ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

           เขียนอะไร ไม่ออก นั่งกลอกหน้า
         หกทุ่มกว่า  เคร่งขรึม  เหม่อซึมเซื่อง
         สมองตื้อ  เฉื่อยอืด  เกิดฝืดเคือง
         มิกระเตื้อง  ปรากฎ  สักบทกลอน

            แอบผายลม  เบาเบา ก่อนเกาตูด
         ยกนิ้วดูด  แก้ง่วง  ช่วงเหนื่อยอ่อน
         คืนนี้เป็น  อะไร ไอ้สันดอน
         นอนก็นอน ไม่หลับ แสนอับจน

            คงเพราะกิ๊ก ตัวดี เธอหนีหน้า
         มิร่ำลา ตัดช่อง พลันล่องหน
         เบนเข็มทิศ  บิดลู่  ทิ้งคู่ยล
         ไปต้องมนตร์  คนใหม่  ปลื้มไมตรี

            ถึงคราต้อง อกหัก รักร้าวฉาน
         คนอ่อนหวาน ละเมียด เปลี่ยนเสียดสี
         ทำเอาฉัน รันทด  สลดฤดี
         ความรักที่ เพียรปลูก ถูกลบเลือน

            หันมาเห็น ภรรยา นอนอ้าซ่า
         คิดได้ว่า นี่ไง ใครจะเหมือน
         ผู้จงรัก  ภักดี แม่ศรีเรือน
         ยิ่งกว่าเพื่อน เหนือกว่ามิตร จิตพันพัว

            รีบดับไฟ ปลุกเมีย มาเคลียเคล้า
         ผลัดกระเซ้า เย้าแหย่ แก้ปวดหัว
         จากนั้นเป็น เรื่องผัวเมีย เขาเนียนัว
         เรื่องส่วนตัว อย่าถาม ห้ามรบกวน

     

สุนทรวิทย์


                                                      

[panthong.kh]

เขียนไม่ออก หมึกหมด ก็งดเสีย
เซเว่นเฮีย มีขาย มากหลายส่วน
จะด้ามเล็ก ด้ามใหญ่ จงใคร่ครวญ
มิใช่กวน หรอกหนา แค่ว่าไป

เรื่องในมุ้ง รุงรัง ระวังหน่อย
มีหมั่นไส้ เล็กน้อย อ่อยอยู่ได้
หมดน้ำยา มานาน บานตะไท
เห็นซ้อใหญ่ บ่นทุกวัน ฉันรำคาญ

ที่กิ๊กหนี เฮียไป ให้ไหวหวั่น
ด้วยว่าท่าน เฉยเมย เคยห้าวหาญ
นอนระทม อมทุกข์ ขลุกร้าวราน
เสียงเล่าลือ ระบือนาน ท่านหมดไฟ

[sunthornvit]

ไฟลุกโชน  โหมอยู่  มิรู้มอด
ยังเยี่ยมยอด  ทะนง  หญิงหลงใหล
สบประมาท  อย่างนี้  พี่ร้อนใจ
พิสูจน์ไหม  เชิญน้อง  ทดลองดู

ตื่นเช้ามัน  ชี้หน้า  อวดกล้าแกร่ง
สายแอ้งแม้ง  นอนขด  น่าอดสู
ผิดเวลา  หน่อยมัน  เลิกพันตู
เตือนให้รู้  มิอาจ  พลาดเวลา

 

สุนทรวิทย์ 

[yaguza]

พี่สุนทรวิทย์ปาด

ฉันก็เขียน ไม่ออก มาบอกเล่า
ปากกาเรา มันทื่อ หรือไฉน
อยากจะเขียน ให้คล่อง ต้องทำไง
ช่างทำใจ ลำบาก เจ้าปากกา

นั่งจดจด จ้องจ้อง แล้วต้องผ่าน
นึกอยู่นาน นี่เรา ไม่เข้าท่า
ใครจะว่า อย่างไร ไม่นำพา
ไว้กลอนหน้า อารมณ์เปลี่ยน คงเขียนดี


 
......ยากูซ่า.....

[--ณัชชา--]

อารมณ์เป็นอย่างไรไปเล่าท่าน
ออกอาการหงุดหงิดมันผิดที่
เขียนไม่ออกก็อ่านไปเป็นไรมี
มาโทษนี่โทษนั่นพาลซะจัง

รำไม่ดีโทษกลองเดี๋ยวบ้องหู
เห็นชอบอู้ประจำทำหมดหวัง
อ้างธุระว่ายุ่งแสนนุงนัง
รู้ทีหลังว่าตานี่ชอบหนีนอน

--ณัชชา--

 

[panthong.kh]

ไฟลุกโชน  โหมอยู่  มิรู้มอด
ยังเยี่ยมยอด  ทะนง  หญิงหลงใหล
สมประมาท  อย่างนี้  พี่ร้อนใจ
พิสูจน์ไหม  เชิญน้อง  ทดลองดู

ตื่นเช้ามัน  ชี้หน้า  อวดกล้าแกร่ง
สายแอ้งแม้ง  นอนขด  น่าอดสู
ผิดเวลา  หน่อยมัน  เลิกพันตู
เตือนให้รู้  มิอาจ  พลาดเวลา

 

สุนทรวิทย์ 

ราคาคุย หรือเปล่า เล่าคุณพี่
อาซ้อสี่ ชี้นิ้ว ลิ่วถลา
ตะเบงซะ เสียงดัง ฟังออกมา
หมดน้ำยา รีบไป ไกลไกลที

ยินซ้อด่า เสียงขรม ระทมทุกข์
ปลุกไม่ลุก นอนซม ขมเหลือที่
อย่ามาคุย เหม็นขี้ฟัน มันไม่ดี
เบื่อเต็มที เลิกเถอะ อย่าเลอะเลือน
พันทอง
 

[sunthornvit]

พี่สุนทรวิทย์ปาด

ฉันก็เขียน ไม่ออก มาบอกเล่า
ปากกาเรา มันทื่อ หรือไฉน
อยากจะเขียน ให้คล่อง ต้องทำไง
ช่างทำใจ ลำบาก เจ้าปากกา

นั่งจดจด จ้องจ้อง แล้วต้องผ่าน
นึกอยู่นาน นี่เรา ไม่เข้าท่า
ใครจะว่า อย่างไร ไม่นำพา
ไว้กลอนหน้า อารมณ์เปลี่ยน คงเขียนดี


 
......ยากูซ่า.....

เขียนยังไง  เมียมอง  จับจ้องอยู่
สายตาขู่  ดวงพักตร์  เหมือนยักษี
เขียนจีบใคร  ให้เห็น  เป็นโดนดี
ตรวจถ้วนถี่  กว่าครู  ดูทุกคำ

แล้วอย่างนี้  ใครล่ะ  จะเขียนออก
นั่งจนตรอก  มึนมัว  แต่หัวค่ำ
รอให้หลับ  ก็ไม่หลับ  เลยกลับลำ
เขียนดื่มด่ำ  ชมเมีย  จึงเคลียร์ลง

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

อารมณ์เป็นอย่างไรไปเล่าท่าน
ออกอาการหงุดหงิดมันผิดที่
เขียนไม่ออกก็อ่านไปเป็นไรมี
มาโทษนี่โทษนั่นพาลซะจัง

รำไม่ดีโทษกลองเดี๋ยวบ้องหู
เห็นชอบอู้ประจำทำหมดหวัง
อ้างธุระว่ายุ่งแสนนุงนัง
รู้ทีหลังว่าตานี่ชอบหนีนอน

--ณัชชา--

 

ใครใครชม  ว่าพี่  นี้ขยัน
แรงมุ่งมั่น  ตั้งใจ  ไม่ย่อหย่อน
มีง่วงบ้าง  บางที  ที่หนีนอน
เพราะเหนื่อยอ่อน  ตอนดึก  มีศึกรุม

เคลียร์งานจาก  หัวค่ำ  ทำมิเลิก
นั่งหัวเถิก  งกงก  เลยหกทุ่ม
ถึงตรากตรำ  ช้ำใน  ไม่จนมุม
พวกหนุ่มหนุ่ม  ซูฮก  ยกนิ้วกลาง 

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

ราคาคุย หรือเปล่า เล่าคุณพี่
อาซ้อสี่ ชี้นิ้ว ลิ่วถลา
ตะเบงซะ เสียงดัง ฟังออกมา
หมดน้ำยา รีบไป ไกลไกลที

ยินซ้อด่า เสียงขรม ระทมทุกข์
ปลุกไม่ลุก นอนซม ขมเหลือที่
อย่ามาคุย เหม็นขี้ฟัน มันไม่ดี
เบื่อเต็มที เลิกเถอะ อย่าเลอะเลือน
พันทอง
 

[/quote]

คิดว่าพัน  ขวัญตา  ฟังมาผิด
พี่ยังขวิด  แคล่วคล่อง  เหนือผองเพื่อน
ร่างกายแกร่ง  แรงครบ  ใช่ลบเลือน
เจ้าไส้เดือน  คงสู้  พร้อมจู่โจม

ยังมีไฟ  เกินพอ  มิย่อหย่อน
ตะลุมบอน  งานหนัก  ทนหักโหม
คนเล่าลือ  อึกทึก  ดังครึกโครม
เรื่องทรุดโทรม  ไม่มี  พี่ประกัน

 

สุนทรวิทย์

[Prapacarn ❀]

น้องงานยุ่งนุงนังพักหลังเนี่ยะ
ไม่ได้เจี๊ยะแปะก๊วยหมวยอัดอั้น
ทั้งอดอยากปากเปื่อยเมื่อยทั้งวัน
งานโรมรันพันแข้งแรงไม่มี

จะเขียนกลอนนอนสลบ..จบก่อนเริ่ม
แรงใจเสริมก็หนีหายไปไหนนี่
โพสกลอนไปก็เปลี่ยวเปล่าเหงาสิ้นดี
ไม่เห็นมีใครอ่าน..พานน้อยใจ

จำเก็บใจเก็บตัวกลัวเขาหยัน
บทรำพันเพลงกลอนอันอ่อนไหว
อาจจะด้อยน้อยค่ากว่าใครใคร
คงเอาไว้อ่านเองแทนเพลงครวญ

แซมค่ะ
 

[sunthornvit]

จะรีบส่ง  แปะก๊วย  ให้หมวยเจี๊ยะ
พร้อมเปาะเปี๊ยะ  น่ากิน  กลิ่นหอมหวน
เงาะทุเรียน  ไร้หนาม  มะขามกวน
คัดจากสวน  ส่งตรง  ถึงนงคราญ

รวมเบ็ดเสร็จ  ค่าของ  แค่สองหมื่น
โปรดส่งคืน  ด้วยหนา  แม่ตาหวาน
ด่วนเลยนะ  อย่าปล่อย  ให้คอยนาน
แล้วต้องการ  อะไร  ให้บอกมา

 

สุนทรวิทย์

[ไร้นวล^^]

ผมเดานะท่านสุนทรฯน่ะนอนดึก
คงดูศึกยูโรแน่จนแผ่หรา
เตะตีหนึ่งถึงตีสี่แสบสีตา
ย่อมอ่อนล้าสมองตื้อกระพือกลอน

เอ๊ะหรือว่าสาวพาเที่ยวจนเหี่ยวแห้ง
จนรุ่งแจ้งจัดหนักลืมพักผ่อน
ใครจะเตะชิงชัยไม่สะออน
ท่านสุนทรฯพร่ำกอดสาวจนเช้าเชียว

[sunthornvit]

กลางคืนนั่ง  เขียนกลอน  เลยนอนดึก
กลางวันคึก  เฮฮา  พาสาวเที่ยว
บ่ายควงกิ๊ก  หยอกเอิน  เดินกลมเกลียว
ค่ำลงเหี่ยว  ทันตา  ล้าเรี่ยวแรง

เป็นนิสัย  แย่แย่  ยากแก้ไข
เมียตัดใจ  เบื่อจะ  ระหองระแหง
อยากไปไหน  ก็ช่าง  เลิกคลางแคลง 
บอกปล่อยแม่ง  หนำใจ  เที่ยวให้พอ

 

สุนทรวิทย์