24 มิถุนายน 2012, 12:50:AM |
กังวาน
|
|
« เมื่อ: 24 มิถุนายน 2012, 12:50:AM » |
ชุมชน
|
เทพธิดานารีที่สูงส่ง สถิตตรงที่ใดใจถวิล เมื่อไหร่เล่าเจ้าจะลาฟ้าสู่ดิน ให้ข้ายินยลโฉมประโลมใจ
อย่าจำแลงแปลงร่างสร้างอักษร ในบ้านกลอนฯรำพันทำหวั่นไหว แสดงตัวแสดงตนคือคนใด มีฤทัยหนึ่งดวงติดบ่วงเธอ
เป็นกลอนหวานปานน้ำผึ้งซึ้งตลอด หรือกลอนออดอ้อนชายตายเสมอ หรือกลอนว่าด่าแล้วรักชักละเมอ หรือกลอนเพ้อรำพันฝันทุกคืน
ชายคนนี้มิมีใครให้ห่วงหา หยาดน้ำตาความเหงาเศร้าสุดฝืน อ่านกลอนรักหนักใจให้กล้ำกลืน หวังยามตื่นประสบพบรักจริง
โปรดรีบบอกออกมาอย่าอยู่เฉย จะรักเลยรักตลอดแม่ยอดหญิง ยอมเป็นทาสรับใช้ไม่ท้วงติง ขอแค่อิงไออุ่นหนุนตักนาง
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, Music, อรรถกวี, ปู่ริน, รัตนาวดี, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, ยามพระอาทิตย์อัสดง, เนิน จำราย, --ณัชชา--, พ่อค้าพเนจร, อริญชย์, พี.พูนสุข, blues
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
24 มิถุนายน 2012, 01:16:AM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 24 มิถุนายน 2012, 01:16:AM » |
ชุมชน
|
อันว่ารัก ภักดี มีตลอด อยากจะพรอด เพ้อพร่ำ จำใจห่าง เมียพี่มี ตั้งหก อกเลือนลาง ยอมอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว อยู่เดียวดาย
เสียงรำพัน ออดอ้อน สะท้อนไหว สี่ห้องใจ เหน็บหนาว คราวสลาย แอบปองรัก ชายคู่ มาสู่กาย นอนฟูมฟาย ทุกคืน แสนขื่นทรวง
ด้วยว่าเขา มีเมีย คลอเคลียแล้ว ซดน้ำแห้ว ระกำ ช้ำทุกช่วง หลับตาลง ครั้งใด ฤทัยกลวง เจ็บปวดแปลบ แสบดวง ห้วงกมล
จึงเก็บงำ เอาใว้ ไม่กล้าบอก น้ำใต้ศอก ไม่หวาน พานสับสน รอชาติหน้า ฟ้าสว่าง กระจ่างตน เราสองคน ได้ครองคู่ สู่นิรันดร์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ปู่ริน, รัตนาวดี, Music, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, --ณัชชา--, อริญชย์, พี.พูนสุข, กังวาน, blues
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
24 มิถุนายน 2012, 04:04:AM |
ปู่ริน
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 24 มิถุนายน 2012, 04:04:AM » |
ชุมชน
|
เธอดุจเทพธิดานุ่งผ้าซิ่น อยู่ในจิตนาการลานสู่ฝัน หวังอิงแอบอุ่นไอทุกคืนวัน คงสุขสันต์ได้พร่ำพลอดยอดพธู
พอตื่นมาหยาดน้ำตาไหลพรากพราก รักจางจากร้างไกลตาแสนสวยหรู เหมือนสุนัขนอนหอนเห่าเฝ้ามองดู มิได้เรียงเคียงคู่ยอดดวงใจ
ประดุจเทพธิดามีค่าสูง ดั่งนกยูงเลิศล้ำทำหลงไหล มิมีวันได้ครอบครองน้องนวลใย สุดอาลัยรักอักเสบ..กับเทพธิดา..
ริน ดอนบูรพา ๒๔ มิ.ย. ๕๕
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Music, panthong.kh, Prapacarn ❀, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, รัตนาวดี, --ณัชชา--, อริญชย์, พี.พูนสุข, กังวาน, blues
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
24 มิถุนายน 2012, 06:19:AM |
Music
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 24 มิถุนายน 2012, 06:19:AM » |
ชุมชน
|
เทพธิดา....
เป็นนางใจในช่วงอยู่ห้วงฝัน ด่ำกระสันฝันใฝ่ได้ป่ายหา ยอมโอนอ่อนผ่อนปรนทนบัญชา นงพะงาก็ขยับจะสับราง
เหตุไฉนใจกว้างจนด่างพร้อย สุขเล็กน้อยก่อนทิวาฟ้าจะสาง ช่วงขณะที่ปลอบเธอบอบบาง แต่อีกทางดั่งสลับให้ปรับใจ
เทพธิดาแห่งขวัญฉันคิดถึง ไม่หวงหึงสักนิดฉันผิดไหม? บางราตรีรางเลือนเหมือนฝันไป มโนนัยครวญคราง..รักนางโจร
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, ดาว อาชาไนย, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, รัตนาวดี, --ณัชชา--, อริญชย์, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, กังวาน, blues
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
...อย่าคิดว่ายาก.แต่ทำได้../..ควรทำให้ได้.แม้มันจะยาก...
|
|
|
24 มิถุนายน 2012, 07:14:AM |
|
|
24 มิถุนายน 2012, 10:55:AM |
ดาว อาชาไนย
กิตติมศักดิ์
คะแนนกลอนของผู้นี้ 394
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,472
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 24 มิถุนายน 2012, 10:55:AM » |
ชุมชน
|
เทพธิดา....
เป็นนางใจในช่วงอยู่ห้วงฝัน ด่ำกระสันฝันใฝ่ได้ป่ายหา ยอมโอนอ่อนผ่อนปรนทนบัญชา นงพะงาก็ขยับจะสับราง
เหตุไฉนใจกว้างจนด่างพร้อย สุขเล็กน้อยก่อนทิวาฟ้าจะสาง ช่วงขณะที่ปลอบเธอบอบบาง แต่อีกทางดั่งสลับให้ปรับใจ
เทพธิดาแห่งขวัญฉันคิดถึง ไม่หวงหึงสักนิดฉันผิดไหม? บางราตรีรางเลือนเหมือนฝันไป มโนนัยครวญคราง..รักนางโจร
มาปล้นตัวหัวใจไปหมดสิ้น พอเดินดินเปลี่ยนร่างทางผาดโผน ละฟากฟ้าเทพธิดามาคลุกโคลน เธอจะโดนลงโทษโหดเพราะรัก
จะล่ามโซ่ขังในหทัยฉัน แล้วลงทัณฑ์เรื่อยไปให้ประจักษ์ จนนางโจรใจอ่อนค่อยผ่อนพัก โทษเธอหนักเหลือรับเพราะสับราง
ดาว อาชาไนย[/size][/font][/center]
|
เสี้ยวอารมณ์จากใจใครคนหนึ่ง คงไม่ซึ้งจับใจใครทั้งหลาย แค่มีใครคนหนึ่งซึ้งไม่คลาย ก็สมหมายใครคนหนึ่งซึ่งรักกลอน
|
|
|
24 มิถุนายน 2012, 08:28:PM |
|
|
25 มิถุนายน 2012, 08:33:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 25 มิถุนายน 2012, 08:33:PM » |
ชุมชน
|
อันว่ารัก ภักดี มีตลอด อยากจะพรอด เพ้อพร่ำ จำใจห่าง เมียพี่มี ตั้งหก อกเลือนลาง ยอมอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว อยู่เดียวดาย
เสียงรำพัน ออดอ้อน สะท้อนไหว สี่ห้องใจ เหน็บหนาว คราวสลาย แอบปองรัก ชายคู่ มาสู่กาย นอนฟูมฟาย ทุกคืน แสนขื่นทรวง
ด้วยว่าเขา มีเมีย คลอเคลียแล้ว ซดน้ำแห้ว ระกำ ช้ำทุกช่วง หลับตาลง ครั้งใด ฤทัยกลวง เจ็บปวดแปลบ แสบดวง ห้วงกมล
จึงเก็บงำ เอาใว้ ไม่กล้าบอก น้ำใต้ศอก ไม่หวาน พานสับสน รอชาติหน้า ฟ้าสว่าง กระจ่างตน เราสองคน ได้ครองคู่ สู่นิรันดร์
เทพธิดาพันทองน้องช่างกล่าว กับเรื่องราวเมียหกอกพี่สั่น ข่าวเขาลืออย่าถือสามาดูกัน ที่บ้านนั้นยังร้างห่างคนดี
โปรดมาช่วยเป็นขวัญใจให้karnkai สวนนาไร่บ้านรีสอร์ทให้ยอดศรี ยามปวดเมื่อยมิข้องขัดช่วยพัดวี กลางคืนมีอ้อนออดตลอดกาล
โลกจะมีเพียงเราคงเท่านั้น ช่วยเติมฝันกันและกันอันอ่อนหวาน จะขอรักภักดิ์พันทองครองคู่นาน สุขสำราญชาตินี้ดีกว่าเอย
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
25 มิถุนายน 2012, 09:13:PM |
|
|
03 กรกฎาคม 2012, 09:45:PM |
กังวาน
|
|
« ตอบ #9 เมื่อ: 03 กรกฎาคม 2012, 09:45:PM » |
ชุมชน
|
จะหนุนตักพักกายไม่ข้องขัด จะรีบจัดคิวให้ในวันว่าง ถ้าหากอดทนรอพอมีทาง เพราะคิวค้างมันยาวเหมือนเสาไฟ
เฝ้าเขียนกลอนรำพันแบบหวานหยด แม้แต่มดเผ่นแน่บบอกแสบไส้ หลงมนต์กลอนของฉันรึ karnkai ระวังไว้เบาหวานรับทานเอา
--ณัชชา--
จะชาตินี้หรือชาติไหนใจจดจ่อ รักต้องรอคือรักแท้แม้โง่เขลา มิเห็นหน้าได้ว่ากลอนผ่อนบรรเทา หัวใจเรามีเพียงหนึ่งที่ซึ้งใจ
ถึงดุด่าว่ากล่าวราวแม่เสือ จะเชือดเนื้อฉีดยาผ่าตรงไหน สั่งยาพิษติดผ้าก๊อซถอดฤทัย ผมkarnkaiก็จะรอขอเวลา
---karnkai---
|
ถ้ารู้สึกพอ ก็เป็นสุขทันที
|
|
|
|