ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[รพีกาญจน์]

พรพิพัฒน์ สวัสดี ศรีบ้านใหม่
ขออวยชัย ไร้ทุกข์ สุขสดชื่น
พบสมหวัง ดังฝัน เรื่อยวันคืน
ได้เงินหมื่น แสนล้าน เหมือนมานคอย

ประกอบการ งานทำ จงสำเร็จ
ค้าขายเน็ต เครือข่าย รายใหญ่ย่อย
รถนำเที่ยว ทัวร์ไกล ใกล้ตรอกซอย
เย็บถักร้อย ผ้าผวย สวยดีไซน์

คิดริเริ่ม เพิ่มต่อ มิท้อแท้
ดุจดวงแด แม่พระ นะยิ่งใหญ่
เพื่อนร่วมงาน ขานรับ นับถือใจ
วอนเทพไท ปกป้อง คุ้มครอง เทอญ

 

รพีกาญจน์ 59

[D]

ขอบคุณพี่"รพี-กาญจน์" ประสานผล
เอาจิตยล ดลช่วย อวยกล่าวเกริ่น
"พี่บูรพ์"ร่วม ผสานแด แม้ไกลเกิน
มิห่างเหิน ใจข้าง มิร้างเลือน

ยลน้ำใจ ใสสะอาด ดั่งหยาดฝน
แม้ทุกข์หม่น ทนแล เฝ้าแคร์เหมือน
เป็นห่วงหา คราไกล เอาใจเยือน
มิแชเชือน เตือนสม่ำ จำแน่นอน

"ดิน"ขอขอบคุณค่ะ ที่ห่วงใย ตอนนี้"ดิน"อาศัยแวบๆเอา แต่ข้อความรับได้ตลอดค่ะ

"ดิน"

[D]

<a href="http://www.youtube.com/v/AlzHWzPLPr8&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/AlzHWzPLPr8&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

เราอาจ...จะต้องจากกัน
 แม้ว่าฉัน...มิอยากพรากไปไหน
ความจำเป็นมาเยือนต้องเลือนไกล
แต่หัวใจ...ฉันนี้อยู่ที่เดิม
.........
ถึงแม้เรา จะต้องจากกัน
ขอให้เธอคงมั่น...เก็บความทรงจำแต่เริ่ม
จากวันนั้น..ถึงวันท้าย..ขอให้ใจจงเฝ้าเติม
ไมตรีทวีเพิ่ม...เสริมด้วยรักคอยถักทอ
..........
ลาแล้วหนา...ก่อนฟ้าสาง
แสงเดือนจาง...จากเลี่ยงเพียงอยากขอ
หากว่าเธอยามใดใจทดท้อ
ฉันคนนี้จะเฝ้ารอ...คลอเคลียใกล้...ใต้เงาจันทร์

"ดิน"

[D]

เหนื่อยกายหนัก ล้มพับ ก็หลับผลอย
สาวเหลือน้อย ไร้แรง ทั้งแข้งขา
หลับท่าเดียว ยันตื่น หัวมึนชา
ปวดกายา ล้าอ่อน นอนระบม

แสงสีทอง ของรพี นี้ส่องหล้า
บิดซ้ายขวา พากาย ฝืนใจข่ม
มานฮึดสู้ สู่ฝัน วันภิรมย์
แม้ทุกข์ตรม ก็ยอม พร้อมสู้ตาย

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

เกริ่นนะโม โบราณ ท่านว่าไว้
สาวน้อยใหญ่ ใจสู้ ขาดคู่หมาย
หากอายุ ลุล่วง สู่ช่วงปลาย
จะสบาย กายทอ ห่อหุ้มทอง

เปรียบเปรยกลอน ขอนไม้ ถ้าไร้เห็ด
ก็เหมือนเศษ เกร็ดเก่า ที่เศร้าหมอง
เมื่อคิดทัน วันนี้ ดีครรลอง
ลงมือปลูก "ถูกต้อง" ละอองดิน

 

รพีกาญจน์ 59

[D]

ขอขอบคุณ “พี่รพีฯ” ที่ชี้แนะ
ตามติดแหมะ อาทร สอน.ถวิล
ขอบคุณที่ ห่วงหา เป็นอาจิณ
จะคืนถิ่น ไม่นาน สานกานท์กลอน

มิลืมเลือน ทุกคน ยลเสมอ
บางครั้งเจอ บางครั้งจาก ต้องพรากก่อน
งานสำคัญ ใหญ่ยิ่ง จริง.อาวรณ์
จะหวนย้อน อ้อนถ้อย ขอ.คอยรอ

"ดิน"

[D]

แสงเรื่อเรือง เหลืองผ่าน ม่านเรียวรุ้ง
ขอบโค้งคุ้ง พุ่งพาด หาดทรายขาว
ชลธร อ้อนพบ กระทบยาว
กราดเกรียวกราว ราวเหน็บ เจ็บทรวงใน

โยกเยกเยือน เตือนมา ลมฟ้าฝน
พิรุณหล่น ปนโปรย โชยไสว
เย็นยะเยือก เทือกเขา ลำเนาไพร
ทั้งไม้ใบ ไม้ดอก หยอกเล่นลม

ยืนอยู่ใต้ ฟ้าคราม ท่ามสายหมอก
ริ้วระลอก เกรียวคลื่น สะอื้นขรม
สกุณา ถลาเคียง เสียงระงม
จำต้องก้ม หน้าบ่าย อายนกจัง

"ดิน"

[D]

มาเชียงราย กายสะท้าน ตะวันหาย
ไร้แสงฉาย ก่ายกอด สอดสิงขร
ราวตีสี่ เย็นฤดี ที่บ้านดอน
รถทัวร์จร ร่อนถลา มาจากกลาง

จอดสนิท ศิษย์พระ วาทะลั่น
เสียงสนั่น แสงสีไฟ ใกล้สว่าง
มาต้อนรับ ขับสู้ ถามลู่ทาง
กอดกายพราง ยิ้มรับ กับญาติรอ

เหนื่อยรึ!หาย ใจสุข ปลุกสร้างฝัน
บุญร่วมกัน วันนี้ ที่เฝ้าถ่อ-
ร่างจากกลาง มาเหนือ เผื่อบุญพอ
ให้พบหนอ หน้ากวี (พี่)"รพีกาญจน์"

ตอนนี้"ดิน"อยู่ที่เชียงรายค่ะมาทอดองค์กฐิน  ติดแม่น้ำโขง

"ดิน"

[D]

เก้าโมงเช้า เข้าพิธี ที่วัดจัด
เตรียมหลายอัต-เครื่องอัฐ-บริขาร+ฯ
พร้อมดอกไม้ ธูปเทียน เพียรใส่พาน
เข้ากราบกราน ภิกษุ ลุพิธี

ถวายอาหาร ฉันเพล ประเคนพร้อม
รับศิลน้อม แคล้วคลาด บาทวิถี
รับน้ำมนต์ พรมปะ ชนะไพรี
ให้มากมี นองเนือง เรืองเงินตรา.ฯลฯ

จรลี รี่ย้อน ในตอนเย็น
บ้านญาติเป็น พำนัก และภักษา
คาราโอเกะ เกรียวกราว สาวหนุ่มพา
สุขหรรษา รวมหมู่ สู่อุ่นไอ

อากาศเย็น แผ่พล่าน คลุมลานดิน
ลำธารริน หยาดย้อย ค่อย-ค่อยไหล
เย็นยะเยือก เหยียบย่าง ล่างลงไป
หนาวถึงใจ ดีจัง นั่งกอดตัว

เช้าวันพรุ่ง รุ่งสาง สว่างตา
กล่าวอำลา พาขรึม ซึมจนทั่ว
คือน้ำตา ผาสุข ทุกครอบครัว
มิต้องกลัว ลาเลือน จะเยือนมา

"ดิน"

[รพีกาญจน์]

ส่องกระจก ผงกหัว ตัวถึงเท้า
ร่างกายเรา ทั่วไป อะไรหวา
ทั้งผมเผ้า เคราคิ้ว ลองหลิ่วตา
ทั่วใบหน้า พร้อมดี กี่เปอร์เซ็นต์

ดูผมยาว ขาวแซม แจ่มจำรัส
ซอยเซทดัด ตัดงอ เรียบหล่อเห็น
ซักเสื้อผ้า รีดร้อน ตอนบ่ายเย็น
บริเวณ เก็บกวาด สะอาดตา

ปัดม้านั่ง ตั่งโต๊ะ โละเศษทิ้ง
ซ่อมไฟกิ่ง ริมทาง สว่างจ้า
เช็ดห้องครัว มัวเทา เขม่าทา
อ่างล้างหน้า พ่นหอม กลิ่นดอมดม

คิดอาหาร หวานคาว หุงข้าวใหม่
มีแกงไทย ท้องทุ่ง ปรุงประสม
ข้าวเหนียวแดง บะจ่าง วางเนยนม
กาแฟขม ลำไย ไวน์หมักดอง

ทอดกฐิน ครอบครัว จัดทัวร์กรุ๊ป
งานเสร็จปุ๊บ กลับหลัง รวมทั้งผอง
โอกาสหน้า ฟ้าใหม่(คง)ได้รับรอง
นวลละออง คนดี ศรีเมืองพระ

 

รพีกาญจน์ 59

[D]

นี่ของจริงค่ะ... แต่เคยลงรูปแล้วมันหาย

พอบอกลา พร้อมสรรพ ขับรถเคลื่อน
ล้อหมุนเลื่อน เปื้อนฟุ้ง มุ่งผ่านผา
หมดตะวัน ทันแน่ แก่เวลา
ก่อนค่ำมา อันตราย วายชีวัน

ผ่านสิงขร ค่อนบ่าย ให้นึกถึง
รถวิ่งบึ่ง "รำพึงเขา" เข้าพาฝัน
แวะ"แม่ตั๋ม" ใกล้ค่ำ ย่ำสายัณห์
คงมิทัน พบกวี ที่สัญญา

คงต้องเลย ลาลับ ขอกลับก่อน
อย่าเพิ่งงอน ย้อนใหม่ ในปีหน้า
น้องนั้นบุญ น้อยนัก จักไคลคลา
ขอพี่ยา จงรอ อย่าท้อใจ

"ดิน"

[saknun]

ขออีหยัง บอกมา สิหาให้
ขอของใช้  หนังสือ หรือหนังใหญ่
ขอละคร ลิเก  รถเมล์ไป
ขอก็ให้ เลือกเอา เท่าจำเป็น

ให้ขอได้ หนึ่งครั้ง ฟังให้จบ
แล้วประนพ ตั้งจิต คิดให้เด่น
ให้รอบคอบ แล้วตอบ ชอบความเ็ห็น
ส่งยามเย็น หรือเช้า  เจ้าจะเจอ

ถึงเวลา จะได้ สมใจหมาย
เป็นผู้ชาย สง่า ป้าเรียกเพ้อ
ทั้งรูปหล่อ สูงใหญ่ ให้ละเมอ
ถ้าได้เจอ ต้องว้าว** เจ้าคือใคร

[titatnew]

ช่วยแต่งอินทรวิเชียรฉันท์ให้กำลังใจ 2 บท 

[D]

ช่วยแต่งอินทรวิเชียรฉันท์ให้กำลังใจ 2 บท 

จ๊ะเอ๋

เอ่ออออ!.ตัวดินเองแต่งไม่เป็นอ่ะ  เดี๋ยวรอพี่ๆใจดีช่วยนะคะ

"ดิน"

[D]

พ่อของฉันในวันนี้

พ่อ.คือผู้ให้ ใสสว่าง ทางศึกษา
แผ่วิชา ความรู้ สู่ลูกหลาน
สัมมาอา-ชีวะ ประกอบงาน
วัยล่วงกาล ผ่านผละ ละจากครู

ผู้รับเหมา ก่อสร้าง ทางชีวิต
นักประดิษฐ์ คิดค้น คนเป็นหมู่
ชี้ถูกผิด จิตใฝ่ ใจเอ็นดู
รวมกันอยู่ เนิ่นนาน กาลชรา

พ่อ.วันนี้ เฒ่าแก่ ชแรภาพ
เคยได้อาบ หยาดเหงื่อ เพื่อฟันฝ่า
ลูกทั้งแปด เลี้ยงได้ ไม่ระอา
โอ้! พ่อจ๋า หาเทียบ เปรียบมิมี

ลูกขอก้ม เกศา คาราวะ
พ่อคือพระ ยิ่งใหญ่ ใส่เกศี
คุณท้นท่วม รวมชนก ชนนี
ขอชุลี วันทาทาบ กราบขอบคุณ

"ดิน"

[ไร้นวล^^]

สองมือหยาบหอบหิ้ว            ฟืนฟาง
สองไหล่เกร็งแผ้วถาง            ถิ่นท้อง
สองขาย่างสั่นพลาง             สะดุด
สองปอดเฮือกหากต้อง          ตรึกตั้งเตรียมตระกาย

หมายเหงื่อแลกสุขนี้            พลีบุตร
ด้วยรักอันบริสุทธิ์              พ่อให้
เข่าอ่อนซ่านซวนทรุด          โทรมเหงื่อ
เหน็ดเหนื่อยพ่อทนได้          ลูกนั้นเพียงเกษมฯ

[ไร้นวล^^]

(เอ้า ในฐานะที่PMมาให้พี่ร่วมสนุกในกระทู้นี้พี่ก็ยินดีอย่างยิ่ง)

-สุขสั้นทุกข์ยาว หรือสุขยาวเพราะทนเพียงนิด-

จะแต่งกลอน สอนใจ ให้น้องคิด
ถึงทางผิด ทางถูก ควรผูกหนุน
คือความเคร่ง เพ่งเพียร เป็นเรือนทุน
คือความขุ่น คบค้า พาลาชน

แสนสนุก คลุกคลี ครึกครื้นขรม
เริงอารมณ์ ร้ายเร้า เขย่าฉล
เพลินพยศ ย่ามย่ำ ตรึงต่ำตน
สาละวน เพียงเสี้ยว ประเดี๋ยวคราง

สร้างอาเพธ เหตุแห่ง ความแล้งศรี
จะหาดี แห่งใด ถ้าไม่สร้าง
เขรอะโคลนตม ถมถลำ มาอำพราง
ก็ต้องล้าง ด้วยน้ำใส พิไลวาว

คุณความดี ที่หวัง สะพรั่งพร้อม
ก็ต้องยอม อดทน เพื่อผลขาว
เฝ้าสะสม ศรีศาสตร์ พิพัฒน์พราว
เมื่อถึงคราว เผยผล ชนม์ย่อมเรือง

[D]

บุคคลท่านนี้ คือ"คุณพ่อของดิน"เองค่ะ ได้รับรางวัล คุณพ่อตัวอย่างเมื่อ 5 ธันวาคม 2554(ปีที่แล้วค่ะ)ขณะนี้ อายุท่าน 90 ปี

๐ ชายใดในถิ่นแคว้น     มิมี
แทนที่เทียมเทียบศรี     พ่อได้
อบรมบ่มธรรมทวี          เป็นเลิศ
มาดมั่นฟันฝ่าให้          เก่งกล้าเกินใคร

"ดิน"

[ชลนา ทิชากร]

พระคุณพ่อ ก่อกำเนิด เกิดมนุษย์
พบพระพุทธ ศาสนา พาสดใส
ปฏิรู ปเทสะ พระว่าไว้
บุคคลใด ได้เกิดมา นาชื่นชม

เพราะทำบุญ หนุนชาติ บาตรร่วมขัน
ความผูกพัน ก่อกำเนิด เกิดร่วมสม
บุตรก็ดี ธิดา น่าภิรมณ์
สวยงามคม นอกใน สายสัมพันธ์

ขอชื่นชม คุณพ่อดิน ถิ่นชาวสวน
ท่านอบอวล ความดี มีธรรมมั่น
อบรมลูก เป็นคนดี ศรีชีวัน
พระคุณนั้น มากล้น พ้นรำพัน

ชลนา  ทิชากร

<a href="http://www.youtube.com/v/wGrs5D56JCc&amp;rel=0&amp;fs=1" target="_blank">http://www.youtube.com/v/wGrs5D56JCc&amp;rel=0&amp;fs=1</a>

[ไร้นวล^^]

วสันตดิลกฉันท์๑๔

คำฉันท์นะน้องริผลิมิเขิน         และจะเพลินภิรมย์เสียง
ลองมาประพันธะกวะเพียง      ประจุธรรมดาคำ

น้องดินแนะแด่ยุวกระจ่าง       ประลุทางสว่างนำ
ลองแต่งวสันต์ดิลกะพรำ        ภณน้องสิร้องฉิว

แล้วนี่ ณ กาละภระหยุด      จะแวะรุดกระเษมชิว
ดังที่ทะเลรึรพคิว              เฉพาะภาพยนตร์ดัง