ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากInternetค่ะ

นางมณโฑ

นางมณโฑแรกเริ่มเดิมเป็นกบ
ร้องอบ..อ๊บอาศัยใกล้ฤาษี
อาศรมอยู่ห่างไกลในพงพี
ทุกวันมีนางแพะแวะเวียนมา

รีดนมใส่โถให้ในกุฏิ
แต่แปลกสิ..โถนี้ไม่มีฝา
นมหกไหมไม่ย้ำในตำรา
ควรมีปาท่องโก๋อีกโถวาง

วันหนึ่งนาคชื่ออนงค์คงวัยรุ่น
เป็นสกุลพญานาคหากแปลงร่าง
คอยนาคหนุ่มเคียงแอบแนบนวลนาง
ต้องเคว้งคว้าง..ร้อ..รอ..ก็ไม่เจอ

เกือบอยู่บ้านคานทองนิเวศน์ถิ่น
มีงูดินเผยหน้ามาเสนอ
เอาวะถึงจะไม่ได้เลิศเลอ
อย่าให้เก้อพลาดรถด่วนขบวนสุดท้าย

ถึงงูดินร่างเล็กเด็กรุ่นน้อง
จะบกพร่องไม่สมอารมณ์หมาย
นาคอนงค์จงใจไม่กลับกลาย
ที่ตัวร้ายก็คือฤาษีเอง

บังเอิญออกจากป่ามาเห็นเข้า
ใช้ไม้เท้าแหย่ลงได้ตรงเผง
ทั้งคู่เริ่มสุขสันต์ร่วมบรรเลง
ไม่จบเพลงสวรรค์ค้างเสียกลางคัน

นาคอนงค์ยงโย่โมโหเต่า
กำลังเข้าด้ายเข้าเข็มเต็มห้วงฝัน
ชะ..ฤาษีดีละจะเห็นกัน
สุขสักวันมารผจญคนราวี

คายพิษใส่โถนมผสมไว้
ดื่มเข้าไปผลคือฆ่าฤาษี
นางกบเห็นพฤติการณ์ในทันที
ด้วยความดีกตัญญูรู้คุณคน

จึงโดดลงโถนมผสมพิษ
พลีชีวิตเตือนภัยได้กุศล
ฤาษีกลับกุฏีทั้งสี่ตน
พอได้ยลก็ต้องร้องอุทาน

"มันลงโถลงถ้วยด้วยตะกละ
สมแล้วนะคิดมาแย่งอาหาร"
กลับฉุกคิดขึ้นได้ไม่ทันนาน
วิสัยการกินต้องผองแมลง

แล้วมันโดดลงไปทำไมเล่า
จำเป็นเราต้องให้หายกินแหนง
ไม่เอามันหั่นส่งลงหม้อแกง
ควรสำแดงเสกฟื้นขึ้นจึงควร

ธรรมดาไม่ว่าศาลไหนไหน
ตัดสินใครตามระบอบต้องสอบสวน
ก็รู้เหตุกบทำทุกสำนวน
ใครจะด่วนด่าใครให้ระวัง

ก่อนประณามถามไถ่กันไว้ก่อน
รำลึกย้อนความดีที่หนหลัง
ไม่ใช่รู้ไม่จริงก็ชิงชัง
ตัวอย่างดังนางกบประสบมา

แล้วฤาษีนิรมิตเป็นมนุษย์
สตรีสุดน่ารักเป็นหนักหนา
ตั้งชื่อนางมณโฑงามโสภา
แม้นางฟ้าไม่เทียบเปรียบกับนาง

แต่อาจผิดพลาดบ้างทางเทคนิค
นมกลมดิกข้างเดียวเหี่ยวหนึ่งข้าง
ฤาษีเข้าฌานเท่าไรไม่ปล่อยวาง
มันเหมือนอย่างตะบะจะแตกรวน

ถ้าขืนเลี้ยงต่อไปห้ามใจยาก
จึงไปฝากไว้กะพระอิศวร
ได้เนื้อคู่คนแรกแปลกทั้งมวล
สิบหน้าล้วนมากมือคือทศกัณฐ์

ถูกอุ้มเลาะเหาะเหินเดินอากาศ
เริ่มบทบาทพาคู่สู่สวรรค์
ข้ามฟ้าเมืองขีดขินถิ่นนี้พลัน
พาลีนั้นนั่งว่าราชการ

เงาอะไรแวบแวบแถบน่านฟ้า
นั่นใครหวาหยาบหยามทำอาจหาญ
เล่นจ้ำจี้ซุกซนบนกบาล
มาเหาะผ่านลองของต้องเจอดี

ทะยานสู่ฟ้ากว้างอย่างเร็วยิ่ง
เข้าแย่งชิงฉุดคร่ามารศรี
ทศกัณฐ์มิท้อเข้าต่อดี
แรงไม่มีอ่อนเพลียเพราะเสียแรง

เพิ่งสู้ชูสองนิ้วหิ้วเมียรัก
ทศพักตร์เสียท่าพาลีแย่ง
มณโฑได้คู่ใหม่ใจเปลี่ยนแปลง
เจอลิงแกร่งลืมยักษ์จักทดลอง

จึงเริงรื่นระริกกระซิกกระซี้
ฝ่ายพาลีไม่ถือเป็นมือสอง
หลงเสน่ห์นางอยู่เป็นคู่ครอง
จนตั้งท้องอยากจะปลดระวาง

ทศกัณฐ์สามีคนที่หนึ่ง
ยังคิดถึงนางอยู่ไม่รู้สร่าง
วอนฤาษีมาง้อขอคืนนาง
จังหวะช่างเหมาะดีนี่กระไร

น้ำพริกเก่านานนักชักเริ่มเบื่อ
แฟนเก่าเมื่อยังรักจักคืนให้
แต่ว่าลูกติดท้องต้องขอไว้
ฤาษีไม่ขัดข้องต้องผ่าเอา

วิชานี้มีแต่ซีแซเรี่ยน (Caesarian)
ผ่าตัดเปลี่ยนท้องใหม่ใส่ลูกเขา
ไม่มียาสลบใช้ทำไงเรา
จับนางเข้ารักแร้แช่เอาไว้

นางสูดกลิ่นเต่าหึ่งจึงสลบ
ฤาษีทบทวนวิชาผ่าตัดใหญ่
สอดส่ายตาเมียงมองฝากท้องใคร
ตัวอะไรแพะหรือหมามาพอดี

เผอิญเป็นแพะใหญ่มิใช่หมา
ไม่งั้นหน้าองคตหมดราศี
แพะตกใจสลบไปในทันที
พระมุนีผ่าท้องใส่เด็กไว้แทน

ถึงคราวคลอดนางแพะถูกแหวะท้อง
ครั้งที่สองผ่าซ้ำทำตามแผน
เกิดองคตหน้าใหม่ไม่เหมือนแฟน
กลับเหมือนแม้นนางแพะและเป็นลิง

นางออดอ้อนออกปากอยากข้าวทิพย์
ปากทั้งสิบปากนั้นพลันสนอง
กากนาสูรคือมือกาวทอง
รีบแอบย่องฉกฤาษีที่หุงกิน

ท้องที่สองคลอดตามธรรมชาติ
แต่ประหลาดเด็กไยเหมือนใจหิน
ไม่เคยร้องอุแว้ให้แม่ยิน
กลับร้องดิ้นว่าผลาญญาติอนาถใจ

ทศกัณฐ์จอมโหดพิโรธนัก
อยากจะหักคอเด็กเสียให้ได้
แต่เกรงขึ้นหน้าหนึ่งจึงเลิกไป
เพียงเอาใส่ผอบน้อยปล่อยลอยแพ

ฤาษีชื่อท้าวชนกเดินตกน้ำ
หัวถลำโดนอะไรดูให้แน่
ทำกลัวกลัวกล้ากล้านัยน์ตาแล
ตูคงแย่ถ้าผอบพบโมรา

ค่อยเปิดอย่างแข็งใจมือไม้สั่น
เห็นเด็กนั้นน่ารักเป็นหนักหนา
ไม่เคยเลี้ยงฟูมฟักชักระอา
ใจนึกว่าฝังไว้คงไม่ตาย

อยู่ใต้ดินนานเท่าไรไม่เป็นข่าว
จนเป็นสาวแล้วด้วยสวยเหลือหลาย
คนฝังเป็นอัลไซเมอร์ลืมเผลอกาย
ผลสุดท้ายนึกได้ไถขึ้นมา

เห็นเป็นสาวสดใสวัยเอ๊าะเอ๊าะ
รุ่นกระเตาะอายุสาวราวสิบห้า
ตั้งชื่อตามประเพณีว่าสีดา
ช่างสวยน่าประกวดอวดนางงาม

ชะตาถึงคราที่จะมีคู่
เพราะธนูหนักมากยากแบกหาม
มันวางอยู่เกะกะพระอาราม
รถยกยามนั้นไซร้ก็ไม่มี

ของซึ่งไม่อาจยกรกกุฏิ
จะชั่งกิโลหาซาเล้งหนี
จึงป่าวร้องใครบ้างพลังดี
ยกไอ้นี่ขึ้นได้เอาไปเลย

แถมสีดาทรามวัยให้เปล่าเปล่า
พระรามเข้าอาสาอย่างผ่าเผย
ยกน้ำหนักเหรียญทองคล้องยังเคย
จึงเสบยสมใจได้นางครอง

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

<a href="http://www.youtube.com/v/JGBCZ_MyBpk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/JGBCZ_MyBpk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากInternetค่ะ

ข้างถนน

ในวันที่ย้ายบ้านผ่านมานั้น
ฉันพบมันที่ปากซอยอันสับสน
กลางสังคมแสนพลุกพล่านของยานยนต์
มันพร้อมเห่าทุกผู้คนริมข้างทาง

ขับรถผ่านที่ตรงนี้สักกี่ครั้ง
มันก็ยังคอยเห่าอยู่รายรอบข้าง
คล้ายกับเป็นเจ้าครองของเส้นทาง
ยั่วโมโหไม่เว้นว่างระหว่างวัน

 เป็นเจ้าของเขตแดนแคว้นถนน
จนฉันหมดความอดทนและอดกลั้น
ลงจากรถมอเตอร์ไซต์ไล่ประจัญ
ไล่ทุบตี-ไม่ช้ามัน...ก็กลับมา

ทุกผู้คนรู้ทั่วกันว่าฉันเกลียด
ทั้งหยามเหยียดทุกสถาน-สันดานหมา
มันเฝ้าเห่าอยู่ตรงนี้ไม่เลิกรา
ฉันจึงเริ่มออกค้นหาเจ้าของมัน

และแล้วความจริงนั้นก็ปรากฏ
ค้นพบความเศร้าสลดไม่คาดฝัน
จากปากคำที่เล่าความไต่ถามกัน
พบความจริงน่าไหวหวั่น - จากความจริง

“...เคยเป็นหมาที่แสนดีและเรียบร้อย
ทุกเช้าเจ้าของเฝ้าคอยพามันวิ่ง
เคล้าเคลียคลอพัวพันแนบเคยแอบอิง
แล้วบางสิ่ง...ก็...กระชากจากมันไป….

เอี๊ยด....โครม...เปรี้ยง...เหวี่ยงร่างกองท้องถนน
ร่างของคน-เคลื่อนย้ายร่าง-เหลือทางไว้
ลมหายใจเฝ้าคอยรอต่อหัวใจ
มันไม่เคยจากไปไหนแต่นั้นมา...”

หมาตัวหนึ่งอยู่ริมทางข้างถนน
เห่ารถยนต์ทุกทุกคันที่ขวางหน้า
มันมองเห็นอะไรในแววตา
คอยค้นหา...หา...บางสิ่งที่หายไป

 ............................................................

โกรธตัวเองที่ชั่วช้ากว่าที่คิด
โกรธชีวิตที่เคยบ้า...น้ำตาไหล
แค่อภัยยังไม่เคยให้อภัย
หวังอะไร...คอยคิดหวัง...จากสังคม?

ประพันธ์โดย

กระบี่ ใบไม้

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

.... "  ทุกคืนวัน  " ....

❤

ไม่กล้าบอกออกไปในเรื่องรัก
อกคงหักแม้ตนรักล้นปรี่
หากกลอนนี้มีมนต์ดลฤดี
ทุกครั้งที่มาอ่านอย่าผ่านไป

❤

ขอเธอแค่คิดถึงสักหนึ่งครั้ง
คือความหวังคนยากมากไปไหม
ยิ่งคอยห้ามยิ่งหวงยิ่งห่วงใย
ประจานใจจากกมลคนอาภัพ

❤

ฝากกลอนนี้ข้ามฟ้าไปหาด้วย
ลมโปรดช่วยนำไปให้สดับ
ปฏิเสธรักซื่อหรือยอมรับ
จะนั่งนับวันมอบคำตอบมา

❤

ขอน้องน้อยตอบตามความรู้สึก
หล่มรักลึกมากล้วนควรศึกษา
ถามใจตนอย่าร่ำค้นตำรา
ข้ามปัญหาหัวใจไร้ตรมตรอม

❤

คอยหวังปองน้องนุช ณ จุดหนึ่ง
เป็นจุดซึ่งความรักจักหล่อหลอม
สองหัวใจสมถวิลรักยินยอม
จักถนอมแนบสนิทนิจนิรันดร์

❤

แต่ไกลรักหนักหนาสุดฟ้ากว้าง
รักเดินทางเท่าใดไม่ถึงฝัน
แม้กายห่างใจสนิทแนบชิดกัน
ทุกคืนวันใจหลับอยู่กับเธอ

❤
                           
                            ประพันธ์โดย                          

ดาว   อาชาไนย

http://kang2010.exteen.com/page/2

<a href="http://www.youtube.com/v/T1QL3XDYlUk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/T1QL3XDYlUk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

๐๐ ภาพแฝง ""

ยิ้มหวานหวานเธอแฝงแสงแดดอ่อน
ชวนอาวรณ์ยามเช้าเฝ้าคิดถึง
เสียงกระซิบเธอซอนซ่อนเร้นตรึง
แทรกเสียงซึ่งกระซิบของสายลม



ความอบอุ่นแฝงกายในสายฝน
โปรยเม็ดหล่นนิยามความสุขสม
พฤติการณ์เก่าเก่าเรารื่นรมย์
แฝงลึกจมในนามความทรงจำ



ภาพเธอแฝงบทกวีที่อ่อนหวาน
ทุกกลอนกานท์ชวนปลื้มยังดื่มด่ำ
เพลงรักหวานแฝงถ้อยร้อยลำนำ
ทุกทุกคำแฝงไว้ให้เดาความ



ทุกน้ำถ้อยร้อยใจให้สุขสันต์
คืนและวันแฝงรักสุดหักห้าม
น้ำใจเธอแฝงที่ความดีงาม
ภาพฝันลามแฝงไว้ในความจริง



เหมือนแฝงเงาเร้าเตือนไม่เลือนลับ
จะหยิบจับต้องได้ไปทุกสิ่ง
แฝงภาพแห่งปรารถนามาแอบอิง
รักจึงยิ่งหนักแน่นไม่แคลนคลอน



ฝากหัวใจให้ครองอย่าหมองหม่น
ฝากถึงคนอยู่ห่างวางใกล้หมอน
ฝากดวงดาวมาด้วยช่วยอาทร
ฝากคำพรจากใจ..มอบให้เธอ



ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

[panthong.kh]

บทกวีโดย อรุณรุ่ง  สัตย์สวี ได้รับรางวัลพานแว่นฟ้า พศ2556

เบี้ย
-------------------------------------------------------------
ใครบางคนเปรียบว่าข้าคือเบี้ย                                 ต่ำเตี้ยสุดบนกระดานการเมืองถ่อย

เป็นไพร่พาลด่านหน้าค่าเพียงน้อย                           จักกี่ร้อยกี่พันไม่ทันกล

เบี้ยยอมพลีชีพเพื่อผู้เหนือกว่า                                สัจธรรมธรรมดาอย่าสับสน

เป็นลูกไล่ปลุกปั่นเป็นกันชน                                  หนีไม่พ้นถูกหลอกออกไปตาย

 
เรื่องมันเศร้าพิกลคนที่รัก                                        นอกกระดานนั้นเหนื่อยนักนะสหาย

การเมือง โลก ปรัชญาสาธยาย                                 ชีวิตเป็นเบี้ยหงายสบายดี

เอาตัวออกนอกกระดานได้อย่างไร ?                       เปิดตำราเล่มไหนกันครับท่านพี่ ?

ศพคนตายกองสูงขึ้นทุกที                                       ศพเบี้ยที่ไร้ค่าสายตาคุณ

 บนกระดานการต่อสู้สู่สิ่งใหม่                                   เส้นทางเดินยาวไกลแรงใจหนุน

แนวรบร่วมแนวรับปรับสมดุล                                   เบี้ยยุคใหม่ไล่ขุนกลางกระดาน

ยังเหลือแต่ผู้รู้อยู่ภายนอก                                       ภายในยังติดคอกหลอกลูกหลาน

หลอกกระทั่งความคิดจิตวิญญาณ                             ว่าตนอยู่นอกกระดานการเมืองทราม

 
ทุกสิ่งล้วนสัมพันธ์กันทั้งหมด                                  นั่นคือกฎธรรมชาติมิอาจห้าม

ขยับปีกผีเสื้อเชื้อไฟลาม                                        ใครยิ้มหยามบนภูดูเดือนดาว

คลับคล้ายนิ่งความจริงคุณขยับ                                ดั่งแนวรบเหลื่อมทับดำกลับขาว

ผีในอกดื้อรั้นปั้นเรื่องราว                                        พาคุณก้าวไม่พ้นตัวตนเอง
 

ไม่ศรัทธาประชาธิปไตยมีใครว่า                             แต่ทำตีฝีปากกล้าวาจาเก่ง

เดินตามกติกาประสานักเลง                                   ใช่แพ้แล้วพาลเบ่งโคลงเคลงเรือ

แค่เสียโคนเสียม้าแข้งขาสั่น                                  คว่ำกระดานอีกแล้วท่านมุขมันเฝือ

เบี้ยกระจัดกระจายตายเป็นเบือ                              เลือกตั้งจนคนเบื่อกันทั้งบาง

 
คุณก็หมากตัวหนึ่งในกระดาน                                 จำใส่หัวกบาลเอาไว้บ้าง

เห็นม้าเม็ดโคนเรือเมื่อฝุ่นจาง                                เบี้ยไล่ขุนเปิดทางให้ได้คิด

วาทกรรมอำซ่อนนอนตาหลับ                                เบี้ยที่ไม่ขยับคือผลผลิต

ฟูมฟักไข่เผด็จการทั้งชีวิต                                      สำคัญผิดคิดว่าออกนอกกระดาน

 
คุณก็เปรียบเบี้ยหมากอีกฟากฝ่าย                           ม้าเรือโคนโค่นได้ไม่คัดค้าน

เออตีแผ่ออกมาใครสามานย์                                  เว้นขุนเหนือกระดานไว้ทำไม?

เชื่อชีวิตเทียมเท่าเราจึงสู้                                       ตั้งกระดานเดินสู่วันฟ้าใหม่

บนครรลองประชาธิปไตย                                       ล้มแล้วลุกเดินใหม่ไม่คว่ำกระดาน

บนครรลองประชาธิปไตย                                       ต้องมิยอมให้ใคร คว่ำกระดาน
 

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

๐๐ ลอยกระทง ๐๐


เธอลอยกับคนอื่นชื่นอยู่นั่น
ส่วนตัวฉันลอยอยู่นี่คงมิใกล้
ถึงแม้จะอธิษฐานสักปานใด
ก็คงไม่สมถวิลจินตนา

กระทงลอยอ้างว้างอย่างเหงาเหงา
คงเหมือนเจ้าของกระทงคงไร้ค่า
เมื่อเธอลอยกระทงลงคงคา
ส่งใจหาฉันสักครั้งก่อนวางกระทง

ยามเธอคิดอธิษฐานผ่านสายน้ำ
ขอให้คำสมหวังดังประสงค์
หากส่งใจมอบฉันมั่นจำนง
รักเราคงไม่ห่างเริดร้างไกล

ส่วนฉันลอยกระทงอยู่ตรงนี้
แม้ต่างที่ต่างตำบลแห่งหนไหน
กระทงน้อยลอยคว้างห่างกันไป
กระทงใจจงเรียงอยู่เคียงกัน

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

จาก Facebook เสี้ยวอารมณ์กลอน

<a href="http://www.youtube.com/v/jYjdH0ysr7M&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/jYjdH0ysr7M&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[(ฟ้า) มารสุรา]

ต้นกล้วยเอย...
นานล่วงเลย แทงดอก ออกเครือผล
มี "คุณูปการ" อาหารคน
ตั้งแต่ต้น.กาบ.ใบ.ใช้.กิน.งาน.

วันนี้ข้า มาพบ รบกวนเจ้า
ขอตัดเอา ใบตอง สองสามก้าน
ขอแกะออก ลอกเปลือก เลือกกาบยาน
ใช้ทำฐาน รองรับ กับกระทง

พืชใช่เป็น เช่นสิ่งที่ มีชีวิต
มีกายจิต ปสาทะ ตามประสงค์
มิสามารถ คลาดเคลื่อน เลื่อนเอวองค์
เจ้าก็คง เจ็บปวด รวดร้าวกาย

มือยกยอ ขอโทษ อย่าโกรธหนา
รับขมา หมองหมาง จงจางหาย
สมานแผล แลล้ำ ช้ำละลาย
สืบเชื้อสาย จนแก่ แพร่พันธุ์ไป

เย็บใบตอง รองด้วย กาบกล้วยซ้อน
ฝากงามงอน หุ้มห่อ เก็บรอไว้
จวนคืนเพ็ง เร่งยก ตกแต่งใน
สองเราได้ กระทง ลอยคงคา

รพีกาญจน์ 59

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากInternetค่ะ

๐๐  ..  คำแม่สอน  .. ๐๐

คำสั่งสอนของแม่แต่หนหลัง
มั่นคงฝังใจอยู่ไม่รู้หาย
ยับยั้งเลือดนักสู้ลูกผู้ชาย
ยอมละอายห้ามใจไม่วู่วาม

เพราะแม่สอนเอาไว้จึงได้เชื่อ
อารมณ์เหนือเหตุผลทนหักห้าม
ไม่ปล่อยให้ความโกรธโลดลุกลาม
มันเป็นความชั่วหยาบบาปใส่ตน

สอนให้ทำรำงับดับโทสะ
ว่าควรจะห้ามใจไว้ทุกหน
นับหนึ่งถึงสิบก่อนอย่าร้อนรน
ย่อมผ่อนปรนโมโหไม่โกรธา

คำแม่วอนสอนไว้ในเรื่องนี้
เป็นข้อที่ลูกเก่งเคร่งหนักหนา
เมื่อเจ้าแกละเกเรเร่เข้ามา
ออกปากท้าชกกันมันระราน

ลูกจดจำคำแม่ก็แก้ได้
นับหนึ่งถึงสิบไปไม่หักหาญ
แกละนับ-นึง-ส่อง-ส้ำ-ตามแบบพาล
แล้วทะยานต่อยลูกถูกน็อกเลย

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

จากเฟสบุ๊ค เสี้ยวอารมณ์กลอนค่ะ

<a href="http://www.youtube.com/v/uCebAa9qKz8&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/uCebAa9qKz8&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

“มาลัยดอกงิ้วริ้วลายดอกรัก”
๐
พร่างไสวปลายยอดทอดดอกหวาม
สร้างนิยามสิเนหาครายลเห็น
นามเจ้างิ้วพลิ้วลายฉายผ่องเพ็ญ
แปรประเด็นเป็นดอกรักจักเมื่อใด


เก็บดอกงิ้วพลิ้วลมพรมผืนหญ้า
จรดปลายนาสามาชิดใกล้
ชื่นภิรมย์กลิ่นยวนล้วนละไม
สัมผัสไล้ลึกซึ้งตรึงอารมณ์


หลงสีดอกเจ้าแล้วมิแคล้วฝัน
คล้ายกับฉันหลงใจไม่เหมาะสม
เก็บดอกงิ้วพลิ้วลายรัก..จึ่งมักตรม
เพียงได้ชมสิ่งฝัน..มันไม่จริง!


ลิ้มรสหวานดอกงิ้วติดชิวหา
เหมือนถูกตรวนขื่อคากามาสิง
หนามทิ่มแทงแหยงกายไม่ประวิง
ยังอยากชิงยอดงิ้วที่พลิ้วบาน


ร้อยดอกงิ้วริ้วสายลายดอกรัก
มาลัยถักรวงงิ้วอันพลิ้วหวาน
คล้องเป็นบ่วงผูกคอบ่ทัดทาน
เพ้อทะยาน..หลงกลิ่นซ่อน! ด้วยอ่อนแอ


หลงรักหลงกลิ่นเจ้าเขลาหลงดอก
จึ่งช้ำชอกช้ำหนามลามเป็นแผล
หลงดอกงิ้วพลิ้วลายหลอกเห็นดอกแปร
หลงว่างิ้วพลิ้วรักแท้แผลจึงลาม

ประพันธ์โดย

masapaer

  ขอบคุณ คุณmasapaer บทกลอนงดงามไพเราะถูกใจจังเลยค่ะ 

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

..❤..✫¸.•°*”˜˜”*°•.✫ ✫
✫¸.•°*”˜˜”*°•.✫ ✫

๐๐ ..นิมิตรัก.. ๐๐

จะถักทอฝันหวามในยามหลับ
สุขอยู่กับนิมิตจิตหายหมาง
มีเธอเป็นดวงใจทุกข์ได้จาง
เราจะสร้างแต่สุขทุกทิวา

ฝันถึงอกอบอุ่นเป็นบุญแล้ว
เธอดุจแก้วมณีอันมีค่า
เรามีเรารักรวมร่วมศรัทธา
ยากจะหาใดเทียบมาเปรียบปาน

ฝันถึงรุ่งพรุ่งนี้ที่ประจักษ์
เติมด้วยรักเธอตอบมอบคำหวาน
ว่าจะคงคำมั่นนิรันดร์กาล
ดาวบนฟ้าเป็นพยานหลายล้านดวง

เธอเก็บรักจากใจไปหมดแล้ว
หวังเธอแผ้วทางฝันมั่นและห่วง
ทนไม่ได้หากฤดีนี้ถูกลวง
เมตตาทรวงจะช้ำเอ่อน้ำตา

สุดแสนปลื้มดื่มด่ำเธอนำชัก
มอบคำรักประเมินเกินคุณค่า
ไม่อาจเบี่ยงเลี่ยงหลบอยากพบพา
แต่ขอบฟ้าขวางกั้นสุดดั้นไป

ความรักมิอาจห้ามข้ามขอบฟ้า
เมื่อทางตาอยากสบยากพบได้
ขอพบกันมิห่างทางหัวใจ
ฟ้าย่อมไม่อาจกั้นอย่าหวั่นเลย

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย
เสี้ยวอารมณ์กลอน

ขอขอบคุณจาก Facebook เสี้ยวอารมณ์กลอน ค่ะ 

..❤..✫¸.•°*”˜˜”*°•.✫ ✫ ❤..✫¸.•°*”˜˜”*°•.✫ ✫.
✫¸.•°*”˜˜”*°•.✫ ✫.❤.✫¸.•°*”˜˜”*°•.✫ ✫..❤

<a href="http://www.youtube.com/v/VofLbnNronk&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/VofLbnNronk&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

´¯*•.¸♥..๐๐  อาศิรวาท  ๐๐..♥¸.•*´¯

อาศิรวาท

สัททุลวิกกีฬิตฉันท์ ๑๙

๐ สรวมชีพอาศิรวาทราชสดุดี
จงรักพระจักรี...........................นรินทร์

๐ ร้อยกรองร้อยมธุรสประณตนฤบดินทร์
เทิดไท้สยามินทร์....................ถวาย

๐ นบสักการะพระองค์พระทรงพระคุณหลาย
สุดสรรจะบรรยาย....................ประมาณ

๐ ที่ห้าธันวเฉลิมพระชนมลุวาร
น้อมจิตลิขิตกานท์...................ประพันธ์

๐ กราบเบญจางคประดิษฐ์บุชิตพระอรหันต์
องค์พุทธเจ้าอัน.......................อุดม

๐ กราบสักการะพระธัมมะล้ำวรบรม
พ้นทุกขสุขสม.........................มนัส

๐ เคียมคัลคารวะองค์พระสงฆ์สุปฏิบัติ
สืบศาสนาดัด..........................นิกร

๐ อัญเชิญรัตนตรัยถวายชยพระพร
แด่องค์พระภูธร.......................สราญ

๐ ขอจงทรงพระเจริญพระชนมยุกาล
ร้อยพรรษเศษนาน..................พระชนม์

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ

ข้าพระพุทธเจ้า ดาว อาชาไนย

https://www.youtube.com/watch?v=F3Bke-Un3qY

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตครับ

*´*•.¸(*•.¸❤¸.•*´)¸.•*´*

๐๐ พระคือพระโพธิสัตว์๐๐

´*¸.•*(¸.•*´❤`*•.¸)`*•. .


ไม่มีถ้อยคำใดในภาษา
ร้อยเรียงสรรพรรณนาได้เทียบถึง
พระมหากรุณาที่ตราตรึง
แม้เพียงเศษเสี้ยวหนึ่งของความจริง

หากเขียนพระราชกรณียกิจ
จนชีวิตสิ้นไปไม่ครบสิ่ง
ยกคำคนทั้งหล้ามาอ้างอิง
คือกษัตริย์ใหญ่ยิ่งมิใช่ยอ

พระคือพระโพธิสัตว์อุบัติแล้ว
บำเพ็ญบารมีแก้วบังเกิดก่อ
ลำบากพระวรกายไม่เคยพอ
เพียงเพื่อขอให้ประชาทั่วหน้าสบาย

พระคือพระอาทิตย์ประสิทธิ์ประสาท
ส่องใจราษฏร์ทุกข์ท้อก็เสื่อมหาย
การอาชีพเจริญเกินบรรยาย
จุดประกายให้ประกอบแต่ชอบธรรม

พระคือพระจันทร์เพ็ญแสงเย็นหล้า
ปวงประชาเย็นชื่นทุกคืนค่ำ
ด้วยแสงพระเมตตาค่าเลิศล้ำ
ราษฏร์น้อมนำประพฤติยึดแนวทาง

พระคือพระพิรุณเป็นบุญนัก
หลั่งความรักความสราญทุกย่านย่าง
ชะลอหล่นฝนสุขมิสิ้นจาง
ชะโลมล้างทุกข์หายมลายไป

พระคือพระธารามหาสมุทร
สิ่งเลิศสุดรวมที่นทีใหญ่
เปรียบก็เหมือนกับองค์พระทรงชัย
สิ่งเลิศสุดรวมไว้ในพระองค์


ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า นายดาว อาชาไนย


*´¯*•.¸♥๐.. ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ..๐♥¸.•*´¯*

https://www.youtube.com/watch?v=xmF3qmd547U

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

อาเศียรวาทมหาราชภูมิพล

๏ สังคีตพลิ้วครวญเพลงบรรเลงนั่น
นางฟ้าสวรรค์ฟ้อนวารสำราญสมัย
ชมอัศจรรย์ขวัญองค์ฉัตรทรงชัย
นครังไทยตลอดทิศ..ชวนพิศตระการ

๏ “ห้าธันวา” รินวนมงคลหอม
คนธรรพ์กล่อมพรกรุ่นหยาดละมุนหว่าน
ขอวันเฉลิมชนม์เลิศบรรเจิดมาน
มโหรีขานร้องขับ..เพลินสดับฟัง

๏ “แปดสิบหก” พรรษาเอกมหาราช
อินทร์พรหมประกาศทั่วสกลเสกมนต์ขลัง
จักรีวงศ์จงสฤษฏ์เวียงวิจิตรวัง
ครองบัลลังก์คู่หล้า..เป็นอาลักษณ์

๏ ภิญโญฉลองปองใดในปรารถนา
จงนำพาเถิดเพียงวางเคียงประจักษ์
ยลเมืองเรืองอภิรามงดงามนัก
ศักดิ์สิทธิ์ปักเทิดป้อง..ชื่นสนองชม

๏ องค์ภูมินทร์ปรเมษฐ์ช่อเศวตรฉัตร
จำรูญพิพัฒน์อำไพสุขพิไลสม
ปวงราษฎร์พร้อมรินสะพรั่งถวายบังคม
ไตรรัตน์โปรยโชยพรม..เปรมเกษมเพียง

๏ เกสรดาวพราวฟ้าหยิบทิพย์ฝาก
พรมากหลากบรรโลมกล่อมประโคมเสียง
“ยั้งยืนยศยิ่งใหญ่” คู่ไทยเคียง
สรรเสริญเรียงปิตุรงค์..ทรงพระเจริญเทอญ ๚ะ๛
 
........................
ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อมขอเดชะ ข้าพระพุทธเจ้า คอนพูทน

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

*´*•.¸(*•.¸❤¸.•*´)¸.•*´*

๐๐ กษัตริย์เกษตร ๐๐

๐ องค์ใดทรงเริ่มสร้าง............เสริมการ เกษตรเฮย
ทรงใฝ่พระทัยภาร.....................เพียบพร้อม
พืชพันธุ์เพื่อเจือจาน.................จากแหล่ง เลิศนา
ทรงเริ่มทดลองซ้อม..................ซึ่งล้วนแสวงหา

๐ สาธิตไถหว่านไว้.................วังสวน จิตรแฮ
คัดแต่งพันธุ์ข้าวมวล..................มุ่งให้
เป็นเมล็ดหว่านอันควร................คุณค่า
คือเมื่อแรกนาได้.........................ดั่งนี้ทำพันธุ์

๐ ทรงธรรม์ทรงทุ่มทั้ง...............ทุนทรัพย์
ทรงทุ่มพระองค์กับ......................เกษตรเกื้อ
รังสรรค์อ่างเก็บรับ.......................วรุณหลั่ง ลงเฮย
ยามเมื่อสายฝนเรื้อ......................เริ่มช่วยชาวนา

๐ พระปัญญารุ่งล้น......................หลักการ
ทรงมุ่งจนชำนาญ..........................แน่แท้
จึงจะพระราชทาน..........................ทวยราษฎร์ ทำนา
ผลแก่การเกษตรแก้........................ก่อนกี้เสียหาย

๐ โคควายทรงส่งให้.....................ชาวนา
แทนเครื่่องไถผลพา.......................พึ่งได้
เงินทุนที่่มากมา..............................จึงต่ำ
ยืมเช่าเสร็จคืนให้............................ห่อนใช้คืนคลัง

๐ พระยังทรงรอบรู้........................รักเกษตร
ทรงใฝ่พระทัยเจตน์.........................จักเอื้อ
ฝนหลวงช่วยหากเหตุ......................ฝนห่าง ช่วงนา
กรดด่างดินทรงเกื้อ.........................ก่นแก้ดินดี

๐ มีแปลงนาว่างไว้........................หลายวา
หาเหล่าผักแซมมา...........................ไม่ร้าง
อีกขุดบ่อเพาะปลา...........................ปราศปล่อย ราแฮ
ทำทั่ววงจรสร้าง...............................ส่งให้พอเพียง

๐ เรียบเรียงทุกเรื่องร้อย..................เรียงมา
มิใช่เขียนอักขรา...............................ครบได้
ยากเทียมทั่วโลกา............................เกินกว่า พระเฮย
กษัตริย์เกษตรเทิดไว้........................ว่าไท้ภูมิพล

ด้วยเกล้าด้วยกระหม่อม ขอเดชะ
ข้าพระพุทธเจ้า ดาว อาชาไนย แห่งเสี้ยวอารมณ์กลอน

*´¯*•.¸♥๐.. ขอพระองค์ทรงพระเจริญยิ่งยืนนาน ..๐♥¸.•*´¯*

[รัตนาวดี]

วณิพกเย้าบุปผา  [กลบทบวรโตฎก]

ประพันธ์โดย Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา)

ขับเสภาโดยคุณ ศรีเปรื่อง

<a href="http://www.youtube.com/v/HIBDOYl2WYc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/HIBDOYl2WYc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

  ขอขอบคุณท่านผู้ประพันธ์
ขอบคุณ คุณพี่ศรีเปรื่องผู้ขับร้องได้ไพเราะ รวมทั้งทีมงานผู้จัดทำ มา ณ ที่นี้ค่ะ

  เป็นผลงานที่มีความงดงามดี และเด่นมากจริงๆค่ะ 

 

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

(๒๔๓) ๐๐ จงคิดดู ๐๐

ค่อยค่อยก้าวแน่วแน่..แต่ละก้าว
ในความมืดยืดยาว.....แต่ละย่าง
อุปสรรคมักผจญ.......แต่ต้นทาง
ว้าเหว่บ้างบางวัน........แต่มั่นใจ

เดินมุ่งหน้าหากัน.......เพื่อบรรจบ
สร้างศรัทธาน่าคบ......เพื่อมิตรใหม่
แซงคู่แข่งด้วยพลัง.....เพื่อหวังชัย
สละทุกอย่างให้.........เพื่อเธอครอง

หวังริบหรี่แต่เดิม....................เริ่มทอแสง
ความเคลือบแคลงคลี่คลาย......เริ่มหายหมอง
อยากใกล้ชิดสนิทสนม............เริ่มสมปอง
ฟ้าสีทองปรากฏ.....................เริ่มงดงาม

ไม่รู้สึกเสียใจ................ใครจะหลอก
ไม่สนใจใครบอก............ใครจะห้าม
เพื่อผู้มอบสุขให้.............ใครก็ตาม
สังคมรุกคุกคาม..............ใครก็รู้

ความรักอันมั่นคง.............จงซึ้งค่า
เราเดินมาถึงจุด................จงหยุดอยู่
เมื่อขุ่นข้องหมองจิต..........จงคิดดู
เราทั้งคู่ไม่มีใคร................จงใจทำ

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย
เสี้ยวอารมณ์กลอน

....... . . ✿•*¨`*•.¸(¯`v´¯)¸.•´*¨`*•✿ . . ....
 ......✿•*¨`*•. (¯`v´¯) (¯`v´¯) .•*¨`*•✿......
 ....... . . ✿•*¨`*•.¸(¯`v´¯)¸.•´*¨`*•✿ . . ....

wow..มองเห็นจุดเด่น ตรงคำที่หก ของแต่ละวรรค งดงามมากค่ะ ชอบๆๆๆที่สุดเลยจับใจแล้วค่ะ

<a href="http://www.youtube.com/v/O674l3FTZQg&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/O674l3FTZQg&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

๐๐ จากใจครูถึงลูกศิษย์ ๐๐

❤

ครูทั่วโลกโชคดีมีลูกศิษย์
ชั่วชีวิตภูมิใจไม่เสื่อมหาย
มีทั้งลูกทั้งศิษย์แสนมากมาย
ศิษย์ทั้งหลายคือลูกรักทุกคน

❤

แม่ทั่วโลกโชคดีที่มีลูก
บางคนถูกชะตาพาสับสน
มีลูกทั้งชั่วดีมีและจน
มากมายล้นอนันต์ทุกวันไป

❤

แม้ลูกแม่ชั่วถี่และดีห่าง
แม่รักอย่างสุดสวาทปราศเงื่อนไข
ลูกตกทุกข์ได้ยากลำบากใจ
แม่ย่อมไม่มีสุขทุกคืนวัน

❤

ลูกศิษย์ของครูดีมียศศักดิ์
ครูปลื้มนักอวยพรแอบนอนฝัน
ลูกศิษย์หากตกยากลำบากครัน
ครูเหมือนกันกับแม่ทุกข์แท้เทียว

❤

ดาว อาชาไนย
เสี้ยวอารมณ์กลอน

<a href="http://www.youtube.com/v/unmCh8AnJMQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/unmCh8AnJMQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

---เรื่องเศร้าของอีหยิบ---

หลายหมู่บ้านไม่มีเพื่อนผีปอบ
เพราะคนชอบกินสุกกันทุกบ้าน
ปอบรุ่นเดอะ ทำเก๋า ไม่เข้ากาล
เดินซมซาน หาถิ่น คนกินดิบ

เคยจับควาย-วัวเชือด ดื่มเลือดสด
เพื่อนร่วมซดควักตับกินนับสิบ
ซกเล็ก ลาบ ข้าวเหนียวมา หลายกระติ๊บ
เนื้อแดงดิบ  เหล่าปอบ สุดชอบใจ

 นอกจากนั้นยังกินปลาดิบหน้าฝน
มิเคยสนคำเอ่ยเอื้อนหมอเตือนให้
ทั้งปลาซิว  ปลาสร้อย กุ้งน้อยไป
เห็นเมื่อไหร่ปอบก็หยิบกินดิบเลย

ประพฤติกันอยู่เช่นนี้หลายปีผ่าน
วัยสังขารรับไม่ได้สหายเอ๋ย
ปอบหลายตัวเป็นโรคร้ายใกล้ตายเอย
พยาธิเผย"เราก็ชอบ....ตับปอบจัง"”

ผลลัพธ์ของพวกอวดกร่างหลงทางผิด
โรคแผลงฤทธิ์  เจ็บโซ  หมดโอหัง
ถูกพยาธิ  ชอนไช  เครื่องในพัง
คิดย้อนหลัง  ก็เผอิญ  สายเกินการ

หลายหมู่บ้านเดี๋ยวนี้ไม่มีปอบ
เพราะคนชอบกินสุกกันทุกบ้าน
"ปอบอีหยิบ" ตอมตรมเดินซมซาน
โรคคืบคลานยังเลียลิ้นอยากกินดิบ ฯ
                           
                          อริญชย์
                       25/6/2554

ขอขอบคุณบทกลอนน่าชื่นชม ของพี่หลวงอริญชย์เจ้าค่ะ 

<a href="http://www.youtube.com/v/jValmdKtcXY&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/jValmdKtcXY&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

add complete
by klonthaiclub fb

                       

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

๐๐ ผู้มีราตรีหนึ่งเจริญ ๐๐

ไม่คำนึงถึงอะไรล่วงไปแล้ว
ไม่หวังแน่วภายหน้ามาไม่ถึง
อดีตไม่ย้อนมาอย่ารำพึง
อนาคตอย่างหนึ่งอย่าพะวง

เห็นแจ้งชัดปัจจุบันให้มั่นอยู่
ไม่เป็นผู้ง่อนแง่นคลอนแคลนหลง
เจริญธรรมเนืองเนืองเครื่องจำนง
ความเพียรจงตั้งมั่นเสียวันนี้

ใครจะรู้วันตายในวันพรุ่ง
มัจจุราชอาจมุ่งให้เป็นผี
การผัดเพี้ยนต่อท่านนั้นไม่มี
ต่างสู่วันตายที่มิล่วงรู้

บุคคลไม่เกียจคร้านการดังนี้
ต่างก็มีความเพียรพรั่งพร้อมอยู่
ทั้งกลางวันกลางคืนน่าชื่นชู
ย่อมถูกเรียกจากผู้เป็นมุนี

ว่าเขาที่ฝึกใจไม่ไหวหวั่น
เห็นแจ้งธรรมปัจจุบันมั่นคงที่
ประพฤติไม่เว้นว่างเป็นอย่างดี
คือ "ผู้อยู่ราตรีหนึ่งเจริญ"

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย
เสี้ยวอารมณ์กลอน


ใจความในพระสุตตันตปิฎก มัชฌิมนิกาย
อุปริปัณณาสก์ ภัทเทกรัตตสูตร พระพุทธเจ้าตรัสว่า
"ผู้มีปกติรู้สึกตัวในปัจจุบัน แม้มีชีวิตอยู่ราตรีเดียว
ดีกว่าผู้มีอายุตั้งร้อยปี "

<a href="http://www.youtube.com/v/SyiGgFFUar0&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/SyiGgFFUar0&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ตค่ะ

( กลบท นายโรงลืมกรับ )

.....ในโลกแห่งความฝัน.....



ในโลกแห่งความฝันอันพิสุทธิ์
จะสมมุติสิ่งใดได้ทั้งหมด
ปัจจุบัน อดีต อนาคต
ช่างสวยสดงดงามในความคิด


ทุกภาพจึงมองเห็นเป็นความสุข
หมดสิ้นแล้วความทุกข์รุกเร้าจิต
อยู่กับจินตนาการผ่านชีวิต
และมีสิทธิ์เสรีที่จะนึก


ไม่ต้องมาแข่งขันกันใช้สิทธิ์
เราต่างคิดต่างดูต่างรู้สืก
ดึงความฝันข้างในใจลึกลึก
มาผนึกอารมณ์ที่ถมทับ


อยากเรียงร้อยอักษรกลอนกี่บท
อยากกำหนดสิ่งใดไว้ประดับ
กระทั่งแสงรวีที่วาววับ
สามารถจับเอามาชั่วตากระพริบ


อย่าขุ่นข้องหมองจิตคิดวิตก
ลืมเรื่องที่มันรกเลิกยกหยิบ
โลกความฝันมิใช่อยู่ไกลลิบ
ฝากกระซิบ...มาทัก...ว่า..รักนะ!


ประพันธ์โดย

...รามสูร อักษรสยาม...

ชมรมนักกลอนอักษรสยาม
๙ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗

  ขอขอบคุณ คุณพี่ รามสูร สำหรับบทกลอนไพเราะ มา ณ ที่นี้ด้วยเจ้าค่ะ 

<a href="http://www.youtube.com/v/jT4khmId8JU&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/jT4khmId8JU&amp;rel=0&amp;fs=1</a>