| 06 มิถุนายน 2013, 09:02:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
 ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
 |
« ตอบ #140 เมื่อ: 06 มิถุนายน 2013, 09:02:PM » |
 ชุมชน
|
(มาณวกฉันท์ ๘)
ท่านพิค์กะโร่ โก้กะยะเขียว
ผม ฤ ก็เปลี่ยว ขาดนุชจอง
จึงมุประสงค์ จงจิตปอง
หาอรคล้อง เดินจรไป
หวังจะมิแล แคร์นุชนาถ
แต่ก็มิอาจ ขัดหฤทัย-
ตนซะกะคราว ร้าวมนใน
เหตุไฉน ชอบอิสตรี
เปลี่ยนจิตรัก ภักดิ์นร "ตุ๊ด"
ทิ้งละอนุช ได้ ฤ ก็ดี
คงจะระรื่น ชื่นสุขมี
ไร้ทุขบี- ฑาชิวิเรา
ศรีเปรื่อง
ไปเถิด.. อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
๐ ข้าน้อยชม้อยอ่าน วจะขานสำราญเย้า
ทวนแล้วก็ทวนเล่า มนะเหงาก็หดหาย
๐ พลอยขำประคำกรอง ปะเหลาะร้องทำนองชาย
ดวงจิตพินิจหมาย วธุงามอร่ามทรวง
๐ ย่านนี้บ่มีหรอก กะจะบอกมิหลอกลวง
แจ่มตายุพาพวง สิริโฉมประโลมใคร
๐ มีแต่ชแรพริ้ง สริร์หญิงกระทิงไพร
นงนาฏขนาดไหน ฤ จะแจ้งแสลงกรรณ
๐ ไปเถิดบุรุษชาติ ยุรยาตร ณ ย่านนั้น
อาจเจอเสมอวรรณ ดนุเห็นจะเป็นตุ๊ด ( เอ๊ย.. ดนุเห็นจะเป็นแฟน)
(๕๔๒)
 แหะแหะ.. ฉัน(ท์)พาไป ขออภัยค่ะ ท่านศรีฯ
พี.พูนสุข
๖ มิถุนายน ๒๕๕๖
|
|
|
|
|
|
 ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, ไร้นวล^^, รพีกาญจน์, ศรีเปรื่อง, เนิน จำราย, choy, พยัญเสมอ, ชลนา ทิชากร, Shumbala, ปู่ริน, กรกช, สุวรรณ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 06 มิถุนายน 2013, 09:57:PM |
|
ศรีเปรื่อง
|
 |
« ตอบ #141 เมื่อ: 06 มิถุนายน 2013, 09:57:PM » |
ชุมชน
|
อิิอิ ผมชอบสระ อุด ไม่ชอบ สระ แอน ครับ 
(มาลินีฉันท์ ๑๕)
หทยะ..ดนุ.. ก็ถูกฉุด พ้นกมลกุด
ระทมหมอง
เพราะอนุ-..ชะสิ-..ริรังรอง ผินพระพักตร์มอง
พินิจชาย
ประดุจะ..วร..สุรีย์ฉาย คลาศะเคลื่อนกราย
ณ โลกา
ชลนะ..ชระ..ชะอุ่มตา เหตุเพราะปรีดา
เกษมสันต์
พิศสุ-..นัขะ..ละเล่นกัน หัวเราะขบขัน
ซะจนระทวย
มิตระ..ฤ ก็..งะงงงวย อ้ายนิคงป่วย
มิเต็มเต็ง
ฤ เพราะ ร-..ชนิ..พระจันทร์เพ็ง หมาปิศาจเล็ง
สถิตองค์
สหบ-...ทะก็..กระทืบลง ด้วยสหายผจง
จะขับผี (๕๕๐)
ศรีเปรื่อง
๖ มิ.ย. ๒๕๕๖
ปล.
ลองอ่านตามวรรคที่แบ่งให้นะครับ จะได้สนุกขึ้น
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เนิน จำราย, รพีกาญจน์, choy, พี.พูนสุข, พยัญเสมอ, ชลนา ทิชากร, บูรพาท่าพระจันทร์, Shumbala, ปู่ริน, ไร้นวล^^, กรกช, สุวรรณ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 08 มิถุนายน 2013, 08:46:PM |
|
choy
|
|
« ตอบ #142 เมื่อ: 08 มิถุนายน 2013, 08:46:PM » |
ชุมชน
|
(๕๕๑)
ดุ่มเดินเรื่อยเปื่อย ลัดเลื้อยป่าตึก
แต่ค่ำจวบดึก เหนื่อยนักพักก่อน
เข้าร้านเซเว่น แอร์เย็นดับร้อน
หายเหนื่อยว่องจร คืนห้องรังหนูฯ
**ของ่ายๆ แบบวิชชุมมาลาฉันท์ 8 ก่อนแล้วกัน แล้วค่อยว่าทีหลัง กลัวไม่ครบ ๑,๐๐๐ บท
**โคลง กับ ฉันท์ ไม่ค่อยถนัด (กาพย์, กลอน พอได้)
สนอง เสาทอง
8 มิถุนาฯ 56
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, พี.พูนสุข, ศรีเปรื่อง, บูรพาท่าพระจันทร์, Shumbala, อริญชย์, ปู่ริน, ไร้นวล^^, กรกช, สุวรรณ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 17 มิถุนายน 2013, 09:18:AM |
|
toshare
|
|
« ตอบ #143 เมื่อ: 17 มิถุนายน 2013, 09:18:AM » |
ชุมชน
|
อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑
....พร่ำว่าจราจร.............ระอุร้อนฤทัยแด
สัญญา"กระทำ"แต่?.......ตะละทั่นสะบั้นคำ
....รถเมล์ ฤ ครื้นเครง......ริละเลงตลกขำ
เรา-ปลากระป๋องยำ.........จะกระหน่ำกรุทั่นเอง
ตะละทั่น กร่อนคำจาก แต่ละท่าน
กรุ ๑ ความหมาย [กฺรุ] น. ห้องที่ทําไว้ใต้ดิน ใต้พระเจดีย์ เป็นต้น สำหรับเก็บพระพุทธรูป
และสิ่งอื่น ๆ, โดยปริยายหมายถึงกระทรวง ทบวง กรม ที่ข้าราชการในสังกัดถูกเรียกตัว
เข้ามาอยู่ประจำโดยมิได้มีตำแหน่งหน้าที่ใด ๆ เพื่อเป็นการลงโทษหรือก่อนเกษียณ
อายุราชการ ในความว่า เรียกเก็บเข้ากรุ.
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, ศรีเปรื่อง, เนิน จำราย, ชลนา ทิชากร, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, Shumbala, อริญชย์, ปู่ริน, ไร้นวล^^, กรกช, สุวรรณ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 17 มิถุนายน 2013, 11:47:AM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #144 เมื่อ: 17 มิถุนายน 2013, 11:47:AM » |
ชุมชน
|
"ไม่ต่างกัน...เลยยย"
(มาณวกฉันท์ ๘)
"โหนรถเมล์ เท่หพิลึก
คงอภิคึก ครื้นฤดิเครง"
เป็นดำริครั้ง ยังมิยำเยง
ความอลเวง ในพระนคร
ด้วยเพราะวะชิด ติดกะยะใกล้
เหล่าอรไท โฉมสิริอร
กลิ่นวรองค์ คงจะขจร
เฉกบุษกร ตอนทิวะสาง
เจอบทจริง นิ่งซะล่ะครับ
ร้อนและก็อับ สุดจะระคาง
อันยุวดี ศรีสริรางค์
ล้วนก็มิต่าง กลิ่นตุตุเหม็น (๕๕๖)
ศรีเปรื่อง
๑๗ มิ.ย. ๒๕๕๖
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : เนิน จำราย, รพีกาญจน์, ชลนา ทิชากร, บูรพาท่าพระจันทร์, พี.พูนสุข, Shumbala, อริญชย์, panthong.kh, ปู่ริน, ไร้นวล^^, กรกช, สุวรรณ
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 17 มิถุนายน 2013, 07:15:PM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #145 เมื่อ: 17 มิถุนายน 2013, 07:15:PM » |
ชุมชน
|
(อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑) โอ้เอ๋ยชิวีเรา อภิเศร้าและลำเค็ญ ทุกคืนพระจันทร์เพ็ญ ก็ระรุ่มสรีรา ขนปุยทะยอยยาว ทนต์ขาววะวาวตา พ้นโอษฐะออกมา นขะโง้งมิน่าแล เห่าหอนคำรามครวญ สรชวนตระหนกแด เหตุด้วยรุจีแข พะกระทบ ณ ร่างชาย เห็บหมัดและเหลือบไร ก็เจาะไชซะทั่วกาย อิ่มเอมเกษมสบาย กะบุรุษมนุษย์หมา (๕๖๐) ศรีเปรื่อง ๑๗ มิ.ย. ๒๕๕๖ (นึกไม่ออกว่าจะเขียนเรื่องอะไร  ) |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, พี.พูนสุข, ชลนา ทิชากร, Shumbala, คอนพูธน, อริญชย์, panthong.kh, ปู่ริน, ไร้นวล^^, กรกช, เนิน จำราย, สุวรรณ
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 18 มิถุนายน 2013, 04:41:PM |
พี.พูนสุข
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 1269
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,104
ทิวาฉาย ณ ปลายผา
|
|
« ตอบ #146 เมื่อ: 18 มิถุนายน 2013, 04:41:PM » |
ชุมชน
|
สวยเพื่อใคร
วังสัฏฐฉันท์ ๑๒
๐ อรุณคละอุ่นอ้าว ระอุผ่าวประดังอุรา
ตะวันกระจ่างจ้า นุชคลาขยาดจะดำ
๐ จะจรลีไหน อรทัยจะใช้ประจำ
จะกั้งกำบังคล้ำ ตะละคันประชันประไพ
๐โปะครีมสลิมร่าง ขณะย่างสว่างไสว
ประทิ่นระรินไกล รยะฟุ้งจรุงฤดี
๐ เจาะหูสะดือบุ๋ม ทวิตุ้มประดับสรีร์
ระย้าระยับสี อรนิตย์ประดิดประดอย
๐ เหยาะย่องลำยองเท้า อุวะเจ้าก็สูงมิน้อย
ประเปรียวละล่องลอย นุชกลอยมิพรั่นมิพรึง
๐ อุส่าห์ประหยัดทรัพย์ พลขับตะไลตะลึง
สง่าประชาตรึง รถบึ่งมิคืบมิคลาน ฯ
(๕๖๖) " รถเมล์สาย 612 สมรรถนะ เยี่ยม ! เชิญใช้บริการครับผม"
(พิเศษ กระปี๋สาวสวยกำลังฝึกงาน ขอรับ)   พี.พูนสุข
๑๘ มิถุนายน ๒๕๕๖
** นุช - น้องหญิง
อร, อรทัย - หญิงสาว, หญิงงาม
สลิม (slim) - ผอม, บอบบาง, เอวบางร่างน้อย
ประทิ่น - เครื่องหอม, น้ำหอม
รยะ - เร็ว, พลัน, ไว, ด่วน
ทวิ - สอง
ลำยอง - สวย, งาม
|
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รพีกาญจน์, คอนพูธน, ศรีเปรื่อง, ชลนา ทิชากร, อริญชย์, panthong.kh, ไพร พนาวัลย์, บูรพาท่าพระจันทร์, Shumbala, ปู่ริน, จารุทัส, ไร้นวล^^, กรกช, เนิน จำราย, สุวรรณ
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 18 มิถุนายน 2013, 06:13:PM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #147 เมื่อ: 18 มิถุนายน 2013, 06:13:PM » |
ชุมชน
|
"ผมคนหัวโบราณครับ" (ตะนุมัชฌาฉันท์ ๖) http://www.sac.or.th/databases/inscriptions/inscribe_image_detail.php?id=3564ตัดผม...ตะละครั้งครา พันห้า...ดนุคาดการณ์ หรือว่า...บิตุเยาว์มาลย์ ท่านพิมพ์...ธนบัตรเอง เสริมดั้ง...กระเทาะตัดคาง นวลนาง...ก็มิยำเยง เจ็บปวด...กะยะโทงเทง ทนได้...ก็เพราะอยากสวย ตัวผม...นรหัวเก่า ไม่เอา...นุชะสำรวย จากแพท..(ทะ)ยะอำนวย แม้นจัก...สิริโสภา ด้วยกริ่ง...วะอนาคต ดั้งคด...มิวิไลตา แหว่งเว้า...ดุจะจันทรา ในวัน...รชนีแรม (๕๗๐) ศรีเปรื่อง ๑๘ มิ.ย. ๒๕๕๖ ปล. ตะละ จาก แต่ละ กะยะ จาก กายา โทงเทง = อาการเคลื่อนในลักษณะส่ายไปส่ายมา นร = คน วะ จาก ว่า อิอิ แอบใช้สัมผัสซ้ำเหมือนที่ปรากฏในฉันท์เก่า ๆ ด้วยครับ (อนาคต กับ คด) |
|
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ชลนา ทิชากร, อริญชย์, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, บูรพาท่าพระจันทร์, Shumbala, ปู่ริน, จารุทัส, ไร้นวล^^, กรกช, เนิน จำราย, สุวรรณ
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
| 20 มิถุนายน 2013, 06:40:PM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #148 เมื่อ: 20 มิถุนายน 2013, 06:40:PM » |
ชุมชน
|
"ปฏิญาณ"
(มาณวกฉันท์ ๘)
เบื่อจิตเซ็ง เล็งนุชเลิศ
คิดวะประเสริฐ ปานศศิแวม
กลางนภกาศ ปราศมลแกม
จึ่งละแอร่ม กิ๊กะยุพา
หรืออมรินทร์ ปิ่นทิพะลัย
ปรารถนะให้ ข้า ฯ ทรมาน์
เลยดลใจ ให้กัลยา
หมดกรุณา ภักดิสลาย
คงเพราะวะทำ กรรมะกะกิ๊ก
ให้อุระริก ร้าววรกาย
องค์มัฆวัน นั้นกุธชาย
มุ่งมุทำลาย อัตมะมาน
หลายทินล่วง ทรวงก็สงบ
ค่อยดำริขบ ปรากฏการณ์
จึ่งปฏิญาณ์ ว่าจะมิราน
กิ๊กะสะคราญ ให้มนหมอง (๕๗๔)
ศรีเปรื่อง
๒๐ มิ.ย. ๒๕๕๖
|
|
|
|
| 23 มิถุนายน 2013, 03:00:PM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #149 เมื่อ: 23 มิถุนายน 2013, 03:00:PM » |
ชุมชน
|
เมดเล่ย์ฉันท์แปด
"เอ่อ..คือว่า..พี่ลืม"
(วิชชุมมาลาฉันท์ ๘)
ตื่นนอนลืมตา ล้างหน้าแปรงฟัน
อาบน้ำเร็วพลัน ตั้งแต่ตีสอง
เปิดตู้เย็นพิศ ครุ่นคิดตรึกตรอง
วันนี้จักลอง ทำอาหารเอง
หมายให้ภรรยา เริงร่ายินดี
ด้วยภรรดานี้ นอกจากครื้นเครง
ยังเฟื่องเรื่องครัว ไม่มัวนอนเขลง
เสพหนังฟังเพลง กินแรงเนื้อนวล
(ปมาณิกฉันท์ ๘)
ชะล้างคะน้า อุราสนาน
มิช้ามินาน ก็เสร็จกระบวน
คะค่อยเฉาะหมู อะฮู้! กระสรวล
สมองประมวล กระทำพิธี
ก็ทุบกระเทียม ตระเตรียมน้ำมัน
ขมีขมัน คละคล่องสรีร์
ประหนึ่งวะ "กุ๊ก" สนุกฤดี
ประเดี๋ยวสตี จะยิ้มเพราะเรา
(มาณวกฉันท์ ๘)
เทินกระทะตั้ง อังอคนี
จนระอุดี จึ่งดนุเอา
เนื้อเฉาะสุกร หย่อนและก็เคล้า
วนเคาะบะเบา เสียงเสนาะมน
เมื่อกะวะสุก คลุกคละคะน้า
หอมเตะอุรา ทั่วธระดล
แล้วก็เหยาะเติม เพิ่มรสจน
ถูกฤดิตน จึ่งยุติพอ
(จิตรปทาฉันท์ ๘)
ตักภัตไว ประจุใส่จาน
จิตมิคร้าน มุจะคอยรอ
ยอดภริยา สริราลออ
ดั่งศศิทอ ณ นภาลัย
หกนะฬิกา นุชพะงางอน
ตื่นนิทระนอน ชำระล้างไคล
พบกระยะหาร ก็อุทานไว
"พี่..เอ๊ะ! ไฉน บ่เจอะข้าวสวย" (๕๘๒)
(เอ่อ...คือว่า...ลืมหุงจ้า)
ศรีเปรื่อง
๒๓ มิ.ย. ๒๕๕๖
ปล.
ภรรดา = สามี
นอนเขลง = นอนทอดอารมณ์อย่างสบาย
คะค่อย จาก ค่อยค่อย
คละคล่อง จาก แคล่วคล่อง
"ประหนึ่งวะกุ๊ก" คือ ประมาณคิดว่าตัวเหมือนกุ๊กอาชีพ
สตี = ภรรยาที่ซื่อสัตย์ต่อสามี
บะเบา จาก เบาเบา
กะวะ จาก กะว่า
ธระดล จาก ธราดล = แผ่นดิน
นะฬิกา จาก นาฬิกา
นิทระ จาก นิทรา
กระยะหาร จาก กระยาหาร
|
|
|
|
| 25 มิถุนายน 2013, 09:58:PM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #150 เมื่อ: 25 มิถุนายน 2013, 09:58:PM » |
ชุมชน
|
(มาณวกฉันท์ ๘)
มารุตต้อง ผ่องนุชกาย
หอมก็กระจาย พุ่งประทุพวย
ยิ่งพะกนิษฐ์ จิตตะระทวย
อ่อนสริร์รวย ก้าว ฤ มิไป
รีบจรแห่ง แหล่งพยะบาล
แพทยสถาน ตรวจกะยะไว
เดี๋ยวชิวะลับ ดับตักษัย
ด้วยหฤทัย วายเพราะพธู (๕๘๔)
ศรีเปรื่อง
๒๕ มิ.ย. ๒๕๕๖
|
|
|
|
| 26 มิถุนายน 2013, 03:35:PM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #151 เมื่อ: 26 มิถุนายน 2013, 03:35:PM » |
ชุมชน
|
(กุมาระลฬิตาฉันท์ ๗) http://www.sac.or.th/databases/inscriptions/inscribe_image_detail.php?id=3566สมอง..ดนุก็ตรองตรึก ระลึก...ณ นุชะโฉมตรู ตะก่อน...กมละชื่นชู เพราะมี...กนิษ์ฐะเคียงกาย สดับ...อัตถะเพลงเศร้า ก็เข้า...ชิวิกระทาชาย ผสม...สรสำเนียงหมาย กำจัด...อุระระร้อนรน บ่สม...ดุจะมโนมาด มิอาจ...ละจิตะสับสน อดีต...สถิระทานทน ระทม...ชลนะหลั่งไหล ระงับ...วิทยุเสียงเพลง เชลง...รจิตะฉันท์ไว ประสา...บุรุษะอ่อนไหว ฤทัย...ทุขะลำพังองค์ (๕๘๘) ศรีเปรื่อง ๒๖ มิ.ย. ๒๕๕๖ ตะ จาก แต่ อัตถะ จาก อัตถะ = เนื้อความ ชิวิ จาก ชีวี สร = เสียง สถิระ จาก สถิร = มันคง แข็งแรง ชลนะ จาก ชลนา = น้ำตา |
|
|
|
| 27 มิถุนายน 2013, 10:22:AM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #152 เมื่อ: 27 มิถุนายน 2013, 10:22:AM » |
ชุมชน
|
(หละมุขีฉันท์ ๙) http://www.sac.or.th/databases/inscriptions/inscribe_image_detail.php?id=3574๐ ด้วยมโน...พิสุ-...ทธิประจง หมายจะคง...กละ...กวิบุราณ ๐ ว่างก็ชม...นุชะ...สิริสะคราญ เริงสนาน...หฤ-...ทยะกระสรวล ๐ บ้างเชลง...วจ-...นะและคร่ำครวญ อกรำจวน...ทุมะ-...นสะเพราะหญิง ๐ แล้วก็เปลี่ยน...ลิขิ-...ตะนยะอิง เหตุจริง...ชิวิ...ดนุเผชิญ ๐ เน้นกระเซ้า...มุมิ-...ตระเจริญ จิตตะเพลิน...สุขะ...มนะประเทิง (๕๙๓) ศรีเปรื่อง ๒๗ มิ.ย. ๒๕๕๖ ทุมะ- นสะ จาก โทมนัส |
|
|
|
| 29 มิถุนายน 2013, 12:34:PM |
|
toshare
|
|
« ตอบ #153 เมื่อ: 29 มิถุนายน 2013, 12:34:PM » |
ชุมชน
|
อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑
....ไร้นามไฉนเธอ..............ละเพื่อนเกลอประชันฉันท์
โอ้หวังจะครบพัน...............มิกล้าฝันนะเพื่อนเอย
....ผองเพื่อนบ่บรรเลง.........สนุกเพลงระรื่นเผย
ขออย่าละเลิกเลย..............สิเร่งร่ายระยับพลัน (๕๙๕)
|
|
|
|
|
| 29 มิถุนายน 2013, 09:02:PM |
|
choy
|
|
« ตอบ #154 เมื่อ: 29 มิถุนายน 2013, 09:02:PM » |
ชุมชน
|
สาลินีฉันท์ ๑๑
พรำฝนแต่เช้าตรู่ ประปรายพรูระรื่นริน
ฟ้าสายเกรี้ยวเปรี้ยงยิน คะนองฟาดวสุธา
รถไฟควบฝ่าฝน ตะบึงก่นกระชั้นมา
จอดเทียบชานชาลา หทัยสิ้นพะวงห่วงฯ
***เผื่อว่าจะมีส่วนให้ครบพันบท
|
|
|
|
|
| 30 มิถุนายน 2013, 11:59:AM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์
เพศ: 
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #155 เมื่อ: 30 มิถุนายน 2013, 11:59:AM » |
ชุมชน
|
(วสันตดิลกฉันท์)
๐ห่างฉันทะนานเพราะกิจการ ธุระงานก็บานเลย
ไม่มีทิวาเฉพาะผลิเผย วจะฉันท์ประชันเชาว์
๐ไม่แต่งมิใช่นิรหทัย รตินัยะหนักเบา
คือคำขจรครุและเอา ลหุมาเลบงศรี
๐ลืมฉันท์กระนั้นรุธิระไหน? รึมิใช่สยามธีร์?
ลืมชนมะตนคณะฉวี ฐิติแต่ปฐมหรือ?
๐จึงขานขจายพจนะหมาย มิตระคลายขมวดคือ
ยังยอนิยมยศะและถือ คติฉันท์ประจำเศียรฯ
เห็นไหมท่านแป๊บเดียว๖๐๐แล้ว |
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
| 08 กรกฎาคม 2013, 06:50:PM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #156 เมื่อ: 08 กรกฎาคม 2013, 06:50:PM » |
ชุมชน
|
(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔)
"สมี"
เรื่องราวสมีอุตริอ้าง วะกระจ่างประหนึ่งเธียร
อวดตนวิมุตชิพะมิเวียน สละมูละตัณหา
คนส่วนหนึ่งถูกสมีหลอกก็เพราะ...
เชื่อใดมิใช้พิเคราะห์กระบวน ตริและทวน ณ สัจจา
มืดมนพิกละนยนา สรดับพิการกรรณ
สมมุติ, วิมุติวิปลาส สติคลาดสมองตัน
เชื่อคนมิเชื่อวจนะธรรม์ พระสุคต ธ ตรัสสอน
แม้แต่กถาพระชินสี- หมุณีคุณากร
ใช่เที่ยงเสมอนิรันดร เพราะวะกาละผันแปร
องค์ใดจะใกล้พระอรหันต์ วัตระนั้นสำคัญแท้
ต้องเพียรถนอมพิสุทธิ์แด กวะชั่วชิวาตน
มรรคาพิสูจน์อัศวชาติ ทิวะมาสะผลัดวน
กาลเคลื่อนพิสูจน์นฤกมล ทินะหนึ่งประจักษ์มาน
ชาวพุทธประสงคะหฤทัย วะจะได้กระทำทาน
กับสงฆะผู้ลุนิรพาณ จิตะหมายอนันต์บุญ
ถูกโลภะกั้นกมลใน พิศะไหน ฤ เป็นคุณ
หมายใดทุศีลก็วทะสุน- ทระพจนะขอเอา
จนรวยทะลักทะลุสยาม ก็เพราะความหทัยเบา
ต่างเชื่อกระแสพจนะเดา บ่มิตรึกประมวลสาร (๖๐๙)
ศรีเปรื่อง
๘ ก.ค. ๒๕๕๖
|
|
|
|
| 30 กรกฎาคม 2013, 04:51:PM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #157 เมื่อ: 30 กรกฎาคม 2013, 04:51:PM » |
ชุมชน
|
"อริร้าย...ของชายตรม"(มาณวกฉันท์ ๘)รัตติสงัด ภัทรบุรุษ โคตรหงุด- หงิดและรำคาญ นิทระบ่หลับ นับแกะก็นาน (เวลานอนไม่หลับ เด็กฝรั่งเขาจะนับแกะกัน  ) ไร้ยุวมาลย์ เปลี่ยวสริร์เหลือ หรีดร่ำระงม ตรมอุระแหนง ถูกสรแทง เสียดมนเผือ ปานกฤชทิ่ม จิ้มทะลุเนื้อ แล้วก็เหยาะเกลือ แสนทรมาน์ รุ่งทินนี้ มีกิจแล้ว ต้องจรแจว ไปเสาะเลาะหา ภัตรเอร็ด เด็ดพสุธา ให้กมลา ฟื้นสุขะเพลิน เหม่! บ๊ะ! แมลง แฝงตฤณซ่อน ป่วนดนุนอน หลับมิเจริญ บึ่ง ณ ตลาด มาดมุจะเดิน Shop บ่มิเขิน หรีดอริร้าย (๖๑๓) ศรีเปรื่อง ๓๐ ก.ค. ๒๕๕๖ ต้องไปซื้อมันมากินให้หายแค้น ปล. รัตติ = กลางคืน ภัทร = ดี, ประเสริฐ, งาม, น่ารัก สร = เสียง เผือ = ข้าพเจ้า กฤช = กริช ดนุ จาก ดนู = ข้าพเจ้า ทรมาน์ จาก ทรมาน ใช้ การันต์ฆ่าเสียง น ทิน = วัน ตฤณ = หญ้า Shop มาจาก Shopping สื่อถึงการจับจ่ายซื้อหา
|
|
|
|
| 31 กรกฎาคม 2013, 12:56:AM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #158 เมื่อ: 31 กรกฎาคม 2013, 12:56:AM » |
ชุมชน
|
(รุมมะวดีฉันท์ ๑๐) http://www.sac.or.th/databases/inscriptions/inscribe_image_detail.php?id=3576โอ้สิรินวลนาง ช่างรุจิแพรวพราย ล้ำนุชทั้งหลาย ดั่งสุรสรรค์มา เกศะขนงขลับ วับวะวะวามตา ล่อนรเหม่อหา เพ้อจิตใหลหลง คิ้วดุจคันศร กรก็เหมาะรับองค์ ฤาวะจะสืบพงศ์ จากอุมะเทวี พักตรผุดผ่อง ก่องบริสุทธิ์ศรี ยากจะเสาะนารี ในภพเทียมทัน นัยนะคมบาด ยาตรบทเฉิดฉัน ยิ้มก็วิลาวัณย์ เสียงเสนาะตราตรึง องคะสะเอวบาง ร่างสริร์กลมกลึง ทรวงอุระเต่งตึง เหนือพจะกล่าวแถลง (๖๑๙) ศรีเปรื่อง ๓๑ ก.ค. ๒๕๕๖ |
|
|
|
| 31 กรกฎาคม 2013, 10:15:AM |
|
ศรีเปรื่อง
|
|
« ตอบ #159 เมื่อ: 31 กรกฎาคม 2013, 10:15:AM » |
ชุมชน
|
(วสันตดิลกฉันท์ ๑๔) "เหงาจัง"  เอกาบ่มีมิตรสหาย สริร์กายระโรยแรง ดังหนึ่งตะวันจะสละแสง ละพิภพเพราะจบวัน สิ้นเรี่ยวพลังพละลิขิต- ะสฤษดิ์กวีบรรพ์ เคว้งคว้างมิรู้ทิศจะหัน บทเหินดำเนินใด ขาดคู่พะเน้าพจนสร้าง อุระว้างและหวามไหว จำเตร็ดระเห็จจรคระไล ละสถานพิมานกลอน เดินดุ่มมุพึ่งอัตถ์พระธรรม ผิวะช้ำจะคลายคลอน แม้นจิตสงบสละนิวรณ์ ก็จะย้อนเสนอฉันท์ (๖๒๓) ศรีเปรื่อง ๓๑ ก.ค. ๒๕๕๖ |
|
|
|
|
