ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากInternetค่ะ

กลอนสุภาพ กลบทเทพชุมนุม

"อย่าพลาดท่า"

๐ ถึงสาวสวยหมวยอึ๋มหยุดปลื้มฝัน
กระแจะจันทน์อั๋นองค์อสงไขย
อย่าประมาทพลาดท่าอาชาไนย
น้ำตาไหลไห้ร่ำถลำทรวง



๐ หลงใหลรูปจูบเขาเผลอเมาหนัก
ตกเป็นเหยื่อคำรักสลักสรวง
อาจแค่ผ่านผลาญใจหทัยลวง
เจาะไข่แดงแฝงบ่วงหึงหวงชาย



๐ แต่โบราณนานกล่าวก่อนร้าวอก
ขอคำนวณทวนถกยกความหมาย
สงวนตัวทั่วลั่นอันตราย
พึงอย่ากลายคล้ายถ้อยเมียน้อยใคร ฯ

ประพันธ์โดย

ช่วงนี้ไม่ว่าง

http://www.klonthaiclub.com/index.php?topic=24135.msg192412#msg192412


ตะวัน ทออรุณ

๒๙/๔/๒๕๕๕

จาก Facebook สมาคมกวีร่วมสมัย

https://www.facebook.com/kawethaipage

ขอขอบคุณ ท่านตะวันมา ณ ที่นี้ค่ะ  กลบทช่างสื่อความหมายได้งดงามประทับใจมากเจ้าค่ะ   

<a href="http://www.youtube.com/v/rSWiRsD65RE&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/rSWiRsD65RE&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

มาลัยรัก


✿


รวยรินกลิ่นมาลัยของใครเอ่ย
เหมือนจะเคยคุ้นคุ้นกรุ่นกลิ่นหอม
คล้ายคล้ายลอยจากฟ้าคราตรมตรอม
ส่งมาพร้อมหัวใจใครไม่รู้

✿

แอบใกล้ใกล้ใจนี้ที่อ่อนล้า
อักษราไพเราะเสนาะหู
ส่งมาเยือนเหมือนฝนหล่นพรั่งพรู
อาบใจผู้แล้งร้อนให้ผ่อนคลาย

✿

หนาวอารมณ์มาลัยเอื้อไออุ่น
หอมละมุนโลมไล้ให้หนาวหาย
ประหวัดหวามยามซบอบอุ่นกาย
มาลัยสายสวาทกลิ่นครายินยอม

✿

มาลัยร้อยดอกอะไรก็ไม่รู้
แต่ซึ้งอยู่ยามใกล้ดอกไม้หอม
และงามมากเหมือนใครสดใสพร้อม
ดั่งจะน้อมโน้มฟ้าลงมาดิน

✿

จดจมูกลูบไล้มาลัยรัก
อาจจูบหนักทำให้มาลัยวิ่น
ขอโทษไม่ตั้งใจให้พังภินท์
เจ้าของมาลัยได้ยินโปรดอภัย

✿

รวยรินกลิ่นหอมกรุ่นอบอุ่นเอ๋ย
อย่าลอยเลยลมบนไปหนไหน
อย่าเพียงเย้าให้ชื่นแล้วคืนไป
อย่าปลอบใจก่อนฆ่าอย่างทารุณ

✿

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

<a href="http://www.youtube.com/v/v7Ak40pc3uQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/v7Ak40pc3uQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

❤

ถึงเธอคนดี
ที่เป็นยอดรักของฉัน
แม้ตอนนี้ตัวเราจะห่างกัน
แต่ความผูกพันไม่ห่างไกล

❤

เธอรู้ไหมที่รัก
ฉันคิดถึงเธอมากขนาดไหน
แล้วตอนนี้เธอล่ะ  คิดถึงใคร
คงคิดถึงฉันใช่ไหม.....
เหมือนที่ฉันคิดถึงเธอ....

❤

ประพันธ์โดย

Orion264(มือขวา)

  หมายเหตุ บทกวีบทนี้  เจ้าของเขียนทิ้งเขียนขว้าง  ไม่สงวนลิขสิทธิ์
เชิญก๊อบปี้ไปใช้ได้ตามสบาย  ไม่ต้องเอ่ยชื่อ  ไม่ต้องให้เครดิต  ไม่ต้องทำลิงก์มาที่เว็บนี้
ยิ่งก๊อบเอาไปลงได้ทุกเว็บยิ่งดี.... 

ขอขอบคุณ คุณพี่มือขวามา ณ ที่นี้เจ้าค่ะ  บทกลอนไพเราะจับใจอ่านปุ๊บ ชอบปั๊บเลยจ้า 

<a href="http://www.youtube.com/v/6Uh2yuZ4OEQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/6Uh2yuZ4OEQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

..........ทางที่ต้องไป..........

อายุเราผ่านผันถึงวันนี้
ทั้งชั่ว-ดีผ่านพบแทบครบเครื่อง
ทุกข์กับสุขเคียงคู่่อยู่เนืองเนือง
... หลากหลายเรื่องหลายรสหลายบทเรียน

บนถนนสายนี้ของชีวิต
เราใช้สิทธิ์เดินท่ามความแปรเปลี่ยน
บางช่วงอาจคดโค้งบ้างโล่งเตียน
บางครั้งเวียนวกวนจนหลงทาง

หลายครั้งเราถลำย่ำท้าวพลาด
คมหินบาดฝ่าเท้าที่ก้าวย่าง
มันเจ็บปวดรวดร้าวจนเราคราง
ต้องทรุดร่างล้มลงอยู่ตรงนั้น

กว่าจะลุกยืนหยัดสาหัสแท้
กว่าจะแลเห็นทางอย่างที่ฝัน
บาดแผลที่ฝากรอยนับร้อยพัน
ต้องอดกลั้นอดทนจนวันนี้

และเมื่อลมหายใจยังไม่สิ้น
เราจะดิ้นต่อไปให้ถึงที่
แม้จะผ่านอุปสรรคอันมากมี
จะทำดีลบล้างทางที่ทราม

เราจะก้าวเดินต่อไปไม่ท้อถอย
จะไม่ปล่อยชีวิตติดขวากหนาม
จุดหมายที่เราหวังยังแวววาม
หรือตรงข้ามอย่างไร...ไม่อยากรู้

ประพันธ์โดย

รอ รัตติกาล

จากชมรมนักลอนอักษรสยาม

 

ขอขอบคุณท่าน รอ รัตติกาล มา ณ ที่นี้ค่ะ รัตนาวดีมีความประทับใจบทกลอนมากเจ้าค่ะ

<a href="http://www.youtube.com/v/xiPqVbUa73s&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/xiPqVbUa73s&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

คอย


❤

อยากชวนเธอมาข้างนอกร้อยดอกหญ้า
นอนห่มฟ้านับดาวคราวฟ้าสวย
กุมมือวอนอ้อนเธอให้เอออวย
กล่อมเห่ด้วยเพลงกานท์หวานทรวงใน

❤

เพียงแค่คิดเคียงคู่อยู่ที่นี่
เหมือนโลกลอยกับที่หยุดเคลื่่อนไหว
เป็นเพียงภาพฉาบฝันอันชื่นใจ
เธอคงไม่ปรารถนามาพบพาน

❤

ความเหงาเอ๋ยเผยหน้ามาให้เห็น
อย่าปลอมเป็นบทกวีที่่อ่อนหวาน
มาคุยเฟื่องเรื่องฝันอันร้าวราน
เล่าตำนานเร้นลับฟ้ากับดาว

❤

เล่าโลกร้างที่ใครไม่รู้จัก
เล่าเรื่องรักเริ่มต้นวันฝนหนาว
เล่าความหวานพานจืดไม่ยืดยาว
เล่าเจ็บปวดรวดร้าวคราวขาดเธอ

❤

หากอยากพักอยู่ในหัวใจฉัน
ฟังความช้ำรำพันได้เสมอ
ท่านมีสิทธิ์ทุกสิ่งจริงนะเออ
ร้องเพลงเพ้อเพลงเหงาเราจะฟัง

❤

นกพิราบคาบข่าวเอามาบอก
เธอจะออกมาชื่นคืนฝนหลั่ง
ภาวนาให้ฝนหล่นประดัง
ฉันจะนั่งนับเม็ดฝนคอยคนดี

❤

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

<a href="http://www.youtube.com/v/laPQTX_QxPA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/laPQTX_QxPA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

กลบทกบเต้นต่อยหอย

.. สาวคำดวงครวญ ..

ก็เพื่อนยุกุพยานหลักฐานชัด
คิดอีกหนคนอ่อนหัดไม่จัดจ้าน
ถูกลายเสือเถือแล้วสิงอิงอยู่นาน
จนไม่คิดจิตมิค้านต้านสำออย

❤

ต้นรักซ้อนตอนแรกซึ้งจึงหวั่นไหว
วันอำลาว่าอาลัยใจเศร้าสร้อย
ตะวันเคลื่อนเตือนว่าคล้ายเขาหน่ายคล้อย
ครวญแลหาคราละห้อยคอยจนเย็น

❤

สร้างวิมานสานไว้มั่นวันสมหวัง
สิกลับทุกข์สุขกลายทั้งยังเกิดเข็ญ
เพื่อนน้ำมิตรพิษนั้นมากฝากลำเค็ญ
ตนจะปองต้องจำเป็นเค้นสัมพันธ์

❤

จิตที่หึงจึงทำให้ทุกข์ใจนัก
อย่างวันรู้อยู่ว่ารักจักแปรผัน
ไม่ทันคิดมิตรที่เคยเปิดเผยกัน
จะยังปองจ้องแย่งปันบั่นไปครอง

❤

วันสังหรณ์วอนเสียงเห่เสน่หา
เน้นถึงวันนั้นเถิดว่าอย่าสร้างหมอง
ช่วยนึกคืนชื่นน้ำคำฉ่ำทำนอง
หวานเริ่มพังหวังเราพ้องต้องระทม

❤

สังคมดาวสาวคำดวงถูกลวงล่อ
ใจเมียเก็บเจ็บมันก็พอขื่นขม
กลับยิ่งร้ายกลายยามร้างเขาห่างชม
หากเอารักหักอารมณ์ข่มทนเอา

❤

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

คำคำที่หนึ่ง อักษรเดียวกับคำที่สี่  คำที่สอง อักษรเหมือนกับคำที่ห้า  คำที่สามอักษรเหมือนกับคำที่หก   
 กลบทกบเต้นต่อยหอยของผม  ซึ่งผมพิถีพิถันมาก
เช่น คำ ๓ คำที่เขาบังคับ ผมจะไม่ให้มีซ้ำกัน ตัวอย่าง ก ข ข ผมจะไม่ใช้ ข ซ้ำกัน
ถ้าเป็นคำกล้ำ ก็ต้องกล้ำเหมือนกัน  ถ้ามี ห นำก็ต้องมี ห นำเหมือนกัน
 ตัว ข กับ ค ไม่นับว่าเหมือนกัน เหมือนคนอื่นเขาเขียน  ลองสังเกต
หรือที่เขาบังคับให้ซ้ำกัน  ข กับ ค  ซ้ำเสียง แต่ไม่ซ้ำรูป

  ขอขอบคุณอาจารย์ดาวมา ณ ที่นี้ด้วยนะคะ    ที่ได้แบ่งปันมุมมองที่มีค่าในกลบทกบเต้นต่อยหอยค่ะ

  emo_116อาจารย์ดาวประพันธ์ได้แบบอย่างที่งดงาม ถูกใจและชอบมากๆค่ะ

<a href="http://www.youtube.com/v/MdVYhIW59Uw&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/MdVYhIW59Uw&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

         แด่..รัตนาวดี..

❤

@ หากวันนี้สวนศรีกวีแก้ว
จะร้างแล้วซึ่งบุปผามารศรี
ไร้ซึ่งดอกฟ้ารัตนาวดี
โอ้โลกนี้คงจะดับหลับนิทรา

❤

@ แม้ริมหนองคลองบึงถึงฟ้ากว้าง
คงอ้างว้างเปล่าเดียวเปลี่ยวหนักหนา
สายน้ำใสไหวระลอกกระฉอกมา
คงมิกล้าลดเลี้ยวคดเคี้ยวไป

❤

@ สายลมเคยพรูพร่างจะว่างเว้น
ระริกเต้นใบไม้คล้ายหลับใหล
ความสดชื่นผืนป่าพนาลัย
ไม่มีใครชื่นชมลมรำเพย

❤

@ เธอเป็นหนึ่งของกวี ณ ที่นี่
พันวจีร้อยลำนำคำเอื้อนเอ่ย
สร้างผลงานมากมายไว้ชื่นเชย
ไม่ละเลยสวนแก้วแวววงวรรณ

❤

@ รัตนาวดี....ศรีดอกไม้
ได้อยู้ใกล้มีสิทธิคิดเคลิ้มฝัน
เพียงคำน้อยด้อยค่ามาจำนรรจ์
ฝากรำพันบทกลอนมาคารวะ

❤

ประพันธ์โดย

suthep98

๑๘/๕/๕๖

 emo_116ขอแสดงความขอบคุณ คุณพี่สุเทพฯ  emo_55ในความปรารถนาดีจากบทกลอนที่สื่อความหมายได้งดงามไพเราะ มา ณ ที่นี้ เจ้าค่ะ
  บทกลอนหวานซึ้งประทับใจรัตนาวดีมากค่ะ 

<a href="http://www.youtube.com/v/f_U6BspvBDY&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/f_U6BspvBDY&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจาก internetค่ะ

... นี่หรือรัก ...


❤

@ วันนี้วันอกหักขอพักหน่อย
น้ำตาปรอยย้อยไหลพาใจหาย
เมื่อความรักโบยบินจึงสิ้นลาย
อยู่หรือตายก็คงคล้ายค่าเท่ากัน

❤

@ เก็บความช้ำระกำใจไว้ในหน้า
เพียงแสร้งว่าพาชื่นตื่นจากฝัน
ความปราชัยไล่คว้ามาจนทัน
จึงรางวัลด้วยน้ำตาเวลานี้

❤

@ โอ้ความรักมักเป็นเช่นนี้หรือ
เกินจะยื้อให้เข้าใจในวิถี
ประเดี๋ยวรักประเดี๋ยวชังประเดี๋ยวดี
 แกล้งให้มีแล้วก็จากพรากให้ตรม

❤

@ เมื่อมีรักมักหวานสำราญนัก
หากไม่รักน้ำตาลยังพาลขม
เหลือฝากไว้คือบาดแผลแผ่ระบม
เพียงมีดคมเชือดเถือสิ้นเยื่อใย

❤

@ พยายามยังไม่พอหนอความรัก
เหนื่อยยิ่งนักสิ้นพลังตั้งต้นใหม่
ต่อแต่นี้จะเจียมตัวเจียมหัวใจ
ระวังไว้ไม่ให้ใครมาย่ำยี

❤

@ ขอฝากคนมีรักจงหนักแน่น
ให้แน่นแคว้นเพียงขุนเขาคีรีศรี
สงวนงามความรักทุกนาที
อย่าเหมือนใจดวงนี้ที่แหลกลง

ประพันธ์โดย

suthep98

๒๑/๕/๕๖

<a href="http://www.youtube.com/v/5_5UCwu9rsg&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/5_5UCwu9rsg&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ทค่ะ

..รัก..ไม่รัก..

... ปลิดกลีบทีละใบ..รัก..ไม่รัก
ก็ยากจักบอกปัดให้ขัดเขิน
กลัวเหลือกลีบสุดท้ายบอกให้เมิน
ก็บังเอิญตกที่รักมิเลือน ...



... ดอกกัลปพฤกษ์ชมพูดูระเรื่อ
แซมขาวเจือละต้นหล่นลงเกลื่อน
บอกจุดหมายปลายทางร้างบิดเบือน
เหลือติดเตือนตรึงในหัวใจตรม ...



... โอ้เจ้าดอกกัลปพฤกษ์นึกบ้างไหม
มิมีใครถวิลถึงกลิ่นฉม
เจ้าร่วงหล่นลอยคว้างตามทางลม
ไม่น่าชมเพราะสัญญาณการจากลา ...



... แม้มั่นใจอย่างไรจะไม่รัก
ก็เก็บกักกับใจใฝ่ฝันหา
ถึงอยู่แห่งหนใดไกลสุดตา
ก็มีค่าเคียงคู่อยู่เพื่อรัก ...

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

<a href="http://www.youtube.com/v/B52ODvXuzTA&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/B52ODvXuzTA&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[กังวาน]

เห็นเธอตอบมอบจิตคอยคิดปลื้ม
แล้วก็ลืมตัวฉันพรั่นทรวงนัก
ชมคนโน้นชอบคนนี้สุดที่รัก
คนอกหักรอปลอบใจกลับไม่มี

บทประพันธ์ฉันด้อยน้อยค่ายิ่ง
เธอจึงทิ้งขว้างไกลไล่ให้หนี
แต่งอย่างไรไม่หวานซ่านฤดี
เอ่ยวจีมิชื่นฉ่ำแสนช้ำทรวง

มีคารมคมคายชายนักฝัน
เพ้อรำพันออดอ้อนกลอนว่าห่วง
รักรักรักประจักษ์จิตตามติดดวง
จริงหรือลวงเธอมิสนฉันจนใจ

บทประพันธ์ที่ฉันชอบตอบเธอถาม
ทุกข้อความที่เธอเขียนดุจเทียนไข
ส่องสว่างกลางจิตติดฤทัย
เธอรู้ไหมว่าฉันภักดิ์รักเพียงเธอ

   ---กังวาน---

[รัตนาวดี]

บทประพันธ์ที่ฉันชอบตอบเธอถาม
ทุกข้อความที่เธอเขียนดุจเทียนไข
ส่องสว่างกลางจิตติดฤทัย
เธอรู้ไหมว่าฉันภักดิ์รักเพียงเธอ

   ---กังวาน---

 


...ราตรีงาม คืนเด่น จันทร์เพ็ญสวย
จันทร์อำนวย แสงนวล ชวนใจเผลอ
อ่านกลอนพร่ำ ย้ำฝาก จากใจเธอ
ถ้อยเสนอ ความนัย จากใจมา...

...ประพันธ์เน้น นวลองค์ อสงไขย
ด้วยตั้งใจ หมายบ่ง ใจส่งหา
ประดิษฐ์อารมณ์ผ่อน ก่อนนิทรา
หยิบยื่นค่า ใจมัด รัตนาวดี...

...ลมไหวพลิ้ว เบาบาง พลันว่างเว้น
หัวใจเต้น ตอบเสียง สำเนียงถี่
สุดอ้ำอึ้ง ซึ้งคำ รักที่มี
ลำนำนี้ พิสมัย รั้งใจยาม...

...เอ่ยน้ำคำ ประจักษ์ ฤๅจักห่วง
รักหรือลวง หากหมาย คล้ายคำถาม
วินาที ใจเต้น เน้นตูมตาม
ด้วยถ้อยความ ตัดพ้อ ราวรอรัก..

...บทประพันธ์ ที่ฉันชอบ ปลอบใจให้ 
จากคนไกล ดวงจิต คิดตระหนัก
มาบรรจบ พบเธอ ชายเพ้อภักดิ์
แสนปลื้มนัก  ขอให้ ใจเหมือนเดิม...


รัตนาวดี
 

<a href="http://www.youtube.com/v/biduuqCWHYQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/biduuqCWHYQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากอินเทอร์เน็ทค่ะ

... กลีบดอกเทียน ...

♥

ดอกเทียนทิ้งกลีบพรากจากขั้วปลิด
เทียนชีวิตโรยแรงแสงริบหรี่
ฝันสลายกลายสิ้นไร้ชิ้นดี
เมื่อเธอมีมอบให้ไม่ถึงรัก

♥
เธอเลือกแล้วเลือกเขาเนาแนบชิด
ฉันมันผิดเองไยไม่ตระหนัก
มอบแด่เธอหมดใจให้ความภักดิ์
เมื่ออกหักไฉนใจไม่ทน

♥
เพลงราตรีประดับดาวราวไฟจี้
ดาวดวงนี้ประดับใดในเวหน
ใครจะรับประดับใจไล้สกนธ์
จึงหมองหม่นประดับกับชีวา
         
♥
วันเดือนปีหมุนเวียนเปลี่ยนไปได้
เธอหมุนเวียนเปลี่ยนใจไม่ถือสา
ชีวิตใครก็ของใครให้นำพา
วันเวลาเหลืออยู่จึงรู้ซึ้ง

♥
กลีบดอกเทียนที่หล่นอย่างล้นหลาม
มาแอบถามถึงกมลใครคนหนึ่ง
จึงรู้ตัวขมขื่นยืนรำพึง
ยังคิดถึงเธออยู่มิรู้จาง
         
♥
อยากบอกว่าเสียใจให้รับรู้
แม้ต่อสู้ใจตนที่หม่นหมาง
ต้องยอมรับอับจนสิ้นหนทาง
หาคำต่างจากเสียใจก็ไม่มี

♥
ดอกเทียนกลีบสุดท้ายปลิวร่ายร่อน
อนุสรณ์ความรักเป็นสักขี
รังแต่จะโรยราทุกนาที
เหมือนใจนี้แห้งโหยจนโรยรา

♥
ยามดึกดื่นคืนหนาวดาวเดือนดับ
รอนั่งนับน้ำค้างกลางเวหา
หยดน้ำแสนอ้างว้างอาทวา
ปิดเปลือกตาไม่ลงจงอย่าเตือน

♥
ออกมาเดินดายเดียวฟังเกลียวคลื่น
ปานสะอื้นฟังไปก็ให้เหมือน
คลื่นร้องไห้คิดถึงใครไม่ลืมเลือน
น้องนางเพื่อนคิดถึงเราหรือเปล่านา

♥
ลมหายใจของทะเลเร่บอกข่าว
เล่าเรื่องราวแต่นิยามความปวดปร่า
ไม่มีจบลบหายจากสายตา
รอจนกว่าคลื่นสุดท้ายกรายหาดเกย

♥
แดดสุดท้ายก่อนลับกับขอบฟ้า
ฝากบอกมากับลมความตรมเอ๋ย
คืนนี้คงซบเซาเหงาเช่นเคย
เธอละเลยลืมกันลืมสัญญา
         
♥
ก่อนจากกันหนหลังเธอยังห่วง
แม้เพียงช่วงสั้นสั้นไร้ปัญหา
จากนิรันดร์คราวนี้ไม่มีลา
ใครจะมามอบใจให้ทุกข์คลาย

♥
หากเธอพรากจากไปไกลสุดกู่
เมื่อฉันรู้คงไม่ใจสลาย
นี่เธออยู่ในหัวใจไม่ห่างกาย
กลับทำร้ายเงียบไปได้ลงคอ
         
♥
ใจเคยสัมผัสใจมอบไออุ่น
คนเคยคุ้นทอดทิ้งสิ่งนี้ขอ
เก็บใจเธอเรื่อยไปไว้พะนอ
เป็นเครื่องหล่อเลี้ยงฝืนให้ชื่นบาน

♥
กลีบดอกเทียนทุกดอกต้องชอกช้ำ
เธอเหยียบย่ำจมดินสิ้นสีหวาน
เหมือนใจที่ถูกย่ำจำซมซาน
จะเศร้านานเพียงไรยังไม่รู้

♥
ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

  ขอขอบใจคุณน้องพิมพ์วาสไว้ ณ ที่นี่อีกค่ะ ที่เคยส่งเพลงนี้ไปให้รัตนาวดีฟัง ชื่นชอบมากเลยนะจ๊ะ

<a href="http://www.youtube.com/v/_e2KqwEBZH0&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/_e2KqwEBZH0&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากInternetค่ะ

วันอานันทมหิดล

 
สัททุลวิกกิฬิตฉันท์ ๑๙


เมื่อองค์ภัทรราชพระนาถนฤบดินทร์

ทรงใฝ่พระทัยจิน-                                                         ตนา

ความเป็นอยู่สุขะทุกข์ทะนุกนรประชา

ให้ตรึกและศึกษา                                                          วิจัย

เพิ่มพูนปราชญผู้พิทูพฒนมัย

สาขาวิชาใน                                                                สกล

จึงได้ทรงอนุมัติจะจัดนิกรชน

บัณฑิตวิทิตดล                                                             พิเศษ

ไปเรียนเพิ่มเฉพาะมา ณ อารยประเทศ

เทคนิคอธิกเลศ                                                            อนันต์

ตามแบบราชบิดามหาบุพกรัณย์

เสริมค่าสถาบัน                                                             วิกรานต์

ศึกษา  แพทยศาสตร์  พระราชปณิธาน

แรกเริ่มประเดิมงาน                                                      บวร

ตั้ง  ทุน  วิทยเด่นจะเป็นพระอนุสรณ์

องค์เขษฐ์ภราดร                                                            นิรันดร์


สัทธราฉันท์ ๒๑


ทรงให้ใช้นามt  อานัน-                                                    ทมหิดล  สมัญ-

ญาก็เสร็จสรรพ์                                                            ประสิทธิ์ผล

สองสี่เก้าแปดประเดิมดล                                                          เสาะเฉพาะพิชญชน

แพทย์เสาะสามคน                                                    ผดุงการ

เงินสองหมื่นบาทประสาทงาน                                              พระหฤทยพิศาล

แรกพระภูบาล                                                             เผดิมทุน

ส่งไปศึกษาพระการุญ                                                       วรุตดมอดุลย์

คือพระร่มบุญ                                                                ประชาชน


วสันตดิลกฉันท์ ๑๔

 
ต่อมาก็ทรงกรุณศัย                                                          นยะให้มนูญผล

เปลี่ยนภาวะ  มูลนิธิ  ดล                                                    กิจการมิหยุดพัก

โดยได้ขยายวิธวิชา                                                             วิทยา  เกษตร หลัก

อีก  ธรรมศาสตร์  พิพิธ  อัก-                                                     ษรศาสตร์  ประกาศสรร

พร้อมทั้งแผนก  วิศวกรรม                                              ผลนำคุณานันต์

ดำเนินเจริญลุประจุบัน                                                        เพราะพระบารมีพูน

บรรดาคณาวิชญเลิศ                                                          ก็ประเสริฐทวีคูณ

ศักดิ์ สิทธิวิทยจรูญ                                                          จะแจรงมิหมดใจ

 
สาลินีฉันท์ ๑๑

 
มากผู้รู้เชี่ยวชาญ                                                            วิชาการอเนกไกร

เทคนิคชั้นสูงใด                                                              ก็หลากแต่ละสาขา

อาจารย์ท่านการุญ                                                        จะมีคุณภาพมา

สอนฝึกนักศึกษา                                                                    ประสาทสุขประชาคม

บรรดาผู้บัณฑิต                                                            วิจัยวิทย์วโรดม

มีค่าน่าชื่นชม                                                                             ประโยชน์เกินจะกล่าวขาน

ต่างคนต่างค้นคิด                                                                 ผดุงศิษย์และสร้างสาน

สืบต่อข้อโครงการ                                                                 ประมวลมุ่งประพฤติดี

 
ธาตุมมิสสาฉันท์ ๑๑

 
แพทย์ใดอุตส่าห์                                                            สละเวลาอุทิศพลี

ดำรงชีวี                                                                            ประลุแนวทางวิทูชน

เป็นอาจารย์สอน                                                                     มิคะนึงย้อนประโยขน์ตน

บำเพ็ญเห็นผล                                                                       นยเนื่องน้อม ณ โครงการ

อาจขอรับทุน                                                                     ธนอุดหนุนระเบียบงาน

นับสามปีนาน                                                                    ระบุต่อเดือนละหกพัน

ส่งเสริมบัณฑิต                                                                ทะนุการกิจมิแปรผัน

สัตย์ซื่อสร้างสรรค์                                                          มิแสวงหาพิเศษไร

 
กมลฉันท์ ๑๒


เพราะและเพื่อประโยขน์ตัว                                             มละชั่วกษัยไป

ปฏิญาณวิจัยใด                                                               บริการนรารมย์

ปณิธานประพฤติขอบ                                                         สุประกอบปรากรม

ธุระพันธกิจสม                                                                   จะเสนอและรายงาน

ปฏิบัติอะไรบ้าง                                                              ก็จะอ้างวิธีการ

คณะกรรมการวาน                                                             วิเคราะห์ดูประจำปี

ขณะนี้คณาบัณ-                                                               ฑิตะนั้นก็มากมี

เพราะพระทรงริเริ่มดี                                                              ลุประโยชน์กะชาติไทย
 
ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

<a href="http://www.youtube.com/v/KiEO4pHDmcs&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/KiEO4pHDmcs&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ

นิราศร้อยฝัน



   นิราศรักนักกลอนอาวรณ์ถึง
เบาะนั่งข้างว่างเปล่าเหงารำพึง............คนเคยซึ้งไยซ้ำย้ำโศกซม

จากโรงงานผ่านซุงกองสูงใหญ่..............ต้องเก็บไว้สำรองกองทับถม
เวลาผลิตผลาญทอนเหลือท่อนกลม........ฟันเลื่อยคมพิฆาตขาดกระเด็น

เปรียบเทียบตัวเราบ้างไม่ต่างนัก..........เขาเก็บรักสำรองก็มองเห็น
แล้วตัดรอนเลิกราน้ำตากระเซ็น..........เหมือนกับเป็นซุงท่อนแสนอ่อนใจ

ผ่านวัดจันทร์ประดิษฐ์คิดนอบนบ.........เคียมเคารพองค์พระประธานใหญ่
ที่เคยสร้างกุศลผลบุญไว้......................ขอพรให้รักคืนกลับยืนยง

ยังนึกถึงเมื่อก่อนตอนงานศพ..............พอสวดจบคนงามตามมาส่ง
หวานน้ำคำร่ำลาพาพะวง.....................ความหลังคงค้างใจวันได้พบ

มองวัดจันทร์วันนั้นกับวันนี้................ไม่ต่างกันตรงที่มีงานศพ
ต่างแต่ใจคนดีที่เคยคบ........................วันนี้หลบหน้าไปไม่พบกัน

ขับรถผ่านลานวัดสงัดเงียบ..................เย็นยะเยียบยามยลจนเสียขวัญ
ป่าช้าฝังรักสลายหน่ายสัมพันธ์.............ผ่านวัดจันทร์จึงหมองนองน้ำตา

ถึงโรงเรียนจันทร์ประดิษฐ์คิดครั้งก่อน......คำนึงย้อนรำลึกการศึกษา
พระคุณของคุณครูกรุณา............................มีวิชาจนได้เลี้ยงกายตน

หากหลักสูตรสอนไว้ในเรื่องรัก.................ลูกศิษย์จักขยันหมั่นฝึกฝน
ย่อมเชี่ยวชาญการพูดดึงดูดคน...................วิธีดลใจเขาเราคงรู้

นี่ต้องเดินคลำทางอย่างเขลาขลาด..............จึงมิอาจแข่งหาญทำการสู้
เขาเอารักคืนไปไม่เอ็นดู..........................ยอมเป็นผู้ปราชัยไปทันที

อีกไม่นานถึงศาลเจ้าพ่อเสือ.....................คนมากเหลือบนบานศาลที่นี่
ขอให้ช่วยสมหวังเกิดมั่งมี.........................ถูกลอตเตอรี่ร่ำรวยหวยใต้ดิน

นึกเห็นใจเจ้าพ่อน่าท้อจิต.........................เนรมิตเรื่อยไปให้ทั้งสิ้น
กี่หมื่นแสนคนขอทั่วธรณิน.....................หูทิพย์ยินอธิษฐานนานทุกยุค

เรามีความนับถือยกมือไหว้.....................อวยพรให้เจ้าพ่อขอให้สุข
อย่าเหมือนลูกช้างที่มีความทุกข์...............ทำสนุกหน้าชื่นฝืนอกตรม

ผ่านมหาวิทยาลัยสยาม............................เห็นสาวงามนักศึกษาหน้าสวยสม
คู่นักศึกษาชายที่หมายชม........................น่านิยมความเพียรร่ำเรียนมา

ความสำเร็จพร้อมพรักศักดิ์และสิทธิ์.......ทางชีวิตประเสริฐเลิศคุณค่า
แววแห่งสุขฉาบฉายทุกสายตา...............ปรารถนาสมหวังดังใจตน

ตะลิงปลิงร้านอาหารอยู่ด้านซ้าย.............เคยเยี่ยมกรายมาลองสองสามหน
ขับรถผ่านทีไรใจต้องทน.......................คิดถึงคนเคยพามาด้วยกัน

ไม่อยากมองจ้องนานสงสารลิ้น...............เพราะเพื่อนกินหายากอยากต้องกลั้น
คนคุ้นคุ้นก็ห่างเริดร้างพลัน...................คนสำคัญเลยอดงดไปนาน

ถึงบางไผ่เดิมทีคงมีไผ่...........................เหลือชื่อไว้จดจำเป็นคำขาน
บางไผ่คือชื่อโรงพยาบาล........................ฝั่งอีกด้านชื่อว่าพญาไท

เมื่อผ่านมาทุกครั้งยังนึกถึง.....................หมอคนหนึ่งงามงดสวยสดใส
เคยรับการรักษาเยียวยาใจ....................เชี่ยวชาญในโรคเหงาเฝ้าดูแล

เป็นหมอศัลยกรรมทำผ่าตัด...................ช่วยบำบัดโรคให้โดยไร้แผล
อยากฝากคำรำพึงซึ้งดวงแด...................คงได้แค่คำนึงถึงคนไกล

ผ่านสี่แยกท่าพระมนะนึก......................น้อมรำลึกคุณพระประณมไหว้            
อธิษฐานดวงจิตบูชิตไป..........................อย่าเจอความจริงใจที่ไม่จริง

ขอคุณพระให้พบความอบอุ่น..................ด้วยผลบุญถอดถ่ายจากกายหญิง
ประทับใจกันและกันฝันแอบอิง................ไม่ทอดทิ้งสลัดตัดง่ายดาย

ให้คอยมาเยียวยารักษาจิต.......................เป็นคู่คิดวรรณศิลป์มิสิ้นสาย
เป็นเพื่อนฝันเรื่อยไปไม่กลับกลาย..........ถูกนับเป็นพี่ชายที่แสนดี

หากวันไหนใจเขาเศร้าสับสน..................ขอให้มนต์กานท์กลอนอักษรศรี
ประหนึ่งพรไปปลอบมอบพจี....................อย่าหน่ายหนีแรมร้างเหินห่างตัว

ถึงบุคคโลบ่ายคล้อยคอยแต่คิด...................เยาวมิตรเชิงกลอนขจรทั่ว
แม้บุคคลใดใดไม่เกรงกลัว.......................บุคลิกมิชั่วมัดใจชาย

ถึงสะพานกรุงเทพเจ็บทรวงลึก...............เพียงแค่นึกถึงกันคนมั่นหมาย
ทอดสะพานให้นั้นมันสั้นปลาย...............เทพก็หน่ายไปด้วยช่วยกระทำ

ถึงดาวคะนองดาวลองคะนองเล่น...........รักโลดเต้นลืมตนจนถลำ
ได้อ่านกลอนอ้อนหน่อยคอยหลงคำ........ยังจดจำเมื่อคราวดาวคะนอง

ดาวเคยนึกค้านในใจนิดนิด.....................คงไม่คิดร้ายเราให้เศร้าหมอง
วิสัยช่วยชีวิตตั้งจิตปอง.............................เขาอาจต้องสับสนอลเวง

สักพักหนึ่งถึงราษฏร์บูรณะ.....................ราษฏร์ใดจะบูรณะใจอาจไม่เก่ง
เว้นไว้แต่เพียงเขาเท่านั้นเอง..................ทราบแล้วเร่งมาดูบูรณะ

( มีอ่านต่อจากนี้อีกค่ะ)

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

เนื่องจากนิราศยาวมีอักษรเกินอัตรา จำเป็นต้องมีกระทู้นิราศร้อยฝันแยกต่อกันนะคะ

http://www.youtube.com/watch?v=7izigJc1C2Q

[รัตนาวดี]

(ต่อจากกระทู้ก่อนหน้า)

นิราศร้อยฝัน   


ถึงบ้านคุณกร แก้วไทยอยู่ในสวน..............ล้อมด้วยมวลไม้รื่นดื่นระดะ
ทั้งไม้ดอกไม้ใบหลายพรรณคละ................เป็นภาระคุณเพชรน้อยคอยดูแล

สำนักงานหนังสือชื่อร้อยฝัน......................แหล่งสังสรรค์ทำงานตรวจทานแก้
มาร่วมมือร่วมใจไม่ผันแปร......................ซึ่งล้วนแต่มิตรรักเหล่านักกลอน

พี่อำพัน ฉายางกูรคุณพี่ใหญ่......................พี่ดนัย อินทรบุรีแม่ฮ่องสอน
คุณเสมอ กลิ่นหอมพร้อมอาทร.................คุณ ส.เชื้อหอมเขียนตอนแสวงวิชา

พี่ไพศาล พจนีย์เกษมช่วยเต็มที่................คุณสุธีร์ พุ่มกุมารด้านปรึกษา
คุณพี่ลอง สนธิรัตนเต็มอัตรา....................คุณกรองแก้ว เจริญสุขมาแปดพอดี

บ.ก.กร แก้วไทยเหนื่อยไปหน่อย.............คุณเพชรน้อยอยู่ด้วยช่วยไม่หนี
คุณโฆรวิส เวตาลชาญกวี..........................คุณประสิทธิ์ศรี หอมสุวรรณช่วยกันคิด

คนเดียวพิมพ์ต้นฉบับแต่กลับยิ้ม...............วิ่งโรงพิมพ์ไปมาจนขาขวิด
คือคุณปริญญา อินทรปาลิต ......................คุณประจักษ์ สิทธิกรทวีชัย

สอนโน้ตเพลงบรรเลงที่ท้ายเล่ม...............คุณสุขเกษม นรสิงห์ผู้ยิ่งใหญ่
คุณปวีณา สุภาผลคนอยู่ไกล......................คุณภู ผาไทโฆษณาประชาสัมพันธ์

จนเลื่องลือชื่อไปกว้างไกลลิบ....................คุณรัตนทิพย์ พึ่งชยายกระจายฝัน
คุณเกษร ปานน้อยคอยช่วยกัน................ คุณเพียงใจ ชื่นเงินนั้นก็หมั่นเยือน

หมอวิชิต เอี่ยมอร่ามคอยถามไถ่..............คุณธงชัย จุลินทรเที่ยววอนเพื่อน
รวมสมาชิกให้ไม่ขอเลือน......................เปรียบเสมือนสายใยได้พบพา

ศิลปกรรมคุณปร เกศสิงห์สร้อย............ บ.ก.ร้อยฝันสาว-หนุ่มกลุ่มเด็กกว่า
คุณพินธุกรฝากไว้ให้เตือนตา................ คุณเกศรา เกษมสุขสถาพร

คุณกมลรัตน์ หนองรั้งยังอยู่นี่ ................คุณเกวลี คุณหนิง คุณหน่อยร้อยอักษร
ประดับฟ้าบรรเจิดเลิศสุนทร .................ทั้งคุณบอล ณัฐพล รัตนิพนธ์

เราผู้ทำซึ้งในไมตรีจิต..........................เหล่ามวลมิตรแสดงทั่วแห่งหน
สมทบทุนร้อยฝันกันทุกคน.................. ช่วยกันจนแข็งแกร่งเพราะแรงใจ

ก้าวเดินสู่โลกกว้างอย่างองอาจ...............เป็นแหล่งวาดกวีที่สดใส
สนามนี้จะดำรงยืนยงไป........................เพื่อรับใช้ทุกคนอวดผลงาน

รวมความรักนักกวีที่ร่วมฝัน..................เชิญสร้างสรรบทกลอนอันอ่อนหวาน
มาชะล้างความหมองของดวงมาน...........ประหนึ่งบ้านพำนักพักใจพลัน

เอื้ออาทรกันดีเหมือนพี่น้อง..................ช่วยประคองมิตรภาพอาบไอฝัน
ลอยอารมณ์ยามจิตคิดถึงกัน...................ฝากร้อยฝันสื่อรักจักสุขเอยฯ.

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

เป็นนิราศร้อยฝันที่อ่านแล้วต้องชื่นชอบ(โดยเฉพาะบทที่อ่านได้ขำค่ะ ))ขอขอบคุณอาจารย์ดาว มา ณ ที่นี้ด้วยค่ะ จากใจจริงรัตนาวดีนะคะ 

http://www.youtube.com/watch?v=3Rge0yHPMTA

[รัตนาวดี]

http://www.youtube.com/watch?v=x9QGGkxwldo

จากใจรัก

รัตนาวดี

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากInternetค่ะ

พ่อจ๋า..ลูกเหงา


❤

ถึงยุคต้องตั้งหน้าหาเงินหนัก
ทำลูกรักซึมเศร้าเหงานักหนา
เพราะพ่อมุ่งแต่งานทุกวันมา
ไร้เวลาเลี้ยงดูอยู่ใกล้ชิด

 
❤

เห็นพ่อของผองเพื่อนต้องเบือนหน้า
เขาห่วงหาเกี่ยวแขนแสนสนิท
พาเที่ยวสวนสนุกทุกอาทิตย์
มีชีวิตเริงร่าน่าชื่นใจ


 ❤

จึงถามก่อนพ่อออกไปนอกบ้าน
"พ่อทำงานค่าแรงได้แพงไหม
วันหนึ่งรับจากเขาสักเท่าไร
ช่วยบอกให้ลูกบ้างหายคลางแคลง"


❤

พ่อถาม "อยากรู้ไปทำไมเล่า
จะบอกเจ้าให้คลายหายกินแหนง
วันละสองร้อยบาทอาจไม่แพง
ลูกจงแจ้งเนื้อความถามทำไม"

 
❤

ลูกบอกพ่อ "ขอสักยี่สิบบาท
เพราะยังขาดเท่านี้อยากมีได้"
พ่อถามว่า "ลูกจะซื้ออะไร"
ลูกตอบไปด้วยน้ำตานองหน้าพรู


❤

"ลูกเก็บตังค์ได้น้อยร้อยแปดสิบ
เมื่อพ่อหยิบให้ก็ครบพอสู้
ลูกจะซื้ออะไรบอกให้รู้
ซื้อพ่ออยู่กับลูกรักสักหนึ่งวัน"


❤

ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย



ขอขอบคุณอาจารย์ดาว เป็นพิเศษ สำหรับกลอนบทนี้ที่ยามอ่านต้องน้ำตาไหลไปด้วยค่ะ

http://www.youtube.com/watch?v=Awuk7_c6XNs

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจาก Internet ค่ะ

กาลามสูตร เป็นพระสูตรที่มีข้อความยาวกว่านี้  ขอนำบทกลอนที่เขียนจนจบพระสูตรซึ่งเขียนไว้นานแล้วมาลง
โดยพยายามใช้ถ้อยคำให้ใกล้เคียงพระสูตรมากที่สุด เพื่อมิให้ผิดใจความของพระสูตร  ต่อไปนี้เป็นข้อความจนจบพระสูตร


พระพุทธองค์ทรงสอนว่า  "กาลามะ
 
อย่าเชื่อเพราะ...วาทะที่โจษขาน
  อย่าเชื่อเพราะ...คำเก่าเล่ามานาน
  อย่าเชื่อเพราะ...ข่าวสารสื่อต่อกัน
อย่าเชื่อเพราะ...ตำราว่าเอาไว้
  อย่าเชื่อเพราะ...เดาได้ถูกแม่นมั่น
      อย่าเชื่อเพราะ...คาดเห็นเป็นเช่นนั้น
   อย่าเชื่อเพราะ...คิดฝันกันเรื่อยไป
 อย่าเชื่อเพราะ...เขาบ่งตรงลัทธิ
 อย่าเชื่อเพราะ...เขาสิน่าเชื่อได้
  อย่าเชื่อเพราะ...คำครูผู้สอนใจ

ต่อเมื่อไรรู้ผลด้วยตนแล้ว


ธรรมนี้เป็น"อกุศล"ดลให้โทษ    คุณประโยชน์อย่างไรไร้แน่แน่ว
ท่านผู้รู้ตำหนิมิเพริศแพร้ว         มีทุกข์ใจไม่แคล้วท่านควรละ



เมื่อไรท่านรู้ผลด้วยตนว่า          ธรรมนี้ค่าเป็นกุศลผลกระจะ
ธรรมเหล่านี้ปราศโทษโฉดเลยนะ  ย่อมเป็นประโยชน์ถ้าสมาทาน
ธรรมเหล่านี้มีผู้รู้สรรเสริญ        เมื่อเจริญหมดทุกข์ทุกสถาน
ควรถึงพร้อมธรรมนั้นนิรันดร์นาน"
อีกประการสอนบรรดากาลามชน


"อริยสาวกไม่พกโลภ     ทำจิตใจไร้ละโมบมิฉ้อฉล
เว้นการผูกพยาบาทอาฆาตคน   ไม่หลงตนมีสติตรองพิจารณ์
รู้ตัวอยู่  เมตตา  กรุณา  มุทิตา  อุเบกขาพรหมวิหาร
จิตวิสุทธิ์ประเมินเกินประมาณ   เป็นผู้ผ่านอารมณ์เว้นจากเวรภัย
การเบียดเบียนเลิกละทุกประเภท   แผ่ความเมตตาทั่วทิศน้อยใหญ่
สรรพสัตว์เริงรื่นชื่นทั่วไป    ย่อมอุ่นใจอย่างดี ๔ ประการ

ถ้าโลกหน้าเป็นสิ่งมีจริงแท้   ผลกรรมนี้มีแน่หลายสถาน
ตายไปย่อมบันเทิงเริงสราญ   สู่วิมานสวรรค์อันลำยอง

ถ้าโลกหน้าไม่มี...ชาตินี้จบ   ดีชั่วลบไปหมดงดสนอง
ย่อมเป็นสุขปัจจุบันตามมั่นปอง   ภัยทุกข์ผองไม่เบียดเบียนบีฑา

ถ้าการทำบาปกรรมทำแล้วบาป   ความชั่วหยายบ่อมหยุดพิสุทธิ์ค่า
ไฉนทุกข์จักต้องพ้องพานมา    เหตุเพราะว่าบาปใดได้ละวาง

ถ้าทำบาปเท่าไรไม่เป็นบาป    ย่อมเอิบอาบจิตใจไม่มีหมาง
บริสุทธิ์ผุดผ่องทั้งสองทาง"
ทรงสอนอย่างนี้ไว้ให้ประพฤติ.


ดาว อาชาไนย           

http://www.youtube.com/watch?v=W7kaJhKUySI

[รัตนาวดี]

ขอบคุณภาพจากInternetค่ะ

... อยู่กับความทรงจำอันล้ำค่า
ประทับตราโศกเศร้าเหงาเสมอ
ทุกข์จากคนที่เราเฝ้าอยากเจอ
ถึงรอเก้อคือรางวัลอันยากเลือน ...


... เธอชอบส่งตาซึ้งซึ่งน่ารัก
ยิ้มหวานนักหาใครไม่มีเหมือน
หลายสิ่งคือสื่อใจไว้ย้ำเตือน
คนเป็นเพื่อนเที่ยวเตร่ทุกเวลา ...


... ปากช่างอ้อนเสมอเผยอยิ้ม
ดั่งแกล้งพิมพ์ใจให้เสน่หา
จมูกงอนนิดนิดจำติดตา
บ่งบอกว่าขี้งอนเช่นตอนนี้ ...


...เธอทำโทษให้รอนานพอแล้ว
ไร้วี่แววเลิกงอนถอนคลายคลี่
เฝ้านับวันนับเวลานับนาที
นานเป็นปียังรออยากขอเจอ ...


... เดี๋ยวนี้คิดถึงผู้อยู่ห่างไหม
ฉันคนไกลยังหวงห่วงเสมอ
คงไม่มีวันใดได้พบเธอ
ต้องพร่ำเพ้อโศกศัลย์ทุกวันคืน ...


...นับแต่นี้ต่อไปเธอไม่เหงา
เพราะมีเขาปลอบใจให้สดชื่น
รับความสุขสมหวังอย่างยั่งยืน
จึงระรื่นปลาบปลื้มลืมสัญญา ...


ประพันธ์โดย

ดาว อาชาไนย

จากเล่ม บทกลอนรัก เสี้ยวอารมณ์

http://www.youtube.com/watch?v=9XkVuZbZ1Jk

[รัตนาวดี]

http://www.youtube.com/watch?v=EB7T3E-UXWo