ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

       อยู่อย่างจน

(กลบทนายโรงลืมกรับ)

ยังรักเกียรติของตนแม้จนเจ็บ
ถึงคนเหน็บเพื่อให้เราใจเสาะ
มิเคยสนคำใครหน้าไหนเยาะ
เราเดินเลาะเลียบไปหลีกไกลลิบ

ยอมทนอยู่อย่างเสือยังเหลือหลัก
ยามขลุกขลักเพื่อนลับลานับสิบ
ปล่อยเขาไปหาโชคในโลกทิพย์
เรากินดิบเองได้ชอบในรส

เพราะเพื่อนมักพูดจาให้หน้าแหก
เล่าเรื่องแหวกความหลังกระทั่งตด
อยากให้เราหมองหม่นเรื่องคนคด
มาโกงหมดทรัพย์สินแทบดิ้นดับ

จึงยอมอยู่โดดเดี่ยวเปล่าเปลี่ยวจิต
ปล่อยชีวิตทุกข์ทนความจนจับ
ซ่อนตัวกลางไพรพฤกษ์อันลึกลับ
เพื่อซึมซับธรรมชาติคลายบาดลึก

ดักลอบไซจับปลาเวลาแดด
ความร้อนแผดเผาอยู่ไม่รู้สึก
แต่จับปลาดุกนั้นไม่ทันนึก
นิ้วถูกฉึกด้วยเงี่ยงพิษร้อนฤทธิ์นัก!ฯ

                   อริญชย์
                ๒๙/๖/๒๕๕๕


ปล.ขอบคุณท่านสุนทรวิทย์และหลาย ๆ ท่านที่ทำให้ดูเป็นตัวอย่างฮะ

อ้างอิงกระทู้ท่านสุนทรวิทย์ จากเวป
http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=20881.0
 

[--ณัชชา--]

ถูกปลาดุกมันยักต้องพักยก
รีบขึ้นบกก่อนปวดร้าวรวดหนัก
เดี๋ยวเป็นลมหน้าเผือดเลือดทะลัก
ปลาดุกยักปวดตายอายเขานะ

รีบล้างเลือดเร็วไวใช้ผ้าปิด
ป้องกันพิษหากเจอะแผลเหวอะหวะ
บาดทะยักรีบไปฉีดไว้ซะ
อย่าเลยละพบหมอรอตามนัด

ทานยาแก้อักเสบกันเจ็บจุก
ต้องทานทุกวันคืนห้ามขืนขัด
ถ้าดื้อดึงจองโลงส่งเข้าวัด
แล้วจับมัดตราสังฝังให้มิด

natcha