องตุ้งตังค์ นั้นไซร้ ไม่สำคัญ

"ดิน"

[D]

ละอองดินแม้เป็นละอองใจของใครแล้ว
หม่นหมองดั่งดวงแก้วไม่แววใส
อยากเอื้อมมืออันไร้ค่าราคาใด
ซับรักษาน้ำตาใจละอองดิน

ต่อนานไปเหมือนใจหมายไม่คลาดแคล้ว
เธอคืนเป็นดวงแก้วแววกสินธุ์
สุดแต่เธอปราถนานะยุพิน
ดอกกระเจียวผู้เพียงดิน...ยังใฝ่ปอง


 

มิใช่เป็น ปฐวี ที่กสิณ
"ละอองดิน" มิมีค่า น่ายกย่อง
เพียงแค่ฝุ่น ขุ่นไกล ไร้คนปอง
มิกล้าข้อง เกรงหมอง ละอองเกิน

คือแค่ดิน ถมทาง วางเท้าเหยียบ
หรือแค่เปรียบ ฝุ่นหมอง ลอยล่องเหิน
ฤาจะกล้า เทียบหน้า มาเผชิญ
คงมิเพลิน เดินเผลอ เกรงเธอลวง

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

เช้านี้ คือเช้า ที่ทนเหงา
เช้านี้ คือเช้า ที่อ่อนล้า
เช้านี้ คือเช้า ที่น้ำตา
เช้านี้ พร้อมลา คนหลายใจ

(ขอโทษค่ะ เช้านี้คือเช้าที่ผิดตลอดๆ)

"ดิน"

อยากให้เป็น เช่นเช้า เจ้าสดชื่น
ผ่านค่ำคืน ราตรี ที่สุกใส
ดุจดังนก หกเหิน แนวเนินไพร
เสียงพิไล ชูคอ ล้อตะวัน

ไม่อยากเห็น เช่นเช้า เจ้าเหงาหงอย
ตาเหม่อลอย ฟันกลบ มิขบขัน
เท้าหน้านั่ง หลังเรียบ รอบเงียบงัน
ใบไม้สั่น ร่วงหล่น ลงบนลาน

ไม่อยากเห็น เช่นเช้า เจ้าโรยล้า
รินน้ำตา ไหลล่อง สองแก้มหวาน
ปนสะอึก กึกสะอื้น ยืนแสนนาน
ร่างสะท้าน มานสะท้อน อ่อนระทวย

อยากให้เป็น เช่นเช้า เจ้าเริงร่า
ทุกทิวา ริกรี่ ชี้คางขวย
เคล้าระบำ รำร่าย กรีดกรายอวย
สาวสุดสวย สคราญ คู่บ้านกลอน



รพีกาญจน์ 59

[D]

อยากให้เป็น เช่นเช้า เจ้าสดชื่น
ผ่านค่ำคืน ราตรี ที่สุกใส
ดุจดังนก หกเหิน แนวเนินไพร
เสียงพิไล ชูคอ ล้อตะวัน

ไม่อยากเห็น เช่นเช้า เจ้าเหงาหงอย
ตาเหม่อลอย ฟันกลบ มิขบขัน
เท้าหน้านั่ง หลังเรียบ รอบเงียบงัน
ใบไม้สั่น ร่วงหล่น ลงบนลาน

ไม่อยากเห็น เช่นเช้า เจ้าโรยล้า
รินน้ำตา ไหลล่อง สองแก้มหวาน
ปนสะอึก กึกสะอื้น ยืนแสนนาน
ร่างสะท้าน มานสะท้อน อ่อนระทวย

อยากให้เป็น เช่นเช้า เจ้าเริงร่า
ทุกทิวา ริกรี่ ชี้คางขวย
เคล้าระบำ รำร่าย กรีดกรายอวย
สาวสุดสวย สคราญ คู่บ้านกลอน



รพีกาญจน์ 59

ดินขอกราบขอบคุณพี่รพีฯค่ะ

อยากเป็นเช้า ที่มี เสียงพี่ปลอบ
มาคอยมอบ ตอบอวย ช่วยคลายหลอน
มีความรัก ถักใย ใฝ่อาทร
มิจากจร ถอนไกล ใจห่างกัน

อยู่ห่างไกล ปลายฟ้า ชะตาต้อง
มิอาจข้อง แวะได้ อย่างในฝัน
คงต้องแพ้ คนสนิท ใกล้ชิดนั้น
ฟ้ากางกั้น ห่างเหิน ทางเดินใจ

วันเวลา คล้อยเคลื่อน คราเดือนดับ
ช่างวาววับ จับจน คนหวั่นไหว
อีกมินาน ก็เช้า มิยาวไกล
ทางก้าวไป ก็เหมือนเดิม เริ่มอ่อนแรง

"ดิน"

[บ้านริมโขง]

ไม่อยากใช้ “ใกล้ชิด” พิษมันเยอะ
ดูเอาเถอะ “รักแท้” ยังแพ้พ่าย
นับประสา รักเล่น พอเย็นกาย
ต้องรีบหน่าย แค่เปิดซอง กล่อง “ใกล้ชิด”

ไปให้ไกลเลยหนอ ..ไม่ขอใช้
จะหลอดใหญ่ หลอดเล็ก เด็กหมดสิทธิ์
ใช้พาโรดอนแทกซ์แทรกดวงจิต
มากมิ่งมิตร พิษไหน ก็ไม่เจอ

เธอไม่เข็ดเผ็ดขยาดเข้าบาดปาก
ถึงสำรากขากถุยคุยเสนอ
มี “รักแท้” อีกแล้ว แนวละเมอ
ฝันซิเออ..เธอยังใฝ่..ใช้ “ใกล้ชิด”

เมื่อ “รักแท้” แพ้ทางกันอย่างนี้
ยังใยดีห่วงหามาทางผิด
เปลี่ยนตามผมบ่มฝันวันละนิด
ขอล้างพิษล้างแพ้ ..ให้แม่คุณ

"บ้านริมโขง"

   

[yaguza]

อยากเป็นเช้า ที่มี เสียงพี่ปลอบ
มาคอยมอบ ตอบอวย ช่วยคลายหลอน
มีความรัก ถักใย ใฝ่อาทร
มิจากจร ถอนไกล ใจห่างกัน

อยู่ห่างไกล ปลายฟ้า ชะตาต้อง
มิอาจข้อง แวะได้ อย่างในฝัน
คงต้องแพ้ คนสนิท ใกล้ชิดนั้น
ฟ้ากางกั้น ห่างเหิน ทางเดินใจ

วันเวลา คล้อยเคลื่อน คราเดือนดับ
ช่างวาววับ จับจน คนหวั่นไหว
อีกมินาน ก็เช้า มิยาวไกล
ทางก้าวไป ก็เหมือนเดิม เริ่มอ่อนแรง


"ดิน"

อยากให้เธอ เริงร่า กับฟ้าเช้า
อย่าซึมเศร้า กับงาน ที่ขันแข่ง
โลกของคน วนเวียน ไม่เปลี่ยนแปลง
การแสดง ยังต้อง ดำเนินไป

อยากให้เธอ เริงรื่น เมื่อคืนผ่าน
แสงสุรีย์ คลี่ม่าน รับวันใหม่
จงซึมซับ รับอรุณ และอุ่นไอ
ด้วยดวงใจ แน่วแน่ อย่าแพ้ทาง


 
.......ยากูซ่า......

[D]

(อ้าวมาไม่ทัน"พี่ยากูซ่า")

แรกรักเหลือ เชื่อนัก รักเธอมาก
เธอก็ฝาก รักเหลือ เจือจนอุ่น
แต่พอไกล เขาใกล้ ให้เจือจุน
รักเคยคุ้น เธอมองข้าม หยาบหยามใจ

จะมองฟ้า กี่ครั้ง ก็ยังหม่น
เมื่อคราฝน ตกพรำ ย้ำหวั่นไหว
เจ็บเหลือเกิน อกเอ๋ย ยากเผยใคร
ยอมหลีกลา มาไกล ให้เขาครอง

รักของเธอ มีค่า เวลาเหงา
ขอให้เรา จบแค่นี้ มิมีสอง
ขอให้เธอ สมใฝ่ ดั่งใจปอง
น้ำตานอง ขังปริ่ม ฝาก(พี่)"ริมโขง"

"ดิน"วางกลอนไว้นิดเดียว"พี่ริมโขง"ยังทราบอีก..เก่งจังค่ะ

"ดิน"

[ปู่ริน]

ปีนี้น้อง ห้าห้า อย่าตกใจ
พอไหวไหม  พี่จ๋า แน่ะ! อย่าเอ๋อ
งงละสิ มิต้อง มาจ้องเบลอ
เป็นไงเธอ มาขอ พอใจยัง

"ดิน"จะคอย ขันหมาก ที่ปากซอย
พี่อย่าถอย หนีล่อง ต้องผิดหวัง
ขอให้พี่ รักแท้ แน่จริงจัง
เรื่องตุ้งตังค์ นั้นไซร้ ไม่สำคัญ

"ดิน"

[/quote]

พี่นี้แค่ เลขหนึ่งเจ็ด เฮ้ย...เจ็ดหนึ่ง
ยังไม่ถึงหนึ่งร้อยนะจอมขวัญ
เมื่อน้องให้โอกาสพี่นะแจ่มจันทร์
มิต้องหมั้นรีบแต่งเลยได้เชยชม

พี่จะเขียนพินัยกรรมเป็นสินสอด
มอบมรดกตกทอดให้เหมาะสม
ทั้งเรือกสวนไร่นาให้ตาคม
ทั้งสวนส้มสวนทุเรียนอีกมากมาย

ตลาดปากน้ำที่อ่าวไทยก็ของพี่
มอบหมายน้องคนดีไว้ค้าขาย
เขาเจ็ดยอดที่เขาย้อยยืนเรียงราย
เขียนบรรยายไว้ในพีนัยกรรม

หากว่าน้องเชื่อใจในตัวพี่
รีบมาอยู่ในวันนี้เถิดงามขำ
ได้ชิดใกล้ด้วยรักแท้กลัวชอกช้ำ
น้องช่วยนำ ไปเอายา..หลังคาแดง..

                      ริน ดอนบูรพา
                          ๖ ก.ค. ๕๕