17 กรกฎาคม 2012, 06:40:PM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #20 เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2012, 06:40:PM » |
ชุมชน
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, panthong.kh, ลมหนาว, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, ดาว อาชาไนย, บูรพาท่าพระจันทร์, ...สียะตรา.., รการตติ, blues, ชลนา ทิชากร, Music, พี.พูนสุข
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
17 กรกฎาคม 2012, 07:10:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #21 เมื่อ: 17 กรกฎาคม 2012, 07:10:PM » |
ชุมชน
|
เรือเร่
ในคืนมืดยืดยาวราวโลกดับ ทั่วหล้าหลับลงซบสงบเหงา แสงดาวเลือนเดือนลางกลางฟ้าเทา ลมเบาเบาโบกไล้ทิวไม้เอน
รอวันใหม่ลอยมากับฟ้ารุ่ง คอยวันพรุ่งพรายรวีเจิมสีเสน เริ่มชีวิตกิจความตามกฎเกณฑ์ ก่อนสุเมรุหมื่นโยชน์ดับโชติดวง
เหมือนเรานำลำเรือหางเสือขาด ถูกน้ำสาดซัดเร่ทะเลหลวง ลู่ใบพับกับเสาอย่างเศร้าทรวง นี่จะล่วงลอยคว้างไปทางใด
ไร้เข็มทิศลายแทงแสงเดือนส่อง แม้แสงทองของเทียนหรี่เจียนไหม้ แม้แสงดาวเหนือนำเพียงรำไร คงเร่ไปให้รับความอัปปาง
ฝ่าม่านดำค่ำคืนและคลื่นโหด รอวันโรจน์รุ่งรวีที่ฟ้าสาง พบท่าจอดทอดสมอรอกึ่งทาง ก่อนจะกางกู้ใบใหม่อีกที
ในคืนมืดยืดยาวราวโลกดับ เห็นน้ำกับฟ้ากว้างทุกทางที่ เราเหมือนเรือไร้ท่าคนปรานี รอใบคลี่คลุมทบเหนือศพเรา
(ขอบคุณ : สุรศักดิ์ ศรีประพันธ์)
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, พ่อค้าพเนจร, รัตนาวดี, ลมหนาว, รพีกาญจน์, เนิน จำราย, ดาว อาชาไนย, บูรพาท่าพระจันทร์, ...สียะตรา.., รการตติ, blues, Music, พี.พูนสุข, ชลนา ทิชากร
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
20 กรกฎาคม 2012, 04:38:PM |
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 04:17:PM |
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 08:52:PM |
|
|
22 กรกฎาคม 2012, 09:00:PM |
|
|
27 กรกฎาคม 2012, 02:34:AM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #26 เมื่อ: 27 กรกฎาคม 2012, 02:34:AM » |
ชุมชน
|
.... บทกวีวิถีธรรม ท่านจันทร์ ....
|
|
|
|
28 กรกฎาคม 2012, 06:02:AM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #27 เมื่อ: 28 กรกฎาคม 2012, 06:02:AM » |
ชุมชน
|
บทเพลงแห่งดวงดาว
จะกอบดาวเบื้องบนจนหมดฟ้า เก็บเอามากำนัลคนฝันหวาน ให้เธอกอดนอนหนุนอุ่นดวงมาน สุขซาบซ่านทุกนาทีเรามีกัน
อยากมาพบมาถามเพราะความรัก มาตวงตักรสหวานสมานฉันท์ จะแสนนานกี่ปีกี่เดือนวัน ตราบนิรันดร์หัวใจมอบให้เธอ
ฝากจำนรรจ์สัญญามาปลอบขวัญ อย่าโศกศัลย์คิดถึงซึ้งเสมอ ทุกเจ็ดวันฝันเฝ้าเหงาละเมอ หากได้เจอจะประจักษ์รักอารมณ์
สร้างชีวิตจิตหวามด้วยความฝัน ให้สุขสันต์เรามีเราเอารักห่ม ดังดื่มด่ำน้ำค้างมาพร่างพรม ต่างเหมาะสมเสมือนเพื่อนเดินทาง
สู่สวรรค์ชั้นกวีที่เพริศพริ้ง ดอกรักยิ่งสวยสะคราญบานสล้าง บทเพลงแห่งดวงดาวพราวไม่จาง ดาวเป็นต่างตัวแทนแสนล้านดวง
คิดถึงดาวจงมองดาวบนราวฟ้า รู้ไหมมานอนแนบแอบแหนหวง ฟังความลับที่ใจในกลางทรวง ดาวจึงล่วงรู้ได้..ใครรักดาว..
ประพันธ์โดย
ดาว อาชาไนย
|
|
|
|
30 กรกฎาคม 2012, 12:49:AM |
|
|
04 สิงหาคม 2012, 06:05:PM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #29 เมื่อ: 04 สิงหาคม 2012, 06:05:PM » |
ชุมชน
|
สะพานรุ้ง
.❤.
สะพานรุ้งคุ้งโค้งโยงให้เห็น ไม่จำเป็นต้องไต่เพื่อไปหา คนดีจะอ่อนเพลียเสียเวลา อาจชักช้าปีนป่ายก็สายเกิน
...ส่งใจของคนดีที่แสนสวย คือสิ่งช่วยเร็วกว่ามาลอยเหิน ขอเพียงอย่าแหนงหน่ายกลายหมางเมิน เปลี่ยนทางเดินเปลี่ยนฝันผันแปรไป...
ค่ำลงแล้วแดดดับลงลับฟ้า สายรุ้งลาเลือนรางอยู่ข้างไหน ดาวส่องแสงพราวพร่างกลางหทัย คอยห่วงใยปลอบขวัญนับวันรอ
สะพานรุ้งเชื่อมใจหายไปสิ้น จะถวิลมาใกล้หรือไม่หนอ วาดความหวังเพลิดเพลินเสียเกินพอ ทุกวันขอรักเพิ่มเติมศรัทธา
ใจของเธอคนดีที่แสนสวย นั่นแหละช่วยนำชักรักมาหา อย่ามัวเหลิงเล่นลมชมนภา จะเมื่อยล้าเสียก่อนหรืออ่อนแรง
...สิ้นสายรุ้งยังรอทอสายรัก... ในอ้อมตักดาวระยิบกระพริบแสง เอื้อไออุ่นอบกายหายระแวง ...เรามาแบ่งสุขสันต์วันเคียงดาว...
ประพันธ์โดย
ดาว อาชาไนย
|
|
|
|
18 สิงหาคม 2012, 04:44:AM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #30 เมื่อ: 18 สิงหาคม 2012, 04:44:AM » |
ชุมชน
|
...♥♫...♫♥♫... ดนตรีกวีศิลป์ ตอน ท่าน ว. วชิรเมธี
|
|
|
|
19 สิงหาคม 2012, 09:00:PM |
|
|
22 สิงหาคม 2012, 03:06:PM |
|
|
25 สิงหาคม 2012, 08:48:AM |
|
|
01 กันยายน 2012, 05:04:PM |
|
|
14 กันยายน 2012, 04:25:AM |
|
|
03 ตุลาคม 2012, 05:32:AM |
รัตนาวดี
|
|
« ตอบ #36 เมื่อ: 03 ตุลาคม 2012, 05:32:AM » |
ชุมชน
|
"ดอกไม้กับความรัก"
รู้จักเธอใจฉันแสนหวั่นไหว มวลดอกไม้สวยดีเป็นสีขาว กลีบชื่นฉ่ำน้ำค้างงามพร่างพราว โลกสวยราวบริสุทธิ์ดุจวิมาน
เมื่อสัมพันธ์วันนี้มีความรัก ดอกไม้จักบานคลี่สีแดงฉาน เหมือนสีของหัวใจหาใดปาน สดสคราญยามเราเข้าใจกัน
มองรอบตัวทั่วไปในทุ่งกว้าง ดอกหญ้าต่างเปลี่ยนไปในสีสัน จากขาวกลายเป็นแดงแข่งตะวัน ท้องทุ่งพลันแสนสวยด้วยความรัก
หากสิ่งที่วาดไว้ไม่เหมือนเก่า ความว่างเปล่ามาเยือนเหมือนอกหัก กลีบแดงสดที่เคยเอ่ยซึ้งนัก เธอหยุดพักหัวใจไว้แค่นั้น
ดอกไม้สีแดงสดจึงหมดสวย กลับกลายด้วยเธอลาอารมณ์ฝัน นับแต่นี้กี่ปีกี่เดือนวัน อบอุ่นอันเธอให้อาจไม่มี
จึงดอกไม้ทุกดอกออกดำมืด รักไม่ยืดย้อมให้ไม้เปลี่ยนสี เห็นแต่ความมืดมนบนปฐพี รักหวานที่เคยรับกลับขมไป
❤
(เหตุที่รักสีดำ)
ประพันธ์โดย
ดาวอาชาไนย
|
|
|
|
|
|
11 พฤศจิกายน 2012, 04:58:AM |
|
|
|