ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sunthornvit]

 

           ตากลม  ข่มหนาว  ปวดร้าวจิต
         ไร้มิตร  ชิดชม  ทุกข์ซมโศก
         รักสร่าง  ร้างลิบ  วิปโยค
         บักโกรก  ยับยอก  ทั้งนอกใน

            ลมร่ำ  จำเรียง  สำเนียงเศร้า
         เสียดเข้า  ดวงมาน  สะท้านไหว
         เค้าแมว  ม่ายเมียง  เยี่ยงผีไพร
         ย้ำให้  ใจชอก  เจ็บพอกพูน

            เรืองไร  หิ่งห้อย  ลอยแวบวับ
         เดือนดับ  ดาวหาย  มลายสูญ
         ดินน้ำ  ลมฟ้า  โศกาดูร
         อากูล  วาบหวาม  ยามราตรี

            สะทก  หมกมุ่น  ครุ่นพินิจ
         หมดสิทธิ์  เรียกคืน  ฝืนยาหยี
         สิ้นแล้ว  คำรัก  คำภักดี
         แต่นี้  ว้าเหว่  เหลือเอกา

            ดึกดื่น  ยืนเดี่ยว  เปลี่ยวสับสน
         หลอกตน  ทนคอย  ละห้อยหา
         รำพึง  รำพัน  แต่สัญญา
         น้ำตา  ตกใน  ไหลย้อนคืน     

   

   สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

ตากลม ผมยาว สาวสดใส
มั่นใจ ในรัก ไม่ยักฝืน
เอ่ยปาก บอกลา พากล้ำกลืน
จุดยืน ของฉัน นั้นมั่นคง

เธอเอง ไม่ไหว ไร้ยึดเหนี่ยว
กินเที่ยว ทุกวัน หวั่นไหลหลง
เลิกกัน ไปเลย อย่ามึนงง
ฉันปลง ตกแล้ว จำแจวลา

ขืนอยู่ ต่อไป ใจต้องแห้ว
ระกำ ไร้แวว  ใครแจ๋วกว่า
ซึมเซา เหงาทรวง กรวงเลื่อยมา
ซบหน้า รันทด หมดเยื่อใย

[D]

(ต่อพี่วิทย์ ค่ะ)

วิเวก วังเวง วิโหวเหว
ใจเขว เหหัก รักขมขื่น
เจ็บช้ำ ระกำ ทนกล้ำกลืน
รักยืน ตายซาก มาจากลา

อาวรณ์ อ่อนไหว ใจวูบวาบ
ซึมซาบ ซับเศร้า เหงาหนักหนา
ราตรี มีดาว พร่างพราวตา
ชีวา กลับหม่น คำคนลวง

นกเขา กู่ขัน นั้นไพเราะ
ใจเสาะ นึกย้ำ น้ำตาร่วง
คนรัก เคยเคล้า เย้าเคียงควง
ทั้งปวง ของเขา เรามิมี

"ดิน"

[sunthornvit]

ตากลม ผมยาว สาวสดใส
มั่นใจ ในรัก ไม่ยักฝืน
เอ่ยปาก บอกลา พากล้ำกลืน
จุดยืน ของฉัน นั้นมั่นคง

เธอเอง ไม่ไหว ไร้ยึดเหนี่ยว
กินเที่ยว ทุกวัน หวั่นไหลหลง
เลิกกัน ไปเลย อย่ามึนงง
ฉันปลง ตกแล้ว จำแจวลา

ขืนอยู่ ต่อไป ใจต้องแห้ว
ระกำ ไร้แวว  ใครแจ๋วกว่า
ซึมเซา เหงาทรวง กรวงเลื่อยมา
ซบหน้า รันทด หมดเยื่อใย

ตาเข  บอกกลม  หนอลมปาก
เคี้ยวหมาก  แดงแจ๋  มิแก้ไข
ขืนตัด  สัมพันธ์  กับฉันไป
คงได้  เจ็บช้ำ  น้ำตานอง

ทบทวน  ถ้วนถี่  สักสี่เที่ยว
หน้าเหี่ยว  หลังกุ้ง  ซ้ำพุงป่อง
บุรุษ  ที่ไหน  ใครจะปอง
กลับห้อง  เดี๋ยวนี้  เลิกลีลา

พี่จะ  อภัย  ให้โอกาส
แต่คาด  โทษไว้  ให้รู้ว่า
งอนอีก  เมื่อไร  ได้โศกา
บาทา  ขวาซ้าย  ไม่ปรานี

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

(ต่อพี่วิทย์ ค่ะ)

วิเวก วังเวง วิโหวเหว
ใจเขว เหหัก รักขมขื่น
เจ็บช้ำ ระกำ ทนกล้ำกลืน
รักยืน ตายซาก มาจากลา

อาวรณ์ อ่อนไหว ใจวูบวาบ
ซึมซาบ ซับเศร้า เหงาหนักหนา
ราตรี มีดาว พร่างพราวตา
ชีวา กลับหม่น คำคนลวง

นกเขา กู่ขัน นั้นไพเราะ
ใจเสาะ นึกย้ำ น้ำตาร่วง
คนรัก เคยเคล้า เย้าเคียงควง
ทั้งปวง ของเขา เรามิมี

"ดิน"

ใครทิ้ง  กานดา  ให้ว้าเหว่
หน้าเบ้  เอกา  นั่งตาหยี
มิควร  พี้โพ้  ร่ำโศกี
อกพี่  อบอุ่น  พร้อมจุนเจือ

น้ำใจ  ท้นบ่า  ชลาศัย
หทัย  ใหญ่กว้าง-ขวางล้นเหลือ
ห้องว่าง  อย่างดี  มีเหลือเฟือ
แผ่เผื่อ  สำรอง  ให้น้องดิน

 

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

ตาเข  บอกกลม  หนอลมปาก
เคี้ยวหมาก  แดงแจ๋  มิแก้ไข
ขืนตัด  สัมพันธ์  กับฉันไป
คงได้  เจ็บช้ำ  น้ำตานอง

ทบทวน  ถ้วนถี่  สักสี่เที่ยว
หน้าเหี่ยว  หลังกุ้ง  ซ้ำพุงป่อง
บุรุษ  ที่ไหน  ใครจะปอง
กลับห้อง  เดี๋ยวนี้  เลิกลีลา

พี่จะ  อภัย  ให้โอกาส
แต่คาด  โทษไว้  ให้รู้ว่า
งอนอีก  เมื่อไร  ได้โศกา
บาทา  ขวาซ้าย  ไม่ปรานี

 

สุนทรวิทย์

[/quote]

เรื่องไร จะกลับ เดี๋ยวตับแตก
แถมแจก บาทา เบือนหน้าหนี
เก่งจัง เรื่องต่อย คอยดูซี
เผลอที เฉือนให้ เป็ดได้กิน

อย่ามา ทำซ่า จะบ้าเหรอ
ละเมอ หรือไร ให้ถวิล
ปลาไหล เรียกปู่ อดสูจินต์
ลืมสิ้น เมื่อวาน หูยานมา

อย่าให้ โมโห ใช่โอ้อวด
เจอหวด ด้วยหมัด ชัดเข้าหน้า
มณโฑ นั่งแท่น แน่นอุรา
หักงวง ไอยรา อย่าว่ากัน

อยากจะ ลองของ ใช่หรือไม่
จัดให้ เต็มเต็ม เข้มเข้าขั้น
เถรกวาด- ลานวัด อัดเร็วพลัน
ห่ำหั่น ให้สลบ จบกันที

[--ณัชชา--]

ดึกดื่น  ยืนเดี่ยว  เปลี่ยวสับสน
         หลอกตน  ทนคอย  ละห้อยหา
         รำพึง  รำพัน  แต่สัญญา
         น้ำตา  ตกใน  ไหลย้อนคืน     

สุนทรวิทย์

 

ณัชชาหน้าใสนี่ไงเล่า
ยังเฝ้าคอยรอพ่อทรามชื่น
รักพี่ทุกวันขอยันยืน
ชายอื่นมากล้นไม่สนใจ

คนใกล้พี่ชายก็ไม่สน
เที่ยวค้นเที่ยวควักหารักใหม่
อกหักกินแห้วแล้วเป็นไง
ร้องไห้ขื่นขม..ก็สมควร

--ณัชชา--

 

[yaguza]

ที่คิด ว่าใช่ กลับไม่ชอบ
คำตอบ นะหรือ คือกำสรวล
ตรองดู สักนิด คิดทบทวน
เชิญชวน หลายครั้ง ยังเล่นองค์

สังเกตุ เหตุการณ์ แล้วหว่านล้อม
ถึงยอม มอมยา พาให้หลง
หากยัง แข็งใจ ไม่ตกลง
ฉันคง แก้ผ้า ต่อหน้าเธอ


 
.....ยากูซ่า.....

[sunthornvit]

เรื่องไร จะกลับ เดี๋ยวตับแตก
แถมแจก บาทา เบือนหน้าหนี
เก่งจัง เรื่องต่อย คอยดูซี
เผลอที เฉือนให้ เป็ดได้กิน

อย่ามา ทำซ่า จะบ้าเหรอ
ละเมอ หรือไร ให้ถวิล
ปลาไหล เรียกปู่ อดสูจินต์
ลืมสิ้น เมื่อวาน หูยานมา

อย่าให้ โมโห ใช่โอ้อวด
เจอหวด ด้วยหมัด ชัดเข้าหน้า
มณโฑ นั่งแท่น แน่นอุรา
หักงวง ไอยรา อย่าว่ากัน

อยากจะ ลองของ ใช่หรือไม่
จัดให้ เต็มเต็ม เข้มเข้าขั้น
เถรกวาด- ลานวัด อัดเร็วพลัน
ห่ำหั่น ให้สลบ จบกันที

[/quote]

เดี๋ยวเจอ  มวยปล้ำ  ขยำแหลก
ซอกแซก  แหวกไป  ไม่เลือกที่
พันจะ  บอบช้ำ  ร่ำโศกี
ร้องสี  ถลอก  บอกยอมแพ้

เตือนอีก  ครั้งเดียว  เลิกเฮี้ยวซะ
แล้วจะ  พะนอ  ประจ๋อประแจ๋
รีบกลับ  บ้านเรือน  เลิกเชือนแช
อัดอั้น  เต็มแก่  แต่วานซืน

 

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

อย่ามา ยียวน กวนประสาท
เดี๋ยวฟาด ด้วยไม้ ใช่อย่าฝืน
ตีเข่า เขย่าศอก ตอกด้วยปืน
แข็งขืน อีกครั้ง ระวังตาย

ไม่ต้อง มาง้อ พอแล้วจ้า
เบื่อหน้า รันทด ปดเสียหาย
หลบลี้ มีกิ๊ก อีกมากมาย
อย่าหมาย จะกลับ ลาลับไป

เชิญเธอ หาใหม่ ได้เลยนะ
ฉันก็ จะหา คว้าเอาใหม่
เลิกคบ จบกัน ในทันใด
คอนเวิร์ส ทางใคร ก็ทางมัน

[sunthornvit]

ดึกดื่น  ยืนเดี่ยว  เปลี่ยวสับสน
         หลอกตน  ทนคอย  ละห้อยหา
         รำพึง  รำพัน  แต่สัญญา
         น้ำตา  ตกใน  ไหลย้อนคืน     

สุนทรวิทย์

 

ณัชชาหน้าใสนี่ไงเล่า
ยังเฝ้าคอยรอพ่อทรามชื่น
รักพี่ทุกวันขอยันยืน
ชายอื่นมากล้นไม่สนใจ

คนใกล้พี่ชายก็ไม่สน
เที่ยวค้นเที่ยวควักหารักใหม่
อกหักกินแห้วแล้วเป็นไง
ร้องไห้ขื่นขม..ก็สมควร

--ณัชชา--

 

มืดหน้า  ตาลาย  ไม่ทันคิด
หลงผิด  มองข้าม  ทรามสงวน
กลับตัว  กลับใจ  หันใคร่ครวญ
เนื้อนวล  หนึ่งเดียว  พึงเกี่ยวพัน

พอมี  คิวว่าง  เหลือบ้างไหม
อย่างไร  บังอร  ช่วยผ่อนผัน
อภัย  สักหน  คนตกมัน
ขอปัน  ขอจอง  ด่วนสองคิว

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

ที่คิด ว่าใช่ กลับไม่ชอบ
คำตอบ นะหรือ คือกำสรวล
ตรองดู สักนิด คิดทบทวน
เชิญชวน หลายครั้ง ยังเล่นองค์

สังเกตุ เหตุการณ์ แล้วหว่านล้อม
ถึงยอม มอมยา พาให้หลง
หากยัง แข็งใจ ไม่ตกลง
ฉันคง แก้ผ้า ต่อหน้าเธอ


 
.....ยากูซ่า.....

เดือนนี้  แก้ผ้า  มาแปดหน
ดูจน  พร่ำเพรื่อ  เบื่อเสนอ
ไอ้ที่  แปลกใหม่  ไม่เห็นเจอ
คอยเก้อ  จำเจ  หมดเฮฮา

โชว์แต่  มะนาว  หนอนข้าวโพด
ได้โปรด  เปลี่ยนใหม่  ได้แล้วหนา
อยากเห็น  เสาเข็ม  ให้เต็มตา
นำมา  อวดหน่อย  ค่อยสนใจ

 

สุนทรวิทย์

[sunthornvit]

อย่ามา ยียวน กวนประสาท
เดี๋ยวฟาด ด้วยไม้ ใช่อย่าฝืน
ตีเข่า เขย่าศอก ตอกด้วยปืน
แข็งขืน อีกครั้ง ระวังตาย

ไม่ต้อง มาง้อ พอแล้วจ้า
เบื่อหน้า รันทด ปดเสียหาย
หลบลี้ มีกิ๊ก อีกมากมาย
อย่าหมาย จะกลับ ลาลับไป

เชิญเธอ หาใหม่ ได้เลยนะ
ฉันก็ จะหา คว้าเอาใหม่
เลิกคบ จบกัน ในทันใด
คอนเวิร์ส ทางใคร ก็ทางมัน

เอะอะ แง่งอน สวมคอนเวิร์ส
เตลิด ตะลอน ร้อนหุนหัน
ทิฐิ มิยอม รอมชอมกัน
เดี๋ยวฟัน ซะหรอก บอกไม่ฟัง

อยู่มา หลายปี ลูกสี่ท้อง
ตัวน้อง ชื่นชม ว่าสมหวัง
ปัญหา ขี้เกลือ ทำเรื้อรัง
ความหลัง ลืมสิ้น พลิกลิ้นลม

กลับเรือน คืนดี เถิดที่รัก
ร่วมถัก ทอฝัน อันสุขสม
คอนเวิร์ส ทิ้งไป ไม่ปรารมภ์
เกลียวกลม นอนฟูก สร้างลูกพลัน
 

สุนทรวิทย์

[panthong.kh]

เดินหน้า ไม่เคย จะถอยหลัง
อย่าหวัง มีใหม่ ให้สุขสันต์
เชิญเลย ที่รัก ไม่ว่ากัน
ใจฉัน พังยับ รับว่าเซ็ง

ความหวาน ไม่มี เหลือให้อีก
หลีกหลบ กลบเกลื่อน เบือนนอนเขลง
เอะอะ ทำมา เป็นนักเลง
ถ้าเก่ง เลี้ยงได้ ให้ลูกฟรี

ส่วนฉัน ขอบาย เบื่อหน่ายแล้ว
ไร้แวว หวนคืน ชื่นสุขี
อวยพร ให้เธอ จงโชคดี
วันนี้ จากจบ เลิกคบกัน
พันทอง

[sunthornvit]

ถ้ากลับบ้าน  วันนี้  พี่ให้รถ
พร้อมเลื่อนยศ  ให้น้อง  อีกสองขั้น
เป็นว่าที่  ซ้อใหญ่  ในฉับพลัน
แถมปลอบขวัญ  ทันที  อีกสี่จุ๊ฟ...

แล้วมุ่งมั่น  บรรจง  ส่งงานบ้าน
ให้นงคราญ  เอมอิ่ม  ยิ้มไม่หุบ
พูดขึ้นมา  พิเรนทร์  (ใจ)เต้นตุ๊บตุ๊บ
กลับมาปุ๊บ  รับรอง  ฉลองปั๊บ

 

สุนทรวิทย์