ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[sucklife]

ปลิดปลิว...เคว้งคว้างกลางเวิ้งฝัน
ผ่านคืนวันอ้างว้างอย่างเหน็ดเหนื่อย
ปอกหัวใจหงอยเหงาจนเปล่าเปลือย
ปล่อยความหวังเฉยเฉื่อยก่อนเงียบงัน

ทิ้งร่างบนแผ่นภพที่ซบหลับ
ห่มฟ้าดับแสงดาวยิ่งหนาวสั่น
บทเพลงรักแผ่วเลือนเหมือนเงาจันทร์
ที่ผ่านผันจางหายกับสายลม

รัตติกาล..ความรักมืดสนิท
ประหนึ่งจิตหม่นพร่าจนปร่าขม
สิ้นแสงส่องแทรกผ่านถึงซานซม
โอบกอดความตรอมตรมอย่างกลมกลืน

เพียงพบกันในฝันของวันก่อน
รุ่งอรุณรักรอนกลายซ่อนขื่น
พริ้มตาหลับกับชำ้สักคำ่คืน
เพื่อฟื้นตื่น..ในหวัง..อีกครั้งครัน
 

[Music]

มิรู้เลยเยี่ยงใดหนอ...ขอชีวิต
สะท้อนคิดทุกคราถ้าจะฝัน
อยากจะเห็นทางออกท่ามหมอกควัน
ไร้แสงจันทร์นำทางช่างรางเลือน

กดเครื่องมือสื่อสาร...เผื่อขานรับ
ช่วยระงับส่วนลึกนึกเขยื้อน
ฝนลงเม็ดเยี่ยงนี้อีกกี่เดือน
ผู้แชเชือนจะกระชับรับสัมพันธ์

 

[sucklife]

คำ่คืน..เหน็บหนาวที่ก้าวผ่าน
ทิ้งร่องรอยร้าวรานในม่านฝัน
ปล่อยความหมายหายลับกับคืนวัน
ลมคิมหันต์ผันผวนยากยวนใจ

อรุณรุ่งเบิกฟ้าครั้งครานี้
เหลือเพียงความหวังดีที่มีให้
สัญญาเหมือนลมปากแล้วจากไป
ขอคงไว้เพียงแต่แค่เพื่อนกัน
 

[Music]

"อย่าเพิ่งบอกความจริง"...ก่อนชิ่งจาก
ยากลำบากปลดแอก..คนแบกฝัน
มิใช่พูดว่าจบ..แล้วกลบมัน
สิ่งสำคัญการกลับ..คือปรับตัว

คบกันมาสิบปี...มีซึ้งสุข
เปลี่ยนเป็นทุกข์ประดังว่าชังชั่ว
ฟ้าคลื้มฝนหม่นหมอกเคยบอกกลัว
ต่างระรัวรำพัน..สิ้นทันใด

รอเวลาทำใจ...ได้ปรุงแต่ง
รอฉันแกร่งเพียงพอไปต่อไหว
รอเธอมีคนรับช่วงความห่วงใย
ฉันจะไปโดยดี....นะที่รัก

ปีศาจร้ายรัตติกาล...วานสนอง
เหยื่อหม่นหมองขื่นขมอย่างจมปลัก
พ้นข้ามคืนแสงทองมาลองทัก
ต่างพร้อมพักกล้ำกลืน..ค่อยยืนยัน
.......?.......
โลกในความเป็นจริง..ยากอิงอุ่น
แต่หอมกรุ่น..งดงาม..ยามที่ฝัน
ณ วันหนึ่ง...ฉันเธอได้เจอกัน
อาจเป็นควันให้มอง..เหนือกองฟอน

<a href="http://www.youtube.com/v/3nYd5YOTlmc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/3nYd5YOTlmc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

..... "ถ้าเกิดอะไรขึ้นกับเราสองคน.น่ะ.เรายังคงรักกันอยู่เหมือนเดิมใช่มั๊ย?" .....

[sucklife]

คนออกปากจากลากลับว่ากล่าว
เปลี่ยนเรื่องราวความจริงใครชิ่งก่อน
คนถูกทิ้งกลัดกลุ้มจนรุ่มร้อน
ดูละคร ลิง...เจ้า ไม่เข้าใจ

แค่หนึ่งในคนกลอนผู้อ่อนชั้น
เธอสะบั้นเยื่อใย..ใครอยากได้
ถ้ารอคอยคนรับช่วง..น่าห่วงใย
คงจะไม่มีใครเขาอยากมอง

หลายๆอย่างยังเป็นเหมือนเช่นก่อน
ความอาทรไม่เลือนในเพื่ิอนพ้อง
แค่ชีวิตลิขิตข้ามตามครรลอง
ใช่หม่นหมองหมางเมิน..เกินความจริง

มีทุกข์ร้อนใดๆขอให้เอ่ย
เพียงแค่เปรยความเป็นไปในทุกสิ่ง
ถ้าช่วยได้จะช่วยด้วยใจจริง
ยังห่วงใยอย่างยิ่ง..ใช่ทิ้งกัน
 

[Music]

..........   ..........

ไยต้องท้าวความจริง...ให้ยิ่งเจ็บ
ต่างต้องเก็บซ่อนกลับประดับขวัญ
จัดจดหมายหัวเตียงเรียงตามวัน
เธอรำพันห่วงใย...ให้ไปดี

บนข้อความถามไถ่...พร้อมไออุ่น
ยังหอมกรุ่นเหมือนใหม่เมื่อใส่สี
มธุรสคนธรรพ์..กลั่นกวี
เพียงวลีเรียงราย...ยังตายใจ

"จากวันที่เธอไม่อยู่"...หดหู่นัก
สุดที่รัก..ในฝัน..นั้นไปไหน?
แอบกระซิบหมอนข้างแทนร่างใคร?
มิรำไพไอหนาวเริ่มท้าวความ

เมื่อเปลี่ยนแปลงแรงผลักต้องหักดิบ
พอเลือกหยิบซีดี...มีคำถาม
เธอยังจำอยู่ไหม?ในนิยาม
หรือติดตามนามอื่นอีกหมื่นนวล

ครั้นจะเปิดเพลงใด...ใจรู้สึก
เหมือนเฝ้าฝึกฝืนขวัญรอวันหวน
ไม่ลำบากอยากเปิดครบเพื่อทบทวน
หนึ่งเพลงครวญแทนคำ...เธอรำพึง

หากความเงียบปรากฏ...ใช่หมดเศร้า
ธุลีเถ้าฟุ้งจิต..ว่าคิดถึง
ถ้าไม่เบื่อให้สิทธิ์คิดคำนึง
โปรดตราตรึงเต็มตรม..ร่ำสมยอม
........๑๐๙๑๓.........

<a href="http://www.youtube.com/v/OaXBhyinXnQ&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/OaXBhyinXnQ&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

...("จากวันที่เธอไม่อยู่"..ฉันหดหู่และเปลี่ยนไป..เพราะเธอคือ.."ลมหายใจ...ที่เข้า-ออก")...

[sucklife]

ระหว่างบรรทัดแรกถึงท้ายสุด
อ่านสะดุดหยุดคิดแล้วขีดคร่อม
บางคำถามบ่มทุกข์ยิ่งสุกงอม
คำตอบคือการยอมไม่ต่อความ

หาได้จากไปไหนจนไกลห่าง
เพียงพักวางแต่เนิ่นก่อนเกินห้าม
ภาพทรงจำทั้งหมดก็งดงาม
ในทุกช่วงโมงยามที่ผ่านมา

ปล่อยให้กาลเวลาพิสูจน์ก่อน
ยิ่งเร่งร้อนยิ่งร้าวรอนจนอ่อนล้า
การเปลี่ยนผ่านมาถึงจำพึ่งพา
แรงศรัทธาว่าแน่นหนักสักเพียงใด
 

[addy]

เธอไปเถอะ.ไม่ต้องห่วง.คนดวงตก
ดูตลก.กับคำหยาม.สื่อความหมาย
หยุดทำหวง.ห่วงกัน.จนบั้นปลาย
คนเคียงกาย.มั่นเหมาะ.เขาเปราะบาง

พี่อยู่ได้.แม้ต้องเจ็บ.แบบเก็บกด
อย่าพูดปด.เพราะเขิน.เมื่อเมินหมาง
เธอไปดี.ปรีดา.ทุกท่าทาง
อย่าอำพราง.สร้างความเนียน.ก่อนเปลี่ยนไป
     
            Addy

<a href="http://www.youtube.com/v/RkY-c_5JAH0&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/RkY-c_5JAH0&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ไม่รู้ใจ]

รัตติกาล..ความรักมืดสนิท
ประหนึ่งจิตหม่นพร่าจนปร่าขม
สิ้นแสงส่องแทรกผ่านถึงซานซม
โอบกอดความตรอมตรมอย่างกลมกลืน

เพียงพบกันในฝันของวันก่อน
รุ่งอรุณรักรอนกลายซ่อนขื่น
พริ้มตาหลับกับช้ำสักค่ำคืน
เพื่อฟื้นตื่น..ในหวัง..อีกครั้งครัน

sucklife

รอยอดีตเย้าเยือนแลเลือนห่าง
ใจบางบางคว้างเหม่อละเมอฝัน
รัตติกาลรานเหงาเฝ้ารำพัน
เมื่อดาวจันทร์แสงหม่นคนรำพึง

หนึ่งทรงจำหนึ่งใครในรู้สึก
ยังฝังลึกห้วงจิตให้คิดถึง
คือรอยรักรอยลาที่ตราตรึง
หวนคะนึงเพ้อพร่ำร่ำอาลัย

ไม่รู้ใจ