14 มิถุนายน 2012, 10:58:AM |
sunthornvit
|
|
« เมื่อ: 14 มิถุนายน 2012, 10:58:AM » |
ชุมชน
|
หนุ่มสาว วัยก้าวหน้า พึ่งวิวาห์ มาคู่หนึ่ง ร่วมสรรค์ ฝันคำนึง หมายมุ่งถึง ซึ่งเส้นชัย ความฝัน พลันสะดุด เมื่อมีบุตร สุดวิสัย งานหนัก จำพักไป หันห่วงใย ในลูกแทน ลูกเท้า เท่าฝาหอย ตั้งแต่น้อย คอยหวงแหน มิให้ ใดขาดแคลน รักเปรียบแม้น แกนชีวี หลายปี ที่โอบอุ้ม ลูกสุขุม หนุ่มเต็มที่ พากเพียร เรียนเข้าที อยู่ปีสี่ อาชีวะ บ่อยครั้ง นั่งรถเมล์ พบเด็กเก-เรเกะกะ ต้องเบี่ยง เลี่ยงปะทะ ยินยอมจะ ระงับใจ แต่แล้ว ไม่แคล้วคลาด ชะตาขาด พลาดจนได้ มิรู้ ถูกผู้ใด ลอบยิงใส่ วายชีวัน พ่อแม่ ช็อกแน่นิ่ง สูญเสียสิ่ง เทียมมิ่งขวัญ เพียงว่า สถาบัน ชื่อต่างกัน ถึงบรรลัย อาธรรม์ อันวิกฤต ใครเคยคิด วินิจฉัย เอะอะ ขออภัย อ้างเยาว์วัย ไร้น้ำยา ต้องพลี อีกกี่ศพ หากยังกลบ ทบปัญหา มัวแต่ แผ่เมตตา กี่มารดา ต้องอาดูร
สุนทรวิทย์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : yaguza, บัณฑิตเมืองสิงห์, Shumbala, รการตติ, พี.พูนสุข, --ณัชชา--, อริญชย์, panthong.kh, Prapacarn ❀, กามนิต, kon, รัตนาวดี, รพีกาญจน์, Music, ..กุสุมา.., ดอกแก้ว พิกุลทอง, D, sucklife, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 19 สมาชิก มาชื่นชม
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 มิถุนายน 2012, 01:28:PM |
yaguza
|
|
« ตอบ #1 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2012, 01:28:PM » |
ชุมชน
|
ชีวา ลูกลาลับ ไปไม่กลับ เมื่อดับสูญ ที่พอ เป็นข้อมูล คือโทษว่า สถาบัน
วัยเรียน เพียรศึกษา ทุกสาขา ต้องแข่งขัน ไม่ได้ สายสามัญ สายอาชืพ ก็รีบเอา
ความรู้ ที่ครูป้อน มิเคยสอน ให้ฆ่าเขา ทำไป เพราะใจเบา ถูกด่าว่า ช่างน่าอาย
ตัวอย่าง ที่สร้างสรรค์ กลับหยามหยัน ไร้ความหมาย ศักดิ์ศรี ลูกผู้ชาย ใครทำเรา ต้องเอาคืน
รุ่นพี่ ที่ปลูกฝัง ซึ่งรุ่นหลัง ไม่อาจขืน ลุกนั่ง กระทั่งยืน อริเร้น ทุกเส้นทาง
ด่าว่า อาชีวะ ในฐานะ เป็นครูช่าง สับสน สิ้นหนทาง ถูกด่าสวด ผมปวดใจ
..........ยากูซ่า........
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : --ณัชชา--, อริญชย์, sunthornvit, panthong.kh, Prapacarn ❀, รการตติ, กามนิต, kon, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, ..กุสุมา.., ดอกแก้ว พิกุลทอง, D, sucklife, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 มิถุนายน 2012, 02:50:PM |
sunthornvit
|
|
« ตอบ #2 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2012, 02:50:PM » |
ชุมชน
|
พึ่งรู้ เป็นครูช่าง ผู้กว้างขวาง ย่านบางใหญ่ นำหน้า ทุกคราไป หนุนเด็กให้ เที่ยวไล่ตี
ตะลึง พึ่งหมาดหมาด อาละวาด ฟาดข่มขี่ จับกลุ่ม รุมราวี เด็กปอสี่ จนฉี่นอง
พิเรนทร์ เห็นรถเมล์ เป็นฮาเฮ เร่ผยอง เปรี้ยงปร้าง อย่างช่ำชอง อาวุธคล่อง คะนองครบ
เช้านี้ มีข่าวร้าย เด็กวางวาย ไปสองศพ อยากถาม ตามไม่พบ (ยากู)ซ่าฉากหลบ สงบคำ
สุนทรวิทย์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : panthong.kh, Prapacarn ❀, รการตติ, กามนิต, yaguza, --ณัชชา--, kon, อริญชย์, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, ..กุสุมา.., ดอกแก้ว พิกุลทอง, D, sucklife, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 15 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 มิถุนายน 2012, 03:22:PM |
panthong.kh
|
|
« ตอบ #3 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2012, 03:22:PM » |
ชุมชน
|
ฟังชื่อ ก็พอรู้ ว่าเป็นครู ผู้ใฝ่ธรรม สวดมนต์ บ่นพึมพำ เป็นประจำ หน้าเสาธง
ยากู- ซ่าเหมาะเจาะ เด็กช่างเพาะ เคาะไล่ส่ง เอาอยู่ อย่าไหลหลง ชีวิตพลี อีกกี่ราย
มีดดาบ ปราบไม่หมด แสนรันทด ใจหดหาย สังเวย กันมากหลาย ไยกฏหมาย ไม่จัดการ
หรือรอ ถึงลูกคุณ จึงจะหนุน วุ่นประสาน ยืดเยื้อ เรื้อรังนาน ปิดเลยท่าน จะหวั่นใด
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : Prapacarn ❀, sunthornvit, รการตติ, กามนิต, yaguza, --ณัชชา--, kon, อริญชย์, พี.พูนสุข, รพีกาญจน์, D, ดอกแก้ว พิกุลทอง, sucklife, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 มิถุนายน 2012, 05:29:PM |
--ณัชชา--
|
|
« ตอบ #4 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2012, 05:29:PM » |
ชุมชน
|
นำหน้าพาลูกศิษย์ เข้าประชิดติดตามไล่ เด็กช่างต่างวิท”ลัย เริ่มเขม่นเห็นกับตา
ชื่อเขา ดังไปทั่ว ทุกคนกลัวหวาดผวา ยินชื่อยากูซ่า ต่างหนีไกล..กลัวไถตังค์
--ณัชชา--
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : sunthornvit, kon, อริญชย์, พี.พูนสุข, panthong.kh, yaguza, รพีกาญจน์, ไพร พนาวัลย์, ..กุสุมา.., D, ดอกแก้ว พิกุลทอง, sucklife, รการตติ, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 14 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 มิถุนายน 2012, 05:47:PM |
sunthornvit
|
|
« ตอบ #5 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2012, 05:47:PM » |
ชุมชน
|
ฟังชื่อ ก็พอรู้ ว่าเป็นครู ผู้ใฝ่ธรรม สวดมนต์ บ่นพึมพำ เป็นประจำ หน้าเสาธง
ยากู- ซ่าเหมาะเจาะ เด็กช่างเพาะ เคาะไล่ส่ง เอาอยู่ อย่าไหลหลง ชีวิตพลี อีกกี่ราย
มีดดาบ ปราบไม่หมด แสนรันทด ใจหดหาย สังเวย กันมากหลาย ไยกฏหมาย ไม่จัดการ
หรือรอ ถึงลูกคุณ จึงจะหนุน วุ่นประสาน ยืดเยื้อ เรื้อรังนาน ปิดเลยท่าน จะหวั่นใด
เกิดเหตุ เภทภัยที เอ็ดอึงมี่ จี้กันใหญ่ มั่วซั่ว แก้ตัวไป น้ำใสใส แข่งไล่เลียง
ข่าวซา หายหน้าหมด ทำจับจด งดทุ่มเถียง ปิดหู ไม่รู้เดียง เลี่ยงได้เลี่ยง มิเอียงอาย
สุนทรวิทย์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : kon, อริญชย์, รัตนาวดี, พี.พูนสุข, panthong.kh, yaguza, รพีกาญจน์, ..กุสุมา.., D, ดอกแก้ว พิกุลทอง, sucklife, รการตติ, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 13 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 มิถุนายน 2012, 06:16:PM |
sunthornvit
|
|
« ตอบ #6 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2012, 06:16:PM » |
ชุมชน
|
นำหน้าพาลูกศิษย์ เข้าประชิดติดตามไล่ เด็กช่างต่างวิท”ลัย เริ่มเขม่นเห็นกับตา
ชื่อเขา ดังไปทั่ว ทุกคนกลัวหวาดผวา ยินชื่อยากูซ่า ต่างหนีไกล..กลัวไถตังค์
--ณัชชา--
ไถตังค์ หมายตั้งตัว รอขายถั่ว กลัวสิ้นหวัง ณัชชา อย่าชิงชัง คนกำลัง ดังระงม
รายได้ มิใช่น้อย รีดแผงลอย ค่อยสะสม ปล่อยกู้ เที่ยวปูพรม น่านิยม ควรชมเชย
สุนทรวิทย์
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : อริญชย์, รัตนาวดี, พี.พูนสุข, panthong.kh, kon, yaguza, รพีกาญจน์, ..กุสุมา.., ดอกแก้ว พิกุลทอง, sucklife, รการตติ, ไร้นวล^^
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
14 มิถุนายน 2012, 08:27:PM |
yaguza
|
|
« ตอบ #7 เมื่อ: 14 มิถุนายน 2012, 08:27:PM » |
ชุมชน
|
พี่เรา ชอบกล่าวหา สู้อุตส่าห์ ไม่เปิดเผย ขู่ใคร ก็ไมเคย เป็นกะเทย เลยรอดตัว
ชอบซุ่ม ตามุมตึก ตอนดึกดึก ไฟสลัว มาเลย ไม่เคยกลัว ถือซะว่า เป็นค่าเทอม
.....ยากูซ่า....
|
|
|
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ : kon, sunthornvit, ไพร พนาวัลย์, พี.พูนสุข, ..กุสุมา.., D, ดอกแก้ว พิกุลทอง, sucklife, panthong.kh, รการตติ, ไร้นวล^^, รพีกาญจน์
ข้อความนี้ มี 12 สมาชิก มาชื่นชม
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
15 มิถุนายน 2012, 09:26:AM |
|
|
15 มิถุนายน 2012, 10:30:AM |
|
|
15 มิถุนายน 2012, 11:48:AM |
|
|
15 มิถุนายน 2012, 01:40:PM |
ไร้นวล^^
ผู้ดูแลบอร์ด
คะแนนกลอนของผู้นี้ 825
ออฟไลน์
เพศ:
กระทู้: 1,430
โปรดแนะนำเพื่อค้ำชูภาษาไทย
|
|
« ตอบ #11 เมื่อ: 15 มิถุนายน 2012, 01:40:PM » |
ชุมชน
|
ฟังข่าวเศร้าระทม ยากจะข่มอารมณ์มี หนึ่งหญิงสุดโสภี โดนลูกหลงล้มลงตาย
เห็นหน้าสามีเธอ พร่ำละเมอเพ้อฟูมฟาย ภรรยาชีพมลาย มาตักษัยไร้คำลา
สิ่งใดไม่ขอวอน ขอเพียงพรฟื้นภรรยา กรรมใดใครพัดพา ลมหายใจไกลจากกัน
น้องเอ๋ยเอ่ยคำมา เปล่งวาจาแจ้งโดยพลัน สิ่งที่โหมโรมรัน จ้องฆ่าฟันมันดีหรือ
วิชาอุตส่าห์เรียน เพื่อพากเพียรฝึกฝีมือ งานช่างทางฝึกปรือ ไว้เลี้ยงกายเมื่อภายหลัง
น้องเอ๋ยใยเฉยชา ฝักใฝ่หาทางพาพัง เพียงเสี้ยวที่เผลอพลั้ง กลับตรึงติดชีวิตวาย
|
แดนดินใดให้เราเกิด เราจะเทิดทูนไว้เหนือเศียร
|
|
|
15 มิถุนายน 2012, 03:08:PM |
|
|
|