ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

              สดุดี….คุรูกลอนสุนทรภู่

วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

โอ้…จอมกวีมณิสยาม………ศุภนามขจรไกล
ร้อยกรองสุภาษิตไสว………พระอภัยมณีพราว
ฟูเฟื่องพระไชยสุริยา……….และนิราศสุพรรณยาว
ทั้งสิงหไกรภพสกาว……….คุรุท่านเชลงกานท์

สมเป็นกวีภมรเลิศ…………..สิริเพริศประพันธ์งาน
ก่อเกียรติคุณระบุประมาณ…บมิมีจะเทียมทัน
ดุจดวงสุรีย์ระดะประกาย…..ฉลุลายก็เฉิดฉัน
งามอักขรารุจิอนันต์………...อนุชนประณมกร

รำลึกพระคุณวรกวี………...สดุดีกวินทร
ผู้เป็นประทีปยศขจร……….วิทวัสประเทืองไทย
ตามรอยประพันธ์คุรุนิยม….อภิรมย์มิร้างไป
นอบน้อมมโนวิมลใส……...อรพินทวันทา!ฯ
                                             
                                             อริญชย์
                                         ๒๖/๖/๒๕๕๕



 

[สุวรรณ]

น้อมในมโนกมลมาน        ศิรกรานพระคุณครู
สำนึกคุณาวิริยะผู้           ครุครูประพันธ์พงศ์
ดุจแสงแจรงสุริยะฉาน      ผลิตระการและยืนยง
งดงามกวินสกผจง          ตะละกลอนฉะอ้อนงาม

ลองหัดแต่งวสันตดิลกฉันท์ดู ผิดถูกอย่างไรแนะนำด้วยนะคะ
ขอบคุณน้องอริญชย์มากค่ะ

คำศัพท์ค่ะ
สก (สะกะ)= ของตน
ตะละ = แต่ละ

[ไร้นวล^^]

ชนใดไสวพจนศิลป์         และมุนินทระวับวาม
ย่อมรมณียอภิราม          สุขุมาละอักษร

ดังสรวงสวรรคะอภินันท์   สุรพรรณะผ่องพร
รังสรรค์พยัตตะสุนทร       ศุภภู่พระครูกลอน

อวลกลิ่นผกาถวิลหอม      ฤติพร้อมประภัสสร
แช่มชื่นฤทัยสุขบวร         ก็มิเกินกระหยิ่มกานท์

จึงน้อมมนัสะอภิวาท-       ยะณบาทะกราบกราน
สุนทรกวีวชิระญาณ         สดุดีวิชาครู