18 มิถุนายน 2012, 04:46:AM |
จันท์ จันทบูร
|
|
« เมื่อ: 18 มิถุนายน 2012, 04:46:AM » |
ชุมชน
|
ดมไอดินกลิ่นฟางทางบ้านนอก เหมือนฟางบอกชวนคะนิดให้คิดถึง ขนุนสุกปลูกไว้ใกล้ริมบึง ไอดินดึงวิญญาณกลับบ้านนา
ส่งกลิ่นโรยโปรยปรุงคลุ้งสายหมอก เด็กบ้านนอกหวั่นทรวงจนห่วงหา อยู่เมืองกรุงฟุ้งเฟื่องเรื่องเหล้ายา ใจหมายปองกลับท้องนาบ้านย่าเรา
อยากเหลือเกินเดินเล่นบนเส้นทุ่ง กระโจมพุ่งลงน้ำข้ามทิวเขา ด้าวเดินดินกับเพื่อนพ้องไร้รองเท้า เที่ยวละไมฟ้าไร้เงาก็เข้าเรือน
เด็กน้อยโตพลันในวันนี้ อยู่ในเมืองแปลกที่ไม่มีเหมือน คิดถึงดินกลิ่นฟางอันลางเลือน ดั่งฟางเตือนให้กลับมาบ้านนาดอน
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, sunthornvit, รการตติ, ไม่รู้ใจ, สุนันยา, blues, สมนึก นพ, แป้งน้ำ, panthong.kh, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, รัตนาวดี
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
จันท์ จันทบูร
|
|
|
18 มิถุนายน 2012, 05:23:AM |
Prapacarn ❀
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 18 มิถุนายน 2012, 05:23:AM » |
ชุมชน
|
แซมเป็นสาวสวนตาลผ่านมาทัก หนุ่มวอนรักฝากย่าวาจาอ้อน บอกคิดถึงบ้านนาแดนป่าดอน เจ้าจากคอนร้างไกลไปแรมปี
สาวบ้านสวนหมองจิตคิดถึงปู่ ยังจำเสียงจุ๊กกรู..นกจู๋จี๋ ใต้ต้นข่อยท้ายคุ้งบ้านลุงมี ไปแอบดูจนปู่ตี..หนีไม่ทัน
คิดถึงเอย..สาวเจ้าสุดเหงาเงื่อง จดจำเรื่องครั้งเก่าเราเคยฝัน นั่งนอกชานตากลมชมตะวัน แซมรำพันอยากกลับมานับดาว
แซมค่ะ
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : จันท์ จันทบูร, sunthornvit, รการตติ, ไม่รู้ใจ, สุนันยา, blues, สมนึก นพ, แป้งน้ำ, panthong.kh, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, รัตนาวดี
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
Take my love, take my land Take me where I cannot stand I don't care, I'm still free You can't take the sky from me..
|
|
|
18 มิถุนายน 2012, 09:52:AM |
yaguza
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 18 มิถุนายน 2012, 09:52:AM » |
ชุมชน
|
จะคืนหวน สวนตาล ที่บ้านท่า คิดถึงย่า อา ปู่ อยากรู้ข่าว ด้วยลำบาก จากบ้าน มานานยาว คิดถึงสาว สวนตาล บ้านใกล้กัน
เก็บตาลสุก มาขยำ ทำขนม เคยชี้ชม โพระดก นกเขาขัน เราเดินย่ำ ลำราง เพื่อวางลัน ถูกหอยคัน จนเจ้า เกาคะเยอ
เรียกให้ทาน ตาลใส เพื่อไถ่โทษ เจ้าไม่โกรธ โดดขี่ ตอนพี่เผลอ หัวคะมำ ตำคลอง ร้องกระเฌอ แม่คุณเธอ เรือนร่าง ดั่งช้างพัง
จะคืนหวน สวนตาล ย่านเคยอยู่ อยากเล่าสู่ เรื่องราว เมื่อคราวหลัง เวลานี้ มีใคร ไปหรือยัง ยังอยากนั่ง นับดาว หรือเปล่าเธอ
..........ยากูซ่า.........
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : รการตติ, ไม่รู้ใจ, สุนันยา, Prapacarn ❀, sunthornvit, blues, สมนึก นพ, แป้งน้ำ, panthong.kh, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, รัตนาวดี, จันท์ จันทบูร
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
18 มิถุนายน 2012, 11:17:AM |
รการตติ
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 18 มิถุนายน 2012, 11:17:AM » |
ชุมชน
|
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : ไม่รู้ใจ, สุนันยา, Prapacarn ❀, sunthornvit, blues, สมนึก นพ, แป้งน้ำ, รพีกาญจน์, --ณัชชา--, รัตนาวดี, จันท์ จันทบูร
ข้อความนี้ มี 11 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
18 มิถุนายน 2012, 12:18:PM |
|
|
18 มิถุนายน 2012, 01:35:PM |
สมนึก นพ
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 18 มิถุนายน 2012, 01:35:PM » |
ชุมชน
|
เมื่อวัยเด็กพ่อพาเยี่ยมย่าปู่ ปลูกบ้านอยู่ทุ่งไกลเขตท้ายเขื่อน เด็กเพื่อนบ้านรู้ได้ไม่แชเชือน ว่าคือเพื่อนมาเยี่ยมเตรียมเฮฮา
หนังสติ๊กคันเบ็ดมีเสร็จสรรพ ต่างไล่จับตั๊กแตนแสนยากหนา ใช้เกี่ยวเบ็ดปักรอเหยื่อล่อปลา เหลือเวลาไล่ยิงนกป่ารกชัฏ
ดูเขาไปแคล่วคล่องว่องไวยิ่ง เหมือนดั่งลิงลอดไต่ได้ถนัด เราก้าวขาไม่ออกจึงบอกปัด กำหนดนัดที่ตกปลาไม่ว่ากัน
มีคันเบ็ดหนึ่งอันมันโยกไหว เข้าดูใกล้เห็นปลาติดมานั่น ตะโกนบอกเพื่อนได้มาให้ทัน ขมีขมันปลดได้เพื่อนให้เรา
แล้วหักไม้รูดใบเว้นปลายก้าน นำอีกด้านสอดเหงือกปลาลีลาเขา ออกทางปากส่งฉันทันรับเอา มันจะเบาถือง่ายสบายมือ
กลับถึงบ้านย่าเห็นเขม่นฉัน หายทั้งวันไม่บอกกล่าวเจ้าเด็กดื้อ ที่ลำธารคนเก่าเขาเล่าลือ มีผีคือนางพรายหมายฆ่าคน
แต่วันนั้นเปลี่ยนเป็นเล่นของใหม่ ว่าวตัวใหญ่เล่นกับปู่ดูสับสน ปู่คนส่งเราพาวิ่งยิ่งชอบกล มันหมุนวนไม่นานนักหัวปักดิน
ปู่ฉีกผ้าขี้ริ้วทำทิวหาง ครั้นปล่อยวางไม่ส่ายสายป่านสิ้น ย่าหาผมนำขนมมาให้กิน อร่อยลิ้นสามคนจนพลบค่ำ
จึงเก็บของเก็บว่าวนำเข้าบ้าน ที่นอกชานตะเกียงเด่นเห็นแล้วขำ เหนือเปลวไฟกวัดแกว่งแฝงควันดำ ด้วยปู่ทำกับกระป๋องของเก่ามี.
นพ 18มิ.ย.55
|
|
|
|
18 มิถุนายน 2012, 02:17:PM |
|
|
18 มิถุนายน 2012, 02:43:PM |
|
|
18 มิถุนายน 2012, 03:48:PM |
|
|
18 มิถุนายน 2012, 04:18:PM |
|
|
19 มิถุนายน 2012, 02:01:AM |
จันท์ จันทบูร
|
|
« ตอบ #10 เมื่อ: 19 มิถุนายน 2012, 02:01:AM » |
ชุมชน
|
ดังดึงจิต คิดคะนึง ถึงทิวทุ่ง มีลมโชย มาโปรยปรุง ในยุ้งฉาง ยินเพียง เสียงขลุ่ยผิว เป็นทิวทาง ใจบอบบาง ก็กลับหวาน ซ่านกมล
|
จันท์ จันทบูร
|
|
|
|