ต่อไป »

[บุคคลทั่วไป]

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)

[หนามเตย]

เสียงนั่น
วันนี้เหงาเศร้าจังอยากฟังเสียง
แว่วสำเนียงรำไรไม่ไกลหู
คิดถึงเจ้าจริงแท้แม่โฉมตรู
คอยเฝ้าอยู่อย่าให้ใจรอนาน

ฤดีครวญ
รู้ว่ารักคอยภักดิ์อย่าหักอก
รู้ว่าตกหลุมรักอย่าหักหาญ
รู้ว่าแคร์กันมาแต่ช้านาน
รู้ว่าป่านฉะนี้ฤดีครวญ

ก่อนจาก
สายลมแผ่วแว่วมาน้ำตาหลั่ง
เหมือนความหลังนำมาพาใจหวน
เศร้าจังเลยครั้งนั้นให้รัญจวน
นั่งคร่ำครวญก่อนพรากจากกันไกล

วันนี้เหงา
จับมือกันแน่นหนาสัญญารัก
จะไม่หักหาญจิตคิดไปไหน
วันนี้หนอเศร้าจังทำยังไง
จะป่าวไปร้องออกบอกใครดี

หนามเตย

[panthong.kh]

ฝากสำเนียง มาถึง ซึ่งที่รัก
จิตหน่วงหนัก รักมั่น ไม่ผันหนี
รอก่อนนะ ยอดรัก ขวัญฤดี
อีกสามปี คืนแน่ อย่าแปรไป

รู้ว่ารัก ปักใจ ฝันใฝ่หา
รู้น้ำตา เปียกหมอน สะท้อนไหว
รู้ความดี มอบเจ้า คงเข้าใจ
รู้ทรามวัย ยังชื่น ระรื่นทรวง

อย่าเศร้าสร้อย หงอยใด ฤทัยหวั่น
อย่าโศกศัลย์ เลยหนอ ช่อมะม่วง
อย่ากล้ำกลืน ชอกช้ำ ระกำจวง
อย่าปล่อยทรวง ลวงให้ ใจตรอมตรม

จับมือกัน ไออุ่น กรุ่นด้วยรัก
จับมือกัน กลั่นถัก จักไม่ขม
จับมือกัน มั่นเหมาะ เป็นเปราะปม
จับมือกัน อย่าให้ล่ม ต้องสมปอง

[Music]

แม้ใจหนึ่งซึ้งเจ้า...ยามเง้างอด
อยากจะรีบมากอด...ยามหม่นหมอง
แต่อีกใจกลับเห็น...ว่าเป็นรอง
เจ้าจะมองเป็นตลก...แล้วตกใจ

ดั่งอารมณ์พรมพร่าง..ย่างยี่สิบ
กะล่อยกะหลิบพิกล..เจ้าสนไหม?
เพลงของเราใต้เงาจันทร์..เหมือนฝันไป
เพลงของใจน้ำใต้ศอก..เหมือนบอกลา

มิได้เป็นที่หนึ่ง...ถึงที่สุด
พี่อาจหยุดบทบาท...ปรารถนา
ทุกเร่งเร้า..พี่หวั่น..ตามบัญชา
ทุกวาจา..พี่หวาด..เจียนขาดใจ

......     ......

[ปู่ริน]

เมื่อวันนั้นรักนงนุชสุดสวาท
ใจจะขาดรอนรอนเริ่มอ่อนไหว
ถึงใครห้ามก็ไม่ฟังยังตั้งใจ
เพราะโหยให้คร่ำครวญถึงนวลนาง

แม้น้ำท่วมฝนตกฟ้าจะร้อง
ด้วยรักน้องยอดดวงใจไม่ขัดขวาง
อารมณ์รักหนักแน่นมิยอมห่าง
เมื่ออยู่นานรักเริ่มจางเมื่อนางจร

อารมณ์เปลี่ยนเวียนหมุนเริ่มฉุนเฉียว
หวานเป็นเปรี้ยวขื่นขมเริ่มหลอกหลอน
อารมณ์เกลียดเข้ามาไม่อาวรณ์
เสียงเจ้าหล่อน กระแต้..แว๊ด แผดเสียงดัง

อารมณ์โกรธจึงทะเลาะตบตีกัน
ความสัมพันธ์ขาดดิ้นจนสิ้นหวัง
อารมณ์เศร้าเข้าแทนที่ชีวิตพัง
ปู่..จึงนั่งก้มหน้าน้ำตาคลอ

                      ริน ดอนบูรพา
                          ๑๓ มิ.ย. ๕๕

[หนามเตย]

ตื่นขึ้นมาเช้านี้มีเรื่องแยะ
เริ่มจากแคะขี้ตามาแล้วหนอ
มันหงุดหงิดคิดมากไม่อยากรอ
ทำไมหนอมีแต่เรื่องให้เปลืองใจ 

หนึ่ง อากาศไม่ดีที่บ้านฉัน
สอง สามวันไม่รู้จะไปไหน
สาม มาเขียนกลอนเล่นจะเป็นไร         
สี่ ทำไมเช้านี้มากหลากอารมณ์


 

หนามเตย