ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[toshare]

วรรณคดีของไทย มาจากไหน ? ..... สุจิตต์ วงษ์เทศ ... มตืชนสุดสัปดาห์ 9-15 มีนาคม 2555

ภาษาและวรรณคดีรุ่นแรกๆ จากชมพูทวีปพบในดินแดนไทย อยู่บริเวณลุ่มน้ำแม่กลอง-ท่าจีน คือ
คาถา เย ธัมมา (พบที่ ต.จรเข้สามพัน อ.อู่ทอง จ.สุพรรณบุรี) เป็นร้อยกรองประเภทฉันท์
สวดในพิธีกรรมทางพุทธศาสนา

ฉันท์ขนาดยาวเก่าสุดที่พบขญะนี้เป็น วสันตดิลก แต่งด้วยภาษามคธ พ.ศ.1304
ในจารึกเนินสระบัว (พบอยู่กับซากศาสนสถานนอกเมืองมโหสถ อ.ศรีมโหสถ จ.ปราจีนบุรี)
ผู้สอบค้นได้ความว่า ยกวรรณคดีของลังกาทวีปมารจนา

[toshare]

อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑

  เดือนใด นะนวลนาง   นิมิตปาง วจีน้อย
ชายชอบ ระรื่นคอย      ละห้อยให้ ประทับมา

  จริงแท้ มิเว้นชาย      สหายงด พิโรธข้า
เย้าแหย่ บ่ได้บ้า         เพาะ-หาเหตุ กระเทือนซาง

-------

  ปีใด นะเพื่อนผอง      ถวิลจ้อง จะจ้อนาน
ไป่เบื่อ ฤ รำคาญ        ทิวาวาร สิเป็นใจ

  นานที วจีคล่อง         ริร้อยกรอง  จะเป็นไร
แต่งตอบ มิเฉไฉ         ไฉนเล่า ละเลยลอง (๒๒๐)

-------

ช่วย ตอบหน่อยๆ น่านะเพื่อน รอจนเบื่อแล้ว 555

ผม "คนมีปัญหา" นะครับ เห็นใจหน่อย อย่าว่ากัน 555

[รัตนาวดี]

๐  วิ่งถ่อมารอพี่          ใช่อวดดีไม่หนีหาย
อยากทำแบบสบาย       เพียงคิดรอต่อกลอนเทียว

 ๐  ผิดพลาดอาจมีบ้าง  ตอนเริ่มสร้างทางมืดเชียว
มิเคยเลยครั้งเดียว         ลองแหย่เสือกลัวเหลือใจ (๒๒๑)

 ๐  แต่งความตามที่เห็น  ถูกประเด็นเป็นหลักชัย
ผู้น้อยถอยหลังไป          แอบมองดูสู้ติดตาม

 ๐  อย่าคิดทางติดลบ     เชิญเรียกพบประจบถาม
ตำหนิหรือติงาม             บอกหน่อยซี..อุ๊ยดีใจ ( ๒๒๒. ตองสอง  )


ข้าน้อยขอคารวะเจ้าค่ะ

รัตนาวดี
 

[ไร้นวล^^]

เอ่อท่านกระผมน่ะมิถนัด     ตริตวัดตระหนักตาม
ปัญญาจะแผ่วผุผลความ    สิสะอึกมินึกเห็น

ท่านถามประเทืองถิระสมอง   ขณะน้องก็ลำเค็ญ
ไม่อาจเฉลยคณะประเด็น     ดนุขอขมาเทอญ(๒๒๔)

ผมมิอาจตอบคำถามท่านทรูฯได้ครับ แต่เพื่อให้ฉันท์ขยับจึงขอเตาะแตะตามครับ

[สุวรรณ]

มืดมิดสนิทด้าน
ตะละวารก็ขัดเขิน
เย็นยากอุราเกิน
มนนั้นจะเพียรจาร (๒๒๕)

สักบทผจงถ้อย
ก็มิค่อยถนัดการ
ขอน้อมผดุงสาน
ศิระกรานขมามา (๒๒๖)

เพียงน้อยบ่บ่อยนัก
ตะละวรรคสิศึกษา
แจ่มแจ่งมโนนา
สิจะแต่งตะแบงดู (๒๒๗)

[toshare]

ขออนุญาตเขียนแบบสบายๆ นะครับ

ก่อนอื่น ต้องขอบคุณเพื่อนๆ ที่แต่งตอบกลับฉับไว

แต่ไม่ยักทายปัญหาแฮะ 555

ผมว่า ผมคงต้องปรับปรุง การสื่อความ แน่ๆ

คำถาม คือ

* เดือนไหน คนเราพูดน้อยที่สุด

* ปีไหน คนเราพูดมากที่สุดครับ 555

รีบๆ แต่งตอบเลยนะ ขอบคุณครับ

[Prapacarn ❀]

   เดือนกุมภาพันธ์      คนนั้นพูดน้อย
หนึ่งวันหายจ้อย      ไม่ได้เจรจา
   ปีที่พูดมาก      เมื่อยปากปีห-มา
จนได้สมญา      ว่าปากปีจอ (228)

แซมค่ะ

    แซมพยายามจะแต่งวิชชุมมาลาฉันท์ค่ะ...ท่านพี่โปรดชี้แนะ..   

[toshare]

เอาคำชมไปส่วนหนึ่งก่อนนะครับ

เดือนกุมภาพันธ์  ถูกต้องครับ แต่ แฮะๆ ปี ตอบผิดน่ะ ปากปีจอ เราไปว่าน้องหมาเขาได้อย่างไร แซมจ๋า

ดูโจทย์ดีๆ โจทย์ใบ้ว่า 

ทิวาวาร สิเป็นใจ

คือ แนวคิดเหมือนเรื่องเดือน พูดมาก เพราะ วัน มันมากเจ้าค่ะ

ลองใหม่ๆ นะเจ้า

===

กลับมาเรื่องฉันท์

วิชชุมมาลาฉันท์ ๘ ดูๆ จะเป็นฉันท์ที่แต่งง่ายสุดๆ คล้ายกลอนมาก

แต่ที่ผิดกันบ่อย คือผิดแบบแซม นี่แหละ

ฉันท์นี้ บังคับ ครุ ทั้งหมด

ชัดนะครับ ดังนั้น  "ไม่ได้เจรจา " จึงผิด เพราะอ่าน เจ-ระ-จา  (อาจแก้เป็น - ไม่ได้พูดจา)

ฉันท์นี้ ห้าม ลหุ เด็ดขาด (ลหุ คือ สระเสียงสั้นที่ไม่มีตัวสะกด)

ตัวอย่าง

*  แรมทางกลางเถื่อน      ห่างเพื่อนหาผู้            หนึ่งใดนึกดู            เห็นใครไป่มี
หลายวันถั่นล่วง              เมืองหลวงธานี           นามเวสาลี             ดุ่มเดาเข้าไป
*  ผูกไมตรีจิต               เชิงชิดชอบเชื่อง         กับหมู่ชาวเมือง       ฉันท์อัชฌาสัย
เล่าเรื่องเคืองขุ่น             ว้าวุ่นวายใจ               จำเป็นมาใน            ด้าวต่างแดนตน
*  เขาแสนสมเพช           สังเกตอาการ             แห่งเอกอาจารย์       ท่าทีทุกข์ทน
ภายนอกบอกแผล            แน่แท้ทุพพล             เห็นเหตุสมผล          ให้พักอาศัย

สามัคคีเภทคำฉันท์, ชิต บุรทัต ในสมัยรัชกาลที่ ๖

[พรายม่าน]

สวาคตาฉันท์

คงอธิกสุรทิน         ลุกระบิลวาร
ทดสุรียรุจิกาล        ทิวเวียนวน
ปีคะเนมิสมเลศ       บริเฉทผล
จึ่งทวีคติถกล         ประจุเพิ่มวัน ฯ

พรายม่าน
สันทราย
๒๐ สิงห์ ๕๕

[toshare]

ว้าว แจ๋วจริงๆ

ผมนะเชื่อว่า ต้องมีคนตอบได้แน่ๆ แต่ยังคิดสงสัยว่าจะใส่คำ อธิกสุรทิน ในคำประพันธ์ได้อย่างไร

แหมชอบมากๆๆๆ ครับ

[toshare]

อยากขอแบ่งปันต่อนะครับ

เมื่อแต่ง วิชชุมมาลาฉันท์ ๘ ได้คล่องพอควรแล้ว

ฉันท์ที่น่าฝึกต่อคือ สาลินีฉันท์ ๑๑ เพราะเพิ่ม ลหุ เข้าไปอีกแค่ ๒ คำ ดังตัวอย่าง (ตำแหน่งที่ ทำสีแดง)

สาลินีฉันท์ ๑๑

*  มีมืด จึ่งมีแจ้ง              สว่างแสง และจำรูญ
มีทุกข์ มีอาดูร                  ก็ย่อมมี สุขานันท์
*  ความหวัง ดังแสงทอง    ประภาผ่อง พะพรายพรรณ
คราเมฆ ฝนแปรผัน            จะโชติหล้า ประดุจเดิม

(หลักภาษาไทย : กำชัย ทองหล่อ)

อย่าลืม : ลหุ คือ สระเสียงสั้นที่ไม่มีตัวสะกด เช่น ธ บ บ่

อีกตัวอย่าง

*  พราหมณ์ครู รู้สังเกต     ประจักษ์เหตุ ตระหนักครัน
ราชา วัชชีสรร                พะจักสู่ พินาศสม
*  ยินดี บัดนี้กิจ              จะสัมฤทธิ์ มนารมณ์
ทำมา ด้วยปรากรม           และอุตสา หะแห่งตน

(สามัคคีเภทคำฉันท์ : ชิต บุรทัต)

[น.ปฎิพน]

วสันตดิลกฉันท์

๐ อันบุญกุศลมนสล้าง.....มุธะทางเกษมศรี
องค์ทศพลชิตะมุนี..........ระบุตรัสวิถีธรรม

๐ เป็นทศบุญกิริยะวัต-.....ถุจรัสยุบลนำ
ทานศีลสุรางค์พิริยกรรม....ประลุญาณและปัญญา

๐ ทานหนึ่งเจริญธนะประจาค...ดุจะพรากตระหนี่หนา
แม้นกรจะเปื้อนก็สละจา-.......คะและทรัพย์ชะล้างกัน

๐ อันศีลมุนีกยะจริต............จะพิสิฐก็โดยธรรม์
เว้นกายพจีประทุษะมั่น........มละบาปะโทษผอง

๐ สิ้นทรัพยหนึ่งขณะระหว่าง...กะสตางค์ผจงจอง
ไป่มีเพราะธรรมมิกะฉลอง.......สุคโตภิโญธรรม

๐ อันจิตสฤษดิ์จะปฎิบัติ........กะวิปัสสนานำ
หลุดพ้นผจญประทุษะกรรม....ปุญะเลิศอมรคุณ

๐ พึงชำระปัญญะพละน้อม......สติพร้อมและเป็นทุน
ตามมรรคะทางอัฐะกรุญ..........สัจะธรรมมุนำทาง

๐ สิ้นชาติชรามรณะเห็น.........ภวะเย็นกิเลสจาง
เป็นบุญอุโฆษะจะสล้าง.........ลุวิมุตติ์นิรันดร ฯ (๒๓๕)

อันนี้ตอนที่เขียนอะ เขียนสดนะครับ แหะๆ ไม่ได้สนใจอะไรเล้ย แหะๆ

[toshare]

ฝีมือระดับนี้ คุณไร้นามยิ้มแก้มปริแน่ๆ
 
(คุณไร้นามนึกในใจ) โอ้ สวรรค์โปรด ฉันท์ ๑๐๐๐ บทของข้าฯ ครบแน่ๆ 555


ดีใจจริงๆ ครับที่เข้ามาร่วมด้วยช่วยกัน

ผมชอบคุยกันแบบนี้ ติชมกันจากใจจริง


เพิ่งกลับมา ขออนุญาต เบี้ยว 555

เอ ไม่ทันดู คุณไร้นามอยู่ไหมนี่ ถ้าอยู่ คงยกนิ้วให้ อาจแถมคะแนนให้ด้วย 555

ขอไปพักสักเดี๋ยว

[น.ปฎิพน]

๐ หินผาเศวตศักดิ์............ตละยักษ์ตระหง่านเหิน
ผากว้างสล้างเนิน.............พระสุเมรุคีรี

๐ ดงดิบพนาป่า...............ชุชลาพิรุณมี
พรมพรำประจำปี..............ศิละหินก็กร่อนครัน

๐ เปรียบดังกระทู้นี้............พจะมีก็เว้นวัน
หาใช่เพราะคนสรรค์...........ภณะฉันทน้อยคน

๐ บางคราวอุบัติที..............กละมีกะงานตน
ยุ่งเหยิงเยอะแยยล.............จะลิขิตมิได้ลง

๐ พจน์น้อยก็พลอยฝน...........จะเกาะกร่นศิลาองค์
ไป่ควรจะต้องสง-...............สัยะว่าจะช้าที

๐ พันบทก็พันบท...............จะประกฎ ณ หนึ่งปี
ให้เห็นซะเลยซี..................ดนุข้าก็ว่าทัน ฯ (๒๔๑)

5555 เบี้ยวได้ครับท่าน ไม่ต้องกังวล :))

ไม่เป็นไรครับ จริงๆก็เขียนฉันท์เสียส่วนใหญ่อยู่แล้ว แต่บางทีไม่ได้เขียนบ้าง หายบ้าง แหะๆ

[ไร้นวล^^]

(อินทรวิเชียรฉันท์)

ยอดยุทธนิยมมา        มุขปาฐะรังสรรค์
ย่อมถึงนะหนึ่งวัน       จะลุพันพิชิตชัย

ขอเชิญมุนินทร์ริน       ชุติสินมณีใส
ร้อยหลั่งประทังใจ       ประจุกานท์สราญรมย์

เริงรื่นวจีเรือง           รติเรื่องรจิตสม
ชุ่มชื่นชุลีชม            สุวิมลเมลืองฉันท์

ลิ้มรสกระยาหาร        ก็มิปานประพัทธ์ขวัญ
พริ้งพรายประพันธ์พลัน  ผลิมนัสประภัสสร
       

[ก้าวแรกฯ...]

๐ ถวายบุหงา ๐


๐ ชื่นชมระดมคิด...........สุจริตจะคิดสรร

ร่วมทางสว่างอัน...........ขณะฝันจะพันดวง

...

๐ บุปผารุจาสร้าง..........จะสล้าง ณ กลางสรวง

กลีบสีมณีดวง..............ฤ สิร่วง ณ ดวงมาน

๐ ชื่นฉ่ำระบำแสง...........รวิแรงก็แข่งขาน-

ขับรับฤดูกาล...............จะผสานวิมานแดน

๐ บำบวง ธ ปวงไท้.........ณ ไศลวิไลแสน

โปรดทรงดำรงค์แทน.......ศิริแคว้น ณ แดนไกล

๐ อวยชัย ณ ใครหนึ่ง........จิ ตะ พึงคะนึงไหว

พ้นเหตุ ฤ เภทภัย...........ชำนะได้ฤทัยปอง...(๒๕๐)


ฉันท์บทนี้ข้าพเจ้าแต่งเพื่ออวยชัยให้สหายหนึ่งเดินทางปลอดภัย

และไดผลชะงัดนัก

ก้าวแรกฯ...

[toshare]

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

* เด็กเยาวชนไทย.........ดุจไร้ละวิญญาณ์
ผู้"ใหญ่"ก็เฉื่อยชา..........จิตหนากิเลสนำ

* ใครเล่าจะสรรค์ดาว......พละห้าวมุมั่นค้ำ
แว่วแผ่ว ธ ทรงย้ำ...........ชยนั้นสิเจ้าเอง(๒๕๒)

[toshare]

อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑

.....................จากใจเยาวชน

* แกร่งกล้า แสดงออก......มิกลับกลอก มุศึกษา
โรงเรียน ขยันมา.............บ่เลิกรา สะสมบุญ

* ผิดพลาด ผจญพาล.......สิข้าฯขาน แนะนำหนุน
ปลุกปลอบ จะขอบคุณ.......พระค้ำจุน นิรันดร์เทอญ (๒๕๔)

ปรับแก้ไขจาก อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

[กามนิต]

(อินทรวงศ์ฉันท์ ๑๒)
๒๕๕.
        ดอกฝนกระซิบหน          และถนนก็กอดตระกรอง
หนทางมิต่างคลอง                 ขยะเข้าเขรอะท่อระบาย 

๒๕๖.
        กรุงเทพทะเลสาป          ลุสภาพกระจัดกระจาย
รถติดและวุ่นวาย                    ระอุอ้าประชาระทม

๒๕๗.
        โอ้เทวดาเอ๋ย                   ฤ จะเฉยกะเสียงระงม
ฤๅใจพิรุณขม                          กะจะล้างลุมรณา

๒๕๘.
        หากบุญกุศลมี              เถอะนทีถนอมประชา
อย่าท่วมบุรีล้า                       ผิวะชนจะดีมิพอ



กามนิต, ๒๗ ก.ย.๕๕
 

[toshare]

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

* แกร่งกล้า แสดงออก......จะมิหลอก ละศึกษา
พ่อแม่ สิส่งมา.................จิตข้าฯ ระลึกคุณ

* ครูนัด บ่ ชักช้า.............กะจะหา คละเคล็ดหนุน
แตกฉาน สิผลบุญ ...........มุลุเข้า มหา'ลัย (๒๖๐)

ขออภัยครับ ผมรอ เจ้าของงาน ตามงานที่ปรับแก้ให้ จึงลง (๒๕๔) ไปก่อน

แต่เขาคงไม่มาเอาแล้วครับ 555