ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[สมนึก นพ]

กลุ่มเพื่อนเราเขาโวโชว์ภาพถ่าย
จุดมุ่งหมายได้มาอย่าสงสัย
บางภาพรับปริญญา"มหาลัย
แม้ต่ำวัยไม่ต่างห่างมากน้ก

แยกจากกลุ่มออกมาหน้าถอดสี
ภาพไม่มีไม่สู้หน้ากล้าหาญหัก
โดนแซวบ่อยเพราะจนไร้คนรัก
ถูกเขาปรักปรำย้อนซ้ำซ้อนกัน

ตั้งแต่เช้ายันค่ำรับงานจ้าง
จะได้ว่างวันอาทิตย์เขาปิดนั่น
เข้ารับวินมอ"ไซด์ได้อีกวัน
หลายซอยนั้นทุกตรอกออกถูกทาง

รับลูกค้าหนึ่งนั้นฉันประหม่า
แจ้งที่หมายบอกมาพาส่งห้าง
นัดให้รับด้วยนะอย่าละวาง
ส่งน้องนางทุกอาทิตย์สนิทพอ

ค่าโดยสารหล่อนให้ไม่อยากรับ
หล่อนไม่นับจ่ายเพลินเกินร้องขอ
จะเอ่ยปากหลายครั้งยังรีรอ
ว่าจะต่อรองหมายภาพถ่ายแทน

ขนาดสองนิ้วสามตามถนัด
ขอได้จัดให้หนึ่งภาพทราบสุขแสน
แม้ส่วนลึกภายในมิใช่แฟน
เพียงหนึ่งแผ่นดูหน้าเวลางาน

จันทร์ถึงศุกร์ไม่เหงาภาพเจ้าอยู่
ได้หยิบดูทุกคราเวลาผ่าน
วันอาทิตย์จิตหมายได้พบพาน
จะคิดอ่านขอไว้พูดไงดี

หนึ่งสองสามต้องกล้าอย่าวนวก
เกิดตลกอะไรใจฉันนี่
ซ้อมพูดอยู่ทุกวันเตรียมการมี
เจอหน้าทีประหม่าไม่กล้ามอง

ปฏิทินใครหนามากำหนด
เปลี่ยนให้หมดเว้นวันหนึ่งอย่าถึงสอง
วันอาทิตย์เหลือไว้ดังใจปอง
เผื่อนวลน้องนั่งมอ"ไซด์ได้ทุกวัน.

นพ
21 มิ.ย.55

[D]

บ้านในซอย หงอยเหงา เป็นสาวห้าง
แค่ลูกจ้าง เงินน้อย พลอยหมดฝัน
อยากจะมี รถเก๋ง เจ๋งสักคัน
ทางก็ตัน จนแท้ เพียงแลมอง

มอเตอร์ไซค์ รับจ้าง ทางประจำ
เขานั้นทำ หน้าที่ มิบกพร่อง
เราซ้อนท้าย นึกไป ใจลำพอง
หากเขาปอง ตัวเรา คงเข้าที

อยากรู้จัง หวังใจ ไร้เจ้าของ
หรือเขาจอง ใครอยู่ มิรู้นี่
หากเขาว่าง บางใคร ได้นั่งฟรี
ถึงพอดี บ๊ายบาย ต้องจ่ายตังค์

"ดิน"

[yaguza]

มอเตอร์ไซด์ จอดลง ตรงที่หมาย
ยังบ้านยาย โฉมยง หลังโรงหนัง
ในซอยแคบ แทบขาด ราดลูกรัง
กระท่อมไม้ ไกล้จะพัง คือรังนอน

โอ้อกเอ๋ย หน้ามน จนขนาด
ดูเก่าขาด ผ้านุ่ง ทั้งมุ้งหมอน
สงสารเธอ เสียจัง หนอบังอร
อย่าตัดรอน ค่ามอร์ไซด์ รีบจ่ายมา


ยากูซ่า...

[panthong.kh]

กลับบ้านดึก ซอยลึก รู้สึกเปลี่ยว
ทางคตเคี้ยว เลี้ยวลด คงหมดหวัง
เราไม่สวย เร้าใจ หวั่นไหวจัง
ต้องระวัง ความสาว ตามข่าวมา

อยากจะนั่ง มอไซด์ ให้คึกคัก
กลัวอกหัก รักกลาย สลายหน้า
กลัวโดนลวง ล้วงลับ ตับไตนา
กลัวอุรา ตรอมตรม ขื่นขมทรวง

จึงตัดใจ เดินเดี่ยว เหี่ยวแห้งต่อ
ฤทัยท้อ รันทด อดหวงห่วง
อยู่คานทอง หมองไหม้ ฤทัยกลวง
น้ำตาร่วง หมดแล้ว แห้วรับทาน

[D]

มอเตอร์ไซด์ จอดลง ตรงที่หมาย
ยังบ้านยาย โฉมยง หลังโรงหนัง
ในซอยแคบ แทบขาด ราดลูกรัง
กระท่อมไม้ ไกล้จะพัง คือรังนอน

โอ้อกเอ๋ย หน้ามน จนขนาด
ดูเก่าขาด ผ้านุ่ง ทั้งมุ้งหมอน
สงสารเธอ เสียจัง หนอบังอร
อย่าตัดรอน ค่ามอร์ไซด์ รีบจ่ายมา


ยากูซ่า...

เจอน้ำใจ มอ-ไซค์ ใสเต็มที่
ต้องรีบรี่ ควักรัว กลัวโดนด่า
ต้องเจียมตัว เจียมตน จนเงินตรา
เสื้อผ้าพา เก่าคร่ำ สุดลำเค็ญ

อัตคัด ขัดสน จนรวบรัด
ฟุ่มเฟีอยจัด มิจ่าย ใครบ้างเห็น
สงสารน้อง หน่อยหนา (เลือด)ตากระเด็น
มิจำเป็น ชุดชั้นใน ไม่ใส่มัน 

"ดิน"

[sunthornvit]

กลับบ้านดึก ซอยลึก รู้สึกเปลี่ยว
ทางคตเคี้ยว เลี้ยวลด คงหมดหวัง
เราไม่สวย เร้าใจ หวั่นไหวจัง
ต้องระวัง ความสาว ตามข่าวมา

อยากจะนั่ง มอไซด์ ให้คึกคัก
กลัวอกหัก รักกลาย สลายหน้า
กลัวโดนลวง ล้วงลับ ตับไตนา
กลัวอุรา ตรอมตรม ขื่นขมทรวง

จึงตัดใจ เดินเดี่ยว เหี่ยวแห้งต่อ
ฤทัยท้อ รันทด อดหวงห่วง
อยู่คานทอง หมองไหม้ ฤทัยกลวง
น้ำตาร่วง หมดแล้ว แห้วรับทาน

คนสนใจ  ไฉน  ไม่สนตอบ
คนอยากปลอบ  อยากรัก  กลับหักหาญ
คนง้องอน  ซ้อนซ้ำ  บอกรำคาญ
เป็นอาการ  สาวใหญ่  เข้าวัยทอง

นั่งกินแห้ว  แก้ว่าง  ไปพลางก่อน
เมื่อหายงอน  เสร็จสรรพ  รีบกลับห้อง
เลิกเล่นตัว  วุ่นวาย  หมายต่อลอง
มัวจองหอง  ตาเขียว  เดี๋ยวเตะชัก

 

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

อยู่กับป๋า ระกำ จนช้ำชอก
สับด้วยศอก ยามเมา เอาเสียหนัก
แค่อ้าปาก หนังมือ หือตบชัก
จึงขอจาก จบกัน แต่วันนี้

ไม่ต้องมา สนใจ ใยดีอีก
ขอหลบหลีก ลี้ไกล ใจหน่ายหนี
เชิญมีใหม่ ได้เลย นะคนดี
อย่ามาตาม ราวี ฉันอีกเลย

[สมนึก นพ]

บ้านในซอย หงอยเหงา เป็นสาวห้าง
แค่ลูกจ้าง เงินน้อย พลอยหมดฝัน
อยากจะมี รถเก๋ง เจ๋งสักคัน
ทางก็ตัน จนแท้ เพียงแลมอง

มอเตอร์ไซค์ รับจ้าง ทางประจำ
เขานั้นทำ หน้าที่ มิบกพร่อง
เราซ้อนท้าย นึกไป ใจลำพอง
หากเขาปอง ตัวเรา คงเข้าที

อยากรู้จัง หวังใจ ไร้เจ้าของ
หรือเขาจอง ใครอยู่ มิรู้นี่
หากเขาว่าง บางใคร ได้นั่งฟรี
ถึงพอดี บ๊ายบาย ต้องจ่ายตังค์

"ดิน"

ทราบเหตุผลคนงามทำงานห้าง
ดังกล่าวอ้างโชคดีที่สมหวัง
ฟรีตลอดเช้าบ่ายไม่เก็บตังค์
ซ้อนด้านหลังสวมหมวกป้องกันไว้

บ้านอยู่ซอยตรงข้ามกับวินฉัน
เดินออกมาทุกวันนั้นจำได้
ห้ามรับส่งเข้าซอยยังน้อยใจ
หล่อนมิให้เราไปสงสัยยิ่ง

หรือมีใครอยู่บ้านกลัวฉันรู้
เขาเฝ้าดูทุกยามห้ามสุงสิง
ประมาทไม่ได้หนาถ้าโดนยิง
หากว่าวิ่งไม่ทันฉันต้องตาย

เลิกระแวงแข็งใจใคร่สอบถาม
ขอคนงามตอบนะกลัวจะสาย
อยากมีรถเก๋งนั่งอย่างสบาย
หรือหวังจะซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์.

นพ
22มิ.ย.55

[D]

บ้านในซอย หงอยเหงา เป็นสาวห้าง
แค่ลูกจ้าง เงินน้อย พลอยหมดฝัน
อยากจะมี รถเก๋ง เจ๋งสักคัน
ทางก็ตัน จนแท้ เพียงแลมอง

มอเตอร์ไซค์ รับจ้าง ทางประจำ
เขานั้นทำ หน้าที่ มิบกพร่อง
เราซ้อนท้าย นึกไป ใจลำพอง
หากเขาปอง ตัวเรา คงเข้าที

อยากรู้จัง หวังใจ ไร้เจ้าของ
หรือเขาจอง ใครอยู่ มิรู้นี่
หากเขาว่าง บางใคร ได้นั่งฟรี
ถึงพอดี บ๊ายบาย ต้องจ่ายตังค์

"ดิน"

ทราบเหตุผลคนงามทำงานห้าง
ดังกล่าวอ้างโชคดีที่สมหวัง
ฟรีตลอดเช้าบ่ายไม่เก็บตังค์
ซ้อนด้านหลังสวมหมวกป้องกันไว้

บ้านอยู่ซอยตรงข้ามกับวินฉัน
เดินออกมาทุกวันนั้นจำได้
ห้ามรับส่งเข้าซอยยังน้อยใจ
หล่อนมิให้เราไปสงสัยจัง

หรือมีใครอยู่บ้านกลัวฉันรู้
เขาเฝ้าดูทุกย่างเยื้องอยู่เบื้องหลัง
ประมาทไม่ได้หนาต้องระวัง
เกิดปืนปังขึ้นมาชีวาวาย

เลิกระแวงแข็งใจใคร่สอบถาม
ขอคนงามตอบนะกลัวจะสาย
อยากมีรถเก๋งนั่งอย่างสบาย
หรือหวังจะซ้อนท้ายมอเตอร์ไซด์.

นพ
22มิ.ย.55

เจอคำถาม เจาะจง งงไปหมด
เหงื่อเริ่มหยด ใจสาว หนาวสั่นไหว
ให้ตอบนั้น เร่งรัด มัดเกินไป
ขอดูใจ ให้นาน กลัวมานพัง

มีหลายสาว มากราย ทางสายนี้
เกรงฤดี "ดิน"พ่าย หากใจหวัง
กลัวหนุ่มวิน มอไซค์ ไม่จีรัง
มาฝากฝัง แล้วหลอก กลับกลอกกลาย

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

เจอคำถาม เจาะจง งงไปหมด
เหงื่อเริ่มหยด ใจสาว หนาวสั่นไหว
ให้ตอบนั้น เร่งรัด มัดเกินไป
ขอดูใจ ให้นาน กลัวมานพัง

มีหลายสาว มากราย ทางสายนี้
เกรงฤดี "ดิน"พ่าย หากใจหวัง
กลัวหนุ่มวิน มอไซค์ ไม่จีรัง
มาฝากฝัง แล้วหลอก กลับกลอกกลาย

"ดิน"

พวกผู้ชาย พายเรือ เชื่อมิได้
วินมอไซด์ วิกล ทำหล่นหาย
เป็นผู้หญิง ยิงเรือ หากเชื่อชาย
ผลสุดท้าย ร่ำไห้ นัยน์ตาแดง

คนแสนดี ปีงู คู่กับน้อง
ชอบแบกกลอง เล่นกล ทุกหนแห่ง
เล่นกับงู รู้สิ้น ลิ้นพลิกแพลง
จะหอบแบ๊งก์ ม่วงเทา เอาให้เธอ

ตามตำราหมอว่าอย่างน้าน...

 

รพีกาญจน์ 59

[D]

เจอคำถาม เจาะจง งงไปหมด
เหงื่อเริ่มหยด ใจสาว หนาวสั่นไหว
ให้ตอบนั้น เร่งรัด มัดเกินไป
ขอดูใจ ให้นาน กลัวมานพัง

มีหลายสาว มากราย ทางสายนี้
เกรงฤดี "ดิน"พ่าย หากใจหวัง
กลัวหนุ่มวิน มอไซค์ ไม่จีรัง
มาฝากฝัง แล้วหลอก กลับกลอกกลาย

"ดิน"

พวกผู้ชาย พายเรือ เชื่อมิได้
วินมอไซด์ วิกล ทำหล่นหาย
เป็นผู้หญิง ยิงเรือ หากเชื่อชาย
ผลสุดท้าย ร่ำไห้ นัยน์ตาแดง

คนแสนดี ปีงู คู่กับน้อง
ชอบแบกกลอง เล่นกล ทุกหนแห่ง
เล่นกับงู รู้สิ้น ลิ้นพลิกแพลง
จะหอบแบ๊งก์ ม่วงเทา เอาให้เธอ

ตามตำราหมอว่าอย่างน้าน...

 

รพีกาญจน์ 59

คนปีงู ผู้ชาย เชื่อใจยาก
ลิ้นลมปาก คงพลั้ง หากไผลเผลอ
จะหลงกล-มายา ถ้ายังเบลอ
คงจะเจอ มนต์เป่า เข้าสักวัน

เกรงหนีเสือ ปะจระเข้ ไม่เท่ห์นะ
อย่าลวงล่ะ ได้ไหม ทำลายขวัญ
เอ! ไงดี วินกับกล มาชนกัน
ชักงงงัน ชายในฝัน นั้นคือใคร

"ดิน"

[สมนึก นพ]

ปิ้นปิ้นปิ้น ได้เวลามารับแล้ว
แต่นางแก้วของฉันนั้นอยู่ไหน
หรือมีคนมาหลอกนำออกไป
มอเตอร์ไซด์หลังว่างค้างอีกเรา

เสียสตางค์ล้างรถหมดไปหลาย
ว่าช่วงบ่ายขี่กินลมชมขุนเขา
บรรยากาศสบายไม่ซึมเซา
นั่งบังเงาร่มไม้ใกล้ลำธาร

ก๋วยเตี๋ยวผัดซื้อเผื่อมาเมื่อกี้
ซวยละซีนี่ห่อพอสองท่าน
นัดกันไว้แน่วแน่แต่เมื่อวาน
หนึ่งวันผ่านหล่อนหายได้จากจร

คงมีใครแยบยลซ้อนกลข้า
ขอเจอหน้าอย่าหมายได้ผัดผ่อน
ขับรถชนให้แน่นิ่งอย่าวิงวอน
เลี้ยวรถย้อนทับซ้ำให้หนำใจ.

นพ
22มิ.ย.55