ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

                        สุกรใจเพชร

มาลินีฉันท์ ๑๕

๐สุกรปะทะพยัคฆ์ร้าย…………….กลางพนาหมาย
จะไว้ศักดิ์(๙๐)

๐หทยะวชิระแน่นหนัก……………….คือสุกรหัก
สมิงไพร(๙๑)

๐มรณะดุจมิหวั่นไหว…………………ด้วยพลังใจ
จะป้องปัด(๙๒)

๐เพราะภยะมุฉะจะเขี้ยวฟัด………..ให้ถนัดชัด
ฤทัยแม่(๙๓)

๐วิรุธมนพยัคฆ์แล…………………….ยอมกระเจิงแพ้
สุกรเพชร ฯ(๙๔)

                                             อริญชย์
                                          ๒/๗/๒๕๕๕                                               



 




แบบอย่างการแต่งฉันท์ทั่วไป ใครสนใจ เชิญอ่านทางนี้



http://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%89%E0%B8%B1%E0%B8%99%E0%B8%97%E0%B9%8C

[เมฆา...]

               

                         กระต่าย(จะ)ตื่นตูม

  ๐ ระริกระรี้ระเริงรื่น              กระต่ายกระตื่นกระโดดใหญ่
สนุกสนานสมานใจ                 เสมือนหทัยสบายบาน……๙๕
 
  ๐ ไฉนนะเหตุหะหรรษา        ประเดประดาประดังด้าน
ฤ จันทร์ทะราทิวาวาร             ประทับประทานประสานทรวง...........๙๖
 
  ๐ จะชมจะชื่นจะแช้มช้อย      กะเผลอกะพลอยซิคอยหวง
วิตกจริตวิจิตรตวง                   คะเนลุล่วงละลางลาย………...๙๗
   
 ๐ เผลอเมียงเผลอมองแน่ะสองเผลอ    ชม้อยชะเม้อชะเง้อหาย
อะไรจิทำกระต่ายอาย                      กระโดดระร่ายระเริงแล …........๙๘ 
   
 ๐ บ๊ะนั่นบ๊ะนั่นบ๊ะนั่นนั่น!!        ปะเหตุหฤหรรษ์กระสันต์แส้
กระต่ายกระโตกกระตุกแตร       ทะแท้ก็แค่...จะตื่นตูม ฯ  ...........๙๙ 
           
        ....ไอหย๊ะ!...55ลงผิดหมวดเกือบโดนตำรวจจับแล้วซิเรา 55
                             
                  ..สองรอบซ้อน..ตะแหง่ว..ตะแหง่ว..
                             
                     
                       ‘มุทิงคนาทฉันท์’

[toshare]

....ชมธรรมชาติชื่น......จิตฟื้นกระจ่างใส

รู้ตื่นกิเลสไกล............นิจไซร้อนัตตา (๑๐๐)


นิจ ๑, นิจ [นิด, นิดจะ] ว. เสมอไป, สมํ่าเสมอ, มักใช้ว่า เป็นนิจ. (ป. นิจฺจ; ส. นิตฺย).

อนัตตา ว. ไม่ใช่อัตตา, ไม่ใช่ตัวไม่ใช่ตน. (ป.).

[ไร้นวล^^]

ถึงวันพระอีกหน    ละกมลเกาะตัณหา
เข้าวัดแสวงอา-   วุธจิตจรูญธรรม

ถือเบญจศีลข่ม    อภิรมยะบาปดำ
ฝึกนั่งสมาธิ์สัม-   พลเลี้ยงเสบียงมาน

ร่างกายจะอิ่มเอม   วปุเปรมเพราะอาหาร
จิตใจสราญนาน   เพราะพระธรรมะค้ำชู(๑๐๓)

               

[toshare]

.......................เดือนเพ็ญ

....เดือนเพ็ญ กระจ่างฟ้า........รติข้าฯ ระลึกคุณ
ผองเพื่อน สิเกื้อหนุน............ระอุอุ่น แนะติชม (๑๐๔)

[toshare]

...................ชื่นชม  "ไร้นาม"

....ชื่นชม นะชมชื่น..........ส(ะ)ม(ะ)ยื่น แสดงหาญ
อาสา สมัครงาน..............บ่มิค้าน กระผีกเดียว (๑๐๕)

อ่านพบ คุณไร้นาม รับเป็นกรรมการ พร้อมเสนอเกณฑ์ตัดสิน
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งครับ

แต่ต้อง ขอแสดงความชื่นชม ณ ที่นี้ เพราะอยากได้จำนวนด้วย
เดี๋ยว ๑๐ ปีครบ ๑๐๐๐ จริงๆ ต้องร้อง ฮือๆ

[ไร้นวล^^]

อันตัวกระผมกษณะนี้     ก็มิมีกระไรงาม
เยินยอจะพาศิระอร่าม    รุจิเหลิงระเริงตน

ขอบคุณนะท่านวิชญะกานท์   มธุหวานประทานมนตร์
ผมหวังจะเห็นผลิตผล     คณะกลอนขจรจินต์

บังอาจอุเทศผลิกติกา      กวะพาประณีตศิลป์
กาพย์กลอนบวรและอรพินท์   สมใจคณาจารย์

อยากสารภาพกรุดนุน้อย    มติด้อยและถ่อยพาล
ท่านทรูฯมิพบประสบะการณ์  ทิฐิผมน่ะโคลนตม(๑๐๙)

[นัท ผู้ชายฯ รักในหลวง]

ตะวันดับลับลา...
(ภุชงคประยาตฉันท์ ๑๒)


๐ ตะวันดับจะลับลา...จะหลุดฟ้าและลาไกล
ทิวาหวานจะผ่านไป........อุราไหวหทัยตรม   
   
๐ ฤดูผันวสันต์รอ.............ก็ยังท้อบ่สุขสม
พระพายพัดสะบัดพรม...ละเลงถมระทมทรวง

๐ ยะเยือกเย็นบ่เห็นเธอ..คะนึงเพ้อละเมอห่วง
นภาวับประดับดวง.......สลับช่วงและร่วงลง

๐ วจีหวานละลานจิต.....สลักติดสะกิดส่ง
นภานั้นบ่มั่นคง...........ก็ปิดปลงและหลงลืม...๑๑๓


ปล.พึงจะหัดแต่งครับ....ผม

[ยามพระอาทิตย์อัสดง]

ปล. ครั้งแรกกับ  มาณวกฉันท์ 8  ผิดพลาดโปรดอภัย นะคะ 
ท่านผู้เชี่ยวชาญ หรือ ท่านผู้รู้ ช่วยดูให้หน่อยนะคะ ขอบคุณค่ะ 
 

[ไร้นวล^^]

ดูแล้วนะท่านอัส     ก็กระหวัดซะงามงอน
ไม่มีอะไรสอน        อนวัชประพันธ์ฉันท์

รีบเร่งประดิษฐ์เถิด    นิธิเพริศะจำนรรจ์
ผมรอจะสุขสันต์     หฤหรรษ์สอางค์โฉม

ยอดยุทธะเช่นท่าน   รุหะบรรลุลักษณ์โครม
คำค้านวิจารณ์โถม   หิริเถียรสะเทือนตน(๑๑๘)

[toshare]

...บ้านกลอนฯ มิเปลี่ยวเหงา........นิรเศร้ากระผีกเดียว
เยี่ยมยุทธ(ะ)สุดเขี้ยว.................หฤโหดและโคตรฮา
...ชายหญิงสะบัดคำ..................ดุจยำระวังหนา
เผลอเผลอจะถูกฆ่า...................เอ๊ะ ฤข้าฯผวาเกิน

(อารมณ์ยังติดพันจาก "แม่สอนว่า - กล้าคิดร้าย ตายสถานเดียว"
เลยไม่สุภาพไปหน่อย อภัยด้วยนะครับ สมควรแก้ แจ้งได้เลยครับ) (๑๒๐)

[อริญชย์]

                    เหยี่ยวเสียเหลี่ยม

อินทรวงศ์ฉันท์ ๑๒

เหยี่ยวหมายกระต่ายป่า……..ก็ถลาถลันจะใกล้
กรงเล็บตระเตรียมไว้…………จะพิฆาตพินาศกระต่าย (๑๒๑)

นัยน์ตาประดุจเพชร………….กะเผด็จถล่มทลาย
แต่เล่ห์กระต่ายร้าย……………จรลีกระโจนลุหลุม(๑๒๒)

เหยี่ยวใหญ่อุราช้ำ…………….เพราะคะมำปะโคนตะปุ่ม
มองคล้ายจะจิตกลุ้ม………….ผิวได้กระต่ายล่ะเยี่ยม(๑๒๓)

แต่โชคมิเข้าข้าง………………เพราะกระต่ายกระโจนตระเตรียม
จนเสนะเสียเหลี่ยม…………..และจะงอยก็พลอยจะหัก ฯ(๑๒๔)

                                       อริญชย์
                                     ๕/๗/๒๕๕๕

เสนะ=เหยี่ยว




 

[toshare]

ขออนุญาต best5566 นำมาเป็นกรณีศึกษา ขอบคุณมา ณ ที่นี้ครับ

ขอชื่นชมคุณ best5566 ที่มีความเพียรพยายามเป็นที่ตั้ง ทำอะไรด้วยตนเองก่อนจะถามคนอื่น
ด้วยจิตคารวะ
กามนิต, ๖ มิ.ย.๕๕

ช่วยดู ละแก้ให้ทีครับ มันแปลกๆอะครับ อินทรวิเชียรฉัน11 อะครับ

..................... ความรัก

....ความรักรึความรัก.........ชนะได้ทุกข์สิ่งสรรค์
ความรักมิจบนั้น...............จะมิรู้มิเข้าใจ

....เพราะว่าทุกวันนี้...........จะมิมีสุขสดใจ
ถ้าเรามิเข้าใจ..................สละได้ทุกสิ่งนั้น

....นั่นมันแหละความรัก......บมิจักมิเปลี่ยนผัน
เราต้องจะพบมัน...............สุขทั้งนั้นจะเจอเรา (๑๒๗)

best5566
----
 
....ความรัก ฤ ความรัก........ชนะจักลุสิ่งฝัน
ความรักมิจบนั้น................จะมิรู้มิเข้าใจ

....เพราะว่า ณ วันนี้...........ก็มิมีพลังใด
ดลให้สิเข้าใจ..................สละได้ละเลิกครัน

....นี่แท้แหละความรัก........บมิจักจะแปรผัน
จึงเจ้ามุสู้มัน....................สุขะนั้นจะสมปอง (๑๓๐)

[พี.พูนสุข]

  ขัดเกลาสำนวนใหม่ ขออนุญาตนำมารวมไว้ที่นี่นะคะ

               

                                 ห่านกับไข่ทองคำ

                   สาลินีฉันท์ ๑๑

                        ๐ เรื่องเก่าเล่ามานาน       นิทานห่านกะไข่ทอง
                   ชาวนาหาครอบครอง            ถนอมเลี้ยงประสาจน

                        ๐ เลี้ยงห่านต้องการไข่      กะเลี้ยงไว้จะให้ผล
                   มีกินสิ้นกังวล                        อุราหมายมิอายใคร

                        ๐ ชาวนาผู้อาภัพ             ระทมทับระทมใจ 
                  อกอยากอาหารไข่                  พระเจ้าไยมิเมตตา
 
                        ๐ วันหนึ่งทึ่งดวงแด        ประจักษ์แท้ประหลาดหนา
                   ไข่เหลืองเรืองแสงจ้า           วะวาววับ ณ รวงรัง

                        ๐ หยิบไข่ชั่งไม่เบา         เอ๊ะ..หนักเท่าตะกั่วจัง
                   พิศไข่ใจคิดหวัง                  เจอะทองคำจะร่ำรวย

                        ๐ ถึงบ้านสำราญใจ         แกะดูไข่ก็ใสสวย
                   ทองคำเทพอำนวย               ประทานสิทธิ์นิมิตพลัน

                        ๐ ออกไข่เป็นไข่ทอง       และสมปองมิเว้นวัน
                   ชาวนาคราพลิกผัน              ก็มั่งคั่งเพราะขายทอง

                        ๐ มีมากอยากมีเพิ่ม         สะสมเติมกิเลสครอง
                   อยากขายไข่ทั้งผอง             เจาะผ่าท้องสนองมาน

                        ๐ มันตายวายชีวา         มิมีค่าเพราะคนพาล
                   ไร้ไข่ให้หน้าบาน                สลายหมดระทดใจ

                        ๐ โลภนักมักลาภหาย      ก็ทำลาย ฤ ก่อภัย
                    พอเพียงเลี้ยงใครใคร          จะกลับกลายสบายตัว.  (๑๔๐)

                                      
                                                            
                                                                              พี.พูนสุข
                                   

[toshare]

อินทรวิเชียรฉันท์ ๑๑

...บ้านกลอนฯ มิเปลี่ยวเหงา........นิรเศร้า กระผีกเดียว
เยี่ยมยุทธ(ะ)สุดเขี้ยว.................หฤโหด และโคตรฮา
...ชายหญิง สะบัดคำ..................ดุจยำ ระวังหนา
เผลอเผลอ จะถูกฆ่า...................เอ๊ะ ฤข้าฯ ผวาเกิน


อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑

....เอ้เอ ประหลาดใจ.................ไฉนบ้านฯ มิเพลิดเพลิน
เว็บเปี่ยม ประเด็น-เมิน................ผลิรักเผิน ระทมใจ

....ชอกช้ำ ประชดรัก..................ฤ อกหัก กระซิกไห้
แต่งเติม ตลกไว........................ระริกร่าย ระเริงกลอน (๑๔๒)

๒ บทแรก นับแล้วครับ

----

ขออภัยครับ ใส่ชื่อฉันท์ผิด

ตัวอย่าง อินทรลิลาตฉันท์ 11

....ผ่านฟ้า พญาเสือ         ดุร้ายเหลือ และโลภโกง
เสมือนต้อน ตะโพงโขลง    พศกหา ภุกาเมนทร์
ไทเอือน พระเหมือนม่าน    เพราะบักอาน กะการเกณฑ์
เดือดดาล กะบาลเบน       ขบถไท้ ผิใครชวน
 
— (เฉลิมเกียรติกษัตรีคำฉันท์ กรมพระนราธิปประพันธ์พงศ์ )

[toshare]

วิชชุมมาลาฉันท์ 8

....เขียนฉันท์ ฝันไกล..................หวังใจ นักเรียน
โน้มนำ เธอเพียร........................อ่านเขียน กลอนกานท์

....ฉันท์(วิชชุมฯ)นี้ น่าเริ่ม............แต่งเติม ขับขาน
ง่ายง่าย จดจาร.........................สานฝัน พลันจริง (๑๔๔)

[พี.พูนสุข]

    เชลงฉันท์ ต่อสัมผัส  เรื่อง "ห่านกับไข่ทองคำ"


                                               

                                                    ห่านทองคำ  ไข่ทองคำ

                เปษณนาทฉันท์ ๑๖

                          ๐ สดับเรื่องเล่า  กระเซ้าคุณยาย         สนุกยามบ่าย  ก็หายแกลนกลัว
                   ละมุนอุ่นรัก  สมัครล้อมรั้ว                        อุดมครอบครัว  ละกลั้วมัวมล

                          ๐ นิทานอีสป  จะพบคำสอน             ประหนึ่งอาภรณ์  สะท้อนตัวตน
                   กสิกชาวนา  อุราโลภล้น                           ก็กลับยากจน  มิพ้นนินทา

                          ๐ ประยุกต์แนวคิด  ลิขิตเรื่องย้ำ         กะห่านทองคำ  จะล้ำคุณค่า
                   สะสมเงินเก็บ  ฤ เหน็บเงินตรา                 สบายภายหน้า  สง่าราศี

                          ๐ กะไข่ทองคำ  ก็นำดอกผล            ประโยชน์เหลือล้น  ละจนทันที
                   จะเพิ่มรายได้  ผิใช้เรื่องดี                       จะเป็นเศรษฐี  ระดับพอใจ

                          ๐ มุเลี้ยงไข่ทอง  ประคองรังมั่น         กระจายสายพันธุ์  สนั่นตัวใหม่
                   มิมีหมดสิ้น  ระบิลลือไกล                        ขยันออกไข่  ฤทัยเบิกบาน..   (๑๔๙)

                                                   

                                                                 
                                                                                                 พี.พูนสุข
     

[toshare]

นี่ก็ไปขุดกรุพบมา เห็นว่า คุณอริญชย์ แต่งเริ่มให้แล้ว
เขาก็พยายามจนสำเร็จ

เป็นแบบอย่างที่ดีมากอีกชิ้นหนึ่ง ขอชมครับ
----
....ขอความกรุณาท่านกวีทั้งหลายหน่อยเจ้า :) อินทรวิเชียรฉันท์ #
Thegirl Maks 28 พฤศจิกายน 2011, 06:38:pm
----

....น้ำท่วมลุหลากไหล…....ขณะไทยก็หลากทุกข์
หลายทิศนทีบุก….....……..ชนไทยระงมทั่ว
....น้ำเน่าคละเคล้ามา…...…และก็ปลาจะเน่าตัว
คิดแล้วก็ปวดหัว…......…….ชลธารมิแห้งหาย (๑๕๑)

ปล.อีก ๒ บท ให้คุณแต่งต่อเอง หรือให้คนอื่นจะช่วยปรับแก้แต่งต่อ ก็แล้วแต่นะ
อริญชย์ : 28 พฤศจิกายน 2011, 08:57:pm
----
เหลืออีก 2 บท  แงงงงงง  สู้! :)

๐น้ำท่วมลุหลากไหล     ขณะไทยก็หลากทุกข์
หลายทิศนทีบุก           สิมิอาจจะฝืนไป
๐น้ำท่วมก็ไหลซัด        สิวิบัติอนาถใจ
สงสารประเทศไทย       จะมลายมิวายสูญ
๐บ้านเรือนและไร่สวน    มนล้วนจะลำเค็ญ
ลำบากและยากเย็น       บมิเว้นมิวายวัน
๐ยังดีนิกรไทย             สิบ่มีจะอยู่เฉย
น้ำใจก็ดั่งเคย              บ่ละเลยจะทิ้งกัน (๑๕๕)

เรียบร้อยแล้วค่าาาา  แต่ยังไม่คล้องจองกันเท่าไร  :))
ขอบคุณมากๆเลยค่ะ  คุณอริญชย์

[toshare]

....กู้เกียรติ สิย้ำให้..........ยศไซร้ บ่ปล่อยเลือน
ข้าฯจัก มิถ่อยเถื่อน..........ฤ ถลา คละเคล้าตม

....โอ้นาม สกุลข้าฯ.........สิบ่กล้า จะอวดชม
ด้วยเจ ยะ+อาคม............อธิบาย มิได้เอง (๑๕๗)

เจยาคม น่ามาจาก จญ (สู้รบ) สนธิกับ อาคม (การมาถึง, เวทมนตร์)
(+ หมายถึง สนธิกับ) ซึ่งอาจจะหมายความว่า จงเตรียมพร้อมเพื่อต่อสู้

เพื่อนคนใดรู้ บาลี ช่วยชี้แจงด้วยครับ

ขอฝากลงไว้ที่นี้ก่อน
ฉันท์นี้แต่งไว้ก่อนที่คุณ Orion จะสะกิดว่า
เจยาคม เป็น ครุ ทั้งสามคำ ใส่ลงใน อินทรวิเชียร ไม่ได้

ต่อมาคุณอริญชย์ จึงนำเสนอ

กู้เกียรติเจยา………….คมนามสกุลนั้น
วอนมิตรลิขิตฉันท์…….รสอินทร์วิเชียรด้วย

(นักเรียน "กู้เกียรติ" ไม่ได้ติดต่อกลับ
กล่าวถึงเขา เขาก็มาเลย ฮิๆ ไม่รู้ว่า เข้ามาดูกระทู้นี้ไหม)

[toshare]

อินทรลิลาตฉันท์ ๑๑

....บ่นร่ำ ระงมก้อง............สิเรียกร้อง พระ ! อยู่ไหน
ทำดี นะเพียงใด................ไฉนทรง ละปล่อยตรม

....ทรงธรรม์ แสดงธรรม......ตะวันย้ำ ประโยชน์สม
เหตุทุกข์ บ่รู้ข่ม................กิเลสถม มิปล่อยวาง (๑๕๙)