30 มิถุนายน 2012, 05:37:PM |
|
|
30 มิถุนายน 2012, 09:16:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 30 มิถุนายน 2012, 09:16:PM » |
ชุมชน
|
ขนมชั้นหวั่นไหวโอ้ใครหนอ หลอกให้รอแล้วทิ้งเราเหมือนข้าวของ รักหลายชั้นบั่นจิตผิดที่ลอง มิสมปองเริ่มต้นใหม่กับใครดี
สังขยาพาให้หัวใจยุ่ง คนที่มุ่งหมายรักกับหักหนี หัวใจหกตกพื้นฟื้นไม่มี เละทันทีสังขยามิอาลัย
วุ้นมะพร้าวร้าวรวดจนปวดหัว เคยพันพัวเคยได้คบหลบอาศัย มาวันนี้ตีจากลำบากใจ ดวงฤทัยเลยเหมือนวุ้นดูวุ่นวาย
ขนมเค้กเด็กคนนั้นฉันเคยหลง และเข้ารกเข้าพงจนเสียหาย สาวลูกครึ่งซึ้งนักรักง่ายดาย แต่เจียนตายยามเธอจากลำบากจริง
เลิกกินแล้วแก้วตาขนมหวาน ขอรับทานผลไม้ไร้ผู้หญิง ต่อแต่นี้มิมีใครไม่พึ่งพิง จะขออิงแอบเพื่อนข้า...ป่าเดียวกัน
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
30 มิถุนายน 2012, 09:51:PM |
|
|
30 มิถุนายน 2012, 10:04:PM |
|
|
30 มิถุนายน 2012, 10:49:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 30 มิถุนายน 2012, 10:49:PM » |
ชุมชน
|
(โดนแซง) ขนมโคของยายมีหลายหลาก ท่านออกปากคนใกล้ได้ช่วยปั้น ทั้งโคนมโคขุนวุ่นทั้งวัน ขายไม่ทันลูกค้ามาจับจอง
แป้งข้าวหมากหมักไว้จนได้ที่ สูตรเก่ามีมากหลายซื้อขายคล่อง ดื่มสาโทเมามายชายลิ้มลอง หายหม่นหมองอกหักหลงรักนาง
ขนมพิมพ์ยิ้มย่องจับสองขา ยกขึ้นมาแป้งใส่ไหลออกข้าง ประกบฝาแน่นไว้ในร่องราง เพียงเบาบางรอยพิมพ์อิ่มเอมใจ
แต่ข้าวเหนียวมะม่วงท้องร่วงหนัก ด้วยหาญหักแย่งหามากินได้ เจ้ามดแดงเฝ้าหวงห่วงอยู่ใย โดนลักไปทั้งช่อเฝ้ารอนาน
ขนมจีบรีบสั่งอยู่หลังอด ผักกาดหมดขอหอมนะแม่ตาหวาน หล่อนหันมายิ้มขำกึ่งรำคาญ ตอบฉะฉานผักตบมีให้พี่ยา.
นพ 30มิ.ย.55
|
|
|
|
30 มิถุนายน 2012, 10:53:PM |
|
|
01 กรกฎาคม 2012, 06:57:AM |
|
|
|