ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[อริญชย์]

ขอบคุณภาพประกอบจากอินเตอร์เน็ต google.com


         เสือกำสรวล

สุดระกำลำเค็ญเกิดเป็นเสือ
เพื่อนต่างเบื่อหนีหน้าบ่มาใกล้
อยากรู้พวกเขาเห็นเราเป็นใคร
เหตุไฉนสัตว์ทั้งหลายถึงได้กลัว
 
ก็แค่ยามอึดอัดไล่กัดหมู
ส่งเสียงขู่ก้องไพรดังไปทั่ว
กัดกระทิงเก้งควายไปหลายตัว
ตะบบวัวกินบ้างในบางที

ธรรมชาติของเสือล่าเมื่อหิว
กระโดดฉิววาดหวังกระทั่งหมี
กินงูเหลือมแล้วตามล่าลิง,ชะนี
เลาะพงพีไปทั่วไม่กลัวตาย

หวังเป็นมิตรอย่างยิ่งกับจิ้งจอก
มันกลับหลอกกินเนื้อดิบเลวฉิบหาย
หวังจะคบกับเม่นผู้เร้นกาย
เม่นกลับหมายสะบัดขนให้หม่นกัน

เกิดเป็นเสืออย่างเราแสนเศร้าหมอง
แค่เสียงร้องก้องป่าก็น่าพรั่น
เดินโดดเดี่ยวขมขื่นทุกคืนวัน
หิวเท่านั้นแหละจึงล่าสัตว์ป่ากิน!ฯ

                           อริญชย์
                        ๒๔/๖/๒๕๕๕


ปล.มาตามเสียงเรียกร้องทุกท่าน ฮ่ะ ฮ่ะ  เรื่องนี้เกี่ยวกับสัตว์ป่าจริง ๆ คงไม่มีอะไรนะทุกท่าน ขำ ๆ กันเน้อ



 

[Music]

ช่วงหนึ่งเคยเป็นเหยื่อ"เสือลำบาก"
ด้วยว่าอยากแหย่หนวดเสือเอื้อถวิล
เขาเหนี่ยวหน่วงบ่วงขาน้ำตาริน
ไม่เคยชินเสือแก่..รักแต่ตัว

หนีมาได้หวุดหวิดติด"เสือหนุ่ม"
หยอกขยุ้มเย้ยหยันคอยปั่นหัว
ทำให้หลงสงสารหวานจนกลัว
เผลอเมามัวรูปงามเบื่อความงอน

ณ ช่วงนี้รักเหลือ"เสือในเน็ท"
ยังไม่เข็ดปลิ้นปลอกถูกหลอกหลอน
เขาเป็น"เสือปืนไวในเรื่องกลอน"
แต่เรื่องนอนยังไม่รู้..อยู่ต่างแดน


(รีบลุย..ช่วงบอลพักครึ่ง..อังกฤษ-อิตาลี เสมอ ๐-๐ อยู่ค่ะ)

[รพีกาญจน์]

หิวเท่านั้นแหละจึงล่าสัตว์ป่ากิน!ฯ

-อริญชย์-

ธรรมชาติ วาดชีวา ข้าเป็นเสือ
ตายได้เพื่อ พิทักษ์ รักษาถิ่น
คณานับ ทรัพย์กอง ของในดิน
ใครกอบโกย โบยบิน มิยินยอม

หมายปักหมุด สุดตา อาณาเขต
หากมีเหตุ รุกแดน แสนถนอม
ไล่ตะปบ ขบกัด ตวัดงอม
เข้าแนวห้อม ล้อมเกี่ยว กลิ่นเยี่ยวตู

ตาแดงกล่ำ คำราม ตามวัยถึก
โลดแล่นคึก คะนอง ฮึ่มร้องขู่
ขยับนิด บิดเอ็น เส้นกล้ามฟู
ออกโจมจู่ พริบตา ฆ่าทั้งเป็น

สัตว์ตัวน้อย ค่อยคลาน มิหาญกล้า
เกรงภัยพา ลำบาก หนียากเข็ญ
ท้าทะลึ่ง ขึ้งเดือด เลือดกระเซ็น
มีให้เห็น ป่นปี้ ทุกวี่วัน

เปรียบให้รู้ ผู้ชาย ดังคล้ายเสือ
ถูกแถกเถือ ดันด้ำ โหมห้ำหั่น
ฤๅคุดคู้ สู้ศึก ฮึกโรมรัน
จบชีวัน มันหรือข้า บ้ารบลุย

จะเสืออ้วน ท้วนล่ำ ผอมย่ำแย่
จะชแร เหี่ยวย่น ขนหลุดลุ่ย
จะฟันหลอ ถ่อร่าง ปากช่างคุย
เจอฟ้ามุ่ย ยามบิ่น เสือสิ้นลาย

 

รพีกาญจน์ 59

[D]

เสือร้องไห้เหมือนกัน แต่มาเป็นจานพร้อมเสริฟค่ะ

อยากจะกิน เสือร้องไห้ น้ำลายหก
ย่างน้ำตก มันแปลบ แซบเหลือหลาย
พร้อมน้ำปลา พริกป่น คนละลาย
หอมแดงหมาย เคล้าข้าวคั่ว ยั่วมะนาว

เติมน้ำตาล ชูรส กำหนดลิ้น
เพียงได้กิน เพียงนิด คิดถึงสาว
พวกชายหนุ่ม กรุ้มกริ่ม ยิ้มแพรวพราว
มินั่งหาว แกล้มเหล้า เคล้านารี

มีข้าวเหนียว หนึ่งกระติ๊บ หยิบมาเต๊อะ
ช่างเขาเถอะ เรื่องไร ไม่รู้(ไม่)ชี้
จะหม่ำแล้ว แซบล้ำ คำพอดี
อาหารนี้ มิเป็นสอง ไม่ลองไม่รู้

เสือ คุณ" พี่รพีฯ" ตายแล้ว"ดิน"เลยเอามาย่าง

"ดิน"

[sunthornvit]

หนูแค่แมว  เชื่องเชื่อง  นอนเงื่องหงอย
เฝ้าสำออย  คนเลี้ยง  คอยเอียงหู
นิสัยดี  ผูกพัน  กตัญญู
อย่าย่างหนู  เหมือนเสือ  เนื้อหนูคาว

ฟังแม่ดิน  กินเสือ  เถือซะเกลี้ยง
แล้วมองเมียง  จนหนู  รู้สึกหนาว
หนูคงต้อง  หลบหลีก  ไปอีกยาว
ก่อนกลายเป็น  กับข้าว  แม่สาวดิน

 

สุนทรวิทย์

[..กุสุมา..]

.....จะเสืออ้วน ท้วนล่ำ ผอมย่ำแย่
จะชแร เหี่ยวย่น ขนหลุดลุ่ย
จะฟันหลอ ถ่อร่าง ปากช่างคุย
เจอฟ้ามุ่ย ยามบิ่น เสือสิ้นลาย
 
รพีกาญจน์ 59

เสือจำศีล กินเจ เปฟ้ามุ่ย
ดุ่มเดินดุ่ย วัดวา หาจุดหมาย
นอนก็ดึก ตื่นเช้า เว้า..วุ่นวาย
พอตกสาย ขายว่าน ต้านพิษงู

ขอถามนิด ถามหน่อย พ่อร้อยชั่ง
พ่ออย่าชัง นะพ่อ ขอแค่รู้
ถ้างูกิน ฟ้ามุ่ย ของพ่อคู
ฟ้ามุ่ย-งู ว่าน-เสือ เหลือสิ่งใด
..แม่หญิงดอกคำ..
      

[D]

หนูแค่แมว  เชื่องเชื่อง  นอนเงื่องหงอย
เฝ้าสำออย  คนเลี้ยง  คอยเอียงหู
นิสัยดี  ผูกพัน  กตัญญู
อย่าย่างหนู  เหมือนเสือ  เนื้อหนูคาว

ฟังแม่ดิน  กินเสือ  เถือซะเกลี้ยง
แล้วมองเมียง  จนหนู  รู้สึกหนาว
หนูคงต้อง  หลบหลีก  ไปอีกยาว
ก่อนกลายเป็น  กับข้าว  แม่สาวดิน

 

สุนทรวิทย์

มิกินหรอก แมวหง่าว เจ้าหนังเหนียว
ทั้งแก่เหี่ยว เคี้ยวไม่แหลก แมวแปลกถิ่น
นอนสำออย คอยรอ ท้อชีวิน
ออกหากิน มิได้ กายชรา

จ้องเจอะหนู สักตัว มัวงุ่มง่าม
ห่างแค่สาม ศอกนิด คิดตั้งท่า
กุมขมับ จับมิได้ แค่ชายตา
ปล่อยหนูคลาน เชื่องช้า ผ่านหน้าไป 

ป่าววววววว

"ดิน"

[yaguza]

เพราะนิสัย นักเลง คนเกรงขาม
ขนานนาม ว่าเสือ เชื่อหรือไม่
ชอบไว้หนวด อวดเบ่ง ไม่เกรงใคร
เพียงแค่ไอ ทั้งตลาด ก็หวาดกลัว

เมื่อกินเหล้า  เข้าบ้าน คลานสี่ขา
ภรรยา ด่าขรม ดั่งชมผัว
กินแต่เหล้า เมามาย เหมือนควายวัว
เดี๋ยวแม่ขว้าง ด้วยเสือครัว ให้หัวพัง



 
.....ยากูซ่า.....

[รพีกาญจน์]

เสือจำศีล กินเจ เปฟ้ามุ่ย
ดุ่มเดินดุ่ย วัดวา หาจุดหมาย
นอนก็ดึก ตื่นเช้า เว้า..วุ่นวาย
พอตกสาย ขายว่าน ต้านพิษงู

ขอถามนิด ถามหน่อย พ่อร้อยชั่ง
พ่ออย่าชัง นะพ่อ ขอแค่รู้
ถ้างูกิน ฟ้ามุ่ย ของพ่อคู
ฟ้ามุ่ย-งู ว่าน-เสือ เหลือสิ่งใด
..แม่หญิงดอกคำ..
      

ก็ยังมี แม่ดอกคำ งามขำข้น
ลิงทโมน ดอกเลา เกาหัวใหญ่
ละปล่อยงู ชูว่าน เสือรานไป
ท่องพงไพร มีเรา เคล้าสองคน

ฟ้ามุ่ยงาม สามสิบ เกินหยิบหยอก
มิเท่าดอก กุสุมา กลางป่าสน
ครองเป็นหนึ่ง ซึ้งใจ ในกมล
ยามเยี่ยมยล เพริศจริง หญิงคนงาม

 

รพีกาญจน์ 59

[sunthornvit]

นั่นหัวงู  ชูปร๋อ  รอฉกกัด
แน่นขนัด  ทำท่า  น่าเกรงขาม
แต่ละตัว  ขู่ฟ่อ  ส่อมูมมาม
ซ้อผลีผลาม  วางใจ  อาจตายฟรี

รีบมาหลบ  มาบัง  หลังเฮียวิทย์
เฮียจะปิด  ป้องภัย  ให้ยาหยี
ดูเหตุการณ์  แล้วใจ  ไม่ค่อยดี
เหมือนระพี  มีเหลี่ยม  เตรียมปล่อยงู

 

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

งูระพีฯ ไม่มีพิษ หมดสิทธิ์ฝัน
เขาลือลั่น สนั่นกรุง ลุงหดหู่
แค่จะเดิน ยังลำบาก เคี้ยวหมากพลู
ของมันรู้ รู้อยู่ ปู่หมดไฟ

ป๋าสุนทรฯ ท่าดี แต่ทีเหลว
เห็นเย้วเย้ว แต่วัน แสนหวั่นไหว
ยินอาซ้อ บ่นขรม ระงมไป
เบื่อเหลือใจ ขี้โม้ โธ่คุณตา

เห็นพูดจริง พูดจัง ฟังไม่ขึ้น
ปลุกไม่ตื่น หลับไหล ไหวไหมหนา
ทั้งยาหมอ ยาเม็ด เคล็ดลับมา
เอีอมระอา รันทด หดหู่จัง
พันทอง

[หนามเตย]

เสือร้องให้ที่เมือง Lozarn Switzerland

เสือร้องไห้ ก็เป็น เห็นหรือไม่
เสือมีใจ เหมือนคน ทุกข์ทนหนัก
เสือก็มี น้ำตา อย่าว่านัก
เสืออกหัก รักหม่น จนร้าวราน 

งานฝีมือ แกะสลัก บนแท่นหิน
เคยได้ยิน เขาลือ ชื่อกล่าวขาน
สลักไว้ เช่นนี้ มีตำนาน
ถ้าใครผ่าน ไปสวิต พินิจดู

หนามเตย

  เวลาพิมพ์ตากะนิ้วไปคนละทาง(ขออภัยค่ะและขอบคุณท่านที่สะกิดอย่างสูง รักกันจริงต้องอย่างนี้สิ )

[รพีกาญจน์]

เสือร้องไห้เหมือนกัน แต่มาเป็นจานพร้อมเสริฟค่ะ

อยากจะกิน เสือร้องไห้ น้ำลายหก
ย่างน้ำตก มันแปลบ แซบเหลือหลาย
พร้อมน้ำปลา พริกป่น คนละลาย
หอมแดงหมาย เคล้าข้าวคั่ว ยั่วมะนาว

เติมน้ำตาล ชูรส กำหนดลิ้น
เพียงได้กิน เพียงนิด คิดถึงสาว
พวกชายหนุ่ม กรุ้มกริ่ม ยิ้มแพรวพราว
มินั่งหาว แกล้มเหล้า เคล้านารี

มีข้าวเหนียว หนึ่งกระติ๊บ หยิบมาเต๊อะ
ช่างเขาเถอะ เรื่องไร ไม่รู้(ไม่)ชี้
จะหม่ำแล้ว แซบล้ำ คำพอดี
อาหารนี้ มิเป็นสอง ไม่ลองไม่รู้

เสือ คุณ" พี่รพีฯ" ตายแล้ว"ดิน"เลยเอามาย่าง

"ดิน"

เช้าตักบาตร หยาดน้ำ ฝึกธัมมะ
ตั้งสัจจะ งดงาม ตามหลวงปู่
เบญจศีล รินรส พจน์พธู
น้อมเชิดชู ชีวิต ชื่นจิตใจ

แต่ชอบเถือ เนื้อหนัง มังสาสด
เลือดไหลหยด แลบลิ้น กินจงได้
มีดปักอก ฉก สับ ล้วงตับไต
สงกะสัย เนื้อเย็น เป็น..ผีโพง!

จั๊กกรื๊ยยยย กลัวววว แย้วววว จ้าาาา

รพีกาญจน์ 59