ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[panthong.kh]

นั่งมองฟ้า แลดาว เศร้ายิ่งนัก
ขาดคนรัก เคียงข้าง อ้างว้างหนาว
ในค่ำคืน เด่นดัง บางครั้งคราว
ต้องนั่งหง่าว เหงาใจ ไร้หยัดยืน

เขาจากลา ไปไกล เจ็บใจแสน
อยู่ถึงแคว้น แดนดิน สิ้นสุดฝืน
ละเมอหา ทุกคราม ยามกล้ำกลืน
ยังเต็มตื้น ฤทัย ฝันใฝ่นัก

เคยนั่งเรียง เคียงคู่ ดูดาวเด่น
ชี้ชวนชม จันทร์เพ็ญ เห็นประจักษ์
ช่างสุขสันต์ ยิ่งแล้ว แว่วคำรัก
สุดจะหัก จิตไป ลืมได้ลง

ณ ที่เก่า คืนนี้ มีเพียงฉัน
นั่งมองจันทร์ เปล่าเปลี่ยว เหี่ยวไหลหลง
หรือว่ารัก เราสิ้น ขาดวิ้นปลง
คอยพะวง ครวญหา น้ำตานอง

อยากให้เธอ รู้ไว้ ดวงใจมั่น
ไม่เคยหวั่น หวิวไหว ให้ใจหมอง
แม้เวลา ผ่านพ้น ยังทนปอง
สัญญาของ ฉันนี้ มิเปลี่ยนแปลง

[ก้าวแรกฯ...]

นั่งมองฟ้า แลดาว เศร้ายิ่งนัก
ขาดคนรัก เคียงข้าง อ้างว้างหนาว
ในค่ำคืน เด่นดัง บางครั้งคราว
ต้องนั่งหง่าว เหงาใจ ไร้หยัดยืน

เขาจากลา ไปไกล เจ็บใจแสน
อยู่ถึงแคว้น แดนดิน สิ้นสุดฝืน
ละเมอหา ทุกยาม ไม่เคยลืม
ยังเต็มตื้น ฤทัย ฝันใฝ่นัก

เคยนั่งเรียง เคียงคู่ ดูดาวเด่น
ชี้ชวนชม จันทร์เพ็ญ เห็นประจักษ์
ช่างสุขสันต์ ยิ่งแล้ว แว่วคำรัก
สุดจะหัก จิตไป ลืมได้ลง

ณ ที่เก่า คืนนี้ มีเพียงฉัน
นั่งมองจันทร์ เปล่าเปลี่ยว เหี่ยวไหลหลง
หรือว่ารัก เราสิ้น ขาดวิ้นปลง
คอยพะวง ครวญหา น้ำตานอง

อยากให้เธอ รู้ไว้ ดวงใจมั่น
ไม่เคยหวั่น หวิวไหว ให้ใจหมอง
แม้เวลา ผ่านพ้น ยังทนปอง
สัญญาของ ฉันนี้ มิเปลี่ยนแปลง

นั่งมองดาว ที่ราวฟ้า พาเศร้านัก
จากคนรัก มาครึ่งโลก โศกแสลง
ดาวกระพริบ วิบไหว ใจสิ้นแรง
ดาราดาว พราวแสง แห้งแล้งนัก

หวนคิดถึง คืนหนึ่ง ซึ่งคราหนาว
เคยบอกสาว คราวตอน นอนหนุนตัก
เอ่ยคำหวาน ซ่านทรวง ห้วงความรัก
อุ่นไอนัก ถักมาน ผสานใจ

ค่ำคืนนี้ ยืนหนาว ร้าวดวงจิต
ห้วงความคิด ตามติด พิสมัย
ดาราร่วง ห่วงหา ล้าทรวงใน
อยากกลับไป ซบไอรัก บนตักเธอ

ก้าวแรกฯ...

[panthong.kh]

นั่งมองดาว ที่ราวฟ้า พาเศร้านัก
จากคนรัก มาครึ่งโลก โศกแสลง
ดาวกระพริบ วิบไหว ใจสิ้นแรง
ดาราดาว พราวแสง แห้งแล้งนัก

หวนคิดถึง คืนหนึ่ง ซึ่งคราหนาว
เคยบอกสาว คราวตอน นอนหนุนตัก
เอ่ยคำหวาน ซ่านทรวง ห้วงความรัก
อุ่นไอนัก ถักมาน ผสานใจ

ค่ำคืนนี้ ยืนหนาว ร้าวดวงจิต
ห้วงความคิด ตามติด พิสมัย
ดาราร่วง ห่วงหา ล้าทรวงใน
อยากกลับไป ซบไอรัก บนตักเธอ

ก้าวแรกฯ...

ฝากคำกลอน อ้อนดาว ในราวฟ้า
ยังห่วงหา อาวรณ์ นอนเพ้อเจ้อ
คะนึงนิจ จิตหวั่น สั่นละเมอ
ดวงหน้าเธอ ลอยมา หาทุกคืน

ข่มตาหลับ กลับทวน หวนคิดถึง
รักสุดซึ้ง ตรึงห้วง ทุกช่วงฝืน
ระทวยทด หมดหวัง ทั้งนั่งยืน
ลีมตาตื่น ว้าเหว่ สุดเอกา

ค่ำคืนนี้ ฟ้าหม่น ทนปวดร้าว
สายลมหนาว พัดพริ้ว สยิวหน้า
เสียงไก่ขัน กระชั้นถี่ รี่ตื่นมา
แต่อุรา ยังครวญคร่ำ พร่ำหาเธอ

[สล่าผิน]

แม้อยู่ห่างต่างแดนไกลแคว้นถิ่น
ก็ไม่สิ้นคิดถึงซึ้งเสมอ
เพราะมีรักสลักไว้แม้ไม่เจอ
ก็เสนอรักไว้อยู่ในทรวง

ยังรักอยู่มีเปลี่ยนเฝ้าเพียรรัก
ผูกใจภักดิ์คนดีมีความห่วง
คนอยู่ไกลใจชิดไม่คิดลวง
เพราะตกบ่วงความรักมารักใจ

ขอเพียงเธอมั่นคงดำรงรัก
จิตแน่นหนักต่อกันอย่าหวั่นไหว
ถึงอยู่ห่างต่างล้าสุดฟ้าไกล
ขอจงได้คงมั่นอย่าผันแปร

สล่าผิน

[ก้าวแรกฯ...]

ฝากคำกลอน อ้อนดาว ในราวฟ้า
ยังห่วงหา อาวรณ์ นอนเพ้อเจ้อ
คะนึงนิจ จิตหวั่น สั่นละเมอ
ดวงหน้าเธอ ลอยมา หาทุกคืน

ข่มตาหลับ กลับทวน หวนคิดถึง
รักสุดซึ้ง ตรึงห้วง ทุกช่วงฝืน
ระทวยทด หมดหวัง ทั้งนั่งยืน
ลีมตาตื่น ว้าเหว่ สุดเอกา

ค่ำคืนนี้ ฟ้าหม่น ทนปวดร้าว
สายลมหนาว พัดพริ้ว สยิวหน้า
เสียงไก่ขัน กระชั้นถี่ รี่ตื่นมา
แต่อุรา ยังครวญคร่ำ พร่ำหาเธอ

ฝากคำกลอน วอนฟ้า มาส่งถึง
ความคิดถึง ตรึงใจ ไม่เพ้อเจ้อ
มองดวงเดือน เคลื่อนกราย คล้ายหน้าเธอ
ถึงกับเผลอ ยิ้มเก้อ ละเมอมอง

ดาราราย ปลายฟ้า คณานับ
ส่องแสงขับ รับเดือน เหมือนเราสอง
ส่งยิ้มหวาน ผ่านฟ้า เมื่อครามอง
เพียงเธอจ้อง ท้องฟ้า นภาดาว

จะสลัก รักตรึง ขึงขอบฟ้า
เอาดารา วาดใจ ส่งให้สาว
จะฝากลม ห่มห้วง ช่วงฟ้าพราว
จะฝากดาว เอาใจ ไปให้เธอ

ก้าวแรกฯ...

 

[panthong.kh]

แม้อยู่ห่างต่างแดนไกลแคว้นถิ่น
ก็ไม่สิ้นคิดถึงซึ้งเสมอ
เพราะมีรักสลักไว้แม้ไม่เจอ
ก็เสนอรักไว้อยู่ในทรวง

ยังรักอยู่มีเปลี่ยนเฝ้าเพียรรัก
ผูกใจภักดิ์คนดีมีความห่วง
คนอยู่ไกลใจชิดไม่คิดลวง
เพราะตกบ่วงความรักมารักใจ

ขอเพียงเธอมั่นคงดำรงรัก
จิตแน่นหนักต่อกันอย่าหวั่นไหว
ถึงอยู่ห่างต่างล้าสุดฟ้าไกล
ขอจงได้คงมั่นอย่าผันแปร

สล่าผิน

ยังรักเดียว ใจเดียว ไม่เหลียวอื่น
แม้จะขืน ขื่นขม จมแทบแย่
ดวงฤทัย คงมั่น ไม่ผันแปร
รักแน่วแน่ เพียงเธอ เสมอมา

จะนานเนิ่น เพียงใด ไม่เคยหวั่น
รอคอยวัน หวนชื่น ระรื่นหน้า
จิตป่วนปั่น พรั่นทรวง มิลวงลา
ยังรักษา ดวงจิต ไม่คิดปลง

ยังดำรง ในรัก สลักแน่น
ยังไม่แคลน คลายคลอน อ้อนไหลหลง
ยังไม่ลีม สัญญา ว่ามั่นคง
อย่าพะวง ในรัก ยังภักดี

[ดุลย์ ละมุน]

อยากให้เธอ รู้ไว้ ดวงใจมั่น
ไม่เคยหวั่น หวิวไหว ให้ใจหมอง
แม้เวลา ผ่านพ้น ยังทนปอง
สัญญาของ ฉันนี้ มิเปลี่ยนแปลง
พันทอง

แม้นตะวัน สิ้นแสง แห่งแรงส่อง
แม้นจันทร์หมอง ละอองหาย มลายแสง
แม้นดาวหม่น หล่นลับ ดับโรยแรง
ไม่หน่ายแหนง แคลงรัก ปักกมล

แม้นทิวา ราตรี มาหนีผลัก
แต่ความรัก สลักไว้ ไม่ขัดสน
แม้นนภา ฤา โลกา หายินยล
มิปริบ่น สู้ทนภักดิ์ ในรักนวล

แม้นชีวิน สิ้นลม ระทมจาก
มิอาจพราก รากซึ้ง ยังตรึงหวน
แม้นวิญญาณ รานร้าว สุดหนาวครวญ
มิเรรวน ตรวนมั่น นิรันดร
 

[--ณัชชา--]

คำสัญญาทั้งหลายไม่เป็นผล
ยิ่งกับคนปล่อยประชอบกะล่อน
สัญญาใจไม่ปลื้มลืมแน่นอน
เรื่องหลอกหลอนกลับคำเขาชำนาญ

ต่อให้เขียนสัญญาสารพัด
ข้อบัญญัติชัดเจนไม่เห็นอ่าน
เห็นมานักต่อนักเรื่องหลักการ
เขามองผ่านหลบหลีกฉีกสัญญา

--natcha--

 

[yaguza]

คำสัญญา ที่ทำ จำไม่ได้
ตกบันได ห้าขั้น ขวัญผวา
ลืมไปหมด เรื่องราว ที่กล่าวมา
พอได้หน้า ลืมหลัง ยังเบลอเบลอ

ขออภัย คนดี สุดที่รัก
อาการหนัก สับสน จนไผลเผลอ
คำสัญญา ที่ไหน ไม่เห็นเจอ
เงินของเธอ ที่ยืม ลืมทุกที


.....ยากูซ่า.....

[panthong.kh]

ฝากคำกลอน วอนฟ้า มาส่งถึง
ความคิดถึง ตรึงใจ ไม่เพ้อเจ้อ
มองดวงเดือน เคลื่อนกราย คล้ายหน้าเธอ
ถึงกับเผลอ ยิ้มเก้อ ละเมอมอง

ดาราราย ปลายฟ้า คณานับ
ส่องแสงขับ รับเดือน เหมือนเราสอง
ส่งยิ้มหวาน ผ่านฟ้า เมื่อครามอง
เพียงเธอจ้อง ท้องฟ้า นภาดาว

จะสลัก รักตรึง ขึงขอบฟ้า
เอาดารา วาดใจ ส่งให้สาว
จะฝากลม ห่มห้วง ช่วงฟ้าพราว
จะฝากดาว เอาใจ ไปให้เธอ
ก้าวแรกฯ...
 

[/quote]
[/quote]

ฝากคำกลอน อ้อนออด มากอดก่าย
ว่าความรัก หักหาย มิวายเผลอ
ยังคงมั่น บั้นปลาย คลายละเมอ
ดวงใจเพ้อ เหม่อลอย คอยนานมา

ดาราราย พรายพราว สกาวแสง
เจิดสำแดง แจ่มจรัส พัดแรงกล้า
ใจจดจ่อ รอหวัง ดังแก้วตา
คร่ำครวญหา ว้าเหว่ จนเซซัง

ฝากสายลม ห่มห้อม ไปล้อมรัก
ฝากสายลม พรมภักดิ์ รักดั่งหวัง
ฝากสายลม ชมชื่น รื่นชีวัง
ฝากสายลม สักครั้ง ยังคอยรอ

[panthong.kh]

อยากให้เธอ รู้ไว้ ดวงใจมั่น
ไม่เคยหวั่น หวิวไหว ให้ใจหมอง
แม้เวลา ผ่านพ้น ยังทนปอง
สัญญาของ ฉันนี้ มิเปลี่ยนแปลง
พันทอง

แม้นตะวัน สิ้นแสง แห่งแรงส่อง
แม้นจันทร์หมอง ละอองหาย มลายแสง
แม้นดาวหม่น หล่นลับ ดับโรยแรง
ไม่หน่ายแหนง แคลงรัก ปักกมล

แม้นทิวา ราตรี มาหนีผลัก
แต่ความรัก สลักไว้ ไม่ขัดสน
แม้นนภา ฤา โลกา หายินยล
มิปริบ่น สู้ทนภักดิ์ ในรักนวล

แม้นชีวิน สิ้นลม ระทมจาก
มิอาจพราก รากซึ้ง ยังตรึงหวน
แม้นวิญญาณ รานร้าว สุดหนาวครวญ
มิเรรวน ตรวนมั่น นิรันดร
 

แม้ตะวัน จะสิ้นแสง แรงลงหลบ
รักของฉัน ยังไม่จบ กลบทอดถอน
ยามฟ้ามีด หม่นไหม้ ใจอาวรณ์
ให้สะท้อน ในอก สะทกกลัว

ยามอรุโณทัย ให้หวนคิด
ถึงมิ่งมิตร ชิดชอบ มอบสลัว
ถึงกล้ำกลืน อย่างไร ไม่เมามัว
รักพันพัว เพียงเดียว ไม่เกี่ยวใคร

หากชีพนี้ ยังอยู่ สู้เพื่อรัก
จะไม่หัก ปักตรึง ขึงขึ้นได้
จะรักแนบ แอบทรวง ห้วงหทัย
จะรักใคร่ ยืนยง ไม่หลงลืม

[panthong.kh]

คำสัญญาทั้งหลายไม่เป็นผล
ยิ่งกับคนปล่อยประชอบกะล่อน
สัญญาใจไม่ปลื้มลืมแน่นอน
เรื่องหลอกหลอนกลับคำเขาชำนาญ

ต่อให้เขียนสัญญาสารพัด
ข้อบัญญัติชัดเจนไม่เห็นอ่าน
เห็นมานักต่อนักเรื่องหลักการ
เขามองผ่านหลบหลีกฉีกสัญญา

--natcha--
 

ถึงสัญญา โดนฉีก อีกกี่ครั้ง
ก็จะยัง ยืนยง รักคงมั่น
จะไม่ท้อ จดจ่อ คอยรอวัน
ร่วมสุขสันต์ รื่นรมย์ สมอุรา

ด้วยว่ารัก ล้นทรวง แสนห่วงหวง
รักทุกช่วง แม้หลับ กลับเห็นหน้า
อยากอยู่ชิด เคียงครอง จ้องนัยตา
คอยเนิ่นนาน ปานว่า อ่อนล้าใจ
พันทอง

[panthong.kh]

คำสัญญา ที่ทำ จำไม่ได้
ตกบันได ห้าขั้น ขวัญผวา
ลืมไปหมด เรื่องราว ที่กล่าวมา
พอได้หน้า ลืมหลัง ยังเบลอเบลอ

ขออภัย คนดี สุดที่รัก
อาการหนัก สับสน จนไผลเผลอ
คำสัญญา ที่ไหน ไม่เห็นเจอ
เงินของเธอ ที่ยืม ลืมทุกที

.....ยากูซ่า.....

ถ้าได้หน้า แล้วอย่า มาลืมหลัง
ถ้าได้นั่ง แล้วอย่า ว่ากันนี่
ในสัญญา คล้ายลมปาก ฝากบอกที
ไม่เห็นมี ความหมาย ชายหลอกลวง

อาการหนัก พลั้งเผลอ เบลอไปหมด
หลายหลากปด งดเชื่อ เบื่อน่าห่วง
เงินยีมไป ล้านห้า ฉันมาทวง
อย่าปล่อยให้ เลยล่วง ขอทวงคืน
พันทอง