03 กรกฎาคม 2012, 06:30:AM |
เพรางาย
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 553
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,312
ทุกคำถามจะนำมาซึ่งคำตอบ
|
|
« เมื่อ: 03 กรกฎาคม 2012, 06:30:AM » |
ชุมชน
|
ตะแบกเพื่อนรัก ตะแบกไม่แตกใบ จากล้มไปเมื่อวันก่อน ลมโค่นโยนลงนอน ทุกใบหล่นจนเต็มดิน
ตั้งใหม่ไม่ยอมฟื้น แอบสะอื้นหวังแตกบิ่น ลมพัดตัดชีวิน ไร้คำลาแสนอาลัย
เหนื่อยหนักเคยกอดต้น ลบทุกข์หม่นจนจางใจ ใบผลิเฝ้าจูบใบ กระซิบรักมิเว้นวาย
ดอกม่วงก็หล่นแห้ง ลมกลั่นแกล้งลอบทำร้าย แมวปีนสุขสบาย ก็ไร้สวนสนุกแมว
ตะแบกเจ้าเพื่อนรัก พอสุขพักทุกข์ชักแถว เศร้าล้อมมิรู้แล้ว มิทันรับใจยับเยิน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไร้นวล^^, เนิน จำราย, เมฆา..., ดุลย์ ละมุน, sunthornvit, รการตติ, ...สียะตรา.., พี.พูนสุข, อริญชย์, ไม่รู้ใจ, ดาว อาชาไนย, ไพร พนาวัลย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, ปู่ริน, Music, รัตนาวดี, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
คนที่กำลังไล่ตามความฝัน ท่ามกลางความผกผันของเวลา
|
|
|
03 กรกฎาคม 2012, 02:06:PM |
...สียะตรา..
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 03 กรกฎาคม 2012, 02:06:PM » |
ชุมชน
|
......เชื่อว่ายังมี..รากอ่อน.....อันซ้อนซับ
...พร้อมจะกลับ..แตกกล้าเฉิด..ระเหิดระหง
...พร้อมเติบโตด้วยแรงขืนยืนทะนง
...สืบดำรงผลิดอกแรก....ตะแบกงาม
......ถ้าเค้าเพิ่งล้มลง..ลองใช้ฮอร์โมนเร่งรากนะคะ...รากอ่อนที่เค้ายังมีชีวิตอยู่อาจ..ฮึด...สู้ชำแรกต้นใหม่ขึ้นมาได้...เคยใช้วิธีนี้กับชมนาดค่ะ...แค่เห็นใบเขียวเล็กๆตรงโคนต้นก็ดีใจเหลือประมาณค่ะ...
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, พี.พูนสุข, ดุลย์ ละมุน, ไร้นวล^^, อริญชย์, เมฆา..., ไม่รู้ใจ, ดาว อาชาไนย, ไพร พนาวัลย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เนิน จำราย, ปู่ริน, Music, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, เพรางาย
ข้อความนี้ มี 16 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
03 กรกฎาคม 2012, 03:23:PM |
sunthornvit
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 03 กรกฎาคม 2012, 03:23:PM » |
ชุมชน
|
สายฝน ดลให้ตื่น ตะแบกฟื้น ยืนอร่าม ปีติ อภิราม ประดับคาม งามสมจินต์
ไมตรี ไม่มีลด กลับจรส มิหมดสิ้น ทุกข์คลาย หายอาวิล อุทพินทุ์ รินน้ำใจ
สุนทรวิทย์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, ไร้นวล^^, ...สียะตรา.., อริญชย์, เมฆา..., พี.พูนสุข, ไม่รู้ใจ, ดาว อาชาไนย, ไพร พนาวัลย์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เนิน จำราย, ปู่ริน, ดุลย์ ละมุน, Music, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, เพรางาย
ข้อความนี้ มี 17 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
03 กรกฎาคม 2012, 09:10:PM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 03 กรกฎาคม 2012, 09:10:PM » |
ชุมชน
|
๐ ขุททแต่ละหยด ชัมภีรรสต่างกันไป ทุมะตะแบกใบ นิทาฆะจะร่วงพรู
๐ ปโทสจนนิสา ใครจะมาวทัญญู ผุสิตจิตพธู ทยิตเอกเสกสาตนาน
ดาว อาชาไนย
รู้สึกสนุกด้วยครับ ปกติคำบาลีจะใช้กับฉันท์ เพราะต้องการคำลหุ แต่เมื่อคุณสุนทรวิทย์มาใช้กับกลอน ก็เป็นวิวัฒนาการอีกแบบหนึ่ง ขอแปลไว้ให้ด้วย เพื่อจะได้อ่านรู้เรื่องครับ
ขุทท แปลว่า น้ำผึ้ง ชัมภีร " มะนาว ทุมะ " ต้นไม้ นิทาฆะ " ฤดูร้อน ปโทส " พลบค่ำ นิสา " กลางคืน วทัญญู " โอบอ้อมอารี ผุสิต " หยาดน้ำ ทยิต " น่าพอใจ เอก " สูงสุด สาต " สุข
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : พี.พูนสุข, ...สียะตรา.., ยามพระอาทิตย์อัสดง, sunthornvit, เนิน จำราย, ปู่ริน, ดุลย์ ละมุน, Music, รัตนาวดี, อริญชย์, เพรางาย, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
03 กรกฎาคม 2012, 09:40:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 03 กรกฎาคม 2012, 09:40:PM » |
ชุมชน
|
โอ้..ตะแบก กระแทกทรวง สายลมห่วง หนักหน่วงใหญ่ เกิดเหตุ อาเพศใด คลื่นลมโหม โถมถั่งพลัน
คลอนสั่น ลั่นล้มครืน ตระหนกตื่น ตระหนกขวัญ กอดแมว แง้ว! เงียบงัน! โถ..รื้นเอ่อ เจอลมแรง
ตะแบก แลกต้นใหม่ รากชอนไช ใบกล้าแกร่ง แตกยอด ทอดกลืนแสง ต้นล่ำบึ๊ก คึกป่ายปีน.. แง้ว! แง้ว!
พี.พูนสุข
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ...สียะตรา.., ยามพระอาทิตย์อัสดง, ไพร พนาวัลย์, sunthornvit, กาแฟดำ, เนิน จำราย, ปู่ริน, ดุลย์ ละมุน, Music, รัตนาวดี, อริญชย์, ดาว อาชาไนย, เพรางาย, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
03 กรกฎาคม 2012, 11:10:PM |
เนิน จำราย
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 03 กรกฎาคม 2012, 11:10:PM » |
ชุมชน
|
เร่งรัดลัดขั้นตอน อาจรีบร้อนไม่ประเมิน ต้นเล็กพุ่มโตเกิน โดนลมหนักจึงหักลา รึรากแก้วจะหายหด กุดเสียหมดตอนได้กล้า เพาะชำน้อยเวลา ทั้งรากฝอยก็ร่อยหรอ
ถ้าลงเม็ดตามลำดับ เลื่อนขยับมาป็นกอ ใจเย็นเฝ้าคอยรอ จะงามสมมิล้มแหลก
บุญม่วนจงอ้วนหลาย อดตะกายต้นตะแบก ปลูกใหม่เดี๋ยวก็แตก ฝนยังหนักอยู่พักนี้
เนิน จำราย
|
|
|
|
04 กรกฎาคม 2012, 06:23:PM |
ไพร พนาวัลย์
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 2083
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 3,422
นักร้อง
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 04 กรกฎาคม 2012, 06:23:PM » |
ชุมชน
|
ตะแบกล้มถูกลมโค่น ทิ้งต้นโยนกระทบดิน ดั่งไม้ใกล้ฝั่งสิ้น รอพังพินท์ไปตามกาล
ต้นไม้คล้ายมนุษย์ ย่อมสิ้นสุดตามสังขาร เหลือไว้เพียงไม่นาน เป็นเถ้าถ่านก็ผ่านเลย
เหลือเพียงรอยอดีต เคยเขียนขีดประณีตเผย เยาวชนเข้าชมเชย ย่อมเปรียบเปรยเฉลยนัย
เหลือรอยให้ตามรอย ประดิษฐ์ถ้อยค่อยชิดใกล้ จะเห็นความเป็นไป พบสิ่งใดซ่อนในวิญญ์
“ไพร พนาวัลย์”
|
|
|
|
|