ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[ไร้นวล^^]

ร่องรอยเสน่ห์เสนาะเพราะพริ้ง     รึจะทิ้งทลายลง
รักริ้วระรื่นกระเทาะอนงค์            ล่ะมิจำกระนั้นหรือ

ร่ายร้ายละลายลลิตดาว            สละพราวสวาทฤๅ?
ลืมรสพะนอกระเซาะแซะมือ        พิสวาศะขาดคลาย

โอ้หนอพธูจิตประหาร              ริระรานหทัยชาย
เจ็บจุกสะอึกมนะสลาย             นิรมลน่ะคนผลาญ

จี๊ดจี๊ดสะกิดหทยะกร่อน           ทะลุตอนสตรีพาล
เพ่งโทษะพี่วสละปาน             นยะหยุดสะดุดเอง

ชายใหม่ประหนึ่งรุจิระเรือง        และก็เคืองสะเอียนเพลง-
ทำนองผุพร่องมละประเลง        มติเก่าสะเพร่าเกิน(๒๖๕)
                         
                           

[ไร้นวล^^]

(อิทธิบาทธรรม ๔ ประการ, ธรรมแห่งความสำเร็จ)

(อินทรวิเชียรฉันท์)

สองหัตถ์ประนมน้อม    นมะพร้อมพระบาลี
สรรเสริญะศาส์นศรี     พระมหามุนินทร์ทรง

นบธรรมะจรรโลง       นยะโยงประสงค์ชง
มวลมิตระยรรยง        คติธรรมประจำใจ

ธรรม์อิทธิบาทดล      ชุติผลวิมลใส
ใส่ไว้หทัยใคร           จะเจริญจรูญฝัน

เริ่มฉันทะขั้นต้น         พละมนตร์หะแรกขวัญ
ทุกสิ่งสิพริ้งพลัน        เพราะริเริ่มประเดิมเรือง

สู้ทนและอุตส่าห์         วิริยาขยันเนือง
การงานจรัสเรือง        เฉพาะผู้มิทิ้งเพียร

จงจิตตะฝักใฝ่             วิเคราะห์ในวิธีเรียน
จดจ่อลิขิตเขียน           กลเม็ดสะเก็ดการย์

พร้อมพรั่งวิมังสา          ศิรพาวิชาชาญ
ปัญญาพิจารณ์งาน        และละเอียดละเมียดหมาย

ครบถ้วนกระบวนธรรม    ประจุล้ำประกายปลาย
เลิศเหตุวิเศษฉาย           ชรรินประทิ่นผล(๒๗๓)

[toshare]

อินทรลิลาตฉันท์ 11

....สังคมยุแบ่งแยก..........มิช้าแตกผุพังภินท์
มั่นมุ่งมุอาจิณ.................อุเบกขาสะบั้น"กู"

....เที่ยงธรรมสิสูควร........มิเรรวนระลึกรู้
"ตัวตน"ตริตรองดู............อนิจแน่ละวางเทอญ (๒๗๕)

[toshare]

วิชชุมมาลาฉันท์ 8

....ท้อแท้ทุกข์ท้น.........อย่าก่นบ่นเลย
ลองมองเด็กเผย...........ไม่เคยถอดใจ
ล้มลุกลุกล้ม................ไป่ก้มเกรงใคร
เจ็บจุกรุกไข................ลองใหม่ทุกที (๒๗๖)

[ไร้นวล^^]

(อินทวงศฉันท์๑๒)

ลาเต้ผสมนม                  อร่อยสมกระผมน่ะรอ
เพลงไพเราะครวญคลอ         อเมซอนสะออนสบาย

นั่งนิ่งสนิทนาน                เพราะตาหวานกระพริบประปราย
นงคราญขยันขาย             ขนมเนยมะนาวกะรวย

หุ้นส่วนมิครบคน              แนะหน้ามนขยายก็สวย
รับผมระดมช่วย               สิชงชาและพาภิรมย์(๒๗๙)

(หมายเหตุ ณ ร้านอเมซอน ปั๊มปตท, ๑๓นาฬิกา, พนักงานสาวยิ้มน่ารัก บ่อยากขับรถกลับบ้านเลย )

[ไร้นวล^^]

(ผลไม้ท้องถิ่นอีสาน)
(วสันตดิลกฉันท์)

บักบกวิตกกระเทาะเคาะกิน            แกะแงะชินก็ยากจัง
แต่แหมภิรมย์รสะประดัง              ดุสิตากระยาหาร

เคี้ยวขบตะขบปะทะกะลิ้น             ดุจกินขนมหวาน
ซาบซึ้งตะลึงคุณะน่ะนาน             บ่มิเบื่อกระหยิ่มชิม

บักค้อคละมัจฉะชรทึง               ก็จะซึ้งสิแซ่บอิ่ม
เปรี้ยวโอษฐะโชติมิละลิ้ม            ขณะไหนหทัยหิว

บักเม่ามิเมามฤทุทรวง              พิศพวงสะอ้านผิว
ดำแดงแสดงดิลกะริ้ว               ระยะเปรี้ยวรึหอมหวาน

บักแงวและแซวริผลิพหล             ฤตุฝนประพรมนาน
ปลอกเปลือกประจักษะและอุทาน     ฤดิดังกระเทือนดาว

ต้องแร่งมิแจ้งก็จะมิใช่              นฤในบุรีพราว
อีสานสิรู้ผลสกาว                   เยอะ ณ คราวผลิข้าวเหนียว

(๑.บักบก ๒.บักตะขบ ๓.บักค้อ ๔.บักเม่า ๕.บักแงว ๖.บักแซว ๗.บักต้องแร่ง)

ปล.เนื่องจากยังไม่มีคำเฉพาะ ผมจึงใช้การสมาสคำว่า มัจฉะ(ปลา)ผสมกับชรทึง(น้ำ) เพื่อให้หมายถึงน้ำปลา

[กามนิต]

        (มาณวกฉันท์)
๒๘๖.
        เสียงเผาะเผาะน้ำ-             ค้างจรลี
        จูบปฐพี                              ชีวะละมุน
        วาวระดะดื่น                       ชื่น ณ อรุณ
        ปลุกสมดุล                          พร่างสุขะพรู ฯ

๒๘๗.
        โอ้อุระรื่น                           ชื่นกะเสน่ห์
         แห่งขณะเห-                     มันตฤดู
         ...แต่ขณะหนึ่ง                  อึ้งอุระอยู่
        เนื่องเพราะพธู                  ห่างมนะหาย ฯ

กามนิต, ๖ พ.ย.๕๕

[ไร้นวล^^]

(มาณวกฉันท์)

๐เสียงเสนาะโสต       โชติจิตะจริง
พี่มิละทิ้ง               ฉันท์ดนุฉาย
ขออนุญาต             วาดวระราย
เพื่อจะขยาย            ให้ประลุพัน

๐เชิญสขิบ่อย           ปล่อยวจะแจ่ม
หวังจะแฉล้ม           แต้มคณะฉันท์
แต่ก็นะแหม            แลนฤสรร
ทุกทิศะนั้น             กลับบ่มิเห็น

๐เพี้ยงพระนโม          โอมะพระอินทร์
มวละกวินทร์           ส่องศศิเพ็ญ
วาบวสุสาส์น          ชาญชะประเด็น
แย้มยุวเย็น             อย่างชนะชัย

๐ฤาศกะนี้                มีมิลุร้อย
แหมน่ะก็น้อย          เกินจะจุใจ
เร่งแวะนะครับ         ศัพทะไสว
รีบกระแซะใน          หนึ่งนิธิกานท์(๒๙๑)
   
               

[พรายม่าน]

(สยามมณีฉันท์)
๒๙๒
เถอะพ่อนะแม่ผิแม้มุมั่น
ผดุงประพันธะฉันท์จะฉาน
เจรียงวิจิตรสฤษฏ์ตระการ
ดรงค์พิศาลพิธานกวี
๒๙๓
ประดุจธงกระบี่ธวัช
ระไวสะบัดพิพัฒน์ดิถี
ตะวันขยับระยับรุจี
ทิวาก็คลี่ตระหนี่มลาย
๒๙๔
สหัสบทฤกดพนิต
ปริเปลี่ยนประดิษฐ์นิมิตสลาย
คะนึงกระไรสมัยจะวาย
วิสุทธิ์มิสายพระนายพระนาง
๒๙๕
จะอินทวงศ์ภุชงค์ประยาต
ลุอุปชาติขนาดขนาง
สวาคตาจะว่าจะวาง
มิอาจจะขวางระหว่างวิทู ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๗ พฤศจิก ๕๕

[กามนิต]

(อินทรวิเชียรฉันท์)
๒๙๖. เขียนวันละฉันท์ชิด           เถอะนะมิตรจะตราตรู
เว็บบอร์ดจะเป็นครู                     บ่มิบ่น ฤ เฆี่ยนโบย

๒๙๗. นานาอเนกนาม                ประจุความสบายโดย
ไร้ห่วงอะโหยโหย                        เหมาะฉะนี้แหละที่รัก

๒๙๘. อย่ากลัวและมัวหลบ        ขณะพบประจักษ์หลัก
กานท์ดีกวีมัก                              ประลุได้เพราะพากเพียร

๒๙๙. เขียนวันละฉันท์จบ          จะประสบสถานเธียร
มากมิตรแวะมาเวียน                  จะยะยิ้มนะพิมพ์ใจ

กามนิต, ๘ พ.ย.๕๕

[ไร้นวล^^]

(กมลฉันท์๑๒)
๐ศุภศิลป์ถวิลถึง               และระรึงระลึกใน
สิริฉันทะสดใส                 จิตใจจะแจ่มจันทร์

๐ดนุจึงจะพึงชวน              คณะล้วนกวีฉันท์
ชระรินประทินฝัน              บริบูรณ์จรูญกานท์

๐พณะท่าน"รวี"เชิญ          แวะเจริญะฉันท์หวาน
สขิ"ไพร"พะนอนาน          นรเยี่ยมเยาะหยอกยัง?

๐ครุจารยะหวานแหวว        เฉพาะแนวแนะนำขลัง
นุช"พี"เผาะ"พูน"คลัง        กรุณาระย้ายิง

๐สุรเสียงสะท้านขวัญ         สุขกรรณะกลั่นจริง
ก็"อริญชย์"แสดงสิ่ง          กิระเรืองกระเดื่องดาว

๐เสนาะโสตประโยชน์แย้ม    เพราะผลิแถมกระบวนพราว
อุตสาหะโน้มน้าว             ยุวชนก็"ท่านทรู"

๐นมะ"กามนิต"น้อม         ศิระค้อมคำรบครู
ชุติสาส์นวิธานหรู            ดนุน้อยจะคล้อยตาม

๐ชวญาณะ"พรายม่าน"      ครุจารย์ตระหง่านงาม
มหศัพท์ตระการความ        ภณหนึ่งก็พึงฟัง

๐"ทินกรกระฉ่อนฟ้า"         วนิดาประดังคลัง
คุณคำวิเศษสัง-            คหะให้หทัยสรวล  * (ในที่นี้ทินกรกระฉ่อนฟ้า ขอหมายถึงยามพระอาทิตย์อัสดง หญิงงามแห่งบ้านกลอนไทยนะครับผม)

๐วจิถึงคะนึงฉันท์           เฉพาะวันเปรียญหวน
มิปริเปรยบ่บังควร          ก็กวีน่ะชื่อ"เอ"

๐ชวลิตวิศิษฐ์เสียง          ผลิเผดียงเผดิมเห่
พิษฐานะกานท์เพ-          ชรนามสยามชน(๓๐๙)

(ขออภัยมวลมิตรหลายๆท่านที่มิได้เอ่ยนามครับ)

[กามนิต]

ละครน้ำเน่าละครชีวิต

(เปษณนาทฉันท์ ๑๖)

(๓๑๐) ละครน้ำเน่าละครชีวิต                          ละม้ายดวงจิตละเลิงหลงต่ำ
ละล่องจนเพลียละเหี่ยผลกรรม                       ละเลงซ้ำซ้ำละเมอเผลอมาน

(๓๑๑) กระหึ่มเสียงโลภละโมบอามิส              ตะกุยทางผิดตะกายทางผลาญ
สบายสั้นสั้นสะบั้นนานนาน                             สะเทือนเหตุการณ์สะท้านสังคม         

(๓๑๒) วะหวีดกรี๊ดกรี๊ดผิว์หวีดได้เหมือน         มิใช่การเตือนทว่าการบ่ม
ประพฤติแห่งในนิสัยผู้ชม                                สะใจได้สมกะแค้นแก่นเคือง 

(๓๑๓)  แหละสันดานดิบจะออกเพ่นพ่าน       สยดทุกย่านสยองทุกเรื่อง
แหละแม้เด็กเล็กจะก่อกวนเมือง                     วะหวีดกรี๊ดเขื่องผิว์ขัดใจใด

(๓๑๔) กระหายเงินทองผิว์ต้องขายค้า             ก็ขายยาบ้าเพราะเงินเป็นใหญ่
แหละบทเจ้าพ่อกระเดื่องเกรียงไกร                 บ๊ะ ได้ดั่งใจสะดวกโยธิน

(๓๑๕) พนันขันต่อซะจนหมดหัว                     ก็ขายถึงตัวเพราะมัวเมาสิน
สบายใส่ตนซะจนเคยชิน                                 แหละจึงดีดดิ้นสะดวกทางเลว

(๓๑๖) กระชุ่นเมียผัวระรัวยื้อแย่ง                   ประชันขันแข่งละลิ่วลงเหว
พะพวยควันคลุ้งพะพลุ่งไฟเปลว                    กระแทกแหลกเหลวกิเลสลำพอง

(๓๑๗) อะโหน้ำผึ้งสิเคลือบยาพิษ                  ก็ลวงดวงจิตกระหน่ำชีพหมอง
มิรู้เท่าทันก็งันงงมอง                                      ชะตาที่ต้องระทมทุกที

(๓๑๘)  เพราะความไม่รู้ก็เลยไม่รู้                    และมืดมัวอยู่กะเงาปานผี
วะวูบวาบวาบวะวาบตราบมี                           กระแสโลกีย์ทะมึนยืนค้ำ

(๓๑๙) ละครน้ำเน่าละครชีวิต                        สะท้อนตามติดกระทั่งต่ำต่ำ
แหละในบางทีก็มีซ้ำซ้ำ                                   ก็นึกขำขำเชลงฉันท์ดู


กามนิต
๒๑ พ.ย.๕๕
 

(เขียนเรื่อยเปื่อย ช่วยฉุดกระทู้  ผิดพลาดประการใดทักท้วงได้ครับ)

 

[ไร้นวล^^]

-สัททุลวิกกีฬิตฉันท์๑๙-

๐เลิศล้วนถ้วนทศปารมีพระชินวร
              ตรีโลกนาถพร                      พระธรรม
๐ผองสัตว์โลกและสวรรคะพร้อมนิรยะดำ-
             เนินตามตระการกรรม              เจริญ
๐คือทางมรรควิธีรุจีรตนเดิน
            ฝึกฝนกมลเขิน                        ขจร
๐ยอมอดทนสละสุขประมาณะนิระร้อน
           เพื่อสุขประภัสสร                      อนันต์
๐เพียงเพื่อกามพจรอมรบวระวรรณ
           บนชั้นสวรรค์พลัน                     ภมร
๐น้อมนิพพานะวิจิตรสถิตยะสะท้อน
          สุขศานต์นิรันดร                        ฤดี
๐โชคโชยชนมะประสบพระศาสนะฉวี
        คือพุทธศาสน์นี้                          นิมนต์(๓๒๖)
     

ป.ล.พระชินวร=พระสัมมาสัมพุทธเจ้า
นิรยะ=นรก
นิระ=น้ำ
ภมร=หมุน, เปลี่ยน(คำกริยา)

[ไร้นวล^^]

(วสันตดิลกฉันท์๑๔)

๐ดวงใจสะพรั่งสมประดี           ขณะที่นิพัทธ์ผล
อันรักสมัคระนิรมล              สมทรวงสิเน่หา
๐จากนี้จะขอคตินิยม            เฉพาะชมขนิษฐา
สาวสวยฉวีนิรชรา              บ่มิเพียงพธูใส
๐มอบถ้วนสกลธะวิระหวัง       จะประทังประคองใจ
หนึ่งนี้ทวีวิริยะใน                นฤมิตรจิตพันธ์


 

[toshare]

ช่วยแต่งอินทรวิเชียรฉันท์ 11 เรื่องกีฬาสีให้หน่อยนะคะ
Aonin

...ถึงเทศกาลเกมส์.............ฤตุเปรมคะนองคึก
ศรีตรังจะเริ่มศึก.................ชยภาระกีฬา

...สี่สีประลองกัน................มรกตนั้นมุมั่นท้า
ลีดเดอร์ระบือหนา..............คณะพร้อมตระการงาม

...กองเชียร์มณีแดง............ดุจแสงสุรีย์ยาม
ชมพูมิมีคร้าม....................ชนะนั้นขนมหวาน

...สีฟ้าขบวนแห่.................บมิแพ้สิตำนาน
กีฬาเผด็จคร้าน..................ธุระงานลุฝั่งฝัน (๓๓๓)

ขบวนแห่ = parade
เชียร์ลีดเดอร์  = cheer leader

[toshare]

...กีฬาประสานมิตร............สุขจิตจะแจ่มใส
เพลิดเพลินเจริญใจ............พลพร้อมก็ด้วยฝึก (Aonin ) (๓๓๔)

...ถึงเทศกาลเกมส์.............ฤตุเปรมคะนองคึก      (ฤตุ=เวลาที่กําหนดสําหรับงานต่าง ๆ)
ศรีตรังจะเริ่มศึก.................ชยภาระกีฬา             (ภาระ=หน้าที่ที่ต้องรับผิดชอบ)

...สี่สีประลองกัน................มรกตนั้นมุมั่นท้า
ลีดเดอร์ระบือหนา..............คณะพร้อมตระการงาม

...กองเชียร์มณีแดง............ดุจแสงสุรีย์ยาม
ชมพูมิมีคร้าม....................ชนะนั้นขนมหวาน

...สีฟ้าขบวนแห่.................บมิแพ้สิตำนาน
กีฬาเผด็จคร้าน..................ธุระงานลุฝั่งฝัน

ขบวนแห่ = parade
เชียร์ลีดเดอร์  = cheer leader

[toshare]

ช่วยแต่งอินทรวิเชียรฉันท์11 สองบทค่่ะ เกี่ยวกับเรื่องการให้กำลังใจเพื่อนในยามท้อแท้ผิดหวังค่่ะ

แม้ฉันจะเป็นแค่เพื่อนคนหนึ่งของเธออาจจะไม่สำคัญอะไรแต่อยากให้เธอรู้ไว้ว่า
เมื่อเธอต้องเผชิญปัญหาอุปสรรคใดใดหรือเมื่อยามเธอเศร้าใจเธอจะยังมีฉันคอยอยู่
ข้างข้างเธอไม่ไปไหนฉันจะอยู่ให้กำลังใจเธอจนกว่าเธอจะกลับมาเป็นเดิมที่สดใสอีกครั้ง

minzpra


...ท้อแท้ ฤ ทุกข์ท้น.......ดุจล้น บ่ทนไหว
ฉันจัก จรุงใจ................ปิยะมิตร สงบเย็น

...เธอจง กมลมั่น...........ดนุนั้น จะดับเข็ญ
กายใจ สิมอบเป็น..........พละเกื้อ ลุสุขพลัน (๓๓๖)

[titatnew]

            ช่วยแต่งอินทรวิเชียรฉันท์ให้กำลังใจเพื่อนให้หน่อยได้ไหมครับบบ 
                                         ส่งพรุ่งนี้แล้ว

[ไร้นวล^^]

งานเอ๋ยกระไรเย้ย          และดุเปรยประหาญแด
เหม่อมองลุช่องแล         มิสว่างฉะนั้นหมอง

เร่งทำจะทันไหม          ก็นะใจถลากอง
โอ้ยแย่ยะเยือกยอง       ยุติญาณะลาเร็ว(๓๓๘)

(งานรุมเยอะ ขอบ่นเป็นฉันท์สักหน่อยครับ เซ็ง....)

เอาไปเลยจ้าน้อง  ฉันท์ส่งคุณครูน่ะ โชคดี(ไม่ใช่อันข้างบนนะ อันนั้นพี่แต่งบ่นเฉยๆ นี่ๆอันข้างล่างนี่)
เพื่อนท้อระทดใจ        สขิไหนจะแลเหลียว
เพียงเราน่ะผู้เดียว       จะพยุงประคองเดิน

กิจใดสิสำเร็จ           ประลุเคล็ดเจริญเชิญ
ทบทวนกระบวนเขิน    คติใดไสวศิลป์(๓๔๐)

[น.ปฎิพน]

วสันตดิลกฉันท์ 14

๐ อ้าแสงระแรงรุจิประภัส-
สระอรรถะอำไพ
เปรียบดวงประทีปวระอุไร
ชวลิตพินิจเห็น

๐ กลางวันอนันคณนา
นระคลาคละคล่ำเป็น
ทำงานประสานขิพิตระเย็น
จระใต้อุไรดวง

๐ อ้าแสงระแรงสุริยะเจ้า
กละเข้านุกูลปวง
เมื่อลับและกลับพิภพะสรวง
ทินกรจะลีลา

๐ เหลือบแสง ณ แหล่งอุทกะผืน
ขณะคืนจะจรมา
เหลือบใจคระไลหทัยะภา-
วะสถานะชื่นเย็น

๐ เมฆาปะอาทิตยะแสง
ดุจะแต่งวะวาดเป็น
แสงลับแน่ะอัมพระจะเห็น
ทะลุอนธการปาน

๐ แม้นใจไฉนนรสถา-
นะสภาวะธรรมจาร
ร้างเภทกิเลสประทุษะผลาญ
ริปุไหนจะโรมรัน

๐ ธรรมองค์ประดุจบวระอัม-
พรนำชิวาพรรณ
ธรรมองค์ประดุจระบุสุวรรณ
บ มล้าง ฤ เลือนไป

๐ ตูข้าประดาทัยะอุบัติ
ลุมนัสะเต็มใจ
กราบกรานศิราธรรมะพิไล
กวะตราบสลายกาล

๐ ขอองค์พลาพิชัยะธรรม
ตละนำพิชิตมาร
ตราบผู้ดนูประลุนิพาน
ลุวิมุตติสุขเทอญ ฯ